وقتي خدا زن افريد...................

[ساوه]

عالیییییییییییی بود

 

[meysam_ie]

سلااااام واقعا زیبا بود

 

[helya.azad]

عالي بود
ممنون

 

[sarang saman]

ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺍﯼ ﺑﺴﺎﺯ/ﺍﻣﺎ ﻧﺸﺪ/ﭘﺎﮐﯽ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ/ﺯﻻ‌ﻟﯽ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ/ﯾﮑﺮﻧﮕﯽ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ/ﺗﺎ ﺑﺴﺎﺯﻡ/ﺁﻧﭽﻪ ﺍﻭ ﻧﺪﺍﺷﺖ/ﺍﻭ ﺭﺍﻩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﯿﺮﺍﻫﻪ ﻫﺎﯼ ﺷﻬﺮ ﺷﻠﻮﻍ ﮔﻢ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ/ﮔﻤﺸﺪﻩ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﺭﺍﻩ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﺍﺩ/ﺩﯾﻮ ﮔﻮﻧﻪ/ﺷﯿﺸﻪ ﯼ ﻋﻤﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻏﺮﻭﺭ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﺴﺖ/ﮐﻪ ﺷﮑﺴﺘﻨﺶ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻭ ﻣﺮﮒ ﺑﻮﺩ/ﺍﻭ ﺩﯾﻮﺍﺭﯼ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺍﺯ ﺩﺭﻭﻍ/ﻭ ﺳﻘﻔﯽ ﺍﺯ ﺭﯾﺎ/ﻭ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺍﯼ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺗﺎﺭﯾﮑﯽ/ﻏﺎﻓﻞ ﺍﺯ ﺭﻭﺯﯼ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺳﻘﻒ ﺑﺮ ﺳﺮﺵ ﺧﺮﺍﺏ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ/ﻭ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﻣﺮﮒ ﻧﯿﺰ ﻧﺎﺟﯽ ﻧﯿﺴﺖ/ﺍﻭ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻗﺒﯿﻠﻪ ﺍﯾﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻫﺮ ﻟﺒﺨﻨﺪ/ﺩﺭ ﺫﻫﻦ ﺧﻮﺩ/ﻃﻨﺎﺏ ﺩﺍﺭ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺑﺎﻓﻨﺪ/ﻭ ﺍﺯ ﺳﺎﺩﮔﯿﺖ ﻧﻘﺎﺏ ﻣﯽ ﺳﺎﺯﻧﺪ/ﺗﺎ ﺩﺭ ﻗﻠﺐ ﺗﻮ/ﺧﺪﺍﯼ ﮔﻮﻧﻪ ﺑﻨﺸﯿﻨﻨﺪ/ﻭ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ/ﻣﺮﮒ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺗﻘﺪﯾﻢ ﮐﻨﻨﺪ/ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﮐﻪ ﻓﻠﮏ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺩﺍﺭ می کشید/پرنده ای دیدم که/اوج پروازش شکستن بود.

 

[mahsa.mahsa]

مرسی عالی بود........

 

[ahmadisabz]

زیبا بود. کاش هم خود زنان و هم مردان جامعه ما قدر این شاهکار آفرینش را میدانستند.افسوس که همه چیز بوی منفعت طلبی میدهد و برای لحظه ای هوس ارزشها را قربانی میکند.

 

[Armin pak]

ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺍﯼ ﺑﺴﺎﺯ/ﺍﻣﺎ ﻧﺸﺪ/ﭘﺎﮐﯽ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ/ﺯﻻ‌ﻟﯽ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ/ﯾﮑﺮﻧﮕﯽ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ/ﺗﺎ ﺑﺴﺎﺯﻡ/ﺁﻧﭽﻪ ﺍﻭ ﻧﺪﺍﺷﺖ/ﺍﻭ ﺭﺍﻩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﯿﺮﺍﻫﻪ ﻫﺎﯼ ﺷﻬﺮ ﺷﻠﻮﻍ ﮔﻢ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ/ﮔﻤﺸﺪﻩ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﺭﺍﻩ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﺍﺩ/ﺩﯾﻮ ﮔﻮﻧﻪ/ﺷﯿﺸﻪ ﯼ ﻋﻤﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻏﺮﻭﺭ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﺴﺖ/ﮐﻪ ﺷﮑﺴﺘﻨﺶ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻭ ﻣﺮﮒ ﺑﻮﺩ/ﺍﻭ ﺩﯾﻮﺍﺭﯼ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺍﺯ ﺩﺭﻭﻍ/ﻭ ﺳﻘﻔﯽ ﺍﺯ ﺭﯾﺎ/ﻭ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺍﯼ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺗﺎﺭﯾﮑﯽ/ﻏﺎﻓﻞ ﺍﺯ ﺭﻭﺯﯼ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺳﻘﻒ ﺑﺮ ﺳﺮﺵ ﺧﺮﺍﺏ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ/ﻭ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﻣﺮﮒ ﻧﯿﺰ ﻧﺎﺟﯽ ﻧﯿﺴﺖ/ﺍﻭ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻗﺒﯿﻠﻪ ﺍﯾﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻫﺮ ﻟﺒﺨﻨﺪ/ﺩﺭ ﺫﻫﻦ ﺧﻮﺩ/ﻃﻨﺎﺏ ﺩﺍﺭ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺑﺎﻓﻨﺪ/ﻭ ﺍﺯ ﺳﺎﺩﮔﯿﺖ ﻧﻘﺎﺏ ﻣﯽ ﺳﺎﺯﻧﺪ/ﺗﺎ ﺩﺭ ﻗﻠﺐ ﺗﻮ/ﺧﺪﺍﯼ ﮔﻮﻧﻪ ﺑﻨﺸﯿﻨﻨﺪ/ﻭ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ/ﻣﺮﮒ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺗﻘﺪﯾﻢ ﮐﻨﻨﺪ/ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﮐﻪ ﻓﻠﮏ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺩﺍﺭ می کشید/پرنده ای دیدم که/اوج پروازش شکستن بود.

بسپار به زمان

 

[Armin pak]

1111111111111111111

1111111111111111111

من یک دختـــــــر ایــــرانیــــــــم ...
"حــــــوای" کسی نـــــمی شــوم که به "هــــــوای" دیگری برود ...
تنهاییم را با کسی قسمت نـــمی کنم که روزی تنهایم بگذارد ...
روح خـــداست که در مــــــن دمیـــده شده و احســـــاس نام گرفته ، ارزان نمی فروشمش...
دستــــــهایم بــالیـــن کـــودک فـــردایـــم خـــواهـــد شــــد،بـــی حـــرمتـــش نمی کنم و به هــر کس نمی سپارمش ...
لبـــــریــــزم از مهـــــر ....... اما استــــــــوار ......
ســـــودای دلـــم قسمت هر بی ســر و پـــــا نیست .....
عشق "حـــوای" ایرانی با شکــــوه است و بــــــــزرگ ....
"آدمی" را برای همراهی برمی گزیند : شریــف ، لایــق ، فروتـــــن
و عــــــــــــــــــــــــ اشـــــــــــــــــــــــ ـــق

 

[vooroojak khanoom]

من یک دختـــــــر ایــــرانیــــــــم ...
"حــــــوای" کسی نـــــمی شــوم که به "هــــــوای" دیگری برود ...
تنهاییم را با کسی قسمت نـــمی کنم که روزی تنهایم بگذارد ...
روح خـــداست که در مــــــن دمیـــده شده و احســـــاس نام گرفته ، ارزان نمی فروشمش...
دستــــــهایم بــالیـــن کـــودک فـــردایـــم خـــواهـــد شــــد،بـــی حـــرمتـــش نمی کنم و به هــر کس نمی سپارمش ...
لبـــــریــــزم از مهـــــر ....... اما استــــــــوار ......
ســـــودای دلـــم قسمت هر بی ســر و پـــــا نیست .....
عشق "حـــوای" ایرانی با شکــــوه است و بــــــــزرگ ....
"آدمی" را برای همراهی برمی گزیند : شریــف ، لایــق ، فروتـــــن
و عــــــــــــــــــــــــ اشـــــــــــــــــــــــ ـــق

فوق العاده زيبا بود..............مرسي از شما

 

[fbarani67]

محشر بود.مرسی

 

[Armin pak]

فوق العاده زيبا بود..............مرسي از شما

چاچرم قابل شمارو نداشت

 

[Sima.N]

ممنونم از تاپیک بی نظیرتون................

 

[mahnazbagherzade]

ببخشید تشکر ندارم
ممنون

 

[memar_w]

خیلی عالیه
ممنونم

 

[victoria_r]

واقعا عالی بووووووووووووود.

مخصوصا آخرش.

 

[MK264]

داد معشوقه به عـــــــــــــاشق پيغام
كه كند مـــــــــــــادر تو با من جنگ
هر كجا بيندم از دور كـــــــــــــــــند
چهره پر چين و جبين پــــــر آژنگ
با نگاه غضب آلــــــــــــــــــــود زند
بر دل نازك من تير خــــــــــــدنگ
از در خانه مرا طـــــــــــــــــرد كند
همچو سنگ از دهن قـــــــــلماسنگ
مادر سنگ دلت تا زنــــــــــــده ست
شهد در كام من وتست شـــــــــرنگ
نشوم يك دل و يك رنگ تــــــو را
تا نسازي دل او از خــــــــون رنگ
گر تو خواهي به وصالم بــــــــرسي
بايد اين ساعت بي خـــوف و درنگ
روي و سينه ي تنــــــــــــگش بدري
دل برون آري از آن سينـه ي تــنگ
گـــــــــرم وخونين به منش باز آري
تا بـــــــرد زآينه ي قلبــــــــــم زنگ
عــــــــاشق بي خـــــــــــرد ناهنجار
نه بل آن فاسق بي عصمت و نــنگ
حــــــــرمت مادري از يـــــــاد ببرد
خيره از بـــــــــــاده و ديوانه زبنگ
رفت و مـــــــــادر را افكند به خاك
سينه بـــــــدريد و دل آورد به چنگ
قصد سر منزل معشوق نــــــــــــمود
دل مـــــــــادر به كفش چون نارنگ
از قضا خورد دم در به زمــــــــــين
و انـــــــــدكي سوده شد او را آرنگ
وآن دل گرم جـــــــــان داشت هنوز
اوفتاد از كف آن بي فــــــــــــرهنگ
از زمين باز چو برخـــــــاست نمود
پي بــــــــــــــــــــــرداشتن آن آهنگ
ديد كز آن دل آغشته به خـــــــــــون
آيد آهسته بـــــــــــــــرون اين آهنگ
آه دست پسرم يافت خــــــــــــــراش
آه پاي پسرم خــــــــــــورد به سنگ

 

[MK264]

مادر
پسر رو قدر مادر دان که دایم
کشد رنج پسر بیچاره مادر
برو بیش از پدر خواهش که خواهد
تو را بیش از پدر بیچاره مادر
زجان محبوب تر دارش که دارد
زجان محبوب تر بیچاره مادر
از این پهلو به آن پهلو نغلتد
شب از بیم خطر بیچاره مادر
نگهداری کند نه ماه و نه روز
تو را چون جان به بر بیچاره مادر
به وقت زادن تو مرگ خود را
بگیرد در نظر بیچاره مادر
بشوید کهنه و آراید او را
چو کمتر کارگر بیچاره مادر
تموز و دی تو را ساعت به ساعت
نماید خشک و تر بیچاره مادر
اگر یک عطسه آید از دماغت
پرد هوشش زسر بیچاره مادر
اگر یک سرفه بی جا نمایی
خورد خون جگر بیچاره مادر
برای این که شب راحت بخوابی
نخوابد تا سحر بیچاره مادر
دو سال از گریه روز و شب تو
نداند خواب و خور بیچاره مادر
چو دندان آوری رنجور گردی
کشد رنج دگر بیچاره مادر
سپس چون پا گرفتی ، تا نیافتی
خورد غم بیشتر بیچاره مادر
تو تا یک مختصر جانی بگیری
کند جان مختصر بیچاره مادر
به مکتب چون روی تا باز گردی
بود چشمش به در بیچاره مادر
وگر یک ربع ساعت دیر آیی
شود از خود به در بیچاره مادر
نبیند هیچکس زحمت به دنیا
زمادربیشتر بیچاره مادر
تمام حا صلش از زحمت این است
که دارد یک پسر بیچاره مادر

 

[MK264]

گویند مرا چو زاد مادر
پستان به دهن گرفتن آموخت
شب ها بر گاهواره ی من
بیدار نشست وخفتن آموخت
دستم بگرفت و پا به پا برد
تا شیوه ی راه رفتن آموخت
یک حرف و دو حرف بر زبانم
الفاظ نهاد و گفتن آموخت
لبخند نهاد بر لب من بر
غنچه ی گل شگفتن آموخت
پس هستی من ز هستی اوست
تا هستم و هست دارمش دوست

این سه قطعه شعر از ایرج میرزا در وصف مادر از بهترین اشعاری هست که در وصف مادر سروده شده تقدیم تمام مادرها.

 

[sadansy]

منم مث تو
ممنون خیلییی قشنگه

من این مطلب یه جایی تو باشگاه خوندم

ولی واقعا قشنگه صدبارم بخونیم کمه

 

[sasa.electronic]

مادر یعنی به تعداد همه روزهای گذشته تو ، صبوری
مادر یعنی به تعداد همه روزهای آینده تو ، دلواپسی
مادر یعنی به تعداد آرامش همه خوابهای کودکانه تو، بیداری !
مادر یعنی بهانه بوسیدن خستگی دستهایی که عمری به پای بالیدن تو چروک شد !
مادر یعنی بهانه در آغوش کشیدن زنی که نوازشگر همه سالهای دلتنگی تو بود !
مادر یعنی باز هم بهانه مادر گرفتن . . .​

زن موجودیست کشف نشدنی....
مادرم بابت همه چیز دستت رو میبوسم.