كارگردان و گزينش نشانه ها در تئاتر
كارگردان و گزينش نشانه ها در تئاتر
عنوان (انگلیسی):
عنوان کامل : كارگردان و گزينش نشانه ها در تئاتر
نشریه: هنرهاي زيبا
شماره: هنرهاي زيبا (دوره: ۱۰، شماره: )
نویسنده: افسانه هنرور
کلیدواژهها : نشانه ، نظام هاي نشانه اي ، رمزگان ، ميزانسن ، متن دراماتيك ، متن اجرايي ، دريافت ، Sign ، Sign-systems ، Code ، Mise-en-scene ، Dramatic text ، Performance text
کلیدواژهها (انگلیسی): نشانه , نظام هاي نشانه اي , رمزگان , ميزانسن , متن دراماتيك , متن اجرايي , دريافت , Sign , Sign-systems , Code , Mise-en-scene , Dramatic text , Performance text
چکیده:
نشانه شناسي، بررسي علمي نشانه و كاركرد آن مي باشد. مطالعات نشانه شناسي درام و تئاتر از اواخر دهه هفتاد با كير الام، تاديوس كوزان، آن برسفلد، آندره هلبو و ماركو مارينيس آغاز شده است. آنها نحوه ايجاد معاني و ارتباط آنها را از طريق نظامي از نشانه هاي تاويل پذير بررسي مي كنند. نظامي كه تماشاگر را نيز چون يك دلالت كننده به حساب مي اورد. نشانه شناسي شيوه نگرش جديدي را پيش روي كارگردان مي گشايد و وي را موظف مي كند تا چگونگي ارائه دلالت كننده ها را كنترل نمايد و اطمينان حاصل كند كه نظام هاي نشانه اي ، هم به تنهايي و هم در ارتباط با ساير نظام ها به درستي عمل مي كنند. در اين رويكرد ، كارگردان با تأكيد يا عدم تأكيد بر نظام هاي نشانه اي مختلف، سبك ها و ژانرهاي متفاوتي را ايجاد مي كند. اين مطالعه ، نقش كارگردان به عنوان گزينش گر ، سازمان دهنده، تركيب كننده و وحدت دهنده نشانه هاي ديداري و شنيداري را بررسي مي كند. و با يافتن ارتباط بين نحوه گزينش ، توزيع، تأكيد و ارزش گذاري نشانه هاي منفرد يا نظام هاي نشانه اي ، با فرآيند تشكيل معنا، يا بي معنايي ، سعي در ارائه راهكارهاي مناسبي براي كنترل دريافت تماشاگران دارد.
چکیده (انگلیسی):
Semiotics is the scientific study of signs and sign functions. In the late seventies, Keir Elam, Tadeusz Kowzan, Anne Ubersfeld, Patrick Pavis, Andre Helbo and Macro de Marinis began to define semiotics of theatre and drama. They focus on the semiotics inquiry into how meaning is created and communicated through system of encodable and decodable signs. Semiotics is opening up a new way of practices and possibilities of see¬ing. It has paid attention to spectator, as a receiver and as a signifier. How signifiers are presented for being read by the audience is the ultimate responsibility of the director. This study is an exploration of the director's role as selector, constructor, composer and unifier of the audio-visual signs. One of the most important responsibilities of the director is to ensure that the sign-systems are operating properly, either in isolation or in relation to other systems. Emphasizing on each sign-system affect the style, genre and meaning of performance. This study aimed at discovering the relation of selection, development, and evaluation and emphasizing on a single sign or on sign-system as well as the process of meaning construction or incomprehensibility of perfonnance.
.
.
.