مشاعره با شعر سعدی

[Ekram]

ای برتر از خیال و قیاس و گمان و وهم
وز هر چه گفته اند و شنیدیم و خوانده ایم
دفتر تمام گشت و به پایان رسید عمر
ما همچنان در اول وصف تو مانده ایم

 

[gh_engineer]

ای برتر از خیال و قیاس و گمان و وهم
وز هر چه گفته اند و شنیدیم و خوانده ایم
دفتر تمام گشت و به پایان رسید عمر
ما همچنان در اول وصف تو مانده ایم

ممسک برای مال همه ساله تنگ دل
سعدی به روی دوست همه روزه خرمست​

 

[Ekram]

ممسک برای مال همه ساله تنگ دل
سعدی به روی دوست همه روزه خرمست​

تا بدانجا رسید دانش من
که بدانم همی که نادانم

 

[gh_engineer]

مگر نسیم سحر بوی زلف یار منست
که راحت دل رنجور بی‌قرار منست​

 

[salvador]

تیر باران عشق خوبان را

دل شوریدگان سپر باشد

 

[naghmeirani]

درویش و غنی بندۀ این خاکِ درند

و آنان که غنی ترند محتاج ترند

 

[salvador]

دل دوستان جمع بهتر که گنج

خزینه تهی به که مردم به رنج

 

[دختر شرقی]

جان من جان من فدای تو باد

هیچت از دوستان نیاید یاد

 

[eksir]

دانی که چرا بر دهنم راز آمد

مرغ دلم از درون به پرواز آمد؟

از من نه عجب که هاون رویین‌تن

از یار جفا دید و به آواز آمد

 

[دختر شرقی]

درد دل من ز حد گذشتست

جانم ز فراق بی‌قرارست

 

[*setareh66*]

تا بود بار غمت بر دل بی​هوش مرا
سوز عشقت ننشاند ز جگر جوش مرا

 

[blue bee]

آخر نگاهی بازکن وقتی که بر ما بگذری
یا کبر منعت می‌کند کز دوستان یاد آوری

 

[salvador]

یار آن حریف نیست که از در در آیدم

عشق آن حدیث نیست که از دل برون شود

 

[دختر شرقی]

دوست می‌دارم من این نالیدن دلسوز را

تا به هر نوعی که باشد بگذرانم روز را

 

[eksir]

اگر تو فارغی از حال دوستان یارا

فراغت از تو میسر نمی‌شود ما را

تو را در آینه دیدن جمال طلعت خویش

بیان کند که چه بودست ناشکیبا را

 

[salvador]

ای در دل ریش من مهرت چو روان در تن

آخر ز دعا گویی یاد آر به دشنامی

 

[دختر شرقی]

یارا بهشت صحبت یاران همدمست

دیدار یار نامتناسب جهنمست

 

[salvador]

تو در آینه نگه کن که چه دلبری و لیکن

تو که خویشتن ببینی نظرت به ما نباشد

 

[eksir]

دستارچه‌ای کان بت دلبر دارد

گر بویی ازان باد صبا بردارد

بر مردهٔ صد ساله اگر برگذرد

در حال ز خاک تیره سر بردارد

 

[دختر شرقی]

دل هر که صید کردی نکشد سر از کمندت

نه دگر امید دارد که رها شود ز بندت

 

[salvador]

تا دل به تو پیوستم راه همه دربستم

جایی که تو بنشینی بس فتنه که برخیزد

 

[دختر شرقی]

دیر آمدی‌ای نگار سرمست

زودت ندهیم دامن از دست

 

[Comet1986]

سلام

تو را آتش عشق اگر پر بسوخت
مرا بين که از پاي تا سر بسوخت

 

[eksir]

تو را در بوستان باید که پیش سرو بنشینی
و گر نه باغبان گوید که دیگر سرو ننشانم

 

[salvador]

ملامت از دل سعدی فرو نشوید عشق

سیاهی از حبشی چون رود که خود رنگست

 

[blue bee]

تا کی ای آتش سودا به سرم برخیزی
تا کی ای ناله زار از جگرم برخیزی

تا کی ای چشمه سیماب که در چشم منی
از غم دوست به روی چو زرم برخیزی

 

[چاووش]

یکی را چون ببینی کشته دوست
به دیگر دوستانش ده بشارت

 

[salvador]

تا تو مصور شدی در دل یکتای من

جای تصور نماند دیگرم اندر ضمیر




عیب کنندم که چند در پی خوبان روی

چون نرود بنده وار هر که برندش اسیر

 

[دختر شرقی]

روی تو خوش می‌نماید آینه ما

کآینه پاکیزه است و روی تو زیبا

 

[blue bee]

آنان که شب آرام نگیرند ز فکرت
چون صبح پدیدست که صادق نفسانند

و آنان که به دیدار چنان میل ندارند
سوگند توان خورد که بی عقل و خسانند