كوي دوست

[R-ALI]

"وای بر ما که خواستیم دنیای مهربانی را برای آیندگان آماده کنیم
در حالی که خود نتوانستیم مهربان باشیم"
---------------------------------------------------
با سلام به همه دوستان
پاینده باشید

 

[محـسن ز]

شبي ياد دارم كه چشمم نخفت

شنيدم كه پروانه با شمع بگفت

كه من عاشقم گر بسوزم رواست

تورا گريه و سوز و زاري چراست؟

بگفت: اي هوادار مسكين من

برفت انگبين يار شيرين من

چو شيريني از من به در ميرود

چو فرهادم آتش به سر ميرود

همي گفت و هر لحظه سيلاب درد

فرو مي دويدش به رخسار زرد

تو بگريزي از پيش يك شعله خام

من ايستاده ام تا بسوزم تمام

تورا آتش عشق اگر پر بسوخت

مرا بين كه از پاي تا سر بسوخت

 

[naghmeirani]

زدست عشق هر شو حالم این بی سریرم خشت و بالینم زمین بی

خوشم این بی که موته دوست دیرم هر آن ته دوست داره حالش این بی
بابا طاهر

 

[mina_srk]

سلام بابایی جونم!
خوبی؟
دلم واست تنگ شده بود!

 

[محـسن ز]

سلام بابایی جونم!
خوبی؟
دلم واست تنگ شده بود!

سلام مينا
خوبي بابا چه خبر
دل به دل راه داره

 

[mina_srk]

سلام مينا
خوبي بابا چه خبر
دل به دل راه داره

بابا بیا تو چت روم سایت دیگه!
منو تنها میذاری!

 

[naghmeirani]

جانا حدیث حسنت در داستان نگنجد
رمزی ز راز عشقت در صد زبان نگنجد​

جولانگه جلالت در کوی دل نباشد
جلوه‌گه جمالت در چشم و جان نگنجد ​

سودای زلف و خالت در هر خیال ناید
اندیشه وصالت جز در گمان نگنجد​

هرگز نشان ندادند از کوی تو کسی را
زیرا که راه کویت اندر نشان نگنجد​

آهی که عاشقانت از حلق جان برآرند
هم در زمان نیاید، هم در مکان نگنجد​

در دل چو عشقت آمد، سودای جان نماند
در جان چو مهرت افتد، عشق روان نگنجد ​

پیغام خستگانت در کوی تو که آرد
کانجا ز عاشقانت باد وزان نگنجد ​

آن جا که عاشقانت یک دم حضور یابند
دل در حساب ناید، جان در میان نگنجد​

اندر ضمیر دلها گنجی نهان نهادی
از دل اگر برآید، در آسمان نگنجد​

بخشای بر غریبی کز عشق می‌نمیرد
وانگه در آشیانت، خود یک زمان نگنجد ​

جان داد دل که روزی در کوت جای یابد
نشناخت او که آخر جای چنان نگنجد ​

عطار وصف عشقت چون در عبارت آرد
زیرا که وصف عشقت اندر بیان نگنجد​

 

[naghmeirani]

گل من بنشین ​

چون فصل بهار آمد با من به چمن بنشین
دامن مکش از دستم بنشین گل من بنشین
خوش خویی و گلرویی مهتاب سمن بویی
تا دل ببری از گل ای غنچه دهن بنشین
تو ماه منی یایرا تا خیره کنی ما را
مریخ و ثریا را بر زلف بزن بنشین
بنشین که صفا داری گیسوی رها داری
گر مهر به ما داری چون مه به چمن بنشین
گردیم سمندت را صیدیم کمندت را
گیسوی بلندت را بر شانه فکن بنشین
ای گلرخ گلدامن پرهیز کن از دشمن
چون دوست شدی با من بر دیده ی من بنشین
ماه چمنی جانا چون یاسمنی جانا
سیمینه تنی جانا در پیش سمن بنشین
در پای تو چون خاکم نه خاک که خاشکم
بنگر دل غمناکم آن را میشکن بنشین
من عاشق دلتنگم خوارم چون گل سنگم
بر گونه ی بی رنگم یک بوسه بزن و بنشین
تو عطر وطن داری دانم غم من داری
گر شور سخن داری با ما به سخن بنشین
مهدی سهیلی​

 

[floe]

از روز دستبرد به باغ و بهار تو
دارم غنیمت از تو گلی یادگار تو
تقویم را معطل پاییز کرده است
در من مرور باغ همیشه بهار تو
از باغ رد شدی که کشد سر مه تا ابد
بر چشم های میشی نرگس غبار تو
فرهاد کو که کوه به شیرین رهات کند
از یک نگاه کردن شوریده وار تو
کم کم به سنگ سرد سیه می شود بدل
خورشید هم نچرخد اگر در مدار تو
چشمی به تخت و پخت ندارم . مرا بس است
یک صندلی برای نشستن کنار تو
حسین منزوی​

 

[secret_f]

ای مهربانتر از برگ در بوسه های باران​

​

بیداری ستاره در چشم جویباران​

​

آیینه ی نگاهت پیوند صبح و ساحل​

​

لبخند گاهگاهت صبح ستاره باران​

​

بازا كه در هوایت خاموشی ِ جنونم​

​

فریادها برانگیخت از سنگ كوهساران​

​

ای جویبار جاری ، زین سایه برگ مگریز​

​

كاینگونه فرصت از كف ، دادند بیشماران​

​

گفتی : " به روزگاران مهری نشسته " گفتم :​

​

"بیرون نمیتوان كرد ، حتی به روزگاران "​

​

بیگانگی ز حد رفت ، ای آشنا مپرهیز​

​

زین عاشق پشیمان ، سرخیل ِ شرمساران​

​

پیش از من و تو بسیار بودند و نقش بستند​

​

دیوار زندگی را زینگونه یادگاران​

​

وین نغمه ی محبت بعد از من و تو ماند​

​

تا در زمانه باقیست آواز باد و باران​

 

[محـسن ز]

فتنه ی چشم تو چندان ره بیداد گرفت
که شکیب دل من دامن فریاد گرفت

آن که آیینه ی صبح و قدح لاله شکست
خاک شب در دهن سوسن آزاد گرفت

آه از شوخی چشم تو ، که خونریز فلک
دید این شیوه ی مردم کشی و یاد گرفت

منم و شمع دل سوخته ، یارب مددی
که دگرباره شب آشفته شد و باد گرفت

شعرم از ناله ی عشاق غم انگیزتر است
داد از آن زخمه که دیگر ره بیداد گرفت

سایه ! ما کشته ی عشقیم ، که این شیرین کار
مصلحت را ، مدد از تیشه ی فرهاد گرفت

 

[secret_f]

فتنه ی چشم تو چندان ره بیداد گرفت
که شکیب دل من دامن فریاد گرفت

آن که آیینه ی صبح و قدح لاله شکست
خاک شب در دهن سوسن آزاد گرفت

آه از شوخی چشم تو ، که خونریز فلک
دید این شیوه ی مردم کشی و یاد گرفت

منم و شمع دل سوخته ، یارب مددی
که دگرباره شب آشفته شد و باد گرفت

شعرم از ناله ی عشاق غم انگیزتر است
داد از آن زخمه که دیگر ره بیداد گرفت

سایه ! ما کشته ی عشقیم ، که این شیرین کار
مصلحت را ، مدد از تیشه ی فرهاد گرفت

سلام خوبی؟

 

[محـسن ز]

سلام خوبی؟

سلام سكرت
خوبي چه خبر كجايي كم پيدا خبري ازت نيست

 

[secret_f]

سلام سكرت
خوبي چه خبر كجايي كم پيدا خبري ازت نيست

ممنون تو خوبی؟
یه چند وقت مسافرت بودم بعدشم درسا شروع شد...

 

[محـسن ز]

چشم گریان تو نازم ، حال دیگرگون ببین
گریه ی لیلی کنار بستر مجنون ببین
بر نتابد این دل نازک غم هجران دوست
یارب این صبر کم و آن محنت افزون ببین
مانده ام با آب چشم و آتش دل ، ساقیا
چاره ی کار مرا در آب آتشگون ببین
رشکت آمد ناز و نوش گل در آغوش بهار
ای گشوده دست یغمای خزان ، اکنون ببین
سایه ! دیگر کار چشم و دل گذشت از اشک و آه
تیغ هجران است اینجا ، موج موج خون ببین

 

[محـسن ز]

ممنون تو خوبی؟
یه چند وقت مسافرت بودم بعدشم درسا شروع شد...

الهي شكر خوبم من وبدي با هم كنار نميايم
خوش كه گذشته كجاها رفتي خوب بود سفر

 

[naghmeirani]

صبحی مبارکست نظر بر جمال دوست بر خوردن از درخت امید وصال دوست

بختم نخفته بود که از خواب بامداد برخاستم به طالع فرخنده فال دوست

از دل برون شو ای غم دنیا و آخرت یا خانه جای رخت بود یا مجال دوست

خواهم که بیخ صحبت اغیار برکنم در باغ دل رها نکنم جز نهال دوست

تشریف داد و رفت ندانم ز بیخودی کاین دوست بود در نظرم یا خیال دوست

هوشم نماند و عقل برفت و سخن ببست مقبل کسی که محو شود در کمال دوست

سعدی حجاب نیست تو آیینه پاک دار زنگارخورده چون بنماید جمال دوست

 

[mina_srk]

بابایی؟

 

[محـسن ز]

مطرب دوره گرد باز آمد
نغمه زد ساز نغمه پردازش
سوز آوازه خوان دف در دست
شد هماهنگ ناله سازش
ای کوبان و دست افشان شد
دلقک جامه سرخ چهره سیاه
شیزی ز جمع بستاند
سر خویش بر گرفت کلاه
گرم شد با ادا و شوخی ی او
رامشگران بازاری
چشمکی زد به دختری طناز
خنده یی زد به شیخ دستاری
کودکان را به سوی خویش کشید
که : بهار است و عید می اید
مقدم فرخ است و فیروز است
شادی از من پدید می اید
این منم ، پی نوبهار منم
که به شادی سرود می خوانم
لیک ، آهسته ، نغمه اش می گفت
که نه از شادیم پی نانم
مطرب دوره گرد رفت و ، هنوز
نغمه یی خوش به یاد دارم از او
می دوم سوی ساز کهنه ی خویش
که همان نغمه را برآرم از او

 

[naghmeirani]

تمنای عاشق

آن را که جفا جوست نمی باید خواست
سنگین دل و بد خوست نمی باید خواست
ما را ز تو غیر از تو تمنایی نیست
از دوست به جز دوست نمی باید خواست ​

 

[محـسن ز]

نه گندم و نه سیب
آدم فریب نام تو را خورد
از بی شمار نام شهیدانت
هابیل را که نام نخستین بود
دیگر
این روزها به یاد نمی آوری
هابیل
نام دیگر من بود
یوسف ، برادرم نیز
تنها به جرم نام تو
چندین هزار سال
زندانی عزیر زلیخا بود
بتها ، الهه ها
و پیکر تمام خدایان را
صورتگران
به نام تو تصویر می کنند

نام تو را
روزی تمام غارنشینان
بر سنگها نوشتند
و سنگها از آن روز
جنگل شدند
امروز هم
از کیمیای نام تو
این واژه های خام
در دستهای خسته ی من
شعر می شوند
من در ادای نام تو
دم می زنم
شعرم حرام باد
اگر روزی
تا بوده ام
جز با طنین نام تو
شعری سروده ام !

نام تو نام مجنون
نام تو بیستون
نام تو نام دیگر شیرین
نام تو هند
نام تو چین است
و شاعران عاشق
در عهد جاهلیت
ویرانه های نام تو را می گریستند
نام تو نام دیگر لیلا
نام تو نام دیگر سلماست
نام تو نام اهرام
نام تو باغهای معلق
نام تو فتح قیصر و کسری است

نام تو
رازی نوشته بر پر پروانه هاست
گلها همه به نام تو مشهورند
آیینه ها
از انعکاس نام تو می خندند
در کوچه های خاطره باران
وقتی که خوشه های اقاقی
از نرده های حوصله ی دیوار
سر ریز می کنند
و در مشام باد عطر بنفش نام تو می پیچد
نامت
طلسم " بسم " اقاقیهاست
بی نام تو جذام خلاء
ده کوره ی جهان را
خواهد خورد

نام تو چیست ؟
غوغای رودخانه ی همسایگی است
وقتی به شیب دره
سرازیر می شود
نام تو روستاست
شبها که سقف خواب مرا
قورباغه ها
هاشور می زنند
وقتی که طبل تب را
پیشانی تفکر و تردید
می کوبد
نام تو شیشه
نام تو شبنم
نام تو دستمال نسیم است

نام تو چیست ؟
لبخند کودکی است
که با حالتی نجیب
لب باز می کند
که بگوید :
" سیب "
نام تو نور
نام تو سوگند
نام تو شور
نام تو لبخند
لبخند
در تلفظ نامت
ضرورتی است !

نامی برای مردن
نامی برای تا به ابد زیستن
نامی برای بی که بدانی چرا
گاهی گریستن
فهرست کوچکی
از بی شمار نام شهیدان توست
پیغمبران
به نام تو سوگند خورده اند و شاعران گمنام
تنها به جرم بردن نام تو مرده اند
زیرا که نام کوچک تو
شرح هزار نام بزرگ خداست
زیرا
هزار نام خدا
زیباست !

 

[naghmeirani]

بهار آمد ..
با ترانه دل انگیز باران
و ترنم شیرین جویبار
که رگهای خاک را از زلال جاری عشق آکنده سازد،
باشد تا طراوت تن سبز جوانه را به مهمانی خانه های دلمان بخوانیم
و با سرخی ایمان لاله ها پیمان ببندیم
تنگ بلورین زندگی تان
مالامال از قطره های شبنم عشق و ایثار

 

[baroonearamesh]

حالمان بد نیست غم کم می‌خوریم
کم که نه! هر روز کم کم می‌خوریم
آب می‌خواهم، سرابم می‌دهند
عشق می‌ورزم عذابم می‌دهند
خود نمیدانم کجا رفتم به خواب
از چه بیدارم نکردی آفتاب؟؟
خنجری بر قلب بیمارم زدند
بی گناهی بودم و دارم زدند
دشنه‌ای نامرد بر پشتم نشست
از غم نامردمی پشتم شکست
سنگ را بستند و سنگ آزاد شد
یک شبه بیداد آمد، داد شد
عشق آخر تیشه زد بر ریشه ام
تیشه زد بر ریشه ی اندیشه ام
عشق اگر اینست مرتد می شوم
خوب اگر اینست من بد می شوم

بس کن ای دل نابسامانی بس است
کافرم دیگر مسلمانی بس است
در میان خلق سردرگم شدم
عاقبت آلوده مردم شدم
بعد ازاین با بی‌کسی خو می کنم
هر چه در دل داشتم رو می کنم
نیستم از مردم خنجر بدست
بت پرستم بت پرستم بت پرست
بت پرستم، بت پرستی کار ماست
چشم مستی تحفه ی بازار ماست
درد می بارد چو لب تر می کنم
طالعم شوم است باور می کنم
من که با دریا تلاطم کرده ام
راه دریا را چرا گم کرده ام
قفل غم بر درب سلولم مزن!
من خودم خوش‌باورم گولم مزن!
من نمی گویم که خاموشم مکن
من نمی گویم فراموشم مکن
من نمی گویم که با من یار باش
من نمی گویم مرا غم خوار باش
من نمی گویم؛ دگر گفتن بس است
گفتن اما هیچ نشنفتن بس است
روزگارت باد شیرین! شاد باش
دست کم یک شب تو هم فرهاد باش
آه! در شهر شما یاری نبود
قصه هایم را خریداری نبود!!!
وای! رسم شهرتان بیداد بود
شهرتان از خون ما آباد بود
از درو دیوارتان خون می چکد
خون من،فرهاد،مجنون می چکد
خسته ام از قصه های شومتان
خسته از همدردی مسمومتان
اینهمه خنجر دل کس خون نشد
این همه لیلی، کسی مجنون نشد
آسمان خالی شد از فریادتان
بیستون در حسرت فرهادتان
کوه کندن گر نباشد پیشه ام
بویی از فرهاد دارد تیشه ام
عشق از من دورو پایم لنگ بود
قیمتش بسیار و دستم تنگ بود
گر نرفتم هر دو پایم خسته بود
تیشه گر افتاد دستم بسته بود
هیچ کس دست مرا وا کرد؟ نه!
فکر دست تنگ مارا کرد؟ نه!
هیچ کس از حال ما پرسید؟ نه!
هیچ کس اندوه مارا دید؟ نه!
هیچ کس اشکی برای ما نریخت
هر که با ما بود از ما می گریخت
چند روزی هست حالم دیدنیست
حال من از این و آن پرسیدنیست
گاه بر روی زمین زل می زنم
گاه بر حافظ تفأل می زنم
حافظ دیوانه فالم را گرفت
یک غزل آمد که حالم را گرفت:

"ما زیاران چشم یاری داشتیم
خود غلط بود آنچه می پنداشتیم​

 

[محـسن ز]

تو چهره ات شگفت ترین ست
ای مخمل مقدس آتش
ای بی خیال من
در چشم های تو
این مشت های بسته
این شعله های بسته
این شعله های پاک بلند
آخر به انزوای سرد و قفس ها
و فواره های منجمد روز
راه خواهد یافت
و طرح منفجر کننده ی آن
بر گوش های محتضر
مثل دو گوشواره زرین
آویزه می کند
اینک سپیده ی آشتی چه قدر نزدیک است
و خون سرخ رنگ منقبض ما
آخر به عمق قلب جهان
راه خواهد یافت
تو چهره ات شگفت ترین ست
وقتی تو حرف می زنی
آفتاب
از اوج شوکت خود به زیر می اید
تا آخرین پیام تو را
مانند برگ کتاب مقدس
بر نیزه های نور هدیه کند
تا همسایه ها
از تصور بی باکی ما بهراسند
و آن روز خفته در حریر بیاید
که بوسه های دختران عاشق ما
طعم سپیده ی موعود
و رنگ پاک ترین لحظه را نشانه دهد
تو چهره ات عزیزترین است
و رمز گشودن درها
در دست های خالی توست
وقتی تو می گویی
بهار نمی اید
و زمستان ادامه خواهد داشت
وقتی تو می گریی
بذرهای روینده
میان دست های روستایی ما
نابود می شود
وقتی تو می خندی
تو چهره ات عزیزترین است
ای مخمل مقدس آتش
ای بی خیال من

 

[baroonearamesh]

اگر آن مه رخ شیرین بدس آرد دل مارا

به لبخند سرش بخشم تمام روح و معنا را

سر و دست و تن و پا را به خاک گور میبخشن

نه بر آن مه لقای ما که شور افکنده دنیا را ...........

 

[mina_srk]

قربون بابای گل!
واستادم تو سایت یه دقه ببینمت بعد برم!
شبت بخیر!

 

[محـسن ز]

قربون بابای گل!
واستادم تو سایت یه دقه ببینمت بعد برم!
شبت بخیر!

سلام ميناي بابا
خوبي بابا چه خبر
دادشت چطوره حالش بهتره

 

[nafas.b]

بردي از يادم دادي بر بادم
با يادت شادم از غم آزادم

 

[mina_srk]

گوشیشو خاموش کرده
دلم شور میزنه
باب برم بخوابم فردا کلاس دارم
شب بخیر

 

[محـسن ز]

گوشیشو خاموش کرده
دلم شور میزنه
باب برم بخوابم فردا کلاس دارم
شب بخیر

اميد وارم هر چه زود تر از اين دوران سخت بيرون بياد
شبت بخير بابا
خواباي خوب ببيني