شعرهای تنهایی و مرگ

[MaaRyaaM]

نمي دانم آيا تا به حال چنين تاپيكي بوده يا نه ...
اما اگر شعري در رابطه با تنهايي و مرگ و وداع داشتيد اينجا بنويسيد ...
ممنون مي شم



بی تو تنهایم

با تو سکوت

با این همه

دلم برای تو تنگ می شود…

 

[MaaRyaaM]

این وقت شب انگار

کسی دارد دانه دانه دلتنگیهایش را

لای برفها می کارد ...

*

کم می آورم

برف چشمانم هی آب می شوند...

*

زمستان

همین است که هست

حالا در این باغچه
حتی
دلتنگی هم
نمی روید!

 

[MaaRyaaM]

مي دانم

دل آسمان مي شكند

چگونه مي توانم گريه نكنم

از آن همه ستاره

تنها سنگي شعله ور

به خانه ام افتاد

گيسوانش را بريدند و

برايم پست كردند

و باقي اينكه

سلامت باشم

چگونه مي توانم گريه نكنم

من از باز كردن هيچ نامه اي خوشبخت نبوده ام .

 

[MaaRyaaM]

رد زمان را

روي چهره‌ات دنبال مي‌كنم

با هر جاي پايش

تنهاتر مي‌شوم

 

[MaaRyaaM]

لال شده‌ام

همين‌ قدر كه نمي‌توانم

كلمات را كنار هم بگذارم

تا از دوري تو بگويم

 

[MaaRyaaM]

دیر یا زود

مانند یک دسته‌ی گل

باید که حسرتم را در بغل بگیرم و بروم

به خواستگاری‌ آن زن ِ خاکی

که نه نخواهد گفت

آغوشش را باز خواهد کرد

و همه چیزم را خواهد گرفت



و من همه چیزم را به او خواهم بخشید

بی هیچ حسرتی

مگر این حسرت ابدی

که دهانم را می‌گیرد



دیگر چگونه بگویم که دوستت دارم

 

[MaaRyaaM]

یک سر این رشته گم شده است…

و چیزی…جایی…

ناگفته مانده است

و اکنون ما

در خانه های خویش غریب ایم…

 

[MaaRyaaM]

فراموشی می آید…مثل همین پائیز

با ابرهای سهمگینش

دیروز برگ خشکی دیدم

که نمی دانست

از کدام شاخه جدا شده…

 

[MaaRyaaM]

غروب اول آبان صدای موزیك...
دلم گرفته برای یكی دو روزی كه

قرار بود بیایی و زندگی بكنی
و چشم‌های خودت را به در بدوزی كه

اجاق روشن این خانه هی غذا بپزد
درون ظرف غذایت مرا بسوزی كه

نه! هیچ حادثه‌ای روی بند رختم نیست
چقدر باد برقصد در آن بلوزی كه

زن اثیری گلدان جنازه‌ی من بود
درون گاری آن پیرمرد قوزی كه

من و تو راه كمی را جدا شدیم از هم
شبیه حركت یك جفت مار موذی كه

یواش می‌روم و اتفاق می‌افتم
منی كه بعد تو افتاده‌ام به روزی كه...

 

[sam-smith]

شب سردیست و من افسرده
راه دوریست و پایی خسته
تیرگی هست و چراغی سوخته
می کنم تنها از جاده عبور
دور ماندند ز من آدم ها
نیست رنگی که بگوید با من
اندکی صبر سحر نزدیک است
هر دم این بانگ بر آرم از دل
وای این شب چقدر تاریک است

 

[sam-smith]

آواز عاشقانه ما در گلو شکست
حق با سکوت بود صدا در گلو شکست
دیگر دلم هوای سرودن نمی کند
تنها بهانه ی دل ما در گلو شکست

 

[MaaRyaaM]

یک سرنوشت سه حرفی ، خالیست در کنج جدول
فکر مرا کرده مشغول این راز از روز اول

آنجا زنی گریه می کرد با کودکان گرسنه
در دود خاکستر اینجا مردی است در پای منقل

سر درد داریم و گیجیم ، اینرا نباید بگوئیم
این چیزها مشکلی نیست ، بعدن خودش می شود حل

این گرگ های گرسنه ، عادیست ولگرد باشند
ما انتظاری نداریم از وضع قانون جنگل

باید فداکار باشیم ، دارد قطاری می آید
پیراهنم را بسوزان ، باید بسازیم مشعل

این شعر را بعد خواندن یک جای خلوت بسوزان
یک گوشه ی شومینه ی گرم ، در یک اتاق مجلل

من می روم تا پس از این آماده ی مرگ باشم !
ها ! راستی " مـرگ " ، دیگر حل شد معمای جدول

 

[MaaRyaaM]

شبیه قطره باران که آهن را نمی فهمد
دلم فرق رفیق و فرق دشمن را نمی فهمد

نگاهی شیشه ای دارم به سنگ مردمک هایت
الفبای دلت معنای نشکن را نمی فهمد

هزاران بار دیگر هم بگویی دوستت دارم
کسی معنای این حرف مبرهن را نمی فهمد

من ابراهیم عشقم ، مردم اسماعیل دلهاشان
محبت مانده شمشیری که گردن را نمی فهمد

چراغ چشمهایت را برایم پست کن دیگر
نگاهم فرق شب با روز روشن را نمی فهمد

دلم خون است ، تا حدّی که وقتی از تو می گویم
فقط یک روح سرشارم که این تن را نمی فهمد

برای خویشتن دنیایی شبیه آرزو دارم
کسی من را نمی فهمد . . . کسی من را نمی فهمد

 

[MaaRyaaM]

اين شعرها ديگر براي هيچ كس نيست
نه! در دلم انگار جاي هيچ كس نيست

آنقدر تنهايم كه حتي دردهايم
ديگر شبيهِ دردهاي هيچ كس نيست

حتي نفس‌هاي مرا از من گرفتند
من مرده‌ام در من هواي هيچ كس نيست

دنياي مرموزي‌ست ما بايد بدانيم
كه هيچ‌كس اينجا براي هيچ‌كس نيست

بايد خدا هم با خودش روراست باشد
وقتي كه مي‌داند خداي هيچ‌كس نيست

من مي‌روم هر چند مي‌دانم كه ديگر
پشت سرم حتي دعاي هيچ‌كس نيست

 

[فانوس تنهایی]

مریم خانوم تاپیک خیلی قشنگی داری
سهراب میگه
ما هستیم ، تنهای تنهاییم
امیدوارم خوش باشید
یا علی
تنهایی

 

[فانوس تنهایی]

راستی یادم رفت
سعی کن تو تنهاییات فقط و فقط خدا رو راه بدی
چون هر کی دیگه رو راه بدی بیشتر تنها میشی
یادت نره
بیشتر تنها میشی

 

[نگين...NeGiN سبز]

دل تنگم


من آن ابرم که می خواهد ببارد
دل تنگم هوای گریه دارد
دل تنگم غریب این در و دشت
نمی داند کجا سر می گذارد

 

[نگين...NeGiN سبز]

بسترم
صدف خالی یک تنهایی ست
و تو چون مروارید
گردن آویز کسان دگری

 

[نگين...NeGiN سبز]

مريم جان جمله ي امضامو بخون ::


تنهايي رو دوست دارم زيرا بي وفا نيست

اين يه حقيقته
سعي كن تنها باشي چون ما تنها به دنيا اومديم و تنها هم از اين دنيا خواهيم رفت
تنهايي رو دوست دارم چون خدا هم تنهاست
تنهايي رو دوست دارم چون . . .


موفق باشي گلم

 

[Aseman Etemaad]

وصیت نامه!

وصیت نامه!

وصیتم این است
این قلم خیس گریه را
به کودکی در جنوب جستجو بسپارید!
تا در دفتر مشق های نا تمامش بنویسد
آن مرد سیب دارد ...
آن مرد انار دارد ...
آن مرد سبد ندارد !
یا هر پرنده یی را که از پهنای پنجره ی کلاسش گذشت
نقاشی کند
گوش کن !
صدای آن پری پریشان نی نواز را می شنوی
که هنوز
بعد از گذشت این همه روز
خواب بلند دریا راآشفته می کند ؟
نمی خواهم جز او کسی برایم گریه کند
راضی به غلتیدن قطره یی هم بر گل گونه هایت نیستم !
می خواهم در جنگلی از درختان کاج خاکم کنند
تا عطر سوزنی کاجها همیشه با من باشد
مثل نگاه تو
که تا خاموشی واپسین فانوس افروخته یدنیا
همراهم است
برای کفن هم همان ترمه ی تا خورده ی یادگاری خوب است
تنها اگر به قبای قاصدکی بر نمی خورد
تاری از طلای مویت را
در دست من بگذار
می خواهم وقتی به انتهای آسمان رفتم
آن را به موهای بلند خورشید گره بزنم
تا هر کس خورشید را نگاه کند
خطوط پاک چهره ی تو را هم ببیند
آن وقت همه خواهند دانست
بانوی بهاری من که بوده است
همین را می خواهم و
دیگر هیچ!

 

[MaaRyaaM]

تو بیا...
که اگر آمدنت دیر شود
یا اگر آمدنت قصه پوچی باشد
من ترا ای همه خوب
تا دم مرگ....
نخواهم بخشید

 

[MaaRyaaM]

کوچه از من پرسيد

کين چنين سرد و خموش

به کجا می روی امشب به کجا ؟؟!!

گفتمش
آن روزی
که همه زندگيم زين جا رفت
تو از او پرسيدی

به کجا می رود از خانه ی ما ؟؟؟!!!!!

 

[MaaRyaaM]

آمدن


رفتن


همه زندگی، يعني همين




تمام زندگی


فاصله آمدن و رفتن ها است




خلاصه شده است در صرف شدن اين دو فعل


در صيغه های مختلف با ضماير متفاوت…




ستاره آمد ،خورشيد رفت




تو آمدي ،عشق مي آمد




شب آمد، تو مي روي




من مي آيم ،عقل رفت




تو رفتي،پاييز آمده بود




ماه آمد




او رفت

... مي روم


می روم

می روم

 

[neda_eng]

مرگ ان نیست که در گور سیاه دفن شوم
مرگ ان است که از خاطر تو با همه ی خاطره ها محو شوم

 

[yalda.2008]

بس كه تن تشنه بود خاك من
پدرم شوق جان سپردن داشت

 

[MaaRyaaM]

اصلا نباش
پس باید رفت
باید به تمامی رفت
برای همیشه باید رفت
به جایی که هیچ نشان پستی ندارد
هیچ بلیط برگشتی نیست!


سحر قره داغی

 

[sam-smith]

خشکید و کویر لوت شد دریامان
امروز بد و از آن بتر -بدتر- فردامان
زین تیره دل دیو صفت مشتی شمر
چون آخرت یزید شد دنیامان

 

[afsaneh_k]

[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]چه دردیست در میان جمع بودن [/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]ولی در گوشه ای تنها نشستن[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]برای دیگران چون کوه بودن[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]ولی در چشم خود آرام شکستن[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]برای هر لبی شعری سرودن[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]ولی لبهای خو همواره بستن[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]چه دردیست در میان جمع بودن[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]ولی در گوشه ای تنها نشستن[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]به رسم دوستی دستی فشردن[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]ولی با هر سخن قلبی شکستن[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]به نزد عاشقان چون سنگ خاموش[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]ولی در بطن خود غوغا نشستن[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]به غربت دوستان بر خاک سپردن[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]ولی در دل امید به خانه بستن[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]به من هر دم نوای دل زند بانگ[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]چه خوش باشد از این غمخانه رستن[/FONT]

 

[hitech]

مرگ

مرگ

نمی دانم پس از مرگم چه خواهد شد
نمی خواهم بدانم كوزه گر از خاك اندامم چه خواهد ساخت
ولی آنقدر سخت مشتاقم كه از خاك گلويم سوتكی سازند
گلويم سوتكی باشد به دست طفلكی گستاخ و بازی گوش
كه هر دم پاك خودش را در گلويم سخت بفشارد
و خواب خفتگان خفته را در گلويم آشفته تر سازد
بدين سان بشكند سكوت مرگبارم را

 

[afsaneh_k]

من به مردن راضیم اما نمی آید اجل
بخت بد بین کز اجل هم ناز می باید کشید