مشاعرۀ سنّتی

[ARASH AZ]

ور نهد در ره ما خار ملامت زاهد
از گلستانش به زندان مکافات بریم

 

[TINA ARCHI]

یار بیگانه مشو تا نبری از خویشم
غم اغیار مخور تا نکنی نا شادم

من چه در پای تو ریزم تا پستد تو بود
سرو جان را نتوان گفت که مقداری هست

 

[shanli]

تو آبی و ما جمله گیاهیم همه
تو شاهی و ما جمله گدائیم همه

​

گوینده توئی و ما صدائیم همه
جوینده توئی چرا نیائیم همه

 

[ARASH AZ]

هر که شد محرم دل در حرم یار بماند
وان که این کار ندانست در انکار بماند
خدانگهدار دوستان...

 

[*زهره*]

دوش می‌امد و رخساره برافروخته بود
تا کجا باز دل غمزذه‌ای سوخته بود

 

[araz_heidari]

دوش می‌امد و رخساره برافروخته بود
تا کجا باز دل غمزذه‌ای سوخته بود

دلی دیرم خریدار محبت
کزو گرم است بازار محبت
​

 

[*زهره*]

تو از هر در که بازآیی بدین خوبی و زیبایی

دری باشد که از رحمت به روی خلق بگشایی

 

[araz_heidari]

تو از هر در که بازآیی بدین خوبی و زیبایی

دری باشد که از رحمت به روی خلق بگشایی

یکی از بزرگان اهل تمیز
حکایت کند زبن عبدالعزیز
​

 

[*زهره*]

زهره سازی خوش نمی‌سازد مگر عودش بسوخت
کس ندارد ذوق مستی میگساران را چه شد

 

[araz_heidari]

زهره سازی خوش نمی‌سازد مگر عودش بسوخت
کس ندارد ذوق مستی میگساران را چه شد

زنادان بنالد دل سنگ و کوه
ازیرا ندارد بر کس شکوه
​

 

[gh_engineer]

زهره سازی خوش نمی‌سازد مگر عودش بسوخت
کس ندارد ذوق مستی میگساران را چه شد

دلا دایم گدای کوی او باش
به حکم آن که دولت جاودان به​

 

[*زهره*]

هر غزلم نامه‌ایست صورت حالی در او

نامه نوشتن چه سود چون نرسد سوی دوست

 

[gh_engineer]

زنادان بنالد دل سنگ و کوه

ازیرا ندارد بر کس شکوه​

هر کس از مهره مهر تو به نقشی مشغول
عاقبت با همه کج باخته​ای یعنی چه​

 

[elnaz66]

هر شب هجر بر آنم که اگر وصل بجویم

همه چون نی به فغان آیم و چون چنگ بمویم

لیک مدهوش شوم چون سر زلف تو ببویم

گفته بودم چوبیایی غم دل با تو بگویم

چه بگویم که غم از دل برود چون تو بیایی

شهریار

 

[naghmeirani]

یارب به جهان نغمۀ شادی بفرست

خشکی زده ایم ابر و بادی بفرست

در سینۀ ما فروغِ امیدی نیست

ما شب زده ایم بارانی بفرست

 

[alijan]

تا توانی دلی بدست آور
دل شکستن هنر نمی باشد
سلام بر همگی آخرین بار شاید 2 یا 3 سال پیش اینجا بودم به یاد دوران مجردی

 

[eksir]

دمی با دوست در خلوت، به از صد سال در عشرت
من آزادی نمی‌خواهم که با یوسف به زندانم

 

[گلابتون]

مرا اگر تو بگذاري اي نفس طالع
بسي پادشاهي كنم در گدايي

 

[eksir]

یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

به وداعی دل غمدیده ما شاد نکرد

 

[laleh_a]

دیدی که رسوا شد دلم؟
غرق تمنا شد دلم؟
دیدی که من با این دل بی آرزو عاشق شدم؟

 

[eksir]

مطربي اغاز كنم تا رنگ دل را باز كنم
با دو مضراب بلند ساز دل را ساز كنم

 

[*زهره*]

من از آن حسن روز افزون که یوسف داشت دانستم
که عشق از پرده‌ی عصمت برون آرد زلیخا را

 

[eksir]

ای صبح شب نشینان، جانم به طاقت آمد
از بس که دیر ماندی چون شام روزه‌داران

 

[*زهره*]

نه راه شدن نه روی بودن

معشوقه ملول و ما گرفتار

 

[MOON.LIGHT]

رخ تو دخلي به مه ندارد
که مه دو زلف سيه ندارد

 

[behnam-t]

در این شب سیاهم گم گشت راه مقصود
از گوشه ای برون ای ای کوکب هدایت

 

[*زهره*]

دیدی آن ترک ختا دشمن جان بود مرا
گر چه عمری به خطا دوست خطابش کردم

 

[MOON.LIGHT]

در صورت و معني که تو داري چه توان گفت
حسن تو ز تحسين تو بستست زبان را

 

[behnam-t]

آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند
بود ایا نظری هم به ما کنند؟

 

[MOON.LIGHT]

دیدی آن ترک ختا دشمن جان بود مرا
گر چه عمری به خطا دوست خطابش کردم

مرا ده ساقيا جام نخستين
که من مخمورم و ميلم به جامست
​