معماری با مصالحی از جنس دل
- شروع کننده موضوع mohammad azizi
- تاریخ شروع
... چه قدر خوب میشد اگر
... یك بار
... فقط یك بار
... آسمان به زمین بیاید
... تا وقتی
... اشك میریزم
: نگویند
مگر آسمان به زمین آمده ؟؟؟؟
خـیــــلی ســخــتـه كـه بــخــوای
بـا آب خــوردن،
بــغــضـت رو بـفـرسـتـی پـایـیـن،
امـــا یـــه دفــعــه
اشـــــك از چــشـمــا ت
جــاری بـشـه ...
بـا آب خــوردن،
بــغــضـت رو بـفـرسـتـی پـایـیـن،
امـــا یـــه دفــعــه
اشـــــك از چــشـمــا ت
جــاری بـشـه ...
تنهایی را پر می کند با سیگارش ..
دورش شلوغ است ، آنقدر که خوب حواسش پرت میشود .. اما کجا ؟ دقیقا پرت میشود سمت او !
میگفتن این نیز بگذرد ..
پس چرا نمی گذرد ؟
دورش شلوغ است ، آنقدر که خوب حواسش پرت میشود .. اما کجا ؟ دقیقا پرت میشود سمت او !
میگفتن این نیز بگذرد ..
پس چرا نمی گذرد ؟
دقایقی در زندگی هستندکه دلت برای کسی
آنقدر تنگ میشود که میخواهی اورا از رؤیاهایت بیرون بکشی و در دنیای واقعی
بغلش کنی.
آنقدر تنگ میشود که میخواهی اورا از رؤیاهایت بیرون بکشی و در دنیای واقعی
بغلش کنی.
[h=2]
[/h]
[/h]
دنیای اطرافمان را با "پرده ی سینما" اشتباه گرفته ایم
یكی فراموش میشود
یكی خاموش میشود
یكی میمیرد
.
... .
.
.
ما تماشا میكنیم
یكی فراموش میشود
یكی خاموش میشود
یكی میمیرد
.
... .
.
.
ما تماشا میكنیم
گاهـــــــــــــی آنچنان مزخرف می شــــــوم
که برای دیگـــــــــران قابل درک نیستـــم…
حتی عزیــــــــــزترین کســــانـــــم را از خــــــــــــودم می رانم
اما در آن لحظه در دلــــــــــم آرزو دارم بگـــــــــویند:
” می دانم دســــــت خودت نیست، درکــــــــت می کنم ”
گاهـــ جلوی آیـــــنه می ایستـمــــ ...
خودمــ را در آن می بینمـــــ
...
دستــــ روی شانهــــ هایشـــ می گذارمــــ
...
و میگویمــــــ
:
چه تحملی دارد
...
دلــتــــ
...!
خودمــ را در آن می بینمـــــ
...
دستــــ روی شانهــــ هایشـــ می گذارمــــ
...
و میگویمــــــ
:
چه تحملی دارد
...
دلــتــــ
...!
ﺩﺭﺩ ” ﺑﻌﻀﯽ ﺁﺩﻣﺎ ﺭﻭ ﻧﻤﯿﺸﻪ ﺩﯾﺪ
ﻧﻪ ﮐﻪ ﻧﺸﻪ، ﺷﺎﯾﺪ ﺭﻭ ﻧﻤﯿﮑﻨﻦ
ﺑﻪ ﺟﺎﯾﯽ ﻣﯿﺮﺳﻦ ﮐﻪ، ﺑﻪ ﯾﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﭘﻨﺎﻩ ﻣﯿﺒﺮﻥ
ﺑﻌﻀﯿﺎ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ،
ﺑﻌﻀﯽ ﺑﻪ ﺳﺎﺧﺘﻦ،
ﺑﻌﻀﯿﺎ ﮐﺸﯿﺪﻥ،
ﺑﻌﻀﯽ ﺑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻦ
ﻭ ﺑﻌﻀﯽ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺧﻮﻧﺪﻥ …
ﻫﻤﯿﻨﺎ ﻫﺴﺘﻦ ﮐﻪ ﻭﻗﺘﯽ ﺣﺎﻟﺸﻮﻧﻮ ﻣﯿﭙﺮﺳﯽ،
ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯿﺰﻥ “ﺧﻮﺑﻢ ” ، ” ﺧﻮﺑﯿﻢ ” …
ﻣﻦ ﮐﻪ ﺧﻮﺑﻪ ﺧﻮﺑﻢ …
ﺷﻤﺎ ﭼﻄﻮﺭﯾﺪ؟ …
ﻧﻪ ﮐﻪ ﻧﺸﻪ، ﺷﺎﯾﺪ ﺭﻭ ﻧﻤﯿﮑﻨﻦ
ﺑﻪ ﺟﺎﯾﯽ ﻣﯿﺮﺳﻦ ﮐﻪ، ﺑﻪ ﯾﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﭘﻨﺎﻩ ﻣﯿﺒﺮﻥ
ﺑﻌﻀﯿﺎ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ،
ﺑﻌﻀﯽ ﺑﻪ ﺳﺎﺧﺘﻦ،
ﺑﻌﻀﯿﺎ ﮐﺸﯿﺪﻥ،
ﺑﻌﻀﯽ ﺑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻦ
ﻭ ﺑﻌﻀﯽ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺧﻮﻧﺪﻥ …
ﻫﻤﯿﻨﺎ ﻫﺴﺘﻦ ﮐﻪ ﻭﻗﺘﯽ ﺣﺎﻟﺸﻮﻧﻮ ﻣﯿﭙﺮﺳﯽ،
ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯿﺰﻥ “ﺧﻮﺑﻢ ” ، ” ﺧﻮﺑﯿﻢ ” …
ﻣﻦ ﮐﻪ ﺧﻮﺑﻪ ﺧﻮﺑﻢ …
ﺷﻤﺎ ﭼﻄﻮﺭﯾﺪ؟ …
انگار قرار نیست با تو بی حساب شوم
تو که رفته ای
اما...
هنوز هم اشکهایم
دارند حسابِ دیدنت را
با چشم هایم صاف می کنند...
تو که رفته ای
اما...
هنوز هم اشکهایم
دارند حسابِ دیدنت را
با چشم هایم صاف می کنند...
اشکانم جاری
پنجره باز است
ابر با تمام غصه اش می گرید
اسمان اشک الود
دل من غمگین است
چه کنم با این دل
چه کنم با دنیا
با کلاغک سیاهی که چنگ زده بر تمام زندگی ام
پنجره باز است
ابر با تمام غصه اش می گرید
اسمان اشک الود
دل من غمگین است
چه کنم با این دل
چه کنم با دنیا
با کلاغک سیاهی که چنگ زده بر تمام زندگی ام
همیشه باید کسی باشد
تا بغض‌هایت را قبل از لرزیدن چانه‌ات بفهمد
باید کسی باشد…
که وقتی صدایت لرزید بفهمد
که اگر سکوت کردی، بفهمد…
کسی باشد که اگر بهانه‌گیر شدی بفهمد
کسی باشد که اگر سردرد را بهانه آوردی برای رفتن و نبودن بفهمد
به توجهش احتیاج داری
بفهمد که درد داری که زندگی درد دارد که دلگیری
بفهمد که دلت برای چیزهای کوچکش تنگ شده است
بفهمد که دلت برای قدم زدن زیرِ باران
برایِ بوسیدنش برایِ یک آغوشِ گرم تنگ شده است
همیشه باید کسی باشد همیشه…!
تا بغض‌هایت را قبل از لرزیدن چانه‌ات بفهمد
باید کسی باشد…
که وقتی صدایت لرزید بفهمد
که اگر سکوت کردی، بفهمد…
کسی باشد که اگر بهانه‌گیر شدی بفهمد
کسی باشد که اگر سردرد را بهانه آوردی برای رفتن و نبودن بفهمد
به توجهش احتیاج داری
بفهمد که درد داری که زندگی درد دارد که دلگیری
بفهمد که دلت برای چیزهای کوچکش تنگ شده است
بفهمد که دلت برای قدم زدن زیرِ باران
برایِ بوسیدنش برایِ یک آغوشِ گرم تنگ شده است
همیشه باید کسی باشد همیشه…!
مادربزرگ گم کرده ام درهیاهوی شهر
ان نظربندسبزرا
که در کودکی بسته بودی
به بازوی من
ان نظربندسبزرا
که در کودکی بسته بودی
به بازوی من
دوری مان
برای تو نمی دانم چگونه می گذرد ...
اما برای من .... !
انگار بر گلویم خنجر گذاشته اند و نمی بُرند .... !!!
برای تو نمی دانم چگونه می گذرد ...
اما برای من .... !
انگار بر گلویم خنجر گذاشته اند و نمی بُرند .... !!!
وقتي تونيستـی ..
زنـدگي تعطيـل مـي شـود ..
كـآش مي شـد زودتر منم هم بیام !!
زنـدگي تعطيـل مـي شـود ..
كـآش مي شـد زودتر منم هم بیام !!
یه حالی دارم این روزا....................
نه آرومم نه آشوبم....................
نه آرومم نه آشوبم....................
مسعود زیبای من
کاش میشد ...!!!
چشمانم را بر هم گذارم
وقتی که باز میکنم
دوری تمام شده باشد
و تو کنـــــــــــــارم باشی
کاش میشد ...!!!
چشمانم را بر هم گذارم
وقتی که باز میکنم
دوری تمام شده باشد
و تو کنـــــــــــــارم باشی
ميداني كه...
احساساتم درد می کند ... افکارم ورم کرده اند ...
انگار هر روز کسی
چاقویی تیز را تا دسته در من فرو می کند ...
و من سگ جان تر از آنم که بمیرم ...
دلم
چینی بند زده ایست ...
که هر روز می شکند و خردتر می شود ...
باشد که پودر شود ...
هر حرکتی که می کنم
اشتباه است!
انگار روی شیشه خرده راه می روم...
می خواهم شخصیتم را بشویم! چیزی نمی یابم...
انگار محو شده ام ... !
دلم تنگ است
دلم برای خنده هایم تنگ شده!!!
امروز لبانم به خطی صاف تبدیل شده
اگر بخواهم خنده را به آن بنشانم
باید کنار لب هایم را جر بدهم ...!
خون می ریزد...!
من می ریزم...!
احساساتم درد می کند ... افکارم ورم کرده اند ...
انگار هر روز کسی
چاقویی تیز را تا دسته در من فرو می کند ...
و من سگ جان تر از آنم که بمیرم ...
دلم
چینی بند زده ایست ...
که هر روز می شکند و خردتر می شود ...
باشد که پودر شود ...
هر حرکتی که می کنم
اشتباه است!
انگار روی شیشه خرده راه می روم...
می خواهم شخصیتم را بشویم! چیزی نمی یابم...
انگار محو شده ام ... !
دلم تنگ است
دلم برای خنده هایم تنگ شده!!!
امروز لبانم به خطی صاف تبدیل شده
اگر بخواهم خنده را به آن بنشانم
باید کنار لب هایم را جر بدهم ...!
خون می ریزد...!
من می ریزم...!
✿ツ اینجـــــا فقط واژه می فروشـیم
و سکـــــــــــــوت می خریـــــــــم. . .
تجـــــــــارت دردناکی ستـــــــ. . . ✿ツ
و سکـــــــــــــوت می خریـــــــــم. . .
تجـــــــــارت دردناکی ستـــــــ. . . ✿ツ
تنهايی من، همان انتظارم است
و انتظارم، همان عشق!
و عشق تنها بهانه ی بودنم!
بی بهانه ام نکن!
بعد از رفتن تو
چقدر غریب شده ام میان این همه آشنا…
چند روزی است حجم تنهایی را بر روی قاب آبی دلم نقاشی می کنم
نه
قلم در دست من نیست
من نقاش این تنهایی نیستم
این خاطرات شب چشمانت است که
قلم در دست گرفته..
و به حرمت شبهای تلخ من
بعد از رفتن تو
حجم تنهایی را بر قاب دلم نقاشی می کند
جز تو...!
و انتظارم، همان عشق!
و عشق تنها بهانه ی بودنم!
بی بهانه ام نکن!
بعد از رفتن تو
چقدر غریب شده ام میان این همه آشنا…
چند روزی است حجم تنهایی را بر روی قاب آبی دلم نقاشی می کنم
نه
قلم در دست من نیست
من نقاش این تنهایی نیستم
این خاطرات شب چشمانت است که
قلم در دست گرفته..
و به حرمت شبهای تلخ من
بعد از رفتن تو
حجم تنهایی را بر قاب دلم نقاشی می کند
جز تو...!
