[h=1] مرگ سلول‌های سرطانی با نانوذرات مغناطیسی
[/h]
» سرویس: علمي و فناوري - علم و فناوري جهان
کد خبر: 92111611381
چهارشنبه ۱۶ بهمن ۱۳۹۲ - ۰۹:۳۱
بر اساس اظهارات پژوهشگران کره‌ای، نانوذرات می‌توانند بعنوان سوئیچ مرگ مغناطیسی قابل کنترل از راه دور برای کشتن سلول‌های سرطانی استفاده شوند.
به گزارش سرویس علمی ایسنا، جیون- سو شین و جین وو چئون از دانشگاه یونسئی در سئول و همکاران‌شان نانوذرات مغناطیسی اکسیدآهن دوپ شده با روی را به پادتنی که گیرنده موجود در سلول‌های سرطانی روده را هدفگیری می‌کند، متصل کردند. هنگامی که این پادتن با یک میدان مغناطیسی خارجی «فعال‌سازی» شود، DR4 را که گیرنده مرگ سلول سرطانی است، هدفگیری کرده و مرگ برنامه‌ریزی شده سلول (آپوپتوزیس) را ماشه می‌زند.
به نوشته سایت نانو، چئون و همکارانش در مورد اینکه چطور نانوذرات امکان کنترل گذرگاه‌های سیگنال‌دهی سلول را فراهم می‌کنند، توضیح می‌دهند که سیگنال‌دهی سلولی به سلول‌ها اجازه مبادله اطلاعات را می‌دهد و مسؤول کارهایی مانند تقسیم سلولی، رشد، سوخت و ساز و بسیاری دیگر از فرآیندها است. همچنین، ماشه آپوپتوزیس سلولی را می‌زند تا اطمینان ایجاد کند که بافت‌ها بدون کنترل رشد نکنند و سلول‌ها سوء عمل نداشته باشند.
رهیافت این گروه بر اساس کشف اخیر یک گذرگاه سیگنال‌دهی آپوپتوزیس بیرونی که مرتبط با گیرنده‌های مرگ در سطح سلول است و روش مهمی در توسعه داروهای جدید سرطانی است، استوار است. در این تلاش‌ها، لیگاندهای بیوشیمیایی که قابل اتصال به این گیرنده‌های مرگ هستند، مورد تحقیق قرار گرفته‌اند.
متاسفانه، این لیگاندها دارای نیمه‌عمر بسیار کوتاهی در پلاسمای خون هستند و بسیاری از آنها قبل از اینکه بتوانند به گیرنده برسند، به سرعت از بین می‌روند. این گروه کره‌ای به فناوری نانو و روشی که در آن یک ماشه بیولوژیکی بجای بیوشیمیایی برای گیرنده‌های مرگ سلولی استفاده شود، متوسل شدند.
این نانوذرات فعال شده با میدان مغناطیسی «سوئیچ مرگ» سلول‌ها را فعال کرده و نحوه رشد جنین ذرات شبیه ماهی گورخری را تغییر می‌دهند.
این گروه نشان داد که افزودن یک عنصر مغناطیسی، اجازه کنترل از راه دور و غیرمخرب فرآیند سیگنال‌دهی را با استفاده از یک میدان مغناطیسی می‌دهد. این قابلیت، اجازه کنترل مکان نانوذرات مغناطیسی در بدن و هدفگیری بافت‌های بدخیم را خواهد داد.
گروه مذکور با استفاده از ذرات شبیه ماهی گورخری این کار را اثبات کرد و نشان داد که قادر به اعمال سوئیچ مرگ مغناطیسی در مقیاس میکرومتر است.
شین می‌داند که این کار اولین نمایش امکان‌پذیری سیستم نانوسوئیچ مغناطیسی در محیط زنده است. او می‌گوید: مطالعات اخیر فقط روی سیستم‌های مصنوعی تمرکز داشته‌اند. مطالعه ما بسیار پراهمیت است و روش موثری برای کنترل دقیق عملکرد زمانی- مکانی سلول در مهره‌داران زنده مهیا می‌کند.
وی می‌افزاید: این پژوهش نحوه دستکاری بالینی عملکرد گذرگاه سیگنال‌دهی آپوپتوزیس در سرطان و سایر بیماری‌ها را مورد بررسی قرار داده است.
این پژوهشگران، جزئیات نتایج کار تحقیقاتی خود را در مجله Nature Materials منتشر کرده‌اند.
[/h]
» سرویس: علمي و فناوري - علم و فناوري جهان
کد خبر: 92111611381
چهارشنبه ۱۶ بهمن ۱۳۹۲ - ۰۹:۳۱
بر اساس اظهارات پژوهشگران کره‌ای، نانوذرات می‌توانند بعنوان سوئیچ مرگ مغناطیسی قابل کنترل از راه دور برای کشتن سلول‌های سرطانی استفاده شوند.
به گزارش سرویس علمی ایسنا، جیون- سو شین و جین وو چئون از دانشگاه یونسئی در سئول و همکاران‌شان نانوذرات مغناطیسی اکسیدآهن دوپ شده با روی را به پادتنی که گیرنده موجود در سلول‌های سرطانی روده را هدفگیری می‌کند، متصل کردند. هنگامی که این پادتن با یک میدان مغناطیسی خارجی «فعال‌سازی» شود، DR4 را که گیرنده مرگ سلول سرطانی است، هدفگیری کرده و مرگ برنامه‌ریزی شده سلول (آپوپتوزیس) را ماشه می‌زند.
به نوشته سایت نانو، چئون و همکارانش در مورد اینکه چطور نانوذرات امکان کنترل گذرگاه‌های سیگنال‌دهی سلول را فراهم می‌کنند، توضیح می‌دهند که سیگنال‌دهی سلولی به سلول‌ها اجازه مبادله اطلاعات را می‌دهد و مسؤول کارهایی مانند تقسیم سلولی، رشد، سوخت و ساز و بسیاری دیگر از فرآیندها است. همچنین، ماشه آپوپتوزیس سلولی را می‌زند تا اطمینان ایجاد کند که بافت‌ها بدون کنترل رشد نکنند و سلول‌ها سوء عمل نداشته باشند.
رهیافت این گروه بر اساس کشف اخیر یک گذرگاه سیگنال‌دهی آپوپتوزیس بیرونی که مرتبط با گیرنده‌های مرگ در سطح سلول است و روش مهمی در توسعه داروهای جدید سرطانی است، استوار است. در این تلاش‌ها، لیگاندهای بیوشیمیایی که قابل اتصال به این گیرنده‌های مرگ هستند، مورد تحقیق قرار گرفته‌اند.
متاسفانه، این لیگاندها دارای نیمه‌عمر بسیار کوتاهی در پلاسمای خون هستند و بسیاری از آنها قبل از اینکه بتوانند به گیرنده برسند، به سرعت از بین می‌روند. این گروه کره‌ای به فناوری نانو و روشی که در آن یک ماشه بیولوژیکی بجای بیوشیمیایی برای گیرنده‌های مرگ سلولی استفاده شود، متوسل شدند.
این نانوذرات فعال شده با میدان مغناطیسی «سوئیچ مرگ» سلول‌ها را فعال کرده و نحوه رشد جنین ذرات شبیه ماهی گورخری را تغییر می‌دهند.
این گروه نشان داد که افزودن یک عنصر مغناطیسی، اجازه کنترل از راه دور و غیرمخرب فرآیند سیگنال‌دهی را با استفاده از یک میدان مغناطیسی می‌دهد. این قابلیت، اجازه کنترل مکان نانوذرات مغناطیسی در بدن و هدفگیری بافت‌های بدخیم را خواهد داد.
گروه مذکور با استفاده از ذرات شبیه ماهی گورخری این کار را اثبات کرد و نشان داد که قادر به اعمال سوئیچ مرگ مغناطیسی در مقیاس میکرومتر است.
شین می‌داند که این کار اولین نمایش امکان‌پذیری سیستم نانوسوئیچ مغناطیسی در محیط زنده است. او می‌گوید: مطالعات اخیر فقط روی سیستم‌های مصنوعی تمرکز داشته‌اند. مطالعه ما بسیار پراهمیت است و روش موثری برای کنترل دقیق عملکرد زمانی- مکانی سلول در مهره‌داران زنده مهیا می‌کند.
وی می‌افزاید: این پژوهش نحوه دستکاری بالینی عملکرد گذرگاه سیگنال‌دهی آپوپتوزیس در سرطان و سایر بیماری‌ها را مورد بررسی قرار داده است.
این پژوهشگران، جزئیات نتایج کار تحقیقاتی خود را در مجله Nature Materials منتشر کرده‌اند.
