مروري بر سازوكارهاي احتمالي تخريب گرمايي پلي سيلوكسان ها

P O U R I A

مدیر مهندسی شیمی مدیر تالار گفتگوی آزاد
مدیر تالار
مروري بر سازوكارهاي احتمالي تخريب گرمايي پلي سيلوكسان ها


نويسنده(گان):
الهام نديم، مهران عزيزي، قاسم نادري،


چکيده:
سيليكون­ها دسته خاصي از پليمرها هستند كه به طور گسترده به صورت سيالات سيليكوني، رزين­ها و شبكه­هاي سيليكوني استفاده مي شوند. مقاومت حگرمايي و گرما اكسايشي از مهمترين ويژگي هاي پلي سيلوكسان­ها است. روغن دي متيل سيليكون در خلاء يا محيط هاي بي اثر قابليت تحمل دما را تا 300 درجه سانتيگراد در يك بازه زماني محدود دارد. پايداري گرمايي سيالات سيليكوني با افزايش مقدار استخلافات هاي فنيل دار افزايش مي يابد. متيل فنيل سيليكون هاي با وزن مولكولي زياد قابليت تحمل دماهاي تا حدود 250 درجه سانتيگراد را در هوا براي چند صد ساعت دارند. آنها مدت زمان كوتاهي تا دماي 450 درجه ساتيگراد در مجاورت گازهاي بي اثر تاب مي آورند. در مقاله حاضر نحوه پايداري گرمايي و سازوكارهاي تخريب اين دسته از مواد بررسي مي شود.


کليدواژگان:
سيلوكسان، تخريب، مقاومت گرمايي، مقاومت گرما اكسايشي، ساز و كار
 

پیوست ها

  • 6811-28378375-41S.pdf
    627.8 کیلوبایت · بازدیدها: 0
بالا