مشاعرۀ سنّتی

[industrial-eng]

رهروان در سفر بادیه حیران تو اند
با تو ان عهد که بستند بر انند هنوز

 

[کافر خداپرست]

درد تو سرشت توست، درمان ز که خواهي جست؟
تو دام خودي اي دل تا چون برهانندت

از بزم سيه‌دستان هرگز قدحي مستان
زهر است اگر آبي در کام چکانندت

در گردنت از هر سو پيچيده غمي گيسو
تا در شب سرگردان هر سو بکشانندت

 

[Ashkan_s]

Abi Khaketari siah

Abi Khaketari siah

من هنوز از اثر عطر نفسهای تو سرشار سرور
گیسوان تو در اندیشه ی من
گرم رقصی موزون
كاشكی پنجه ی من
در شب گیسوی پر پیچ تو راهی می جست
چشم من چشمه ی زاینده ی اشك
گونه ام بستر رود
كاشكی همچو حبابی بر آب
در نگاه تو رها می شدم از بود و نبود
شب تهی از مهتاب
شب تهی از اختر
ابر خاكستری بی باران پوشانده
آسمان را یكسر
ابر خاكستری بی باران دلگیر است
و سكوت تو پس پرده ی خاكستری سرد كدورت افسوس سخت دلگیرتر است
شوق بازآمدن سوی توام هست
اما
تلخی سرد كدورت در تو
پای پوینده ی راهم بسته
ابر خاكستری بی باران
راه بر مرغ نگاهم بسته
وای ، باران
باران ؛
شیشه ی پنجره را باران شست
از دل من اما
چه كسی نقش تو را خواهد شست ؟
آسمان سربی رنگ
من درون قفس سرد اتاقم دلتنگ
می پرد مرغ نگاهم تا دور
وای ، باران
باران ؛
پر مرغان نگاهم را شست
اب رؤیای فراموشیهاست
خواب را دریابم
كه در آن دولت خاموشیهاست

 

[Ashkan_s]

http://www.cloob.com/name/ashkan_sa7

http://www.cloob.com/name/ashkan_sa7

یك نفر دارد فریاد زنان می گوید :

(( در قفس طوطی مرد و زبان سرخش سر سبزش را بر باد سپرد ))

من كه فریادم بی تشویش می توانست جهانی را آتش بزند

در شب گیسوی تو گم شد از وحشت خویش

 

[باران بهاری]

تو رفتی و من تنها به انتهای زمین
رسیدم و همه ی شهر مرد با دیروز

و من غریب ترین مرد این جهان یک عمر
اگر تمام جهان می شد آشنا دیروز..

 

[کافر خداپرست]

تو رفتی و من تنها به انتهای زمین
رسیدم و همه ی شهر مرد با دیروز

و من غریب ترین مرد این جهان یک عمر
اگر تمام جهان می شد آشنا دیروز..

ز دو ديده خون فشانم ز غمت شب جدايي
چه کنم که هست اين‌ها گل باغ آشنايي

مژه‌ها و چشم يارم به نظر چنان نمايد
که ميان سنبلستان چرد آهوي ختايي

سر برگ گل ندارم! به چه رو روم به گلشن
که شنيده‌ام ز گل‌ها همه بوي بي‌وفايي؟

به کدام مذهب است اين؟ به کدام ملت است اين؟
که کشند عاشقي را، که تو عاشقم چرايي؟!

 

[باران بهاری]

یک امروز است ما را نقد ایام
مرا کی صبر فردای تو باشد؟؟

خوش است اندر سر دیوانه سودا
به شرط آن که سودای تو باشد

برای خود نشاید در تو پیوست
همی سازیم تا رای تو باشد..

 

[الهه_م]

دستم را به سراسر شب کشیدم
زمزمه نیایش دربیداری انگشتانم تراوید
خوشه قضا رافشردم
قطرههای ستاره در تاریکی درونم درخشید
و سرانجام در آهنگ مه آلود نیایش ترا گم کردم

 

[industrial-eng]

من ندیدم بیدی سایه اش را بفروشد به زمین
رایگان می بخشد نارون شاخه ی خود را به کلاغ

 

[باران بهاری]

غم غریبی و غربت چو بر نمی تابم
به شهر خود روم و شهریار خود باشم

 

[کافر خداپرست]

مرا اميد وصال تو زنده مي‌دارد
و گرنه هر دمم از هجر توست بيم هلاک

نفس نفس اگر از باد نشنوم بويت
زمان زمان چو گل از غم کنم گريبان چاک

 

[shanli]

کنون بآب می لعل خرقه میشویم ** نصیبه ازل از خود نمیتوان انداخت
مگر گشایش حافظ درین خرابی بود ** که بخشش ازلش در می مغان انداخت

 

[*مهتاب*]

کمتربترس:بیشترامیدوارباش! کمترناله کن:بیشترنفس بکش! کمترحرف بزن:بیشتر بگو! کمتر متنفر باش: بیشتر عشق بورز! دراینصورت است که تمامی چیزهای خوب از ان تو میشود.....!! لاادری ​

 

[atish_baran]

کمتربترس:بیشترامیدوارباش! کمترناله کن:بیشترنفس بکش! کمترحرف بزن:بیشتر بگو! کمتر متنفر باش: بیشتر عشق بورز! دراینصورت است که تمامی چیزهای خوب از ان تو میشود.....!! لاادری ​

​

سلام دوست خوبم خوش اومدی ... عزیزم با اخرین حرف شعر نفر قبلی یه شعر بنویس

کنون بآب می لعل خرقه میشویم ** نصیبه ازل از خود نمیتوان انداخت
مگر گشایش حافظ درین خرابی بود ** که بخشش ازلش در می مغان انداخت

تا از زبان صبح
نور امید را به شما ارمغان کنم​

شب های بی ستاره پنهان مانده ام

 

[باران بهاری]

ما شبی دست برآریم و دعایی بکنیم
غم هجران تو را چاره ز جایی بکنیم

دل بیمار شد از دست،رفیقان !مددی
تا طبیبش به سر آریم و دوایی بکنیم

 

[الهه_م]

می تراوید آفتاب از بوته ها
دیدمش در دشت های نم زده
مست اندوه تماشای یار باد
مویش افشان گونه اش شبنم زده

 

[باران بهاری]

همان مردن ولی از عشق مردن بود و دیگر هیچ
اگر آموخت حرف دیگری از عشق،استادم

گهی با کوه بستیزم گه از کاهی فرو ریزم
به حیرت مانده حتی آنکه افکنده ست بنیادم

به زخمی مرهمم کس را و زخمی می زنم کس را
شگفت آور ترینم من چنینم :جمع اضدادم

 

[atish_baran]

من سال هاست بین شما با همین زبان
فریاد می کنم
این گونه یک دگر را در خون میافکنید​

پرهای یکدگر را این گونه مشکنید

 

[باران بهاری]

دلبرم عزم سفر کرد خدا را، یاران!
چه کنم با دل مجروح که مرهم با اوست

atish_baranجان!متاسفانه باز هم امتیاز ندارم که بدم.شعرهاتون خیلی زیبا هستن به خصوص همین آخری..می تونم بپرسم از کی بود؟

 

[a young Architect]

دل بردی از من به یغما، ای ترک غارتگر من
دیدی چه آوردی ای دوست، از دست دل بر سر من
بار غم عشق او را گردون نیارد تحمل
چون می تواند تحمل ،این پیکر لاغر من

 

[باران بهاری]

نه راه رفتنم از تو نه راه برگشتن
همیشگی ست در این منزلت، اقامت من

 

[يامين]

نسیم زلف جانان کو؟ که چون برگ خزان دیده
به پای سرو خود دارم هوای جانفشانی را

 

[الهه_م]

امدی جانم به قربانت ولی حالا چرا
بی وفا حالا که من افتاده ام از پا چرا

 

[zarnaz_a]

ای چنگ پرده​های سپاهانم آرزوست
وی نای ناله خوش سوزانم آرزوست

 

[الهه_م]

تو سفره مون همیشه سین ستاره کم بود
همیشه‌ تا رسیدن‌ فاصله‌ یک‌ قدم‌ بود

 

[کافر خداپرست]

درين غم بنشينيد که غم‌خوار سفر کرد
درين درد بمانيد که اميد دوا رفت

دگر شمع مياريد که اين جمع پراکند
دگر عود مسوزيد کزين بزم صفا رفت

 

[zarnaz_a]

تیر روانه می​رود سوی نشانه می​رود

ما چه نشسته​ایم پس شه ز شکار می​رسد

باغ سلام می​کند سرو قیام می​کند

سبزه پیاده می​رود غنچه سوار می​رسد

 

[cute]

دو قدم مانده به گل
پای فواره جاوید اساطیر زمی می مانی
و تو را ترسی شفاف فرا می گیرد

 

[الهه_م]

تو غیبت‌ِ حنجره‌ها ترانه‌سازیمون‌ چیه‌ ؟
یکی‌ به‌ من‌ جواب‌ بده‌ ، آخرِ بازیمون‌ چیه‌ ؟

 

[cute]

هر چه دشنام از لبها خواهم برچید
هر چه دیوار از جا خواهم برکند
رهزنان را خواهم گفت:کاروانی آمد بارش همه لبخند