بيماري پوسيدگي قهوه اي ميوه هاي هسته دار :
اين بيماري در سال 1796 در اروپا تشخيص داده شد.
در ايران اولين بار توسط اسفندياري در سال 1324 در منطقه گيلان گزارش شد.
اين بيماري روي ميوه هاي درختان در باغ و همچنين در حين حمل و نقل و انبار نمودن ميوه ها خسارت وارد مي سازد .
اين بيماري بيشتر به درختان ميوه هسته دار خسارت مي زند و ميوه هاي دانه دار نظير سيب و گلابي نيز مورد حمله اين بيماري واقع مي شوند .
علائم بيماري :
درختان موقع شکوفه دهي مورد حمله قرار مي گيرند با حمله قارچ شکوفه و شاخه هاي گل دهنده خشک مي شوند .
عامل بيماري معمولا" از طريق زخم و يا منفذ طبيعي به داخل ميوه رخنه کرده و سيب آلوده مي گردد .
ميوه هاي کوچک در مدت 24 ساعت تماما" آلوده مي شوند .
در ميوه هاي بزرگتر لکه ها با گذشت زمان بزرگتر شده روي آنها توده اسپورهاي غيرجنسي به شکل بالشتکهاي به صورت دواير متحدالمرکز ظاهر مي شود .
در بعضي موارد ميوه هاي آلوده روي درخت مي ماند و در مراحل بعدي چروکيده و موميايي مي گردند .
عامل بيماري :
فرم جنسي عامل بيماري Monilinia fructigena و درفرم غيرجنسي
Monilia fructigena مي باشد .
فرم غيرجنسي به صورت کنيديهاي تسبيحي است .
فرم جنسي قارچ شبيه اندامي قيفي شکل به نام آپوتس مي باشد که بندرت و در تحت شرايط خاصي در سطح ميوه هاي آلوده پاي درخت تشکيل مي گردد .
زيست شناسي:
زمستان گذراني در روي ميوه هاي آلوده که آويزان از درخت مي مانند .
گسترش بيماري غالبا" ازطريق انتقال کنيديها به وسيله باد ، باران و يا زنبورها صورت مي گيرد .
درتوليد مثل جنسي آسک و آسکوسپورهادر روي آپوتسيوم قيفي شکل به نام آپوتس تشکيل مي شود که در ايران تاکنون ديده نشده است .
رشد قارچ در 20 درجه سانتيگراد بسيار سريع است و ميوه هاي کوچک مثل گيلاس را ظرف 3 تا 4 روز به کلي فاسد مي کند .
کنترل :
1 – جمع آوري ميوه هاي آلوده
2 – هرس شاخه هاي مبتلا
3 – عدم حمل يا عدم بسته بندي ميوه هاي زخمي شده
4 – در صورت آلودگي شديد در باغ مي توان از سموم نظير توپسن ، بنوميل ، کاپتان به نسبت 2 در هزار قبل از گل و يک در هزار بعد از گل دهي استفاده کرد .