به نام خدا
در آیه 23 سوره قصص خد اوند داستان حضرت موسی (ع) و دختران حضرت شعیب را اینگونه ذکرمی فرماید:« آنگاه که موسی بر سر آب مدین رسید، گروهی ازمردم را دید که گوسفندان خود را آب می دهند و درنزدیکی آنان، دو زن را دید که دور ایستاده اند و جلونمی آیند. به آن دو گفت: کارتان چیست و چه می کنید؟ گفتند روش ما این است که گوسفندان را آب نمی دهیم؛تا چوپانان ازآبشخور درآیند و گوسفندان خود را از آن خارج سازند. پدرمان پیری سالخورده است و خود نمی تواند گوسفندانمان را به اینجا بیاورد.آنگاه موسی،گوسفندانشان را آب داد،سپس از آبشخور به سوی سایه رفت و گفت: پروردگارا، من به هرخیری که به سویم بفرستی، سخت نیازمندم؛سپس یکی از آن دو زن، درحالیکه با نهایت حیا و عفت گام برمی داشت،نزد موسی آمد و به وی گفت:پدرم تو را فرا می خواند تا مزد آب دادنت به گوسفندان را به تو بپردازد».
در این آیه، راههای روابط سالم، بیان شده که عبارتند از:
1- رابطه نباید صرفاً رابطه و لذت غریزی باشد؛ بلکه اگر به اقتضای یک فعالیت اجتماعی و عملی جایز باشد، اشکالی ندارد.
2- نگاه به نامحرم، باید به دور از هوا و هوس باشد. نگاه حضرت موسی برخورد نمودن بود یعنی همانطور که مردم را دید،آنها را نیز دید و دیدن آنها چشم چرانی نبود.
3- زنان در فعالیت اجتماعی،نباید با مردان مختلط شوند.
4- سخن گفتن با نامحرم، اشکال ندارد؛ ولی در سخن گفتن، دو طرف باید مراعات اختصار و متانت را بنمایند.پس سخن گفتن زن و مرد با یکدیگر، تا وقتی که مفسده ای برای دو طرف نداشته باشد،آزاد است و مفسده، همانطور که ممکن است از محتوای سخن دو طرف حاصل بشود(مثل اینکه سخنان آنان وسوسه انگیز باشد) ممکن است از طرز حرف زدن نیز حاصل بشود؛ یعنی با کرشمه و ناز سخن بگویند.
5- فعالیت اجتماعی زنان، اشکالی ندارد،اما تا حد امکان باید کارهای مردانه و زنانه از یکدیگر تفکیک شوند،مگر در موارد ضرورت.
6- مکان ارتباط، نباید خلوت و خصوصی باشد.
7- زنان درهنگام حضور درمنظر نامحرم، باید با کمال حیا، حاضر شوند و پوشش و نوع راه رفتن و برخوردها،نباید جلب توجه کند.
8- دو طرف، ارتباط را ازخانواده خویش مخفی نکنند و سعی کنند آنها از اینگونه مسائل، مطلع شوند و حتی پدر می تواند محرم اینگونه امور باشد.
9- اگر جوانی نیازمند تشکیل خانواده و ازدواج است، به جای روابط ناسالم و گناه، بر خدا توکل کند و رابطه خویش را با او نزدیک کند.
10- انسان از رابطه ای که هیچگونه امکان ازدواج درآن نیست، باید پرهیز کند؛ زیرا نمی تواند آن را تحت چارچوب های ارزشی شرع و عرف درآورد.
مسئله دوستی دختر و پسر، برخلاف تصور برخی افراد که گمان می کنند محصول شرایط زمان فعلی ماست، از دیرزمان با همین عنوان،مطرح بوده است.
مسئله دوستی دختر و پسر، برخلاف تصور برخی افراد که گمان می کنند محصول شرایط زمان فعلی ماست، از دیرزمان با همین عنوان،مطرح بوده است. قرآن شریف در وصف مردان شایسته،به بانوان چنین سفارش می کند: مردانی مناسب همسری اند که پنهانی و به صورت نامشروع، با زنان، دوستی و رابطه نداشته باشند؛(و لا متَّخِذی أخدانٍ)سوره مائده آیه 5 کسانی که دوست دختر، اختیار نکرده باشند.
همچنین به مردان،چنین سفارش می کند:زنانی شایسته همسری هستند که به صورت پنهانی، با مردان رابطه دوستی نداشته باشند؛(و لا متّخِذاتِ أخدانٍ)سوره نساء آیه 25 کسانی که دوست پسر اختیار نکرده باشند.
دراینجا این سؤال پیش می آید که کسی که قصد انتخاب همسر دارد از کجا بفهمد که قبلا آن شخص ارتباط نامشروع داشته یا نه؟ یا شایسته همسری هست یا نه؟
قرآن در جواب می گوید: (ألخبیثاتُ للخبیثین والخبیثونَ للخبیثات والطّیباتُ للطیبین والطیبونَ للطیبات)سوره نور آیه 26
زنان بدکار و ناپاک شایسته مردانی بدین وصفند و مردان زشت کار ناپاک نیز شایسته زنانی بدین وصفند و بالعکس زنان پاکیزه لایق مردانی چنین و مردان پاکیزه نیکو لایق زنانی همین گونه اند.
پس آدمی باید به خودش بنگرد که گذشته و جوانی خود را چگونه سپری کرده؛ آیا مصداق پاکان برای پاکان است یا خدای نکرده...
