کوچه های تنهایی

[mani24]

اینورا غصه فراوونه رفیق
چشای آدما گریونه رفیق
آخه اینجا دلا توی زندونه
غم تو زندون چه فراوونه رفیق
کسی اینجا آخه عاشق نمیشه
عاشقه داغ شقایق نمیشه
عاشقی تو قصه و حکایته
آخه اینجا نفسای اخرم
من به یاد غصه هات دارم می رم
قصمون داره به آخر میرسه
قصه ی غصه به آخر می رسه
میرم جایی که اونجا کسی نیست
بی تو اما چه غریبونه رفیق ​

 

[banooyeariayi]

غصه نخور...

کنار امده ام با نبودنت...

خیلی که دلم بگیرد

گریه میکنم...!!

 

[ALviin]

دقت کردين وقتي حقيقت رو مي دونين،گوش دادن به دروغاي طرف مقابل چقدر لذت بخشه؟!

 

[mani24]

از وقت رفتنت عطر تنهایی را در اتاقم پاشیدن, دستای سردم خالی تر از همیشه به انتظار دستای تو نشسته......
چشمهایم به راهند تا یک بار دیگر قامت زیبای تو را ببینن ولی حیف که انتظار بی پایان من چیزی جز یک آرزو نیست.
.
.
.
دوست داشتن را در نگاه پاک و معصومش پیدا کردم که ملتمسانه می گفت : خداحافظ عزیزم..................
.
.
.
هر شب از پنجره ی کوچیک اتاقم به جهان اطراف می نگرم که چه سریع می گذرد و چه سرد است
دستان سردم غم نبودنت را برای همه آشکاز ساخته است
گریه های بی صدایم راز عاشقی را درون خودشان نگاه داشته اند تا آن را وقت دیدار به تو گویند
میدونم که دیدن تو شاید حسرت زندگیم شود اما این را میدانم که خسته نخواهم شد از این انتظار
نامت گرما بخش دل یخ زده ی من است
کاش فاصله یی میان ما نبود تا باعث شود نگاهم در چشمانت گم شود​

 

[mani24]

اینجا در قلب من حد و مرزی برای حضور تو نیست


به من نگو که چگونه بی تو زیستن را تمرین کنم


مگر ماهی بیرون از آب میتواند نفس بکشد


مگر می شود هوا را از زندگیم برداری و من زنده بمانم


بگو معنی تمرین چیست ؟


بریدن از چه چیز را تمرین کنم ؟


بریدن از خودم را ؟


مگر همیشه نگفتم که تو هم پاره ای از تن منی ...


از من نپرس که اشکهایم را برای چه به پروانه ها هدیه می دهم


همه می دانند که دوری تو روحم را می آزارد


تو خود پروانه ها را به من سپردی که میهمان لحظه های بی کسی ام باشند


نگاهت را از چشمم برندار مرا از من نگیر ...


هوای سرد اینجا رو دوست ندارم

 

[@ RESPINA @]

میان این برهوت
این منم من مبهوت
بیا بیا برویم
به آستانه گلهای سرخ در صحرا
و مهربانی را
ز قطره قطره باران ز نو بیاموزیم
بیا
بیابرویم
به سبزه زار که گسترده سینه در صحرا
بیا که سبزه آندشت را لگد نکنیم
و خواب راحت پروانه را نیاشوبیم
گیاه تشنه لب دشت را به شادابی
ز آب چشمه شراب شفا بنوشانیم
بیا بیا برویم
و مهربانی خود را به خاک عرضه کنیم
که دشت تشنه عشق است و شهر بیگانه
بیا بیا برویم
که نیست جای من و تو
کهجای شیون نیز
نه سوز سرما اینجا
که خشمی آتش وار
به شاخه سر نزده هر جوانه
می سوزد
نه پر گشود پرنده در اوج در پرواز
که شعله های غضب جوجه پرستو را
درون بیضه به هر آشیانه می سوزد
تمام مرتجعان غول گول
دنیایند
همیشه سد بلندی به راه فردایند
بیا بیا برویم
که در هراس از این قوم کینه توزم من
و سخت می ترسم
که کار را به جنون
و مهربانی ما را به خاک و خون بکشند
چگونه می گویی
به هر کجا که رویم آٍمان همین رنگ است
بیا بیا برویم
آه من دلم تنگ
است
بیا بیا برویم
کجاست نغمه عشق و نسیم آزادی
در این کویر نبینم نشان آبادی
نشانه شادی
دلم گرفت از این شیوه های شدادی
بیا بیا برویم
خوشا رستن و رفتن
به سوی آزادی

 

[@ RESPINA @]

من از کدام دیار آمدم که هر باغش
هزار چلچله راگور گشت و بی گل ماند
من از کدام دیار آمدم که در دشتش
نه باغ بود و نه گل
تیر بود و مردن بود
و در تب تف مرداد
جان سپرد
گذشت تابستان
دگر بهار نیامد
و شهر شهر پریشیده
بی بهاران ماند
و دشت سوخته در انتظار باران ماند
امید معجزه یی ؟
نه
امید آمدن شیر مرد میدان ماند
اگر چه بر لب من از سیاهی مظلم
و پایداری شب
ناله هست و
شیون هست
امید رستن از این تیرگی جانفرسا
هنوز با من هست
امید
آه امید
کدام ساعت سعدی
سپیده سحری آن صعود صبح سخی را
به چشم غوطه ورم در سرشک خواهم دید؟

 

[pari-1369]

گرگها هرگز گریه نمیکنند
ولی گاهی آنقدر دلتنگ میشوند
که بر فراز بلندترین کوها
بزرگترین زوزه ها را میکشند

 

[mani24]

من تو را به کسي هديه مي دهم که از من عاشق تر باشد و از من براي تو مهربان تر.
من تو را به کسي هديه مي دهم که صداي تو را از دور، در خشم، در مهرباني،
در دلتنگي، در خستگي، در هزار همهمه ي دنيا، يکه و تنها بشناسد.
من تو را به کسي هديه مي دهم که راز معصوميت گل مريم و تمام سخاوت هاي
عاشقانه اين دل معصوم دريايي را بداند؛ و ترنم دلپذير هر آهنگ، هر نجواي
کوچک، برايش يک خاطره باشد.
او بايد از نگاه سبز تو تشخيص بدهد که امروز هواي دلت آفتابي است؛ يا آن
دلي که من برايش مي ميرم، سرد و باراني است.
اي.... ،اي بهانه ي زنده بودنم؛ من تو را به کسي هديه مي دهم که قلبش بعد
از هزار بار ديدن تو، باز هم به ديوانگي و بي پروايي اولين نگاه من بتپد.
همان طور عاشق، همان طور مبهوت و مبهم...
تو را با دنيايي حسرت به او خواهم بخشيد؛
ولي آيا او از من عاشق تر و از من براي تو مهربان تر است؟آيا او بيشتر از
من براي تو گريسته است؟؟ نه... هرگز...هرگز
ولي، تو در عين ناباوري، او را برگزيدي...
مي دانم... من دير رسيدم...خيلي دير...خيلي...
يك بار ديگر بگذار بي ادعا اقرار كنم كه هر روز دلم برايت تنگ مي شود.
روزهايي که تو را نمي بينم، به آرزوهاي خفته ام مي انديشم، به فاصله بين
من و تو،...
هر روز به خود مي گويم کاش شيشه عمر غرورم را شکسته بودم
کاش به تو مي گفتم که عاشقانه دوستت دارم تا ابد...
​

 

[alone.eng]

گرگها هرگز گریه نمیکنند
ولی گاهی آنقدر دلتنگ میشوند
که بر فراز بلندترین کوها
بزرگترین زوزه ها را میکشند

قشنگ بود

 

[mani24]

عشق تو
شوخی زیبایی بود که خداوند با قلب من کرد ! زیبا بود امّا
شوخی بود !
حالا .... . . تو بی تقصیری ! خدای تو هم بی تقصیر است !
من تاوان اشتباه خود را پس میدهم . . . ! تمام این تنهایی
تاوان « جدّی گرفتن آن شوخی » است ...

 

[anise b]

نه نمی شه... اینجا دیگه آخرِ خط با تو بودنِ، میدونم میدونی‌، به هر کی تو این راه پیِ رده منِ بگو که رفت نمیاد... ای یار... با من نمون،با من نمون که ما ته قصه نمیرسیم به هم ، نه نمون.... بذار تموم راه و با خیال تو تنها برم، نه نمون با من.. اگه دلت با منِه نگو بمون، نگو بدونِ من نرو... نگو با من بمون، نگو بی من راهی این سفر نشو.... منو ببخش اگه دلم تورو نبرد، تورو شکست... تورو ندید ،‌ منو ببخش! اگه دل من از تو ساده برید... نه بخند! منو شریک بغض بی هوای هر شبت نکن.... باز بخند! سکوتم و تمام شب پر از هوای تازه کن،‌ بغض نکن ،‌ ای عشق... باید برم، حس می کنم از حال جاده ها که وقت رفتنِ... تو دلم تموم جاده ها شبیه از تو دل بریدنِ.... نه نیا با من!

 

[MOΣIN]

نه قلب تو بنده منه نه فکرمی همیشه

بیا به هم دروغ نگیم اینجوری حل نمیشه

 

[mani24]

تنها نگاه بود و تبسم میان ما
تنها نگاه بود و تبسم !
اما ... نه :
گاهي از تب هيجان ها
بي تاب مي شديم
گاهي كه قلب ها مان
مي كوفت سهمگين
گاهي كه سينه هامان
چون كوره مي گداخت
دست تو بود و دست من ـ اين دوستان پاك ـ
كز شوق سر به دامن هم مي گذاشتند

وز اين پل بزرگ ـ پيوند دست ها ـ
دلهاي ما به خلوت هم راه داشتند !
يك بار نيز
ـ يادت اگر باشد ـ
وقتي كه تو ، راهي سفري بودي
يك لحظه ، واي تنها يك لحظه
سر روي شانه هاي هم آورديم
با هم گريستيم ...
تنها نگاه بود و تبسم ، ميان ما
ما پاك زيستيم !
اي سر كشيده از صدف سال هاي پيش
از بازگشته از سفر خاطرات دور
آن روزهاي خوب
تو ، آفتاب بودي
بخشنده ، پاك ،‌گرم
من مرغ صبح بودم
ـ مست و ترانه گو ـ
اما در آن غروب كه از هم جدا شديم
شب را شناختيم .​

 

[sana84]

گاهی می نشینم
با خود،
تنها،
زیر درخت آرزو
آرزوهای محال
و فکر میکنم که چه تنهاست
کوچه های خیال من
بدون نور مهتاب... ...

 

[mani24]

آسمان برفگون و زمین سفید پوش است امروز

اما دل من بی تو سیه پوش است برگرد

 

[mani24]

من یاد گرفته ام " دوست داشتن دلیل نمی خواهد ... "

ولی نمی دانم چرا ...خیلی ها ...
و حتی خیلی های دیگر ...می گویند :" این روز ها ... دوست داشتن دلیل می خواهد ... "و پشت یک سلام و لبخندی ساده ...دنبال یک سلام و لبخندی پیچیده
دنبال گودالی از تعفن می گردند...
امامن " سلام " می گویم ...و " لبخند " می زنم ...و قسم می خورم ... و می دانم ... " عشق " همین است ... به همین سادگی ...
*****
نرسیده به بعضی خاطره ها ...باید بنویسند :آهسته به یاد بیاورید ...خطر ِ ریزش ِ اشک ...

 

[banooyeariayi]

نخی سیگار،

پُکی عمیق،

و لب*خندِ تو رووی دیوار.

دوود می*شویم همه با هم امشب!​

 

[mani24]

این لحظه نوشتن ندارد

دفتر شعرم را سفید می گذارم این شب ...

این لحظه نوشتن ندارد ...
به قول تو ...
گذشت دیگر !
فقط درد دارد تا مدتی مرور عکس ها ...
آن نیز بگذرد ...​

 

[anise b]

غم نگاه آخرت تو لحظه ی خدافظی
گریه ی بی وقفه ی من تو اون روزای کاغذی
.
قول داده بودیم ما به هم که تن ندیم به روزگار
چه بی دووم بود قولمون جدا شدیم آخرکار
.
تو حسرت نبودنت من با خیالتم خوشم
با رفتنم از این دیار آرزوهامو میکشم
.
کوله بارم پره حسرت ، تو دلم یه دنیا درده
مثل آواره ای تنهام ، تو خیابونی که سرده
.
تا خیالت به سرم میزنه گریم میگیره
آروم آروم دل تنگم داره بی تو میمیره

 

[mani24]

سوهان می کشم
قصه دل تنگــــی هايم را
تا هموار سازم جــــاده های آمدنت را...!!!

 

[mani24]

اینجــــا ، عشــــق قنـــــدیـــــل می بنـــــدَد ،


بــــا ایـــن واژه هــــای یَـــــخ زَده !


نگفتـــــه بــــودی


دَمـــــای ، نبـــــودَنتـــــ زیــــر ِ صفــــر استـــــ . . . !

 

[mani24]

نداشتن تو یعنی اینکه دیگری تو را دارد، نمی دانم نداشتن ات سخت تر است یاتحمل اینکه دیگری تو را داشته باشد​

 

[mar.1980]

کوچه ...

کوچه ...

***وقتی برگهای درخت در فصل ÷اییز می ریزند ،

مردم بی تفاوت از کنار آنها میگذرند ! ...

ما نیز چون برگها هر گاه به ریزش بیافتیم

خیلی ساده از کنارمان میگذرند و این

رسم روزگار است ! ....

 

[sayeh69]

زمان شما محدود است ؛ پس آن را در زندگی کردن با غیر خود هدر ندهید .
در تَله ی تعصبات دینی گرفتار نشوید ، که این زندگی کردن با حاصل تفکرات دیگران است .
اجازه ندهید قیل و قال عقاید دیگران ندای درون شما را احاطه کند .
و مهمتر از همه...
جرات پیروی از قلب و ادراکات شهودی خود را داشته باشید . قلب شما و درک شما هم اکنون به نوعی می دانند که شما حقیقتاً چه چیز خواهید شد ، هر چیز دیگری در اولویت دوم قرار دارد .
استیو جابز

 

[pari-1369]

فقیر به دنبال شادی ثروتمند و ثروتمند به دنبال آرامش فقیر
پیر به دنبال قدرت جوان و جوان به دنبال تجربه پیر
آنانکه رفته اند در آرزوی برگشت و آنان که مانده اند در رویای رفتن
خداوندا...
کدامین پل؟ در کجای دنیا شکسته است که هیچکس به مقصد خود نمیرسد؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

 

[mani24]

گفتی كه آغوشت را ميخواهم ، گفتم كه منتظر بمان عزيزم
گفتی كه شانه هايت را ميخواهم ، دلم به درد آمد از دوری ات و به غم نشستم
گفتی كه تو از حرفهايم پريشانی ، گفتم حرفی نيست و حرفهايت شكنجه ای بيش نيست
گفتی كه لبخندی بزن ، گفتم كه حس لبخند نيست
گفتم با اينكه اين كلمه تكراری است و با اينكه باور نداری باز ميگويم كه دوستت دارم
چيزی نگفتی و سكوت كردی

 

[mani24]

گاه می اندیشم ،

چنان هم مهم نیست اگر هیچ از دنیا نداشته باشم ،

همین مرا بس که کوچه ای داشته باشم و باران . . .

و انسان هایی در زندگیم باشند که زلال تر از باران هستند....


"احمد شاملو"

 

[mani24]

یک
دو
سه
بیست و پنج
چه زود گذشت
به همین سادگی...
دیگر حالم به هم میخورد ازاین قفسه کتابهای زپرتی
از اتاقی که بیست و پنج سال عمر را در آن به باد دادم
"شعر
فلسفه
رمان
معماری
مرمت بناهای تاریخی"
وای عجب کلمات منزجر کننده ای...
هر ورقی لحظه ای برباد رفته از عمر من است
به گذشته که مینگرم روزهای کمی به یاد دارم
در آن چند روز هم لبخندی بر لبانم نیست
دیگر از خاطرات هم بدم می آید
از همه چیز بیزارم
از این کتابهای خط خطی
از این مردم سرد لعنتی
از غمی که بر رخم زار میزند
از تلنگری که بر شیشه ی عمرم آماده باش می زند
تلنگر میزند و فریاد می کشد
که آهای حمید پس لذت زندگی چه می شود؟
گاهی میگویم ای کاش منم می توانستم پست باشم
کاش انسانیت در وجودم میمرد مانند همه این مردم که عشق را چیزی فراتر از ترشح هرمون نمیدانند
همانهایی که احساس دیگران برایشان پشیزی نمی ارزد و بازیچه می گیرند و بازیچه میشوند
اما نه
تار و پوردم ، قلب حساسم ، درون ناآرام و باورهای من هیچکدام از جنسِ بازی نیست...
خوب بودن خوب است یا بد نمیدانم نمیدانم
اما هرچه هست ، دمی دیگر خواهم شکست ،این را خوب میدانم...

 

[♥@SH!M♥]

دیگر نمیگویم گشتم نبود ، نگرد نیست!!
بگذار صادقانه بگویم
گشتم ، اتفاقا بود
فقط مال من نبود