عفونت ادراري
INTRODOCTION
§ دستگاه ادراي شامل دو كليه، حالب ها (دو لوله، كليهها را به مثانه متصل ميكنند)، مثانه، پيشابراه (مسير خروجي بين مثانه و خارج بدن) است. هر قسمتي از اين سيستم ميتواند عفوني شود.
ü دستگاه ادراري فوقاني متشكل از كليه ها و حالب ها مي باشد. عفونت دستگاه ادراري فوقاني به طور معمول پيلونفريت يا عفونت كليه است؛ كه يك وضعيت جدي بوده و احتياج به درمان فشرده و با دقت زياد دارد.
ü دستگاه ادراري تحتاني شامل مثانه و پيشابراه است. UTI تحتاني ميتواند به انواع urethritis (كه شامل پيشابراه بوده) يا cystitis (كه شامل مثانه است) تقسيم شود. اين عفونت ها به وسيله ي ارگانيسم هاي مختلفي به وجود ميآيند.
§ عفونت هاي دستگاه ادراري (UTIs) ساليانه حدود 6 ميليون ويزيت مطب و بيمارستاني را تشكيل ميدهند. بچه ها و بزرگسالان ميتوانند به UTI مبتلا گردند. اين عفونت ها در دختر بچه ها و زنان نسبت به پسر بچه ها و مردان زير 50 سال شايع تر است (از هر 5 زن يك نفر در طول عمرش به UTI دچار ميگردد). UTI در مردان مسن تر به خاطر اينكه پروستات بزرگ شده مسير جريان ادرار را ميبندد؛ شايعتر از مردان جوانتر ميگردد.
Causes
ارگانيسمي كه سبب 90% از عفونتهاي بدون عوارض ميگردد؛ Escherichia coli است. اين باكتري از طريق پيشابراه به مثانه ميرسد. عفونت ميتواند با بالا رفتن از مثانه از طريق حالب ها گسترش يافته و منجر به عفونت كليه گردد.
در جمعيت انسان هاي سالم، پوست احاطه كننده ي مجراي خروجي پيشابراه محل زندگي باكتري است كه دستگاه ادراري را عفوني نميكند. اما، در بعضي مواقع در آن ناحيه باكتري هاي مختلفي تشكيل كلوني ميدهند كه بسياري از اوقات باكتري هايي هستند كه به طور نرمال در روده باقي ماندهاند. تعداد كمي از آنها از طريق پيشابراه وارد مثانه ميشوند. عمل خالي كردن مثانه (ادرار كردن) معمولا اين باكتريها را خاموش و دفع كرده و از عفونت جلوگيري ميكند. گاه گاهي با وجود اين فرآيند ها عفونت رخ خواهد داد.
§ اشخاص كه به دليل شرايط طبي كه دارند قادر به خالي كردن مثانه نيستند؛ (به عنوان نمونه، اشخاصي با آسيب نخاعي يا زنان يائسهاي كه مثانه آنها جمع شده است) بيشتر مستعد عفونت هستند .
§ در زنان، فعاليت جنسي ميتواند تعداد زيادي از باكتريها را وارد مثانه كرده كه واژه ي سيستيت ماه عسل (honeymoon cystitis) به آن ها اطلاق ميگردد. به نظرمي رسد كه ادرار كردن بعد از فعاليت جنسي از تناوب عفونت هاي دستگاه ادراري ميكاهد.
§ در مردان پروستاتيت يا انسدادي كه به وسيله ي پروستات بزرگ شده ايجاد شده ميتواند منجر به تخليه ي ناكامل مثانه و در نتيجه افزايش ريسك UTI گردد.
ü به نظر مي رسد كه ختنه كردن ريسك UTI را در مردان كاهش دهد.
§ در شيرخواران ، باكتري از ساير نقاط بدن از طريق جريان خون وارد دستگاه ادراري ميشود.
ü بهداشت ضعيف ارتباط مستقيمي با افزايش تناوب UTI در بچه ها دارد. بسياري از بچه هاي مبتلا به UTI احتياج به ارزيابي براي يك نوع ابنرماليتي دارند كه در آن ادرار از مثانه به حالب ها پس ميزند.
§ همچنين بيماران بستري در بيمارستان يا افرادي كه درمنزل تحت مراقبت هاي پرستاري قرار دارند و براي آنها كاتتر مجراي ادراري گذاشته شده به راحتي پذيراي عفونت دستگاه ادراري هستند.
SIGNS & SYMPTOMS
§ عفونت دستگاه ادراري تحتاني (سيستيت)
ü درد هنگام ادرار كردن (كه به عنوان احساس سوزش يادرد پيچشي توصيف شده است)
ü ادرار كردن با تناوب بيشتر (يا بيدار شدن در شب براي ادرار كردن)
ü فوريت (احساس اينكه قادر به نگه داشتن ادرار خود نيستند)
ü Hesitancy (احساس عدم توانايي در آسان ادرار كردن يا كامل تخليه كردن)
ü ادرار تيره، بدبو و يا خوني
ü درد تحتاني شكم
ü Mild fever (less than 101°F), chills, and malaise
§ عفونت دستگاه ادراري فوقاني (پيلونفريت)
ü علايم خيلي سريع توسعه يافته ، كه ممكن است شامل علايم عفونت دستگاه ادراري تحتاني باشد و يا نباشد.
ü لرز
ü تهوع
ü استفراغ
ü درد پهلو
§ عفونت دستگاه ادراري در جمعيتهاي خاص
ü نوزادان ـ تبيا هايپوترمي (درجه حرارت پايين)، تغذيه ي ضعيف ، يرقان
ü شيرخواران ـ استفراغ ، اسهال، تب، تغذيه ي ضعيف
ü خردسالي ـ تب يا هايپوترمي، كاهش اشتها، بيحالي، تغيير در سطح هوشياري
ü زنان حامله ـ در طول دوران ويزيت قبل از زايمان حتما بايد از نظر ادراري چك گردند (ممكن است هيچ علايمي وجود نداشته باشد، اما، اگر عفونتي وجود داشته باشد براي جلوگيري از عوارض بايد درمان گردد).
HOME CARE
به خاطراينكه علايم عفونت دستگاه ادراري شباهت بسياري به بيماري هاي ديگر دارد، يك تست ادراري براي چك كردن عفونت لازم است. ارزيابي بيمار به وسيله ي دكتر و شروع آنتيبيوتيك معمولا لازم است. هيچ نوع درمان در منزلي توصيه نشده است.
INTRODOCTION
§ دستگاه ادراي شامل دو كليه، حالب ها (دو لوله، كليهها را به مثانه متصل ميكنند)، مثانه، پيشابراه (مسير خروجي بين مثانه و خارج بدن) است. هر قسمتي از اين سيستم ميتواند عفوني شود.
ü دستگاه ادراري فوقاني متشكل از كليه ها و حالب ها مي باشد. عفونت دستگاه ادراري فوقاني به طور معمول پيلونفريت يا عفونت كليه است؛ كه يك وضعيت جدي بوده و احتياج به درمان فشرده و با دقت زياد دارد.
ü دستگاه ادراري تحتاني شامل مثانه و پيشابراه است. UTI تحتاني ميتواند به انواع urethritis (كه شامل پيشابراه بوده) يا cystitis (كه شامل مثانه است) تقسيم شود. اين عفونت ها به وسيله ي ارگانيسم هاي مختلفي به وجود ميآيند.
§ عفونت هاي دستگاه ادراري (UTIs) ساليانه حدود 6 ميليون ويزيت مطب و بيمارستاني را تشكيل ميدهند. بچه ها و بزرگسالان ميتوانند به UTI مبتلا گردند. اين عفونت ها در دختر بچه ها و زنان نسبت به پسر بچه ها و مردان زير 50 سال شايع تر است (از هر 5 زن يك نفر در طول عمرش به UTI دچار ميگردد). UTI در مردان مسن تر به خاطر اينكه پروستات بزرگ شده مسير جريان ادرار را ميبندد؛ شايعتر از مردان جوانتر ميگردد.
Causes
ارگانيسمي كه سبب 90% از عفونتهاي بدون عوارض ميگردد؛ Escherichia coli است. اين باكتري از طريق پيشابراه به مثانه ميرسد. عفونت ميتواند با بالا رفتن از مثانه از طريق حالب ها گسترش يافته و منجر به عفونت كليه گردد.
در جمعيت انسان هاي سالم، پوست احاطه كننده ي مجراي خروجي پيشابراه محل زندگي باكتري است كه دستگاه ادراري را عفوني نميكند. اما، در بعضي مواقع در آن ناحيه باكتري هاي مختلفي تشكيل كلوني ميدهند كه بسياري از اوقات باكتري هايي هستند كه به طور نرمال در روده باقي ماندهاند. تعداد كمي از آنها از طريق پيشابراه وارد مثانه ميشوند. عمل خالي كردن مثانه (ادرار كردن) معمولا اين باكتريها را خاموش و دفع كرده و از عفونت جلوگيري ميكند. گاه گاهي با وجود اين فرآيند ها عفونت رخ خواهد داد.
§ اشخاص كه به دليل شرايط طبي كه دارند قادر به خالي كردن مثانه نيستند؛ (به عنوان نمونه، اشخاصي با آسيب نخاعي يا زنان يائسهاي كه مثانه آنها جمع شده است) بيشتر مستعد عفونت هستند .
§ در زنان، فعاليت جنسي ميتواند تعداد زيادي از باكتريها را وارد مثانه كرده كه واژه ي سيستيت ماه عسل (honeymoon cystitis) به آن ها اطلاق ميگردد. به نظرمي رسد كه ادرار كردن بعد از فعاليت جنسي از تناوب عفونت هاي دستگاه ادراري ميكاهد.
§ در مردان پروستاتيت يا انسدادي كه به وسيله ي پروستات بزرگ شده ايجاد شده ميتواند منجر به تخليه ي ناكامل مثانه و در نتيجه افزايش ريسك UTI گردد.
ü به نظر مي رسد كه ختنه كردن ريسك UTI را در مردان كاهش دهد.
§ در شيرخواران ، باكتري از ساير نقاط بدن از طريق جريان خون وارد دستگاه ادراري ميشود.
ü بهداشت ضعيف ارتباط مستقيمي با افزايش تناوب UTI در بچه ها دارد. بسياري از بچه هاي مبتلا به UTI احتياج به ارزيابي براي يك نوع ابنرماليتي دارند كه در آن ادرار از مثانه به حالب ها پس ميزند.
§ همچنين بيماران بستري در بيمارستان يا افرادي كه درمنزل تحت مراقبت هاي پرستاري قرار دارند و براي آنها كاتتر مجراي ادراري گذاشته شده به راحتي پذيراي عفونت دستگاه ادراري هستند.
SIGNS & SYMPTOMS
§ عفونت دستگاه ادراري تحتاني (سيستيت)
ü درد هنگام ادرار كردن (كه به عنوان احساس سوزش يادرد پيچشي توصيف شده است)
ü ادرار كردن با تناوب بيشتر (يا بيدار شدن در شب براي ادرار كردن)
ü فوريت (احساس اينكه قادر به نگه داشتن ادرار خود نيستند)
ü Hesitancy (احساس عدم توانايي در آسان ادرار كردن يا كامل تخليه كردن)
ü ادرار تيره، بدبو و يا خوني
ü درد تحتاني شكم
ü Mild fever (less than 101°F), chills, and malaise
§ عفونت دستگاه ادراري فوقاني (پيلونفريت)
ü علايم خيلي سريع توسعه يافته ، كه ممكن است شامل علايم عفونت دستگاه ادراري تحتاني باشد و يا نباشد.
ü لرز
ü تهوع
ü استفراغ
ü درد پهلو
§ عفونت دستگاه ادراري در جمعيتهاي خاص
ü نوزادان ـ تبيا هايپوترمي (درجه حرارت پايين)، تغذيه ي ضعيف ، يرقان
ü شيرخواران ـ استفراغ ، اسهال، تب، تغذيه ي ضعيف
ü خردسالي ـ تب يا هايپوترمي، كاهش اشتها، بيحالي، تغيير در سطح هوشياري
ü زنان حامله ـ در طول دوران ويزيت قبل از زايمان حتما بايد از نظر ادراري چك گردند (ممكن است هيچ علايمي وجود نداشته باشد، اما، اگر عفونتي وجود داشته باشد براي جلوگيري از عوارض بايد درمان گردد).
HOME CARE
به خاطراينكه علايم عفونت دستگاه ادراري شباهت بسياري به بيماري هاي ديگر دارد، يك تست ادراري براي چك كردن عفونت لازم است. ارزيابي بيمار به وسيله ي دكتر و شروع آنتيبيوتيك معمولا لازم است. هيچ نوع درمان در منزلي توصيه نشده است.
آخرین ویرایش: