ویژه نامه شهادت امام جعفر صادق (علیه السلام)

[**آگاهدخت**]

وصايای امام صادق عليه السلام هنگام وفات

وصايای امام صادق عليه السلام هنگام وفات

او در لحظه مرگ وصايایي چندي می نماید که برخي در امر امامت برخي در زمينه مسائل خانوادگي و بخشي در مورد عامه است.

به فرزندان خود گفت: فَلا تَمُوتُنَّ اِلاُّ وَاَنتُم مُسلِموُن بکوشيد که جز مسلمان نميريد.

به کسان و خويشان فرمود: اِنَّ شَفاعَتَنَا لاتَنالُ مَستَخِفّاَ بِالصَّلاةِ. شفاعت ما به کسي که نماز را کوچک بشمارد نمي رسد.

به خانواده خود وصيت کرد که پس از مرگش تا چند سال در موسم حج در مني براي او مراسم عزاداري بر پا کنند.


دستور داد براي خويشان و کسان هديه اي بفرستند، حتي هفتاد دينار براي حسن افطس از خويشان او. و حسن افطس همان کسي است که با خنجر به امام حمله کرده بود و مي فرمود مي خواهد آيه قرآن را در مورد صله رحم اجرا کند.

درباره امام پس از خود، امام کاظم عليه السلام را براي چندمين بار منصوب کرد که او در آن هنگام بر اساس سندي بیست سال داشت.

بخشي از سفارش هاي او درباره غسل و کفن و قبر خود بود که احکام اسلامي در اين زمينه وجود دارد. و بالاخره بخشي از وصيت راجع به مردم بود که رئوس آن دعوت به وقار و آرامش، حفظ زبان، پرهيز از دروغ و تهمت و دشمني، دوري از تجاوز کار، پرهيز از حسادت و ترک معاصي و... بود.


امام صادق عليه السلام در آخرين لحظات حيات که مرگ را نزديک ديد، دستور داد که تمام خانواده و خويشان نزديکش بر سر بالينش جمع گردند و پس از آن که همه آنان در کنار امام حاضر شدند، چشم بگشود و به صورت يکايک آن ها نظر افکند و فرمود:«ان شفاعتنا لاتنال مستخفاٌ بالصلوة».

​

 

[**آگاهدخت**]

[h=3]چرا شیعه جعفری علیه السلام ؟
[/h] جمع شدن چند امر، زمینه را مساعد ساخت تا امام ششم علیه السلام بتواند معارف اسلامی را نشر بدهد و دانش های به ارث مانده از رسول خدا صلی الله علیه و آله را منتشر کند:

1. دوران امامت و زعامت امام صادق علیه السلام ، به نسبت طولانی و بیش از سی سال بود و هر چند روزگار امامت جدش، امام زین العابدین علیه السلام ، فرزندش امام موسی بن جفعر علیه السلام و نواده اش امام علی النقی علیه السلام نیز از سی سال گذشت، ولی فرصت و موقعیتی که برای آن حضرت فراهم شد، برای آن بزرگواران پیش نیامد.

2. عصر امام صادق علیه السلام ، عصر شکوفایی فقه، کلام، مناظره و حدیث بود و در روزگار آن حضرت، بدعت ها، نوآوری ها و گمراهی ها نیز رواج پیدا کرده بود و این فرصتی شد تا امام، علم و دانش خویش را آشکار نموده و ریشه گمراهی ها را بخشکاند.

3. در زمان امامت حضرت صادق علیه السلام ، بنی هاشم در یک رفاه نسبی به سر می بردند که در دوران دیگر امامان، از آن خبری نبود.

[h=3]عظمت علمی امام صادق علیه السلام[/h] در مورد عظمت علمی امام صادق علیه السلام شواهد فراوانی وجود دارد و این مسئله مورد قبول دانشمندان شیعه و سنی است. فقیهان و دانشمندان بزرگ، در برابر عظمت علمی آن حضرت سر تعظیم فرود می آورند و برتری علمی او را می ستودند. ابوحنیفه، پیشوای مشهور فرقه حنفی می گفت: «من دانشمندتر از جعفر بن محمد علیه السلام ندیده ام». مالک، پیشوای فرقه مالکی می گفت: «مدتی نزد جعفر بن محمد علیه السلام رفت و آمد می کردم، او را همواره در یکی از سه حالت می دیدم یا نماز می خواند یا روزه بود و یا قرآن تلاوت می کرد و هرگز او را ندیدم که بدون وضو، حدیث نقل کند. در علم و عبادت و پرهیزکاری، هیچ چشمی برتر از جعفربن محمد ندیده و هیچ گوشی نشنیده و به قلب هیچ بشری خطور نکرده است».

[h=3]علل برخی از بیماری ها
[/h] یکی از نظریه های علمی امام صادق علیه السلام انتقال بیماری از راه نور است. امام صادق علیه السلام می فرمود: برخی از نورها اگر از یک بیمار به شخص سالم بتابد، ممکن است که شخص سالم را بیمار کند. دانشمندان، این نظریه را در شمار خرافات می دانستند تا اینکه تحقیقات علمی جدید، ثابت کرد که این نظریه حقیقت دارد. نخستین بار، در اتحاد جماهیر شوروی، پس از بیست سال آزمایش، این فرضیه اثبات شد. از آزمایش های گوناگون آنها، این نتیجه به دست آمد که هر یک از سلول های بدن، مانند یک فرستنده و گیرنده عمل می کنند که اشعه و نور می فرستد و همچنین تحت تأثیر نور نیز قرار می گیرد، و نورها را ضبط می کند. حال اگر اشعه ای که ضبط می کند، از نوع ماورای بنفش باشد که از یک سلول بیمار ساطع می شود، سلول سالم که آن اشعه را دریافت می نماید نیز بیمار خواهد شد.

​

 

[**آگاهدخت**]

صلوات بر امام صادق (ع)

صلوات بر امام صادق (ع)

خدا را باور نداشتند و با تمسخر به مردمی که خانه خدا را طواف می کردند نگاه می کردند. ابن مقفع گفت: به نظر من این مردم همه احمق و جاهل هستند مگر آن مرد که آن گوشه نشسته است.
ابن ابی العوجاء گفت: تو از کجا او را چنین می دانی و بقیه را جاهل؟
- با او گفتگو کرده ام. او سرشار از دانش و هوشمندی است.
- حالا که چنین است باید با او مناظره کنم تا او را بیازمایم.
- چنین نکن زیرا در مقابل او در مانده خواهی شد.
ابن ابی العوجاء توجهی نکرد و به سمت امام جعفر صادق(ع) حرکت کرد.
پس از مدتی از مناظره با امام بازگشت و با حیرت گفت:
این شخص بالاتر از بشر است. اگر یک وجود روحانی در جهان باشد که در لباس بشر ظاهر شده باشد او همین مرد است...
نه فقط ملحدان که صاحبان اندیشه های دور و نزدیک بارها و بارها علم بیکران او را آزمودند و خود را در برابر دریای علم ایشان ناچیز دیدند.آوازه دانش و اخلاق آسمانی جعفر بن محمد(ع) آنچنان در جهان اسلام پیچید که طالبان دانش را از اقصی نقاط سرزمینهای اسلامی پای درس ایشان کشاند تا نزد وارث علم الکتاب زانو بزنند و از سرچشمه علم و معرفت سیراب شوند.




امام صادق(ع) از دوران انتقال قدرت از بنی امیه به بنی عباس بهترین استفاده را نمود تا معارف آسمانی را که با خیانت دنیا طلبان و محدود کردن پیشوایان دین هیچگاه فرصت تبیین و نشر نیافته بود به مردم تعلیم فرماید و این چیزی بود که حاکمان ستمگر زمان که بر مرکب جهل مردم سوار بودند را نگران می ساخت. چنین شد که برای قتل حجت خدا دسیسه چینی کردند و او را به زهر کینه به شهادت رساندند.

امروز اگر چه مزار ایشان تاریک و ویران است اما قلب مردمان از چراغ محبت ایشان روشن و آباد است و هنوز تشنگان معرفت، جرعه نوش آموزه های آن ستاره هدایت هستند.

بوی غربت همیشه می آید

از سر قبر بی چراغ کسی

دل تنگ مدینه میسوزد

از تب شعله های داغ کسی ​

 

[!austenite]