مشاعره با شعر سعدی

[primrose]

نصیحت کردن است سرگردان عاشق را

ولیکن با که می گویی که نتواند پذیرفتن

 

[salvador]

نه امید از دوستان دارم نه بیم از دشمنان

تا قلندروار شد در کوی عشق آیین من

 

[primrose]

نه آن می کند یار در شاهدی

که با او توان گفتن از زاهدی

 

[salvador]

یار باید که هر چه یار کند

بر مراد خود اختیار کند

 

[primrose]

دل می طپد اندر بر سعدی چو کبوتر

زین رفتن و باز آمدن کبک خرامان

 

[salvador]

نه سعدی در این گل فرورفت و بس

که آنان که بر روی دریا روند

 

[primrose]

دردا که بپختیم در این سوز نهانی

وانرا خبر از آتش ما نیست که خامست

 

[salvador]

تنم فرسود و عقلم رفت و عشقم همچنان باقی

و گر جانم دریغ آید نه مشتاقم که کذابم

 

[primrose]

مرا دو چشم به راه و دو گوش بر پیغام

تو مستریح و به افسوس میرود ایام

 

[siyavash51]

مرا دو چشم به راه و دو گوش بر پیغام

تو مستریح و به افسوس میرود ایام

من از تو صبر ندارم که بی تو بنشینم

کسی دگر نتوانم که بر تو بگزینم

 

[salvador]

من از تو صبر ندارم که بی تو بنشینم

کسی دگر نتوانم که بر تو بگزینم

سلام سیاوش عزیز


می بهشت ننوشم ز دست ساقی رضوان

مرا به باده چه حاجت که مست روی تو باشم


شبت خوش

 

[siyavash51]

سلام سیاوش عزیز


می بهشت ننوشم ز دست ساقی رضوان

مرا به باده چه حاجت که مست روی تو باشم


شبت خوش

من رمیده دل آن به که در سماع نیایم

که گر زپای درآیم به در برند به دوشم

سلام سیلینسای عزیز ! به این زودی مرغ شباهنگ پرمی کشد !؟ شب به رنگ دلخواهت باد

 

[blue bee]

من رمیده دل آن به که در سماع نیایم

که گر زپای درآیم به در برند به دوشم

سلام سیلینسای عزیز ! به این زودی مرغ شباهنگ پرمی کشد !؟ شب به رنگ دلخواهت باد

غم زمانه خورم یا فراق یار کشم
به طاقتی که ندارم کدام بار کشم

 

[eksir]

من رمیده دل آن به که در سماع نیایم

که گر زپای درآیم به در برند به دوشم

سلام سیلینسای عزیز ! به این زودی مرغ شباهنگ پرمی کشد !؟ شب به رنگ دلخواهت باد

************

ما را نه ترنج از تو مرادست نه به

تو خود شکری پسته و بادام مده


​

 

[Ekram]

هر کجا چشمه ای بود شیرین
مردم و مرغ و مور گـــــــرد آیند

 

[eksir]

غم زمانه خورم یا فراق یار کشم
به طاقتی که ندارم کدام بار کشم

***********

می‌برزند ز مشرق شمع فلک زبانه

ای ساقی صبوحی درده می شبانه


​

 

[eksir]

هر کجا چشمه ای بود شیرین
مردم و مرغ و مور گـــــــرد آیند

****

دانمت آستین چرا پیش جمال می‌بری

رسم بود کز آدمی روی نهان کند پری

​

 

[دختر شرقی]

یار من آن که لطف خداوند یار اوست

بیداد و داد و رد و قبول اختیار اوست

 

[eksir]

تا تو به خاطر منی کس نگذشت بر دلم

مثل تو کیست در جهان تا ز تو مهر بگسلم

 

[دختر شرقی]

ماه رویا روی خوب از من متاب

بی خطا کشتن چه می‌بینی صواب

 

[eksir]

برخیز تا یک سو نهیم این دلق ازرق فام را

بر باد قلاشی دهیم این شرک تقوا نام را

 

[دختر شرقی]

اگر تو فارغی از حال دوستان یارا

فراغت از تو میسر نمی‌شود ما را

 

[eksir]

ای کاب زندگانی من در دهان توست

تیر هلاک ظاهر من در کمان توست

 

[Ekram]

تربیت نا اهل را چون گرد کان بر گنبد است
پرتو نیکان نگیـــــــرد هر که بنیادش بد است

 

[دختر شرقی]

تو را که هر چه مرادست می‌رود از پیش

ز بی مرادی امثال ما چه غم دارد

 

[Ekram]

دوستی با پیلبانان یا نکن
یا طلب کن خانه ای در خورد پیل

 

[naghmeirani]

لاف مزن سعدیا شعر تو خود سحرگیر
سحر نخواهد خرید غمزه جادوی دوست

 

[Ekram]

تازه بهارا! ورقت زرد شد
دیگ منه آتش ما سرد شد

 

[naghmeirani]

دوستان گویند سعدی دل چرا دادی به عشق

تا میانِ خلق کم کردی وقارِ خویش را؟

 

[primrose]

شرمنده دوستان تشکر ندارم


آن کس از دزد بترسد که متاعی دارد

عارفان جمع بکردند و پریشانی نیست