تشکر از توضیح اما متوجه نشدم. مگه زمانی که سازمان ملل اعلام کرد دو کشور باید تشکیل بشه (حدود نوامبر)، صهیونیستها توسط سازمان ملل به رسمیت شناخته نشدن؟ اگه همینجا شدن، و در اسناد سازمان ملل به عنوان یک کشور ثبت شدن، چطور فلسطین ثبت نشده؟ و اگه ثبت نشده، چجوری سازمان ملل همین الان هم رژیم صهیونیستی رو در خارج مرزهای 1967 اشغالگر میدونه؟ و حالا اگه بحث به رسمیت شناخته شدن به همین 1947 بر میگرده، پس چرا مبنای سازمان ملل مرزهای 1967 هست؟!
سازمان ملل درسته که رای داده ولی خود سازمان ملل یک سازمان تشریفاتی هست و بیانیه هاش لازم الاجرا نیست ولی کشورهای اعضا به احترام اینکه کشورهای جهان با اون موافق هستند تمکین می کنند. ضمنا شرط به رسمیت شناختن کشورها تایید سازمان ملل نیست این کشورهای دیگر هستند که یک کشوری را به رسمیت می شناسند. مثلا الان ما با آمریکا قطع رابطه هستیم ولی حکومت اونها رو به رسمیت می شناسیم و باراک اوباما رو رئیس جمهور اونها می دونیم ولی در مورد اسرائیل موجودیت اون رو قبول نداریم. فلسطین هم عرض کردم تحت قیومیت سازمان ملل هست و هیچ شخصی مشخصا رئیس جمهور قانونی اون نیست و مسئول رسمی نداره. و در سازمان ملل به عنوان مهمان حظور داره. و تعدادی از کشورها هم موجودیت اون رو قبول کرده اند ولی تا همین پارسال هم ایارن حماس رو دولت رسمی فلسطین و هنیه رو رئیس جمهور اون می دونست ولی تعدادی دیگر از کشورها هم جنبش فتح و ابو مازن رو رئیس دولت می شناختند. ولی سازمان ملل هیچ کدوم رو قبول نداره چون هیچ انتخابات سراسری در فلسطین برگزار نشده و یک شخص واحد از این انتخابات بیرون نیامده. این رو هم در نظر بگیرید که فلسطین فعلا تحت اشغال اسرائیل هست و فقط نوار غزه تحت حکومت محلی حماس و کرانه باختری رود اردن تحت حکومت ابومازن هست. و خود فلسطینی ها هم چند جنگ داخلی بین خودشون داشتند ولی حالا تصمیم دارند با هم مصالحه کنند و کشور مستقل فلسطین رو تاسیس کنند. مرزهای 1967 هم مرزی هست که شامل سرزمین هایی میشه که اسرائیل تا اون موقع توانست غضب کند ودر آن سال سازمان ملل پیشنهاد کرد در این مرحله آتش بس کنند و در همین مرزها دو کشور جدید تشکیل بشه که هیچ کدوم قبول نکردند.
در غاصب بودن اسرائیل اکثر کشورها تفاهم دارند ولی به سبب حمایت چند کشور بزرگ دنیا از اسرائیل نظیر آمریکا و همینطور قدرت خود اسرائیل هیچ کشوری نمی تواند کاری انجاکم دهد چون همانطور که گفتم تو این 50-60 سال اسرائیل تمامی کشورهای عربی را شکست داد. ینابراین کشورهای دنیا فقط با به رسمیت نشناختن اسرائیل و کمک مالی به حماس و فتح از فلسطین حمایت می کنند. اگر سخنرانی امسال ابومازن در سازمان ملل و حمایت نمایندگاه مشهود بود ولی در همین حد. چون خود فلسطین قدرت لارم برای گرفتن حق خود رو نداره. این وسط چند کشور هم مثل آمریکا مثلا نقش میانجی را ایفا می کنند که چندین سال هست که مشغول مذاکره با طرفین برای اتخاذ یک تصمیم قطعی برای سرنوشت فلسطین هستند که تا کنون به نتیجه نرسیده.
البته خود تشکیلات خود گردان فلسطین عنوانی هست که به دولت موقت فلسطین بر مبنای صلح سازمان آزادیبخش فلسطین (به ریاست یاسر عرفات) و اسرائیل تشکیل شد و قرار بود موقتا 5 سال به عنوان دولت موقت مناطق فلسطینی باشه و در این مدت دو طف به یک راه حل قطعی برسند که نشد و تا حالا ادامه داره پس خود اون هم بی اعتباره. کلا وضعیت فلسطین خیلی پیچیده و قاراشمیش هست.
از عصر ایران :
مرزهای 1967 کجاست؟
مرزهای موسوم به 1967 مرزهای قبل از جنگ شش روزه اسرائیل و کشورهای عربی در سال 1967 است . این مرزهای شامل مناطق کرانه باختری روداردن، نوار غزه و قدس شرقی است.
کرانه باختری شامل 21 درصد از کل فلسطین بزرگ (شامل مناطق تحت کنترل کابینه تل آویو) و معادل 5860 كیلومتر مربع است.
منطقه غزه حدود 1.3 درصد از کل فلسطین بزرگ یعنی حدود 360 كیلومتر مربع را شامل می شود. این منطقه میزبان یک و نیم میلیون فلسطینی است که بیشتر آنها پناهجو هستند.
در مجموع سه میلیون و 900 هزار فلسطینی در داخل مرزهای 1967 سکونت خواهند کرد. این عدد حدود 36 درصد از فلسطینی های جهان را شامل می شود.
تشکیلات خودگردان فلسطین پیشنهاد کرده است که قدس شرقی، پایتخت فلسطین و قدس غربی پایتخت اسرائیل باشد. اما اسرائیل ، بر تقسیم ناپدیری این شهر تاکید و کل آن را پایتخت آینده خود می داند. هم اکنون تل آویو پایتخت رژیم اسرائیل است.
با این حال هنوز دو موضوع مهم امنیت و سرنوشت آوارگان فلسطینی مبهم مانده اند و راه حلی برای آنها از سوی مقامات آمریکایی مطرح نشده است.
متن کامل و نقشه
