با سلام این شعر از امیرمومنان علی (ع) است .
سلمان فارسی از دنیا رفت و مولایش علی (ع) این دوبیت را بر کفن او نگاشت :
وفدت علی الکریم بغیر زاد
من الحسنات والقلب السلیم
وحمل الزاد قبح و کل شیئ
اذاکان الوفود علی الکریم
ترجمه :
"بدون هیچ زاد و توشه ای از حسنات و قلب سلیم بر شخص کریمی ( خداوند عالم )وارد شدم آری هرگاه مقصد حضور نزد کریم باشد آوردن زاد و توشه زشت ترین کار است."
البته سلمان از تمام ما مسلمان تر بود اما "هیچ" در دستان او یعنی "همه چیز " در دستان خدا و امن از دستان خدا ،
کدام آغوشی گشوده می شود؟