[معماری معاصرایران]:آمفی تئاتر و کتابخانه پردیس دانشگاه سمنان

[arch.mi]

سمنان در مرکز این استان با میانگین دمای 37 درجه ساتی گراد تابستان گرم و خشکی را به همراه دارد . با این حال زمستان این شهر بسیار سرد و گاهأ با بارندگی همراه است .​

قرارگیری مجموعه در پردیس دانشگاه سمنان به عنوان نقطه کانونی , به بیان سبک های مختلف معماری اطراف دانشکده میپردازد. ایده این مجموعه بر اساس دو گزینه مجزا شکل گرفته است که ساختارهای معمارانه آن را ترکیب میکند .( آمفی تئاتر و کتابخانه به عنوان قطب مجموعه )​

ساخت دو بنا با ویژگی مختلف فضایی چالش اصلی محسوب میشد .ایجاد یک فضای دلنشین و راحت برای کتابخانه علمی و از طرف دیگر آمفی تئاتر با سالن کنفرانس و فضای انتظار آن که میبایست به نحوی خوانا , دعوت کننده , پویا می بود .​

برنامه ریزی فضایی نه تنها پاسخ به نیازهای فنی و کاربردی میدهد بلکه به دنبال هویت فضای معماری منحصر بفردیست که از ادغام دو حجم به یک نهاد جامع تبدیل شده.​

در واقع رواق های سوراخ شده و آب استخرها , نقش اساسی در کوران هوای طبیعی دارند و سالن اجرا را برای دیدار با اساتید و دانشجویان به عنوان نخستین مخاطبین تهیه میکنند .​

در این پروژه سعی شده که حجم مجموعه کتابخانه دانشگاهی و سالن آن بعنوان یک تندیس یا یک عکس به یاد ماندنی باقی بماند .گره و چفد ضربدری در نما ,حجم را از نظر بصری به هم پیوسته نشان میدهد .در حالی که شیشه های ثابت تیره مثلثی شکل فضا را روشن میکند و در واقع به نوعی با نور و سایه بازی میکند. این عناصر با کاهش نور خورشید بخصوص در تابستان گرم و خشک سمنان یک فضای آرام را بوجود می آورد .​

آمفی تئاتر شامل 1000 صندلی و 100, 200 صندلی برای سالن تجمع ,فضای چند منظوره , فضای انتظار و....شامل میشود.​

کتابخانه شامل بخش مطالعه , نشیمن مخصوص مطالعه روزنامه , ذخیره سازی چند زبانه , کافی نت ,سالن مجموعه مراجع , دفتر اداری , فضای کتاب های نفیس و ... است .​

ترکیب سنگ تراورتن با عناصر شفاف کیفیت و ظاهر بصری متفاوت را در طول شب و روز به وجود می آورد.​

مشخصات ساخت :​

نام پروژه : آمفی تئاتر و کتابخانه دانشگاه سمنان​

طراح :گروه معماری موج نو (لیدا الماسیان – شاهین حیدری)​

محل ساخت : سمنان ( پردیس دانشگاه سمنان )​

تاریخ طراحی : 2006​

تاریخ اتمام : در حال ساخت​

معماران : لیدا الماسیان – شاهین حیدری اعضای تیم : سارا فرهانی , سروش مجیدی , زهرا همدانی , هاله اعلایی , ندا دهقانی , مریم عیوبی , مریم شکوهی , منا رمزی , نرگس دهقانی​

کارفرما : دانشگاه سمنان​

مساحت ناخالص : 8000 متر مربع​

مشاورین : گروه معماری موج نو (مهندسین سازه , مکانیک و برق )​

مهندسین ناظر : غلامرضا توحیدی , شاپور فخری , سهراب کاشفی​

پیمانکار : شرکت ساخت و ساز پل بند

​

رندر خارجی ​ رندر خارجی ​ رندر خارجی ​ رندر داخلی ​ رندر داخلی ​ آمفی تئاتر ​ عکس هایی از مراحل ساخت ​ برش عرضی ​ برش طولی ​

​

 

[raha pania]

آمفی تئاتر و کتابخانه پردیس دانشگاهی سمنان

آمفی تئاتر و کتابخانه پردیس دانشگاهی سمنان

مکان: سمنان کمپِ دانشگاهِ سمنان
شروع پروژه: ۱۳۸۵ (۲۰۰۶میلادی)
اتمامِ پروژه: در دستِ احداث
طراحان: لیدا الماسیان، شاهین حیدری
کارفرما: دانشگاهِ سمنان
مساحت: ۸۰۰۰ متر مربع
مشاورانِ ساخت: غلامرضا توحیدی، شاهپور فخری، سهراب کاشفی
Polband construction company پیمان‌کار: ‏

از لابلای برگ‌های تاریخچه کتابخانه‌ها و فضاهای گردهمایی که می‌گذریم و فرآیند تغییر ساختار آن‌ها را که باز می‌خوانیم, تجربه‌ها, گفتگوها و ایده‌ها به یاری خطوط معماری می‌شتابند. باز‌آفرینی فرآیند دگرگونی مکانی به مانند کتابخانه از فضایی چون صندوقچه نگهداری کتاب‌ها و دست‌نوشته‌ها و آن‌جا که شاید تنها فعالیت «مطالعه» بود, به پیوستن به فضای تبادل اندیشه, تعامل اجتماعی و دسترسی به دنیای بی‌انتهای دانش و اطلاعات جهانی بار دیگر اندیشه‌های نوین, تجربه‌ها و نیازهای مخاطب معاصر را در خاطرمان زنده می‌کند. بی‌شک نخستین گام احترام به حضورش, اندیشه‌اش و درک و پیوندش با فضایی است که هویت خویش را در آن باز می یابد. فضایی که معنایش رادر این حضور جستجو می کند. و این پیوندیست نا گسستنی...!‏

بستر پروژه
بخش مرکزی پردیس دانشگاه سمنان بستر طراحی و ساخت آمفی تاتر و کتابخانه مرکزی دانشگاه را فراهم آورده‌است. سمنان شهری که در شمال، دامنه کوه‌های البرز و در جنوب، حاشیه‌های دشت کویر را در همسایگی خود دارد. اقلیمی گرم و خشک را تجربه می‌کند و تابستان‌های گرم و خشک و زمستان‌هایی سرد را از سر می‌گذراند.
طراحی معماری، چالش‌ها و یافته‌ها:‏
تلاش بر آفرینش فضای معماری نو, پاسخگو, ماندگار با تکیه بر اصول زیبایی‌شناسی و روابط اجتماعی بود. تصویری که حضورش در ذهن‌ها ماندگار بماند زیرا که خود ملاقات‌گاه ذهن‌هاست... ‏
این‌جا روابط اجتماعی در دو گونه پدیدار می‌شود. از یکسو پیوند با کتاب و اطلاعات چاپی و دیجیتال, دسترسی به دانش روز و شبکه‌های اجتماعی در دنیای مجازی و از سویی دیگر ارتباط فعالیت‌های اجتماعی و انسانی رودرو تبادل اطلاعات کلامی. که هر یک فضای معماری شایسته خود را می‌طلبید. اما یک ویژگی مشترک وجود داشت: مخاطبان فضا همگون بودند! در حقیقت رسالت پروژه ایجاد گفتگوی آرام و شایسته معماری و مخاطب در یک بستر علمی و فرهنگی بود. چالش کلیدی طراحی و آفرینش دو گونه فضای معماری با ویژگی‌های کیفی و عملکردی متفاوت و پاسخی دیگرگون با ارتباطی دو جانبه بود.‏
ایده پروژه بر پایه «تناقض و همگونی» (2) شکل گرفت. حضور آرام، دعوت‌کننده و فضای مناسب تحقیق و پژوهش مطالعه، دسترسی به اطلاعات و دانش روز در ساختار فضای کتابخانه از سویی و بستری پویا شکل‌دهنده روابط اجتماعی و تبادل جمعی یافته‌ها در آفرینش سالن‌های اجتماعات و گردهمایی از سویی دیگر خود را باز می‌شناساند.
معماری پروژه از دو ساختار جداگانه اما در پیوند با یکدیگر شکل گرفت، پیوندی که با رواق متخلخل میانی که در محل تلاقی گونه‌های متفاوت روابط اجتماعی در دنیای معاصر به تصویری حقیقی کشیده می‌شود. مخاطبان زیر سایه ایجاد شده در روزهای گرم آفتابی سمنان با گردش هوای طبیعی خنک بر خاسته از آبنما فضای معماری را به گونه ای دیگر تجربه می‌کنند.‏
نخستین ارتباط بصری و حضور فیزیکی مخاطب در فضای معماری با ایجاد یک رمپ ورودی شکل می‌گیرد که از بستر پروژه آرام بر می‌خیزد و به درون فضا هدایت می‌شود. چفت‌های به هم بافته‌شده بر پیکر نما از هم می‌گذرند و بازشوهای نور را شکل می‌دهند. در کنج‌ها شکاف گسترده‌ی شیشه‌ای روشنایی داخلی را فراهم می‌آورد. اما امتداد چفت‌ها از این پیوستگی و یکپارچگی نمی‌کاهد. با هدایت و کنترل نور و ایجاد بازی ساده نور و سایه و انعکاس شکل سه گوش آن‌ها بر دیوارهای داخلی گفتگوی شیوایی از معماری زنده و پویا با فضای پیرامون خود آغاز می‌کند و و در عین حال در روزهای گرم تابستان و از شدت تابش آفتاب می‌کاهد.‏
هم راستا با نیازهای فضایی پروژه استانداردهای طراحی و در کنار محدودیت‌های زیربنایی و سرانه فضاهای آموزشی کشور برنامه فضایی فیزیکی پروژه نه تنها به نیازهای عملکردی فضای کتابخانه و آمفی تئاتر پاسخی شایسته می‌دهد، بلکه در تلاش است تا مجموعه‌ای منسجم در ارتباط با هم را سازماندهی کند به گونه‌ای که تلاقی عملکردی حضور مستقل هیچ یک را خدشه‌دار نکند.‏
فضاهای داخلی مجموعه آمفی تئاتر را سالن 1000 نفره، سالن‌های کنفرانس100 و 200 نفره و یک سالن چند‌منظوره در کنار فضاهای انتظار و لابی و سایر بخش‌های خدماتی پشتیبانی شکل دادند. فضای کتابخانه را سالن مطالعه عمومی، بخش نشریه و مجلات، مخزن باز و بسته و بخش مرجع, بخش‌های کامپیوتر و ابزارهای جستجوی و تحقیق دیجیتالی، فضاهای اداری و خدماتی را در بر گرفتند. در همین حال با نگاه ویژه به مسیرهای خروج اضطراری, توجه به مقررات ایمنی و فنی در فضاهای جمعی مسیر دستیابی به پروژه‌ای پاسخ‌گو هموار می‌شد.‏
سنگ تراورتن سفید و ترکیب آن با شیشه‌های تیره‌رنگ با‌کیفیت و ترکیب متفاوت بصری و نوینی را در امتداد روز و شب به بستر ی علمی, فرهنگی و مخاطب جوان, پویا و پیشرو امروز می‌نمایاند. ادغام سنگ تراورتن سفید همراه با عناصر شفاف با کیفیت‌های مختلف و در طول شبانه روز ظاهر بصری متفاوتی را به آن بخشیده است.‏
واقع شدن در کمپِ دانشگاهِ‌ سمنان به عنوان نقطه‌ی مرکزی، باید بیانگرِ نوعِ دیگری از استایلِ معماری باشد که بیانگرِ دانشکده‌های اطرافش باشد. ایده‌ی اولیه این طرح از مبنایِ‌ دو مجموعه‌ی جدا از هم – یک تالارِ‌کنفرانس و یک کتاب‌خانه- به عنوانِ قطبِ کمپِ دانشگاه نشأت گرفته شده‌است. چالشِ اصلی طراحی دو بنا بود با شخصیتِ فضایی جداگانه. یک فضای آرام، مشوق و مناسب برای کتاب‌خانه‌ دانشگاهی و در سویِ دیگر یک تالارِ‌کنفرانس با سالن‌های کنفرانس و مکان‌هایی برای استقبال و حرکتِ دینامیکِ جمعیت. از این رو پروژه اشاره به معماری شیوا و هوشیار در یک زمینه علمی دارد.‏
برنامه‌ریزی فضایی نه تنها پاسخ به نیازهای فنی و کاربردی را می‌دهد، بلکه به دنبال هویت معماری فضایی منحصر به فرد از طریق ادغام دو کارایی را به یک نهاد جامع است. در واقع، معماری حفره‌دار و آب حوضچه‌ها (در عکس‌های مربوط می‌توان دید)، نقش اساسی در گردش طبیعی هوا دارد و طراحی سالن انتظاری مناسب برای دانشگاهیان و دانشجویان به عنوان مخاطبان نخست داشته است. این پروژه در تلاش برای نزدیک‌شدن به یک تصویر به‌یادماندنی از کتاب‌خانه‌های دانشگاهی و تالارهای کنفرانس است.‏
اَشکال و خطوط راه‌راه موجود در رویِ نمایِ این بنا به منظور کنترل وضعیتِ نور و سایه‌های محوطه‌ی داخلی بناست. این عناصر یک جوِ آرام را فراهم می‌آورند در حالی‌که کاهش تابش نور خورشید به ویژه در تابستان‌های گرم و خشک را به‌عهده دارد.‏

سازه و اجرای پروژه:‏
به کارگیری ستون‌های مورب، تغییر محور آن‌ها، استفاده از دهانه‌های گسترده و کنسول‌های متعدد با عمق زیاد و با نگاه به فرم و عملکرد معماری سازه پروژه را چالش‌بر‌انگیز می‌ساخت. طراحی معماری و تحلیل و طرح سازه هم‌راستا و گام به گام پیش می‌رفت. سازه پروژه با توجه به آیین‌نامه زلزله ایران از قاب خمشی و دیوار برشی با شکل‌پذیری متوسط شکل گرفت. ‏
در فضاهایی هم‌چون کنسول‌های میانی بالکن‌ها با ترکیبی از ستون‌های مایل بتنی و خرپاهای عمیق فلزی تا عمق 4 متر طراحی شد. پی پروژه رادیه ژنرال در نظر گرفته‌شد و شمع‌های در جای بتنی و گروه شمع زیر ستون‌های اصلی کنسول‌ها جهت کنترل واژگونی و لغزش ساختمان شکل گرفتند. پوسته‌های کناری کنسول‌ها به المان‌های ستونی تقسیم شد که توسط دیوار برشی به هم بافته شدند. در راستای پیوستگی المان‌های بتنی و فلزی مهاربندی افقی و عمودی در بدنه کنسول به کار گرفته‌شد. منبع : سایت اردبیهشت مهرازان (OM Architects)‏