اعتدال : خبر به نظر جالب بود؛ سامانه ازدواج جوانان «ساج». خدا را شاکریم که با تلاش دولت محترم نهم و دهم تمامی مشکلات و موانع سر راه ازدواج جوانان از سر راه برداشته و تنها مشکل باقیمانده پیدا کردن یک همسر مناسب بود که آن هم با تدبیر وزیر محترم ورزش و جوانان و با راه اندازی سامانه ازدواج جوانان یا به زبان خودمانی بنگاه همسریابی حل شد.
مشکل ازدواج جوانان به خصوص در دهه اخیر به یک ناهنجاری اجتماعی و آسیب مخرب اجتماعی تبدیل شده است. آسیبی که متوجه نسلی خواهد شد که چشم و چراغ این ملتند و آینده سازان این کشور.
به راستی هیچ مقام مسئول و متعهد و دلسوزی نیست که به مشکلات اساسی ازدواج نسل جوان کمی تا قسمتی جدی بیندیشد؟ آیا با راه اندازی سامانه ازدواج مشکلات ازدواج جوانان حل می شود؟
آسیب شناسی از این امر از درون، روح را آزار می دهد، ایمان ضعیف النفس ها را با خود می برد، شور و شعور را محکوم، عشق پاک را معدوم، عقل را مطرود، احساس آلودگی را مشروع و گناه را مشهور می کند.
نمی دانم چه کسی مسئول است؟ از چه کسی باید پرسید؟ چه کسی مقصر است که شرایط زندگی را اینگونه کرده است که تمام درآمد مستضعفان، کفاف معاش روزانه را هم نمی دهد؟ به چه کسی باید شکایت کرد؟ آیا ازدواج حق هر پسر و دختر جوانی نیست؟
آیا ازدواج، کانون انس، عشق و محبت خانواده نیست؟ آیا تشکیل خانواده نیست که از پسر و دختر، زن و مرد می سازد و پدر و مادر؟!
آیا خدایش و رسولش و امامش این دو را بر هم حلال کرده اند تا از پیوندشان شعور را معنا و شور ورای جامعه را غنا و هستی را بقا ببخشند؟
چه بگوید که وقتی صحبت از مشکلات و موانع سر راه جوانان دم بخت پیش می آید، بسیاری از بی خیال ها و غیر متعهدها به جای اینکه این مشکل را ریشه ای حل کنند سامانه ازدواج راه می اندازند و آن را در بوق می کنند. البته نه آنکه مشکل جوانان حل شود فقط برای استفاده تبلیغاتی از آن.
اما برای اینکه بدانید و بدانند که ما با مشکلات اساسی تری پیرامون ازدواج جوانان در سطح جامعه روبرو هستیم می گویم: استاد عزیز! نماینده محترم! آقای رئیس ... ، برنامه ریز توسعه کشور ... مؤمنان و مؤمنات و انسان آزاده ای که اگر ایمان نداری لااقل آزاده ای و آزاد می اندیشی و آزاد می گویی و درگیر مثلث شوم مسامحه، مصالحه و مصلحت نیستی!
بد نیست نگاهی به ون های پلیس امنیت اخلاقی و برخی از خیابان های شهر بیندازید و ببینید دور و اطرافمان چه خبر است.
به جای سرزنش های احساسی غیر کارشناسانه، پای حرف دل آنان بنشینیم و بشنویم که در آرزوی ازدواج، عشق پاک و زندگی آرام و حداقل رفاه و آرامش هستند.
روانشناس توجیه گر! جامعه شناس توبیخ گر! فیلسوف غرق در معادله عنایت، اطاعت و بی قیدی! نگاهی کنید به اخبار بر روی خبرگزاری ها، پایگاه های خبری و آمار محرمانه و غیر محرمانه و ببینید که
آمار افرادی که به خاطر مسائل جنسی دست به قتل زده اند چه تعداد است؟ آمار افزایش خودکشی، جوانان افسرده، معتاد، ناامید به زندگی و... .
چرا و به چه دلیل منحنی این جرایم و معضلات، رشد صعودی دارد؟
چرا آقایان دولتی به جای بگو و مگو و توهم توطئه داشتن چاره ای اساسی برای حل این مشکل نمی کنند.
آیا انجام اقداماتی این چنین واقعا مشکل اساسی جوانان است.
برادر من آقای وزیر عزیز مسئول گرانقدر دور اندیش برنامه ریز این که نشد چاره!
ازدواج مگر معامله است که برای آن بنگاه همسریابی راه می اندازید. شما به فکر چاره اساسی باشید.
تا دیر نشده چاره ای بیندیشید ... . چاره ای اساسی نه بنگاه همسریابی!
رضا غلامی
مشکل ازدواج جوانان به خصوص در دهه اخیر به یک ناهنجاری اجتماعی و آسیب مخرب اجتماعی تبدیل شده است. آسیبی که متوجه نسلی خواهد شد که چشم و چراغ این ملتند و آینده سازان این کشور.
به راستی هیچ مقام مسئول و متعهد و دلسوزی نیست که به مشکلات اساسی ازدواج نسل جوان کمی تا قسمتی جدی بیندیشد؟ آیا با راه اندازی سامانه ازدواج مشکلات ازدواج جوانان حل می شود؟
آسیب شناسی از این امر از درون، روح را آزار می دهد، ایمان ضعیف النفس ها را با خود می برد، شور و شعور را محکوم، عشق پاک را معدوم، عقل را مطرود، احساس آلودگی را مشروع و گناه را مشهور می کند.
نمی دانم چه کسی مسئول است؟ از چه کسی باید پرسید؟ چه کسی مقصر است که شرایط زندگی را اینگونه کرده است که تمام درآمد مستضعفان، کفاف معاش روزانه را هم نمی دهد؟ به چه کسی باید شکایت کرد؟ آیا ازدواج حق هر پسر و دختر جوانی نیست؟
آیا ازدواج، کانون انس، عشق و محبت خانواده نیست؟ آیا تشکیل خانواده نیست که از پسر و دختر، زن و مرد می سازد و پدر و مادر؟!
آیا خدایش و رسولش و امامش این دو را بر هم حلال کرده اند تا از پیوندشان شعور را معنا و شور ورای جامعه را غنا و هستی را بقا ببخشند؟
چه بگوید که وقتی صحبت از مشکلات و موانع سر راه جوانان دم بخت پیش می آید، بسیاری از بی خیال ها و غیر متعهدها به جای اینکه این مشکل را ریشه ای حل کنند سامانه ازدواج راه می اندازند و آن را در بوق می کنند. البته نه آنکه مشکل جوانان حل شود فقط برای استفاده تبلیغاتی از آن.
اما برای اینکه بدانید و بدانند که ما با مشکلات اساسی تری پیرامون ازدواج جوانان در سطح جامعه روبرو هستیم می گویم: استاد عزیز! نماینده محترم! آقای رئیس ... ، برنامه ریز توسعه کشور ... مؤمنان و مؤمنات و انسان آزاده ای که اگر ایمان نداری لااقل آزاده ای و آزاد می اندیشی و آزاد می گویی و درگیر مثلث شوم مسامحه، مصالحه و مصلحت نیستی!
بد نیست نگاهی به ون های پلیس امنیت اخلاقی و برخی از خیابان های شهر بیندازید و ببینید دور و اطرافمان چه خبر است.
به جای سرزنش های احساسی غیر کارشناسانه، پای حرف دل آنان بنشینیم و بشنویم که در آرزوی ازدواج، عشق پاک و زندگی آرام و حداقل رفاه و آرامش هستند.
روانشناس توجیه گر! جامعه شناس توبیخ گر! فیلسوف غرق در معادله عنایت، اطاعت و بی قیدی! نگاهی کنید به اخبار بر روی خبرگزاری ها، پایگاه های خبری و آمار محرمانه و غیر محرمانه و ببینید که
آمار افرادی که به خاطر مسائل جنسی دست به قتل زده اند چه تعداد است؟ آمار افزایش خودکشی، جوانان افسرده، معتاد، ناامید به زندگی و... .
چرا و به چه دلیل منحنی این جرایم و معضلات، رشد صعودی دارد؟
چرا آقایان دولتی به جای بگو و مگو و توهم توطئه داشتن چاره ای اساسی برای حل این مشکل نمی کنند.
آیا انجام اقداماتی این چنین واقعا مشکل اساسی جوانان است.
برادر من آقای وزیر عزیز مسئول گرانقدر دور اندیش برنامه ریز این که نشد چاره!
ازدواج مگر معامله است که برای آن بنگاه همسریابی راه می اندازید. شما به فکر چاره اساسی باشید.
تا دیر نشده چاره ای بیندیشید ... . چاره ای اساسی نه بنگاه همسریابی!
رضا غلامی
چوب کاری نکن مارو...
