چه کنیم تا مهندسی مواد در ایران به اوج برسد؟

[javad-68]

این قدر نالیدیم از زندگی و وضعیت زندگی اینا که از دنیا داریم عقب میفتیم...جوری که این عربای سوسمار خور هم دیگه دارن مارو مسخره میکنن...

بات موافقم.
حالا میشه یه نمونه از کارای که کردی رو کنی

 

[metal70]

ژاپني ها همان کلاس اول دبستان، اتمام حجت مي کنند با بچه هايشان
درس اول هم جغرافيا است؛ نقشه ژاپن را ميگذارند جلوي بچه ها و مي گويند:
ببينيد اين ژاپن کوچولوي ماست، ببينيد! ژاپن ما نفت ندارد، گاز ندارد، معدن ندارد، زمينش محدود است و جمعيتش زياد و...
ليست «نداشته ها» را به بچه ها گوشزد ميکنند، خيلي خودماني بچه هايشان را مي ترسانند ...

در ژاپن نظام آموزشي فهرست مشاغل مورد نياز جامعه را از همان اول کار، به «بچه ها» گوشزد ميکند
حتي حجم موضوعات درسي کتابهاي درسي در ژاپن، يک سوم اروپا است، چون ژاپنيها معتقدند «عمق» بهتر از «وسعت» است!

حالا اين را مقايسه کنيد با کتابهاي درسي و حتي رسانه هاي ما که از همان اول مدام در گوش بچه ها مي خوانند:
«اي ايران،اي مرز پرگهر،سنگ کوهت در و گوهر است» و...
در دبستان هم، اولين درس ما تاريخ است، نه براي عبرت، بلکه شرح «افتخارات گذشته»
اگر گربه جغرافيايي را هم بگذارند جلوي بچهها، باغرور ميگويند:
« بچه ها ببينيد! ايران همه چيز دارد! ايران نفت دارد، گاز دارد، جنگل دارد، دريا دارد و...»

نتيجه اش ميشود احساس داشتن و غناي کامل وايجاد تلفيقي از تنبلي اجتماعي و حتي طلبکاري که به اشتباه به آن ميگوييم غرور ملي.
با اين وصف، کودکان و جوانان و مديران و نسل جديد ما بايد براي چه «چيزي» تلاش کنند؟

اين ميشود که بچه هاي ما فکر و ذکرشان، ميشود دکترشدن، مهندس شدن و خلبان شدن، يعني شغلهاي رويايي و به شدت مادي
که نفع و رفاه «شخص» در آن حرف اول و آخر را ميزند نه نياز کشور- ميدوني؟
​

 

[vatanparast]

ببین پسر عزیزم من یه حرفی می زنم رو حرفم هستم جو گیر هم نیستم .... من تو سن 22 سالگی کارهایی کردم که شما تو خوابم بهش نمیرسی..آیه یاس خوندن کاری نداره..عمل کردن که مهمه....

مرسی پدر عزیزم ، بعد اونوخت یه سواله اون 1989 سال تولدته پدرم؟

 

[mavad_eng]

ژاپني ها همان کلاس اول دبستان، اتمام حجت مي کنند با بچه هايشان درس اول هم جغرافيا است؛ نقشه ژاپن را ميگذارند جلوي بچه ها و مي گويند: ببينيد اين ژاپن کوچولوي ماست، ببينيد! ژاپن ما نفت ندارد، گاز ندارد، معدن ندارد، زمينش محدود است و جمعيتش زياد و... ليست «نداشته ها» را به بچه ها گوشزد ميکنند، خيلي خودماني بچه هايشان را مي ترسانند ... در ژاپن نظام آموزشي فهرست مشاغل مورد نياز جامعه را از همان اول کار، به «بچه ها» گوشزد ميکند حتي حجم موضوعات درسي کتابهاي درسي در ژاپن، يک سوم اروپا است، چون ژاپنيها معتقدند «عمق» بهتر از «وسعت» است! حالا اين را مقايسه کنيد با کتابهاي درسي و حتي رسانه هاي ما که از همان اول مدام در گوش بچه ها مي خوانند: «اي ايران،اي مرز پرگهر،سنگ کوهت در و گوهر است» و... در دبستان هم، اولين درس ما تاريخ است، نه براي عبرت، بلکه شرح «افتخارات گذشته» اگر گربه جغرافيايي را هم بگذارند جلوي بچهها، باغرور ميگويند: « بچه ها ببينيد! ايران همه چيز دارد! ايران نفت دارد، گاز دارد، جنگل دارد، دريا دارد و...» نتيجه اش ميشود احساس داشتن و غناي کامل وايجاد تلفيقي از تنبلي اجتماعي و حتي طلبکاري که به اشتباه به آن ميگوييم غرور ملي. با اين وصف، کودکان و جوانان و مديران و نسل جديد ما بايد براي چه «چيزي» تلاش کنند؟ اين ميشود که بچه هاي ما فکر و ذکرشان، ميشود دکترشدن، مهندس شدن و خلبان شدن، يعني شغلهاي رويايي و به شدت مادي که نفع و رفاه «شخص» در آن حرف اول و آخر را ميزند نه نياز کشور- ميدوني؟​

بسیار زیبا سخن گفتید.

خوب دیگه اینا همه میشه جوابی برای " چه کنیم تا مهندسی مواد در ایران به اوج برسد"

ما میخوایم روی همین چیزا بحث کنیم هر کسی هر نظری بده مطمئنا یه تاثیری روی هر کدوم ازماها که شاید در آینده کاره ای بشیم، خواهد داشت.

پس دوستان بیایید دلسوزانه برای این گربه ی جغرافیایی که روزی ابر قدرت جهان بود تلاش کنیم.

اگه هم فکر میکند کاری از دستتون بر نمیاد با همین نظرات زیبایی که میدید بقیه رو راهنمایی کنید.

 

[mavad_eng]

سلام.

من فکر میکنم اگه هر چیزی سر جای خودش باشه مشکلات مهندسی مواد که هیچ، دنیا گلستان میشه.

ما مهندس ها ​

باید بدونیم مهندسی یعنی کار یعنی عمل یعنی فعالیت.

مهندس باید مهندس باشه و تو کارخونه، تاجر باید تو بازار باشه، پزشک تو بیمارستان، معلم تو مدرسه و....

من با چشم های خودم دیدم فوق دیپلم مامایی توی آزمایشگاه شیمی کارخونه سیمان کار میکرد!!!

این فایل رو ببینید خالی از لطف نیست...

دانلود کنید

 

[javad-68]

بر سر گور کشیشی در کلیسای وست مینستر نوشته شده است: "کودک که بودم می خواستم دنیا را تغییر دهم. بزرگتر که شدم متوجه شدم دنیا خیلی بزرگ است من باید انگلستان را تغییر دهم. بعدها انگلستان را هم بزرگ دیدم و تصمیم گرفتم شهرم را تغییر دهم. در سالخوردگی تصمیم گرفتم خانواده ام را متحول کنم. اینک که در آستانه مرگ هستم می فهمم که اگر روز اول خودم را تغییر داده بودم، شاید می توانستم دنیا را هم تغییر دهم!"
به نظر من هر وقت ما تونسیم خودمون تغییر بدیم
به جای برسیم که دوروی ها نفرت ها وخیلی چیزای دیگه را
کنار بزاریم میتونیم به مرحله بعد بریم تا جایی که نه تنها کشور
بلکه به دنیا کمک کنیم .
ماکه ادعای اسلام و مسلمون بودنمون گوش فلکو کر کرده اسلام چیه ؟؟؟1-حق الله2-حق ناس
ما حق ناس را رعایت میکنیم یا مردم ژاپن ؟؟؟؟؟ما به هم احترام میزاریم یا مردم ژاپن ؟؟؟؟؟وخیلی چیزای دیگه
خدا میگه من از حق خودم میگزرم ولی حقوناس نه
پس میبینید که مردم ژاپن خیلی از مایی که کبادیه اسلام گوش فلکو کرکرده مسلمون ترن.
زیاد حرفیدم .
ماباید خودمونو اول اصلاح کنیم وبعد...........................................................

 

[alisut]

دوستان منم با کلیت بحثی که شد موافقم و مشکلات واقعا هست ولی:
داره یه کارایی انجام میشه و ماهم باید یه کارایی انجام بدیم!!!!!!!!
چشم انداز کلی نظام تدوین شده و به تبع آن سندعلمی کشور تنظیم گشته و کلیه صنایع مادر در حال تدوین و تنطیم چشم انداز هستند و تو همین چشم اندازها مشخص میشه که هر کسی اعم از دانشجو، استاد و یا مدیر و کارگر صنعتی چه کارهایی باید انجام بدن
و حالا نوبت میرسه به ما. ماها که اکثرا دانشجو هستیم ناچاریم با وضع موجود بسازیم با اخلاق مهندسی جلو بریم، از همین الان پارتی بازی و دغل بازی و ... رو بذاریم کنار و درصدد پیرایش خودمون باشیم بعدا به اطرافمون توجه کنیم و در رده های بعدی درصدد اصلاح جامعه باشیم.
من اگر برخیزم تو اگر برخیزی همه برمی خیزیم
من اگر بنشینم تو اگر بنشینی چه کسی برخیزد!!!؟

در ضمن دوستان صنعتی و مهندسان عزیزی که میتونن اطلاعات جوشکاری شرکتی خاص رو در بیارن لطف کنن یاری برسانند، بنده هم به عنوان همکار اصلی به تنظیم یکی از همین چشم اندازها کمک میکنم.
یه تاپیک تحت عنوان کاربرد جوشکاری گذاشتم و منتظر یاری سبزتان هستم ​

alisut527@gmail.com

در ضمن مشکل اصلی ماها مدیریت هستش که خوش بین هستیم با روی کار اومدن نسل های جدید این معضل اصلاح میشه
یا حق​