عصرايران - آن طور كه سازمان تربيت بدني اعلام كرده ، در سفر كنوني آقاي علي سعيد لو به چين - كه به مناسبت بازي هاي آسيايي گوانگجو صورت گرفته - مقامات اين سازمان ، قراردادي يك ميليارد يورويي (هزار و چهارصد و ده ميليارد تومان) با چيني ها منعقد كرده اند تا در ايران چند پروژه ورزشي احداث كنند.
درباره اين خبر ذكر 4 نكته ضروري به نظر مي رسد و انتظار مي رود مسوولان در اين باره به افكار عمومي پاسخ دهند:
1 - كل مبلغي كه قانون بودجه سال 1389 در فصل "تربيت بدني" مقرر داشته ، 1003 ميليارد تومان است. اين رقم را مقايسه كنيد با 1410 ميليارد توماني كه قرار است سازمان تربيت بدني به يك شركت چيني(ستيك) بدهد تا مشخص شود كه اين قرار داد چه عدد و رقم بزرگي را شامل مي شود!
از اين رو ، مردم حق دارند بپرسند كه قرار است با اين پول كلان دقيقاً چه اتفاقي بيفتد و شركت چيني چه خدماتي را در برابر اين لقمه چرب ، به ورزش ايران خواهد داد؟
مسوولان تربيت بدني بايد متن قرارداد را عيناً منتشر نمايند تا هيچ شائبه اي در ميان نباشد.
2 - بايد مشخص شود كه اساساً چه لزومي داشته كه چنين قراردادي با چيني ها منعقد شود؟ آيا واقعاً نيروهاي داخلي در بخش هاي مختلف خصوصي و دولتي از عهده احداث اين پروژه ها برنمي آمدند كه آقايان مجبور شده اند دست به دامن چيني ها شوند؟!
مگر قرار است چه فناوري هاي عجيب و غريبي در ساخت بناهاي ورزشي مورد قرارداد مورد استفاده قرار گيرد كه در داخل وجود نداشت؟
آيا كشوري كه متخصصان و پيمانكارانش در حد استانداردهاي بين المللي سد و نيروگاه و پالايشگاه و تاسيسات هسته اي و ... مي سازند ، اين قدر توان ندارد كه تاسيسات ورزشي مورد نيازش را بسازد؟ اين دوگانگي را چگونه مي توان هضم كرد؟
از اين رو مصرانه از مسوولان سازمان تربيت بدني مي خواهيم توضيح دهند كه چرا به جاي آن كه اين پول بزرگ را در داخل هزينه كنند ، ترجيح داده اند ان را به يك شركت چيني بدهند؟
يكي از مسوولان سازمان تربيت بدني در اين باره بعد از كلي تعريف و تمجيد از شركت چيني طرف قرارداد ابراز اميدواري كرده كه با انعقاد اين قرارداد بتوانيم از فناوري "فوق مدرن" شركت چيني استفاده كنيم ؛ بسيار بجاست توضيح دهند كه منظورشان از فناوري فوق مدرني كه قرار است با اين يك ميليارد يورو پول نفت اين مردم وارد ورزش كشور شود ، چيست؟
3 - با توجه به رقم بالاي قرار داد و با يادآوري اصل 77 قانون اساسي كه مقرر مي دارد " عهدنامهها، مقاولهنامهها، قراردادها و موافقتنامههاي بينالمللي بايد به تصويب مجلس شوراي اسلامي برسد" از مجلس شوراي اسلامي انتظار مي رود اين موضوع را به دقت هر چه تمام مورد بررسي قرار دهد تا خداي ناكرده ، چنين پول زبان بسته و هنگفتي بدون اجازه و نظارت مجلس ، از كشور خارج نشود.
4 - امضاي اين قرارداد كه به مثابه تقديم يك امتياز بزرگ مالي به چيني هاست ، در حالي صورت مي گيرد كه چند روز پيش از آن ، در مراسم افتتاحيه بازي هاي آسيايي در گوانگجوي چين ، برگزار كنندگان مراسم ، از نام جعلي خليج ع ر ب ي به جاي نام
تاريخي خليج فارس استفاده كردند و مسوولان ايراني حاضر در مراسم نيز در اعتراض به اين موضوع افتتاحيه را ترك نمودند كه با پادرمياني نخست وزير چين و قول وي براي پيگيري موضوع ، به جايگاه بازگشتند.
حال سوال اينجاست كه وقتي قرار بوده امتيازي به بزرگي يك ميليارد يورو به چيني ها داده شود ، چرا مسوولان ورزش كشور ، امضاي قرار داد را منوط به عذرخواهي رسمي مقامات چين به خاطر جعل نام خليج فارس و توهين به ايراني ها و جبران اين
امر نكردند؟
واقعاً به هيچ وجه پذيرفتني نيست كه در مقابل جعل و توهين آشكار چيني ها، آقايان نه تنها واكنشي جدي از خود نشان نداده اند ، بلكه به آنها جايزه هم مي دهند!
با اين رفتارهاي سيب زميني گونه برخي مسوولان ، آيا مي شود از ديگران انتظار داشت كه حرمت مان را حفظ كنند؟
باور كنيد "غيرت" متاعي بس ارزشمند است.
درباره اين خبر ذكر 4 نكته ضروري به نظر مي رسد و انتظار مي رود مسوولان در اين باره به افكار عمومي پاسخ دهند:
1 - كل مبلغي كه قانون بودجه سال 1389 در فصل "تربيت بدني" مقرر داشته ، 1003 ميليارد تومان است. اين رقم را مقايسه كنيد با 1410 ميليارد توماني كه قرار است سازمان تربيت بدني به يك شركت چيني(ستيك) بدهد تا مشخص شود كه اين قرار داد چه عدد و رقم بزرگي را شامل مي شود!
از اين رو ، مردم حق دارند بپرسند كه قرار است با اين پول كلان دقيقاً چه اتفاقي بيفتد و شركت چيني چه خدماتي را در برابر اين لقمه چرب ، به ورزش ايران خواهد داد؟
مسوولان تربيت بدني بايد متن قرارداد را عيناً منتشر نمايند تا هيچ شائبه اي در ميان نباشد.
2 - بايد مشخص شود كه اساساً چه لزومي داشته كه چنين قراردادي با چيني ها منعقد شود؟ آيا واقعاً نيروهاي داخلي در بخش هاي مختلف خصوصي و دولتي از عهده احداث اين پروژه ها برنمي آمدند كه آقايان مجبور شده اند دست به دامن چيني ها شوند؟!
مگر قرار است چه فناوري هاي عجيب و غريبي در ساخت بناهاي ورزشي مورد قرارداد مورد استفاده قرار گيرد كه در داخل وجود نداشت؟
آيا كشوري كه متخصصان و پيمانكارانش در حد استانداردهاي بين المللي سد و نيروگاه و پالايشگاه و تاسيسات هسته اي و ... مي سازند ، اين قدر توان ندارد كه تاسيسات ورزشي مورد نيازش را بسازد؟ اين دوگانگي را چگونه مي توان هضم كرد؟
از اين رو مصرانه از مسوولان سازمان تربيت بدني مي خواهيم توضيح دهند كه چرا به جاي آن كه اين پول بزرگ را در داخل هزينه كنند ، ترجيح داده اند ان را به يك شركت چيني بدهند؟
يكي از مسوولان سازمان تربيت بدني در اين باره بعد از كلي تعريف و تمجيد از شركت چيني طرف قرارداد ابراز اميدواري كرده كه با انعقاد اين قرارداد بتوانيم از فناوري "فوق مدرن" شركت چيني استفاده كنيم ؛ بسيار بجاست توضيح دهند كه منظورشان از فناوري فوق مدرني كه قرار است با اين يك ميليارد يورو پول نفت اين مردم وارد ورزش كشور شود ، چيست؟
3 - با توجه به رقم بالاي قرار داد و با يادآوري اصل 77 قانون اساسي كه مقرر مي دارد " عهدنامهها، مقاولهنامهها، قراردادها و موافقتنامههاي بينالمللي بايد به تصويب مجلس شوراي اسلامي برسد" از مجلس شوراي اسلامي انتظار مي رود اين موضوع را به دقت هر چه تمام مورد بررسي قرار دهد تا خداي ناكرده ، چنين پول زبان بسته و هنگفتي بدون اجازه و نظارت مجلس ، از كشور خارج نشود.
4 - امضاي اين قرارداد كه به مثابه تقديم يك امتياز بزرگ مالي به چيني هاست ، در حالي صورت مي گيرد كه چند روز پيش از آن ، در مراسم افتتاحيه بازي هاي آسيايي در گوانگجوي چين ، برگزار كنندگان مراسم ، از نام جعلي خليج ع ر ب ي به جاي نام
تاريخي خليج فارس استفاده كردند و مسوولان ايراني حاضر در مراسم نيز در اعتراض به اين موضوع افتتاحيه را ترك نمودند كه با پادرمياني نخست وزير چين و قول وي براي پيگيري موضوع ، به جايگاه بازگشتند.
حال سوال اينجاست كه وقتي قرار بوده امتيازي به بزرگي يك ميليارد يورو به چيني ها داده شود ، چرا مسوولان ورزش كشور ، امضاي قرار داد را منوط به عذرخواهي رسمي مقامات چين به خاطر جعل نام خليج فارس و توهين به ايراني ها و جبران اين
امر نكردند؟
واقعاً به هيچ وجه پذيرفتني نيست كه در مقابل جعل و توهين آشكار چيني ها، آقايان نه تنها واكنشي جدي از خود نشان نداده اند ، بلكه به آنها جايزه هم مي دهند!
با اين رفتارهاي سيب زميني گونه برخي مسوولان ، آيا مي شود از ديگران انتظار داشت كه حرمت مان را حفظ كنند؟
باور كنيد "غيرت" متاعي بس ارزشمند است.
