ROCKET
عضو جدید
سفينه هاي فضايي و ماهواره ها چگونه از آسيب هاي شهاب سنگها در امان مي مانند؟
اصلاً در امان نمي‌مانند. کاملا در خطر هستند. " اما اخيراً دانشمندان مشغول آزمايش طرحي هستند كه بتوانند بعد از آسيب ديدن سفينه آن را بازسازي كنند.
ساخت سفينه كار بسيار دشواري است. سفينه از سوار كردن قطعات بسيار دقيق با مهندسي فوق‌العاده پيشرفته ساخته مي‌شود. اما اگر زماني كه سفينه در مدار قرار مي‌گيرد قسمتي از آن شكسته شود و يا آسيب ببيند مهندسين عملاً به آن دسترسي ندارند. اما آيا سفينه مي تواند خود را ترميم كند؟
مهندسين بخش مهندسي هوا-فضا دانشگاه بريستول انگلستان با انجام يك مطالعه جديد گامي به سوي اين احتمال شگفت‌آور برداشتند. طبيعت، الهام بخش اين مطالعه جديد است.
دكتر كريستوفر سم پريموسچنگ، دانشمند مواد مركز پژوهش فناوري فضا كه اين مطالعه را نظارت مي‌كند مي‌گويد : «وقتي قسمتي از بدن ما زخم و يا بريده مي‌شود، نيازي نيست كه ما قسمت‌هاي بريده و زخم شده را به هم بچسبانيم، بلكه ما در بدن خود يك مكانيسم "خودترميمي" داريم. خون ما با سخت شدن يك "درزگير" حفاظتي براي پوست جديد ايجاد مي‌كند تا در زير آن شكل بگيرد.»
حرارت‌هاي شديد، ريز شهاب‌ها و دانه‌هاي غبار كه با سرعت بالا در فضا حركت مي‌كنند مي‌توانند ترك‌هايي در پوسته سفينه ايجاد كنند. اين ترك‌ها به مرور افزايش يافته و پوسته سفينه را ضعيف مي‌كنند و بدين ترتيب مشكلات فاجعه‌آميز غيرقابل اجتناب مي‌شوند. وي و همكارانش روند التيام بريدگي‌ها در بدن انسان را قبل از اينكه به زخم‌هاي جدي تبديل شوند كپي كردند. آنها چند درصد از فيبر موجود در ماده رزيني به كار رفته در ساخت پوسته سفينه‌ها را برداشته و آن را با فيبرهاي توخالي حاوي يك ماده چسبنده جايگزين كردند. اين فيبرهاي توخالي از شيشه ساخته مي‌شوند تا به راحتي شكسته شوند. زماني كه تركي در پوسته ايجاد مي‌شود اين فيبرها به سادگي شكسته مي‌شوند و مايع چسبنده آزاد مي‌شود تا ترك‌ها را پر كند.
در انسان‌ها، هوا به طور شيميائي با خون واكنش نشان مي‌دهد و باعث سخت شدن آن مي‌شود. در محيط بي‌هواي فضا، رگ‌هاي مكانيكي مي‌بايد با رزين مايع و يك سخت كننده خاص پر شوند تا زماني كه فيبرها پاره مي‌شوند از رگ‌هاي مكانيكي خارج شده و با هم تركيب شوند. اين دو مواد مي‌بايد كاملاً روان باشند تا قبل از بخار و سخت شدن بتوانند ترك‌ها را پر كنند. وي مي‌گويد : «ما اولين قدم را در اين راه برداشته‌ايم. اما يك دهه وقت نياز است تا اين فناوري در سفينه‌ها راه پيدا كند.»
اين فناوري به ماموريت‌هاي طولاني، بادوام و كم هزينه‌تر سفينه‌ها منجر خواهد شد.
مشاوره نجومي تبيان
اصلاً در امان نمي‌مانند. کاملا در خطر هستند. " اما اخيراً دانشمندان مشغول آزمايش طرحي هستند كه بتوانند بعد از آسيب ديدن سفينه آن را بازسازي كنند.
ساخت سفينه كار بسيار دشواري است. سفينه از سوار كردن قطعات بسيار دقيق با مهندسي فوق‌العاده پيشرفته ساخته مي‌شود. اما اگر زماني كه سفينه در مدار قرار مي‌گيرد قسمتي از آن شكسته شود و يا آسيب ببيند مهندسين عملاً به آن دسترسي ندارند. اما آيا سفينه مي تواند خود را ترميم كند؟
مهندسين بخش مهندسي هوا-فضا دانشگاه بريستول انگلستان با انجام يك مطالعه جديد گامي به سوي اين احتمال شگفت‌آور برداشتند. طبيعت، الهام بخش اين مطالعه جديد است.
دكتر كريستوفر سم پريموسچنگ، دانشمند مواد مركز پژوهش فناوري فضا كه اين مطالعه را نظارت مي‌كند مي‌گويد : «وقتي قسمتي از بدن ما زخم و يا بريده مي‌شود، نيازي نيست كه ما قسمت‌هاي بريده و زخم شده را به هم بچسبانيم، بلكه ما در بدن خود يك مكانيسم "خودترميمي" داريم. خون ما با سخت شدن يك "درزگير" حفاظتي براي پوست جديد ايجاد مي‌كند تا در زير آن شكل بگيرد.»
حرارت‌هاي شديد، ريز شهاب‌ها و دانه‌هاي غبار كه با سرعت بالا در فضا حركت مي‌كنند مي‌توانند ترك‌هايي در پوسته سفينه ايجاد كنند. اين ترك‌ها به مرور افزايش يافته و پوسته سفينه را ضعيف مي‌كنند و بدين ترتيب مشكلات فاجعه‌آميز غيرقابل اجتناب مي‌شوند. وي و همكارانش روند التيام بريدگي‌ها در بدن انسان را قبل از اينكه به زخم‌هاي جدي تبديل شوند كپي كردند. آنها چند درصد از فيبر موجود در ماده رزيني به كار رفته در ساخت پوسته سفينه‌ها را برداشته و آن را با فيبرهاي توخالي حاوي يك ماده چسبنده جايگزين كردند. اين فيبرهاي توخالي از شيشه ساخته مي‌شوند تا به راحتي شكسته شوند. زماني كه تركي در پوسته ايجاد مي‌شود اين فيبرها به سادگي شكسته مي‌شوند و مايع چسبنده آزاد مي‌شود تا ترك‌ها را پر كند.
در انسان‌ها، هوا به طور شيميائي با خون واكنش نشان مي‌دهد و باعث سخت شدن آن مي‌شود. در محيط بي‌هواي فضا، رگ‌هاي مكانيكي مي‌بايد با رزين مايع و يك سخت كننده خاص پر شوند تا زماني كه فيبرها پاره مي‌شوند از رگ‌هاي مكانيكي خارج شده و با هم تركيب شوند. اين دو مواد مي‌بايد كاملاً روان باشند تا قبل از بخار و سخت شدن بتوانند ترك‌ها را پر كنند. وي مي‌گويد : «ما اولين قدم را در اين راه برداشته‌ايم. اما يك دهه وقت نياز است تا اين فناوري در سفينه‌ها راه پيدا كند.»
اين فناوري به ماموريت‌هاي طولاني، بادوام و كم هزينه‌تر سفينه‌ها منجر خواهد شد.
مشاوره نجومي تبيان
