اوایل شكل*گیری زمین، غبارها نقش مهمی در شكل*گیری اصل و سرچشمه حیات داشته*اند. غبارها با ایجاد سپر حفاظتی، مواد آلی را از تابش*های مضر و خطرناك ماورای بنفش محافظت كرده*اند. دانستن اطلاعات بیشتر در ارتباط با شرایط جوی، پیش از گسترش زندگی روی زمین می*تواند در ارتباط با چگونگی رشد و پیشرفت زندگی روی سیاره زمین سرنخ درستی به دانشمندان بدهد. بسیاری از محققان معتقدند، زمین در روزهای اولیه خود وضعیت غبارآلودی داشته است.
غبارها بر اثر برخورد نور خورشید با گازهای مشخصی در جو به وجود می*آیند. نوع غبار شكل*گرفته طی این فرآیند فتوشیمیایی بستگی به نوع تركیبات و مولفه*های مخصوص جو دارد. تركیب و میزان غبار باعث می*شود، این پدیده در گرم یا سرد شدن آب و هوای سیاره زمین موثر باشد. مطالعات جدید نشان می*دهد، برخلاف پیش*بینی*های قبلی میزان غبارهای اولیه زمین به اندازه*ای نبود كه باعث خنك*سازی زمین شود.
به منظور درك بهتر غبار آلی كه احتمالا در روزهای اولیه زمین وجود داشته است، محققان، تیتان بزرگ*ترین قمر سیاره زحل را مورد بررسی قرار دادند.
این قمر دارای یك لایه اتمسفر ضخیم شامل ۹۵ درصد نیتروژن، ۳ درصد متان و ۲ درصد هیدروژن و دیگر هیدروكربن*هاست. همچنین فشار اتمسفر در آنجا ۶/۱ برابر فشار اتمسفر زمین است. غیر از زمین، تیتان تنها جسم سیاره*ای است كه دارای سطحی پوشیده از مایع است با این تفاوت كه سطح مایع روی زمین آب است و در تیتان این سطح مایع، شامل اتان و متان است.
مقایسه جو زمین و تیتان نشان می*دهد كه این دو شبیه هم هستند، با این تفاوت كه در جو زمین دی*اكسید كربن وجود دارد كه در تیتان نیست. تاكنون توسط مدل*های زیاد میزان غباری كه به واسطه نسبت*های مختلفی از این ۳ ماده (دی اكسید كربن متان هیدروژن)* می*توانست تشكیل شود، محاسبه شده است.
در مطالعات جدید براساس یك مدل جوی ساده ۲ سناریو مورد بررسی قرار گرفت. اول تركیبی از مقدار بالای هیدروژن با دی*اكسید كربن و مقدار كمی متان و دوم اثر هیدروژن روی همان تركیب با متان كم. سپس هر دوی این تركیبات در معرض تابش اشعه ماورای بنفش قرار گرفت و میزان غبار تولیدشده اندازه*گیری شد.
نتایج نشان داد، افزایش میزان هیدروژن باعث كاهش غبار تولید شده می*شود. همچنین محققان به این نتیجه رسیدند كه مقدار هیدروژن موجود در جو روزهای اولیه زمین، بیشتر باعث افزایش دمای سطح زمین شده است. غبارهای تولید شده در شرایط اولیه زمین، منبع مهمی برای مواد آلی موجود در سطح زمین فراهم كرده*اند. محققان معتقدند این مواد آلی نقش مهمی در سرچشمه حیات روی سیاره ما داشته*اند.
درك بهتر این موضوع می*تواند در جهت جستجوی حیات روی دیگر اجسام آسمانی بسیار مفید و هدایت*كننده باشد. امروزه ما فقط می*دانیم در تمام گیتی تنها جایی كه حیات اولیه قابل شكل*گیری و گسترش بوده زمین است. دانشمندان درباره محیط زمین در میلیاردها سال قبل به اندازه كافی مطلع نیستند تا بتوانند شرایط جوی آن روزها را به شكل دقیق شبیه*سازی كنند.
نتایج این تحقیق می*تواند در درك اثرات كنونی تغییرات آب و هوایی زمین موثر باشد. بعضی دانشمندان معتقدند میزان دی*اكسیدكربن و متان موجود در جو زمین میلیاردها سال قبل بیش از مقدار كنونی بوده است.
غبارها بر اثر برخورد نور خورشید با گازهای مشخصی در جو به وجود می*آیند. نوع غبار شكل*گرفته طی این فرآیند فتوشیمیایی بستگی به نوع تركیبات و مولفه*های مخصوص جو دارد. تركیب و میزان غبار باعث می*شود، این پدیده در گرم یا سرد شدن آب و هوای سیاره زمین موثر باشد. مطالعات جدید نشان می*دهد، برخلاف پیش*بینی*های قبلی میزان غبارهای اولیه زمین به اندازه*ای نبود كه باعث خنك*سازی زمین شود.
این قمر دارای یك لایه اتمسفر ضخیم شامل ۹۵ درصد نیتروژن، ۳ درصد متان و ۲ درصد هیدروژن و دیگر هیدروكربن*هاست. همچنین فشار اتمسفر در آنجا ۶/۱ برابر فشار اتمسفر زمین است. غیر از زمین، تیتان تنها جسم سیاره*ای است كه دارای سطحی پوشیده از مایع است با این تفاوت كه سطح مایع روی زمین آب است و در تیتان این سطح مایع، شامل اتان و متان است.
مقایسه جو زمین و تیتان نشان می*دهد كه این دو شبیه هم هستند، با این تفاوت كه در جو زمین دی*اكسید كربن وجود دارد كه در تیتان نیست. تاكنون توسط مدل*های زیاد میزان غباری كه به واسطه نسبت*های مختلفی از این ۳ ماده (دی اكسید كربن متان هیدروژن)* می*توانست تشكیل شود، محاسبه شده است.
در مطالعات جدید براساس یك مدل جوی ساده ۲ سناریو مورد بررسی قرار گرفت. اول تركیبی از مقدار بالای هیدروژن با دی*اكسید كربن و مقدار كمی متان و دوم اثر هیدروژن روی همان تركیب با متان كم. سپس هر دوی این تركیبات در معرض تابش اشعه ماورای بنفش قرار گرفت و میزان غبار تولیدشده اندازه*گیری شد.
نتایج نشان داد، افزایش میزان هیدروژن باعث كاهش غبار تولید شده می*شود. همچنین محققان به این نتیجه رسیدند كه مقدار هیدروژن موجود در جو روزهای اولیه زمین، بیشتر باعث افزایش دمای سطح زمین شده است. غبارهای تولید شده در شرایط اولیه زمین، منبع مهمی برای مواد آلی موجود در سطح زمین فراهم كرده*اند. محققان معتقدند این مواد آلی نقش مهمی در سرچشمه حیات روی سیاره ما داشته*اند.
درك بهتر این موضوع می*تواند در جهت جستجوی حیات روی دیگر اجسام آسمانی بسیار مفید و هدایت*كننده باشد. امروزه ما فقط می*دانیم در تمام گیتی تنها جایی كه حیات اولیه قابل شكل*گیری و گسترش بوده زمین است. دانشمندان درباره محیط زمین در میلیاردها سال قبل به اندازه كافی مطلع نیستند تا بتوانند شرایط جوی آن روزها را به شكل دقیق شبیه*سازی كنند.
نتایج این تحقیق می*تواند در درك اثرات كنونی تغییرات آب و هوایی زمین موثر باشد. بعضی دانشمندان معتقدند میزان دی*اكسیدكربن و متان موجود در جو زمین میلیاردها سال قبل بیش از مقدار كنونی بوده است.
