fereshteye nejat
عضو جدید
اولاکه تازه وارد زندگی شده بودم فکر میکردم ادمها را خوب میشناسم و به ادمها بر چسب خوب یا بد میزدم به مرور که بزرگ و بزرگتر شدم احساس کردم که حتی خودم را هم نمی شناسم چه برسه به اطرافیانم ادمی را که فکر می کردم بد است ناگهان کار اخلاقی و خداپسندانه ای را انجام میداد که من از اون ادم خوبه ندیده بودم و بالعکس از اون ادم خوبه ناگهان شرارتی را می دیدم که هیچوقت از او انتظارش را نداشتم تاا اینکه یک روزبه این جملات برخورد کردم /شناخت و قضاوت ما از ادما بر پایه چیزهائی است که از انها میدانیم در حالی که فراموش کرده ایم انها در فراز و نشیبهای زندگی مدام در حال تغییرند و در زندگیشان مسائل بسیاری وجود دارد که ما از ان بی اطلاعیم.این جملات در من نشست وامروز حتی بچه هایم را نیز قضاوت نمیکنم چون متوجه شده ام تو این دنیا همه چیز نسبیست و چیزی به عنوان خوب یا بد مطلق وجود نداردهمه چیز در هر لحظه در حال تغییر است مثل سلولهای بدن که این را هم شنیده ام که چون سلولهای بدن هر روز عوض می شوند پس ادمها هم هر روز تغییر میکنند.امروز اگر دوست خوبی وارد زندگیم شود انتظار اینکه روزی دیگر دشمنم شود را دارم و این دید نسبت به ادمای اطرافم باعث شده به هیچ کس وابسته و متکی نباشم و ارامشم را در هیچ شرایطی از دست ندهم 
آخرین ویرایش:
