مشاعرۀ سنّتی

[ghisoo_tala]

عشقت آتش به دل کس نزند تا دل ماست کی به مسجد سزد آن شمع که در خانه رواست ​

به وفایی که نداری قسم ای ماه جبین هر جفایی که کنی بر دل من عین وفاست​

 

[محـسن ز]

عمریست تا براه غمت رو نهاده ایم
روی وریای خلق را به یک سو نهاده ایم

 

[محـسن ز]

عشقت آتش به دل کس نزند تا دل ماست کی به مسجد سزد آن شمع که در خانه رواست ​

به وفایی که نداری قسم ای ماه جبین هر جفایی که کنی بر دل من عین وفاست​

تا سحر چشم یار چه بازی کند که باز
بنیاد بر کرشمه جادو نهاده ایم

 

[ghisoo_tala]

من نه آن رندم که ترک شاهد و ساغر کنم محتسب داند که من این کارها کمتر کنم
منکه عیب توبه کاران کرده باشم بارها توبه از می وقت گل دیوانه باشم گر کنم

 

[russell]

مرا اینگونه گر خواهی،دلت را آشیانم کن

من آن نشکستنی هستم،بیا و امتحانم کن

 

[محـسن ز]

نفس برآمد و کام ازتو بر نمی آید
فغان که بخت من از خواب در نمی آید

 

[russell]

ما نگوییم بد و میل به نا حق نکنیم

جامه کس سیه و دلق خود ازرق نکنیم

عیب درویش توانگر کم و بیش بد است

کار بد مصلحت آن است که مطلق نکنیم

حافظ ار خصم خطا گفت نگیریم بر او

ور به حق گفت جدل با سخن حق نکنیم

 

[محـسن ز]

میگریم ومرادم از این سیل اشک بار
تخم محبت که در دل بکا رمت

 

[russell]

تا در نظر خلق نگردي كافر

در مذهب عاشقان مسلمان نشوي

 

[محـسن ز]

یا وفا یا خبر وصل تو یا مرگ رقیب
بود آیا که فلک زین دوسه کاری بکند
شهر خالیست زعشاق بود کز طرفی
مردی از خویش برون آیدوکاری بکند

 

[sisah]

دی پیر می فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غم دل ببر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد باد

 

[russell]

در حیاط سینه ی من هیچکس جای پای غصه را جارو نزد

برف و بار غصه و اندوه را روی بام خانه ام پارو نزد

 

[sisah]

در چین طره تو دل بی حفاظ من
هرگز نگفت مسکن مالوف یاد باد

امروز قدر پند عزیزان شناختم
یا رب روان ناصح ما از تو شاد باد

 

[محـسن ز]

دیده تر دامنم تا میزند نقشی برآب
در نظر دارد خیال عارض خوش منظری

 

[Aseman Etemaad]

یاد باد آنکه زما وقت سفر یاد نکرد
به وداعی دل غمدیده ی ما شاد نکرد...

 

[russell]

دلی دارم که گرد گل ز سنبل سایه بان دارد

بهار عارضش خطی به خون ارغوان دارد

 

[محـسن ز]

در صومعه سینه ما یار مقیم است
ما از نظرش صوفی صافی صفاییم

 

[Aseman Etemaad]

من از آن حسن روز افزون که یوسف داشت دانستم
که عشق از پرده ی عصمت برون آرد زلیخا را

 

[محـسن ز]

الا ای همنشین دل که یارانت برفت از یاد
مرا روزی مباد آندم که بی یاد تو بنشینم

 

[باران بهاری]

ما همانیم که بودیم و محبت باقی ست
ترک صحبت نکند دل که به مهر آکندند

عیب شیرین دهنان نیست که خون می ریزند
جرم صاحب نظران است که دل می بندند

"سعدی"

 

[cute]

دل من گرفته زین جا
هوس سفر نداری
ز غبار این بیابان

 

[Aseman Etemaad]

نشود فاش کسی آنچه میان من و توست
تا اشارات نظر نامه رسان من و توست
هوشنگ ابتهاج

 

[کافر خداپرست]

نشود فاش کسی آنچه میان من و توست
تا اشارات نظر نامه رسان من و توست
هوشنگ ابتهاج

تو آب گوارايي جوشيده ز خارايي
اي چشمه مکن تلخي ور زهر چشانندت

يک عمر غمت خوردم تا در برت آوردم
گر جان بدهند اي غم از من نستانندت

"هوشنگ ابتهاج"

 

[باران بهاری]

تا خار غم عشقت آویخته در دامن
کوته نظری باشد رفتن به گلستان ها

آن را که چنین دردی از پای در اندازد
باید که فرو شوید دست از همه درمان ها

 

[russell]

از آن رو هست ياران را صفاها با مي لعلش
که غير از راستي نقشي در آن جوهر نمي‌گيرد

 

[باران بهاری]

دلم از دست غمت جانب صحرا بگرفت
غمت از سر ننهم گر دلت از ما بگرفت
.
.
بربود انده تو صبرم و نیکو بربود
بگرفت انده تو جانم و زیبا بگرفت

"سعدی"

 

[ghisoo_tala]

تا روح بشر به چنگ زر، زندانیست​

شاگردی مرگ، پیشه ای انسانی است​

جان ار ته دل، طالب مرگ است .. دریغ!​

در هیچ کجا، "برای مردن" جا نیست​

 

[vahm]

تو پای به راه در نه وهیچ مپرس
خود راه بگویدت که چون باید رفت

 

[ghisoo_tala]

تا هشیارم طرب زمن پنهان است ور مست شوم در خردم نقصان است​

حالیست میان مستی و هشیاری من بنده آن که زندگانی آنست​

 

[gh_engineer]

تا مرا عشق تو تعلیم سخن گفتن کرد
خلق را ورد زبان مدحت و تحسین من است
​