پرهزينه‌ترين پروژه‌هاي جهان ( بحث آزاد مهندسی)

somayeh_63

عضو جدید
کاربر ممتاز


بشر در واقعيت بخشيدن به افکار خود و ايجاد آنچه که موجب شگفتي مي‌شود هيچگاه کوتاهي نکرده است. اين مسئله در طول زمان صورت‌هاي مختلفي داشته، در دوره‌اي از تاريخ ساخت فانوس اسکندريه و برج پيزا ميل شگفتي آفريني انسان را ارضا کرده و در عصر حاضر نيز ساخت تونل کانال مانش و ناوهاي هواپيمابر غول پيکر بوده که انسان را راضي نگاه داشته است.

به گزارش پول‌نيوز، هر چند پروژه‌هاي جديد به مانند نيايشگاه آرتميس و تنديس زئوس داراي روحي لطيف در طراحي و ساخت نيستند اما در نوع خود عجائب فلزي دوره حاضر به شمار مي‌روند که با صرف هزينه‌هاي سرسام آور ساخته شده اند.

پل مرواريد؛ هزينه ساخت: 5 ميليارد دلار

اين پل در واقع طولاني ترين پل معلق جهان است که 1991 متر طول دارد. پل مرواريد در ژاپن قرار دارد و ساخت آن در سال 1998 به پايان رسيد. اين پل طولاني و حيرت آور با قرار گرفتن در آبراه آکاشي، توانسته است شهر کوبه در جزيره هانشو را به شهر ايوايا در جزيره آواجي متصل کند.

شتاب دهنده هادرون؛ هزينه ساخت: 6 ميليارد دلار

هادرون بزرگ‌ترين شتاب دهنده ذرات انرژي در جهان است. هادرون در تونلي زيرزميني به طول 27 کيلومتر و عرض 175 متر در شهر ژنو در نزديکي مرز فرانسه – سوييس قرار دارد.

پل ساني جيم ؛ هزينه ساخت: 6.3 ميليارد دلار

اين پروژه در واقع مجموعه‌اي از پل‌ها در منطقه خليج سانفرانسيسکو در ايالت کاليفرنيا است. اين پل‌ها با ايجاد يک مسير مستقيم بين سانفرانسيسکو و اواکلند قادر هستند روزانه بيش از 270 هزار خودرو را عبور دهند.

رآکتور گداخت هسته‌اي ايتر ؛ هزينه ساخت: 6.5 ميليارد دلار

اين راکتور يک پروژه تحقيقاتي/مهندسي است که مي‌تواند به انتقال فيزيک پلاسما براي نسل ترکيبي برق در آينده (نيروگاه‌هاي همجوشي) کمک کند.به عبارت ديگر ايتر بزرگ‌ترين طرح يک راکتور همجوشي هسته‌اي است که تا کنون طراحي شده است. طرح ايتر در ابتدا طي سال 1985 ميان شوروي سابق و آمريکا مطرح گرديد. در سالهاي بعد، کشورهاي ديگري نيز به اين پروژه وارد شدند و امروز چين، هند، ژاپن، کره جنوبي، روسيه، آمريکا و اتحاديه اروپا در اين پروژه فعاليت دارند.

سيستم خط لوله ترانس-آلاسکا ؛ هزينه ساخت: 8 ميليارد دلار

پروژه خط لوله ترانس آلاسکا شامل 11 ايستگاه گازي، صدها مايل خطوط لوله فرعي و پايانه دريايي والدز است. اين خط لوله که در مجموع طول آن نزديک به 1288 کيلومتر است به منظور انتقال نفت از خليج پرودو به والدز در آلاسکا طراحي و ساخته شده است. اين خط لوله در مالکيت شرکت خدمات خط لوله آلاسکا قرار دارد.

ناو هواپيمابر جرالد فورد؛ هزينه ساخت: 8.1 ميليارد دلار

ناو هواپيمابر جرالد فورد پيشرفته ترين نوع ناو نيروي دريايي آمريکا در کلاس خود محسوب مي‌گردد. اين ناو در 16 ژانويه 2007 به نام سي و هشتمين رئيس‌جمهور ايالات متحده نامگذاري شد. اين ناو جايگزين ناو يو اس اس اينترپرايز مي‌شود که بيش از 50 سال است در خدمت نيروي دريايي ارتش آمريکاست.

تونل کانال مانش؛ هزينه ساخت: 8.31 ميليارد دلار

تونل کانال مانش که بيش از 50 کيلومتر طول دارد،در زير دريا ساخته شده و بندر ادوکاله فرانسه را به شهرک فلکستون انگلستان متصل مي‌کند. اين تونل مسير مناسبي براي حرکت قطارهاي سريع السير يوروستار است. سازه اين تونل به اندازه‌اي جالب است که سازمان «جامعه آمريکايي مهندسان غيرنظامي» در سال 1996 آن را يکي از عجايب هفتگانه جهان مدرن ناميد.

گودال بزرگ بوستون ؛ هزينه ساخت: 14.6 ميليارد دلار

گودال بزرگ بوستون در واقع يک مسير جاده‌اي بسيار عظيم است که تونل اصلي بزرگراه آن با طولي بيش از 5.6 کيلومتر از قلب شهر بوستون مي‌گذرد. اين پروژه به منظور برقراري ارتباط بين شهر بوستون و دو خط راه آهن اصلي در اطراف اين شهر طراحي شده بود.

سد سه تنگراه؛ هزينه ساخت: 26 ميليارد دلار

سد سه تنگراه در واقع سدي است که بر روي رودخانه يانگ تسه در شهر ساندوپينگ بسته شده و در استان هوبي چين واقع است. نيروگاه برقابي ساخته ‌شده در اين سد، بزرگ‌ترين نيروگاه جهان در نوع خود است. بدنه آن در سال 2006 تکميل شد و داراي 2 ژنراتور اصلي اصلي است که ظرفيت توليد برق هر کدام از آنها بيش از 700 مگاوات است. علاوه بر آن شش ژنراتور ديگر آن در زمين قرار دارد که ظرفيت توليد برق اين سد را در مجموع به بيش 22 هزار و پانصد مگاوات مي‌رساند.

مرکز فضايي اي اس اس؛ هزينه ساخت: 157 ميليارد دلار

مرکز فضايي بين‌المللي در واقع پرهزينه ترين و گرانترين ساخته دست بشر است که هزينه ساخت آن مقداري کمتر از دو برابر مجموع تمامي پرهزينه ترين پروژه‌هاي قبلي است. اين سفينه يک مرکز تحقيقات علمي کيهان شناسي است که در مدار پاييني زمين قرار گرفته است. آغاز اجراي ساخت اين پروژه بسيار عظيم در سال 1998 بود و انتظار مي‌رود که در سال 2011 روند اوليه ساخت آن تکميل گردد اما عملياتهاي مختلف ساخت و ساز آن حداقل تا پايان سال 2015 ادامه دارد. اين ابرسفينه نيز همانند ماه با چشم غير مسلح از روي زمين ديده مي‌شود و بزرگ‌ترين جرم فضايي ساخته بشر در تمام تاريخ است. اين يک آزمايشگاه بزرگ در رشته‌هاي زيست شناسي، فيزيک، ستاره شناسي، کيهان شناسي و... مي‌باشد.

نظرات مهندسی رو ضمیمه بفرمائید!!!
ممنون!
 

ayja

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
موضوع بسیار جالب و در خور اندیشه ای است . مرسی
آیا سهم کشور ما در این موارد چی هست؟
آیا ما هم برنامه ای خواهیم داشت تا از این پروژه ها در کشورمون داشته باشیم؟
تا کی باید به به و چه چه گوی تلاش دیگران باشیم و به خودمون نیایم؟
 

ayja

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
تنها برای اینکه دست افتاده ای را بگیری خم شو !
قدی که بهر خدمت مردم عَلَم شود
بهتر ز قامتی که به محراب خم شود
 

somayeh_63

عضو جدید
کاربر ممتاز
موضوع بسیار جالب و در خور اندیشه ای است . مرسی
آیا سهم کشور ما در این موارد چی هست؟
آیا ما هم برنامه ای خواهیم داشت تا از این پروژه ها در کشورمون داشته باشیم؟
تا کی باید به به و چه چه گوی تلاش دیگران باشیم و به خودمون نیایم؟

قابلی نداشت..........تایپکای امروز شما هم قدم خوبی برای تغییره!
برای سوالاتون باید برگردیم به ریشه مشکل.............من فک میکنم تا وقتی مدیریت و اقتصاد آزاد نداشته باشیم خیلی جلو نمیریم..........البته تلاشهایی میشه...مثلا تو معماری برج میلاد رو میشه یه خودنمایی جهانی دونست...........اما کمه!
 

alireza-1991

عضو جدید
موضوع بسیار جالب و در خور اندیشه ای است . مرسی
آیا سهم کشور ما در این موارد چی هست؟
آیا ما هم برنامه ای خواهیم داشت تا از این پروژه ها در کشورمون داشته باشیم؟
تا کی باید به به و چه چه گوی تلاش دیگران باشیم و به خودمون نیایم؟

یعنی کار پر هزینه انجام بدیم خوبه ؟؟؟؟؟؟؟
 

ayja

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
قابلی نداشت..........تایپکای امروز شما هم قدم خوبی برای تغییره!
برای سوالاتون باید برگردیم به ریشه مشکل.............من فک میکنم تا وقتی مدیریت و اقتصاد آزاد نداشته باشیم خیلی جلو نمیریم..........البته تلاشهایی میشه...مثلا تو معماری برج میلاد رو میشه یه خودنمایی جهانی دونست...........اما کمه!

امیدوارم فضای کار و تحقیق در دانشگاههامون جوری بشه که دانشجویان ما بتونن ایده های ذهنی شونو بکار بگیرند و بهشون کمک بشه که بتونن ایده هاشونو محقق کنند. باور کنید اگر همین جوونای خودمون بهشون میدان داده بشه , عالیترین پروژه های جهانی رو خلق میکنند.
اگر بتونیم راهی پیدا کنیم که مدیریت هزینه ها در کشورمون رو به سمت و سوی این نوع اندیشه ها و ساختار ها بکشونیم , قادر خواهیم بود که موفق شویم و حتی متخصصان ما خواهند توانست که از همه جای دنیا پذیرش کار و پروژه داشته باشند. سخت نیست . چون نیروی فهیم انسانی اش را داریم. فقط برنامه ریزی کلانی لازم هست که باید مجلس محترم بهش بها بده و در طرح و برنامه های آتی بگنجونه. با تشکر از لطف شما
 

ayja

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
دولت و حکومت باید برای همه شغل و کار فراهم کنند. وقتی کسی برای کاری پرورش نیافته است بهرکاری میپردازد و لازم نیست که بدرستی از ادای آن کار برآید. حتی در کارهای حساس ممکن است مسئولیت به کسانی داده شودکه کوچکترین اطلاع در آن کار ندارند و شاید اطلاعات خوبی در رشته ها و قلمروهای دیگر داشته باشند که مهمل میماند و هدر میرود. ما بسیاری از کارهای سیاسی و فرهنگیمان را به کسانی سپرده ایم که به آنها در کار توسعه فنی و صنعتی و کشاورزی کشور نیاز داریم و آنها را برای همین کارها پرورده ایم. اگر درست بود که کشور بودجه گزاف خرج کند و متخصصان عالی قدر در رشته های علمی و فنی تربیت کند و آنها در شغلهای اداری و سیاسی بگمارد، پس دیگر به دانشکده های حقوق و علوم انسانی و مدیریت چه نیاز دارد؟ البته از آن طرف هم که نگاه میکنیم میبینیم که بعضی از پزشکان و مهندسان در کار اداری و سیاسی موفقتر بوده اند. وجهش اینست که کار آموزش بی سامان بوده و بهترین استعدادها بی آنکه علاقه اصلیشان معلوم باشد، فرصت یافته اند که بر اثر مقبولیت عمومی یا غلبه شهرت، درس مهندسی یا پزشکی بخوانند. کشور هم به کار مهندسی آنان نیاز نداشته است ولی آنها نیاز به شغل داشته اند و اتفاقاً در شغل خود موفق شده و دریافته اند که اتفاقاً در جای درست خود قرار گرفته اند ولی این موارد استثنائی و نادر است و کشور باید از این قمار دست بردارد. اینکه چگونه این امر میسر میشود، خدا میداند. آنچه من و امثال من می­توانیم بدانیم اینست که این معضل را با تدابیر معمولی اداری و سیاسی نمیتوان حل کرد و از میان برداشت.
 

somayeh_63

عضو جدید
کاربر ممتاز
دولت و حکومت باید برای همه شغل و کار فراهم کنند. وقتی کسی برای کاری پرورش نیافته است بهرکاری میپردازد و لازم نیست که بدرستی از ادای آن کار برآید. حتی در کارهای حساس ممکن است مسئولیت به کسانی داده شودکه کوچکترین اطلاع در آن کار ندارند و شاید اطلاعات خوبی در رشته ها و قلمروهای دیگر داشته باشند که مهمل میماند و هدر میرود. ما بسیاری از کارهای سیاسی و فرهنگیمان را به کسانی سپرده ایم که به آنها در کار توسعه فنی و صنعتی و کشاورزی کشور نیاز داریم و آنها را برای همین کارها پرورده ایم. اگر درست بود که کشور بودجه گزاف خرج کند و متخصصان عالی قدر در رشته های علمی و فنی تربیت کند و آنها در شغلهای اداری و سیاسی بگمارد، پس دیگر به دانشکده های حقوق و علوم انسانی و مدیریت چه نیاز دارد؟ البته از آن طرف هم که نگاه میکنیم میبینیم که بعضی از پزشکان و مهندسان در کار اداری و سیاسی موفقتر بوده اند. وجهش اینست که کار آموزش بی سامان بوده و بهترین استعدادها بی آنکه علاقه اصلیشان معلوم باشد، فرصت یافته اند که بر اثر مقبولیت عمومی یا غلبه شهرت، درس مهندسی یا پزشکی بخوانند. کشور هم به کار مهندسی آنان نیاز نداشته است ولی آنها نیاز به شغل داشته اند و اتفاقاً در شغل خود موفق شده و دریافته اند که اتفاقاً در جای درست خود قرار گرفته اند ولی این موارد استثنائی و نادر است و کشور باید از این قمار دست بردارد. اینکه چگونه این امر میسر میشود، خدا میداند. آنچه من و امثال من می­توانیم بدانیم اینست که این معضل را با تدابیر معمولی اداری و سیاسی نمیتوان حل کرد و از میان برداشت.

اشاره خوبی بود...خیلی.....
ولی من شخصا خسته شدم از بس ریشه یابی کردیم و درمان هیچ!!!
من چطوری میتونم کمک به رفع کنم؟شما چطوری میتونی؟.........اصلا از عهده ما برمیاد؟
 

عیدی امین

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
1-تحول درنظام آموزشی .تحقیق گرایی نه نمره گرایی
2-تخمل نظرات مختلف حتی مخالف
3-تعامل باجهان خارج براساس منافع ملی واعتماد متقابل به دورازتهدید وارعاب
4-یادگیری درست انتقادکردن نه ازروی غرض ونه تعصب فقط برای ازبین بردن نقاط ضعف
5-مهم بودن سرنوشت هرهم وطن برای همه
6-مشارکت درهمه مسائل عمومی حتی اگر نظری نداشته باشیم چون سرنوشت برایمان مهم است
7-اتحاد برای یک هدف : ایران
8-وجدان کاری وانجام وظیفه نه برای خوش آیند کسی نه هدف مطلق بودن پول
 

somayeh_63

عضو جدید
کاربر ممتاز
1-تحول درنظام آموزشی .تحقیق گرایی نه نمره گرایی
2-تخمل نظرات مختلف حتی مخالف
3-تعامل باجهان خارج براساس منافع ملی واعتماد متقابل به دورازتهدید وارعاب
4-یادگیری درست انتقادکردن نه ازروی غرض ونه تعصب فقط برای ازبین بردن نقاط ضعف
5-مهم بودن سرنوشت هرهم وطن برای همه
6-مشارکت درهمه مسائل عمومی حتی اگر نظری نداشته باشیم چون سرنوشت برایمان مهم است
7-اتحاد برای یک هدف : ایران
8-وجدان کاری وانجام وظیفه نه برای خوش آیند کسی نه هدف مطلق بودن پول

سلام امین!
اینایی که گفتین رو قبول دارم.........ولی فک کنم بهتر از من میدونی الان داریم بد جور عکس جهت اهداف بالا جلو میریم............به نظرت ما تنهایی میتونیم فرهنگ رو تغییر بدیم؟
 

عیدی امین

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
سلام امین!
اینایی که گفتین رو قبول دارم.........ولی فک کنم بهتر از من میدونی الان داریم بد جور عکس جهت اهداف بالا جلو میریم............به نظرت ما تنهایی میتونیم فرهنگ رو تغییر بدیم؟
سلام
تغییرفرهنگ کارمانیست تصحیح فرهنگ تاحد مقدورات وظیفه ماست ...تاوقتی که برای همه جابیفته مثلا":آشغالهارو ساعت فلان بذاریم دم در الان تقریبا"این کارخیلی جاها جاافتاده .نهادهای مسئول هم بایدنقش حمایتی وتبلیغاتی داشته باشن ...
 

somayeh_63

عضو جدید
کاربر ممتاز
سلام
تغییرفرهنگ کارمانیست تصحیح فرهنگ تاحد مقدورات وظیفه ماست ...تاوقتی که برای همه جابیفته مثلا":آشغالهارو ساعت فلان بذاریم دم در الان تقریبا"این کارخیلی جاها جاافتاده .نهادهای مسئول هم بایدنقش حمایتی وتبلیغاتی داشته باشن ...

تغییر فرهنگ کار کیه؟
بعضی از فرهنگ های ما کارشون از تصحیح گذشته.....تغییر نیاز دارن!
اگه مسئول این دغدغه رو نداشته باشه...یا روشش غلط باشه چی؟ما چیکار میتونیم بکنیم؟
 

عیدی امین

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
تغییر فرهنگ کار کیه؟
بعضی از فرهنگ های ما کارشون از تصحیح گذشته.....تغییر نیاز دارن!
اگه مسئول این دغدغه رو نداشته باشه...یا روشش غلط باشه چی؟ما چیکار میتونیم بکنیم؟
دغدغه مسئول دغدغه همه ماست روش غلط اما به مشاوران وطراحان که باتوجه به دید وبرداشتشون از موضوع نظر وپلن میدن بستگی داره این نقشه اگرازبازخورددرست به وجوداومده باشه ولی دید درستی نداشته باشه قابل تصحیحه .کارما پیشنهادودادن دید درست به طراحه تاضریب خطاشوپایین بیاریم وهمچنین پیروی ازقواعد وقوانین موجود ...
 

عیدی امین

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
مثلا" این مطلب در موردتحقیقه خودت درمورد نقش دولت و ارگانها ومردم قضاوت کن:
مشكلات تحقیقات در ایران و راهكارهای رفع آنیكی از دلایلی كه سبب می شود تحقیقات در كشور جهت دار نباشد و یا از نتیجهٔ آن در صنعت استفاده نشود، به وزارتخانه ها مربوط می شود. اگر وزارتخانه ها موظف شوند كه مثلاً تا دو سال آینده محصولی یا ماده ای را كه از خارج وارد می شود در داخل تولید كنند، مجبور به پیگیری ارتباط با دانشگاه یا مراكز تحقیقاتی می شوند و از شركت ها و متخصصان مربوط جهت رفع مشكل و نیاز خود كمك می گیرند. در این صورت یك ارتباط كاملاً واقعی پیش خواهد آمد.
تحقیق به عنوان زیربنای توسعه، شاخص مهمی است كه برای ارزیابی میزان پیشرفت هر كشور می توان از آن بهره جست. به استناد آمار بانك جهانی، میزان تحقیقات در كشورهای پیشرفته ۲۲۰ برابر كشورهای در حال توسعه و عقب مانده است؛ درحالی كه درآمد آنها ۴۰ برابر درآمد كشورهای فقیر است. بنابراین واضح است كه سهم پژوهش در بالابردن توان اقتصادی و تكنولوژیكی كشورها از اهمیت ویژه ای برخوردار است. به منظور آشنایی با وضعیت تحقیقات در كشور و موانع موجود در این زمینه، گفتگویی با دكتر سید عباس شجاع الساداتی، رئیس دانشكده فنی و مهندسی دانشگاه تربیت مدرس و عضو كمیته ملی زیست فناوری صورت گرفته است كه خلاصهٔ دیدگاه وی جهت اطلاع خوانندگان در زیر آورده می شود:
به طور كلی در خصوص مشكلات تحقیقات در كشور می­توان موارد زیر را مطرح نمود. البته در این موارد، به استثنائات هم باید توجه داشت:
۱ فقدان برنامهٔ مشخص در وزارتخانه­ها برای خرید از داخل:
یكی از دلایلی كه سبب می شود تحقیقات در كشور جهت دار نباشد و یا از نتیجهٔ آن در صنعت استفاده نشود، به وزارتخانه ها مربوط می شود. اگر وزارتخانه ها موظف شوند كه مثلاً تا دو سال آینده محصولی یا ماده ای را كه از خارج وارد می شود در داخل تولید كنند، مجبور به پیگیری ارتباط با دانشگاه یا مراكز تحقیقاتی می شوند و از شركت ها و متخصصان مربوط جهت رفع مشكل و نیاز خود كمك می گیرند. در این صورت یك ارتباط كاملاً واقعی پیش خواهد آمد. اما متاسفانه بسیاری از مواقع در عمل، عكس این اتفاق می افتد؛ یعنی اگر سازمان های مربوطه بدانند كه یك فردی توانسته ماده ای را تولید نماید، باز هم مسیر خود را برای واردات طی می كنند چرا كه ساختارها غلط می باشد.
به­عنوان نمونه ما روی پروژهٔ تولید پروتئین افزودنی به خوراك دام و طیور با وزارت جهاد، كار مشترك انجام داده و نتایج موفقیت آمیزی بدست آمد. اما متأسفانه برنامه­ای در جهت بهره­برداری از آن وجود نداشت و این در حالی بود كه هم اكنون سالیانه بیش از صد میلیون دلار كنجالهٔ سویا یا پودر ماهی وارد می شود.
درواقع واسطه­گری­ها و درآمدهای كلانی كه سودجویان از این مسیر دارند، مانع توسعهٔ تحقیقات در كشور می گردد. برای مثال اگر صد میلیون دلار واردات داشته باشیم، ۱۰ درصد آن نصیب واسطه­گران می­شود و به این دلیل است كه ماده­ای نظیر پودر ماهی از شیلی و یا كنجالهٔ سویا از آرژانتین وارد یا كشورهای دیگر می­شود. اگر هدف برخی مسؤلین این باشد كه صرفاً نیاز روزمره مسكّن دار تأمین شود، در این شرایط آن سودجویان واسطه­گر به راحتی كار خودشان را انجام می­دهند. حتی ممكن است در مواردی از تولید یك محصول خاص ممانعت به­عمل آید. یعنی اگر بفهمند كه شخصی محصولی را در داخل تولید می­كند و همان محصول از خارج می­آید، اگر بتوانند یك عیب و ایرادی به محصول داخلی وارد می­كنند.
بنابراین به دلیل فقدان هدف و برنامه، از نتیجهٔ تحقیقات دانشگاهی نیز استفاده قابل توجهی به عمل نمی­آید. به عنوان نمونه در زمینهٔ استخراج مس با روش فروشویی زیستی (bioleachin) تحقیقاتی داشته­ایم كه به ثمر رسیده است، لیكن شركت های مربوطه جهت بهره برداری از نتایج، جدی نیستند.
۲ فقدان تجربهٔ كافی در امر تحقیقات:
به لحاظ اینكه تجربهٔ طولانی مدت در امور تحقیقاتی در كشور نیست، آن بسترهای لازم برای رشد هر چه بیشتر فراهم نشده است. یعنی ارتباط صحیح بین دانشگاه و مراكز تحقیقاتی و صنایع خیلی تعریف شده نیست.
قبل از انقلاب تحقیقات در كشور وجود نداشت. خوشبختانه بعد از انقلاب تحقیقات شروع شد؛ هر چند سازمان­یافته نیست و كارهای تكراری زیادی انجام می­شود. مسئولین و دولتمردان باید برای اینكه تحقیقات به یك نظام و سازماندهی مشخص برسد، برنامه ریزی كنند. البته دیكتهٔ نانوشته غلط ندارد و قطعاً ممكن است در این برنامه مشكلاتی هم به­وجود بیاید كه باید به مرور آنها را رفع نمود.
۳ فقدان صبر و حوصله در امر تحقیقات:
این­كه گفته شود دانشگاه در انجام پروژه­های صنعتی خیلی موفق نبوده است و بنابراین اعتماد صنایع را نسبت به خود از دست داده است درست نیست. اصلا در تمام دنیا تعدادی از كارها به نتیجهٔ مطلوب نمی­رسد. یعنی این طبیعت پروژه­ها است كه گاهی موفق و گاهی ناموفق است. ممكن است در ایران كارهایی كه به نتیجه نرسیده­اند بیشتر باشد اما باید تلاش نمود كه این را به حداقل ممكن رساند. در تحقیقات هر چقدر هزینه شود، اسراف نمی­باشد و باید صبر و تحمل داشت.
متأسفانه دیدگاه تنگ­نظرانه­ای وجود دارد كه معتقد است باید هر كار تحقیقاتی به یك فرایند تحقیقات صنعتی منجر شود یا كاربردی خاص داشته باشد. اینكه شركت­های بزرگ دنیا میلیاردها دلار خرج می­كنند و ده سال بعد نتیجهٔ آن­را می­گیرند، دقیقاً به این دلیل است كه آنها یك دیدگاه بهتری نسبت به قضیه دارند. همین بیوتكنولوژی را اگر در نظر بگیریم، به­هیچ­وجه در ابتدا سودآور نبود؛ هم­چنانكه امروزه برای آنها نانوتكنولوژی سودی ندارد ولی دستاوردهای آن در درازمدت مشخص می­شود و به­تدریج روند صنعتی شدن آن شكل می­گیرد و آن زمان كه یك كشور دانش فنی و بومی را در آن زمینه داشت در دنیا موفق خواهد شد.
بنابراین بخش صنعت نباید انتظار داشته باشد كه وقتی قرارداد پروژه­ای را با یك محقق بست، حتماً با اجرای پروژه مورد نظر تمام مشكلش حل شود و حتماً محصول مورد نظر تولید شود. بلكه گاهی اوقات كار طول می­كشد چرا كه به­دست آوردن دانش فنی آسان نیست و به زمان و حوصله و اعتقاد نیاز دارد.
۴ همكاری ضعیف بین محققین:
همكاری لازم بین محققین نسبت به كشورهای پیشرفته كمتر است. این مورد جزء مشكلات فرهنگی كشور است. به­عنوان مثال دلیل اینكه افرادی كه در یك دانشگاه و در یك رشته تحصیل می­كنند و یا در یك زمینه فعال هستند در كنار یكدیگر قرار نمی­گیرند تا مشكلات را با هم حل نمایند، گاهی به­دلیل عدم اعتماد افراد نسبت به یكدیگر است كه این به امنیت شغلی یا اقتصادی آنها مربوط می­شود. یعنی افراد ممكن است نگران شوند كه مثلاً اگر شخص دیگری در آن پروژه سهیم باشد منافع او به خطر بیفتد.
در مواردی نیز عدم تمركز محققین روی تحقیقات و چندشغلی بودن و پرداختن به كارهای غیرعلمی باعث این ضعف همكاری می­گردد و سبب می­شود كه فضا یك فضای ناسالم تحقیقاتی گردد. چرا كه فرد مجبور است چند جا كار كند، در فلان شركت یا كارخانه كار كند و در عین حال به دانشگاه هم برود و نیز حق­التدریس هم داشته باشد. در نتیجه خیلی اوقات بخاطر تأمین معاش فرصتی به وجود نمی­آید كه محققین دور هم بنشینند. محقق امروزی در ایران به­جای اینكه ۸ ساعت تحقیق داشته باشد، شاید ۱۴ یا ۱۶ ساعت كارهای متنوعی انجام می­دهد كه ممكن است ۲ درصد آن هم تحقیقات نباشد و این خود به دلیل فقدان انسجام لازم می­باشد.
من با اساتید مربوط به رشتهٔ بیوتكنولوژی در دانشگاه ها آشنا هستم و هیچ مشكل شخصی هم بین ما وجود ندارد اما در طی یك سال حتی یك جلسه هم دور هم نیستیم تا در مورد این رشته و یا تحقیقات بیوتكنولوژی در كشور صحبت كنیم و دلیل آن برمی­گردد به اینكه كه اولاً ضرورتی احساس نمی شود و ثانیاً هر كس به اندازهٔ كافی درگیر كار خود است كه به فكر تبادل نظر نباشد. البته گاهی اوقات یكسری مسائل پیش پاافتاده مانع از همكاری دقیق افراد می شود.
در پایان ذكر این نكته نیز لازم است كه نباید همیشه جزء را ملاك قرار داد و آنرا به كل تعمیم داد بلكه برعكس باید كل را مورد توجه قرار داد و راجع به آن بحث كرد. یعنی اگر جائی ضعف یا مشكلی داشت نباید همه كس و یا همه جا را دارای آن مشكل خاص دانست و حتی در مواردی هم كه در اكثر افراد نقاط نقصی دیده می شود نباید به طور مطلق به آن نگاه كرد و از كارهای انجام شده چشم پوشی كرد.
به هر حال مدام از مشكلات دم زدن و این كه كمبود داریم و یا نمی­توانیم كاری انجام دهیم كار درستی نیست و به­عبارت دیگر نباید همیشه قسمت خالی لیوان را ببینیم.
http://www.www.www.iran-eng.ir/images/article/break.gif
 

somayeh_63

عضو جدید
کاربر ممتاز
دغدغه مسئول دغدغه همه ماست روش غلط اما به مشاوران وطراحان که باتوجه به دید وبرداشتشون از موضوع نظر وپلن میدن بستگی داره این نقشه اگرازبازخورددرست به وجوداومده باشه ولی دید درستی نداشته باشه قابل تصحیحه .کارما پیشنهادودادن دید درست به طراحه تاضریب خطاشوپایین بیاریم وهمچنین پیروی ازقواعد وقوانین موجود ...

جمله اولتو قبول ندارم....دغدغه ما باید دغدغه مسئول باشه!
به نظرت الان سازو کار پیشنهاد داریم؟
 

عیدی امین

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
جمله اولتو قبول ندارم....دغدغه ما باید دغدغه مسئول باشه!
به نظرت الان سازو کار پیشنهاد داریم؟
اگروا قعا"ایده ای د اشته باشیم یاپیشنها دی جابرای ارئه اش هست توی هرارگانی صندوق پیشنهادات هست وبهت اطمینان میدم همه وتک تک اونا بررسی میشن حتی تیمی برای بررسی نظرات وپیگیری اونها هست...
 

somayeh_63

عضو جدید
کاربر ممتاز
اگروا قعا"ایده ای د اشته باشیم یاپیشنها دی جابرای ارئه اش هست توی هرارگانی صندوق پیشنهادات هست وبهت اطمینان میدم همه وتک تک اونا بررسی میشن حتی تیمی برای بررسی نظرات وپیگیری اونها هست...

امتحان میکنم..........
 

عیدی امین

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
خودمم امیدوارم...............خبرشو اگر نتیجه بگیرم میدم!
اگه یه روزی شنیدین پروژه مصلی شهر اصفهان بعد از 20 سال افتتاح میشه بدون از پیگیری من بوده!!!
اصفهان پیمانکارای قدری داره شاید تامین اعتبار نمیشه ...
 

somayeh_63

عضو جدید
کاربر ممتاز
اصفهان پیمانکارای قدری داره شاید تامین اعتبار نمیشه ...

اون که مشکل همه پروزه های کشور ماست........ولی طرحش ایراد اساسی داره....باور میکنی برای شیشه های مصلای اصفهان نیاز به حدود 10-15 میلیارد تومن بودجه هست!!!!!
 

عیدی امین

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
اون که مشکل همه پروزه های کشور ماست........ولی طرحش ایراد اساسی داره....باور میکنی برای شیشه های مصلای اصفهان نیاز به حدود 10-15 میلیارد تومن بودجه هست!!!!!
اوه ...اینهمه ریخت وپاش برای چی ؟با 10 میلیارد میشه نزدیک 15-16 کیلومتر کانال آب زد برای آبیاری زمینای ملت میشه 10 کیلومتر اتوبان ساخت میشه یه کارگاه متوسط ساخت برای کارجوونا....
 

somayeh_63

عضو جدید
کاربر ممتاز
اوه ...اینهمه ریخت وپاش برای چی ؟با 10 میلیارد میشه نزدیک 15-16 کیلومتر کانال آب زد برای آبیاری زمینای ملت میشه 10 کیلومتر اتوبان ساخت میشه یه کارگاه متوسط ساخت برای کارجوونا....

خوب منم همینو میگم دیگه........حالا تو این مدت که سرمایه راه اندازی کارگاه و این مقدار پیشرفت کارم خوابیده رو حساب کن ببین چه خبره هدر دادن بیت المال!!!
حالا اگه یه چیز خوبی هم بود باز قابل تحمل بود...........اما تقریبا اکثر مهندسای اصفهان این پروژه رو به لحاظ فرمی خیلی بد و ناهمگون با معماری اصفهان میدونن!!!
 

عیدی امین

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
خوب منم همینو میگم دیگه........حالا تو این مدت که سرمایه راه اندازی کارگاه و این مقدار پیشرفت کارم خوابیده رو حساب کن ببین چه خبره هدر دادن بیت المال!!!
حالا اگه یه چیز خوبی هم بود باز قابل تحمل بود...........اما تقریبا اکثر مهندسای اصفهان این پروژه رو به لحاظ فرمی خیلی بد و ناهمگون با معماری اصفهان میدونن!!!
خب ماها همیشه بایدازیک طرف بوم بیفتیم یاافراط یاتفریط ...
 

Similar threads

بالا