براي معالجه بيماري هاي موقت دل و زدودن زنگارهايي که آينه ي قلب را فاسد نکرده باشد دو نوع دارو وجود دارد که يکي داروي اصلي و ديگري داروي مسکن است .داروي اصلي ذکر و داروي مسکن بلا مي باشد.
ذکر در لغت به معناي ياد در برابر نسيان يا غفلت به معناي فراموشي است. يعني معناي ذکر همان ياد خدا و منظور از فراموشي ، فراموشي خويش است و عامل آن چيرگي هوس ، وقتي هوس بر انسان چيره شد ، آدمي فراموش مي کند و نمي تواند بفهمد که خود کيست و فلسفه او چيست؟
از کجا آمده ؟ براي چه آمده؟ و به کجا ميرود؟
به همين خاطر خداوند در سوره حشر آيه 19 مي فرمايد:خدا را فراموش کردند در نتيجه خدا هم آنها را از ياد خودشان برد.
بنابراين سير و سلوک به سوي خدا را از نخستين نقطه آغاز آن به اين شکل مي توان ترسيم کرد: موعظه --> جرقه ياد خدا --> خودداري از هوس -->شناخت خويش--> رفع کامل حجابهاي قلب--> تجلي خدا در دل
داروي ذکر معجوني است از پرهيز و عبادت.مهمترين اموري که رعايت آنها ضروري است عبارتند از :
۱- اجتناب از هوسراني و گناه : اين شرط به منزله مادر همه شروطي است که در بعد منفي معجون ذکر رعايت آن ضروري است.از بزرگترين و کثيف ترين هوسرانيها و جنايات که ظلم و ستم به ديگران است تا اموري مانند نگاه هايي که هوسهاي نامشروع را در انسان تحريک مي کنند به طور مستقيم در تيرگي و سختي و قساوت قلب موثرند. بلکه به گفته امام علي (ع) قساوت قلب علتي جز شهوتراني و گناه ندارد.حجاب خدا همين زنگارهايي است که در نتيجه هوسراني و گناه بر آينه قلب مي نشيند و مانع از انعکاس حقائق هستي در آن مي گردد.هوسراني و گناه ميکروبي است که قلب و جان انسان را آلوده و بيمار مي کند و به گفته امام علي (ع) هيچ بيماري براي قلبها دردآورتر از گناهان نيست. وقتي قلب بيمار شد فاقد احساس و ادراک مي شود همان طور که وقتي جسم بيمار شود حس گرسنگي را از دست مي دهد يا نمي تواند طعم غذاها را آن طور که بايد ادراک کند.پس اگر حجابهاي دل برخيزد و بالاخره دل از بيماري گناه شفا يابد انسان جلوه هاي ذات مقدس حق را در دل احساس مي کند و شيريني معرفت و محبت او را مي چشد و اينجاست که در نيايش مي گويد:خدايا چقدر با مزه است محبتت؟!و چقدر گواراست شراب نزديکي به تو؟!
هدايت الهي در رابطه با انسان دو گونه است:نوع اول هدايت عام الهي است که شامل همه مردم اعم از نيکوکار و بدکار است: ما راه را به او نشان داديم او يا سپاسگزار است يا ناسپاس. اين هدايت تنها به معناي نشان دادن راه است. نوع دوم هدايت ويژه کساني است که از موانع شناخت اجتناب مي کنند و از راه هوسراني و گناه به سوي حق برمي گردند . اين هدايت تنها نشان دادن راه نيست بلکه رساندن به مقصد است ولي شرط آن تقوا و بازگشت به سوي خدا و توبه از هوسراني و گناه است.
۲- اجتناب از مطلق مسکرات: استعمال مطلق مسکرات يکي از شاخه هاي هوسراني است که به خاطر نقش ويژه آن در فساد عقل و تيرگي قلب به طور مستقل قابل توجه و بررسي است. واژه مسکر از ريشه سکر به معناي چيزي است که قدرت تعقل و تفکر و انديشه را از انسان سلب مي کند و به عبارت ديگر مسکر عبارت است از مست کننده.سکر عبارت است از حالتي که ميان انسان و عقل او فاصله مي شود و بيشتر در مورد شراب به کار مي رود و گاهي اين حالت در اثر خشم وعشق بر انسان عارض مي گردد.گاه اين حالت در اثر مصرف مواد مخدر در انسان پديد مي آيد و گاه در نتيجه ثروت و قدرت و دانش و ستايش و جواني و عشق و کينه در انسان توليد مي شود.امام علي (ع)مي فرمايد:مستي چهار گونه است: مستي شراب ، مستي ثروت ، مستي خواب و مستي قدرت.
برگرفته از کتاب بهترین راه شناخت خدا ؛ نوشته محمدی ری شهری
ذکر در لغت به معناي ياد در برابر نسيان يا غفلت به معناي فراموشي است. يعني معناي ذکر همان ياد خدا و منظور از فراموشي ، فراموشي خويش است و عامل آن چيرگي هوس ، وقتي هوس بر انسان چيره شد ، آدمي فراموش مي کند و نمي تواند بفهمد که خود کيست و فلسفه او چيست؟
از کجا آمده ؟ براي چه آمده؟ و به کجا ميرود؟
به همين خاطر خداوند در سوره حشر آيه 19 مي فرمايد:خدا را فراموش کردند در نتيجه خدا هم آنها را از ياد خودشان برد.
بنابراين سير و سلوک به سوي خدا را از نخستين نقطه آغاز آن به اين شکل مي توان ترسيم کرد: موعظه --> جرقه ياد خدا --> خودداري از هوس -->شناخت خويش--> رفع کامل حجابهاي قلب--> تجلي خدا در دل
داروي ذکر معجوني است از پرهيز و عبادت.مهمترين اموري که رعايت آنها ضروري است عبارتند از :
۱- اجتناب از هوسراني و گناه : اين شرط به منزله مادر همه شروطي است که در بعد منفي معجون ذکر رعايت آن ضروري است.از بزرگترين و کثيف ترين هوسرانيها و جنايات که ظلم و ستم به ديگران است تا اموري مانند نگاه هايي که هوسهاي نامشروع را در انسان تحريک مي کنند به طور مستقيم در تيرگي و سختي و قساوت قلب موثرند. بلکه به گفته امام علي (ع) قساوت قلب علتي جز شهوتراني و گناه ندارد.حجاب خدا همين زنگارهايي است که در نتيجه هوسراني و گناه بر آينه قلب مي نشيند و مانع از انعکاس حقائق هستي در آن مي گردد.هوسراني و گناه ميکروبي است که قلب و جان انسان را آلوده و بيمار مي کند و به گفته امام علي (ع) هيچ بيماري براي قلبها دردآورتر از گناهان نيست. وقتي قلب بيمار شد فاقد احساس و ادراک مي شود همان طور که وقتي جسم بيمار شود حس گرسنگي را از دست مي دهد يا نمي تواند طعم غذاها را آن طور که بايد ادراک کند.پس اگر حجابهاي دل برخيزد و بالاخره دل از بيماري گناه شفا يابد انسان جلوه هاي ذات مقدس حق را در دل احساس مي کند و شيريني معرفت و محبت او را مي چشد و اينجاست که در نيايش مي گويد:خدايا چقدر با مزه است محبتت؟!و چقدر گواراست شراب نزديکي به تو؟!
هدايت الهي در رابطه با انسان دو گونه است:نوع اول هدايت عام الهي است که شامل همه مردم اعم از نيکوکار و بدکار است: ما راه را به او نشان داديم او يا سپاسگزار است يا ناسپاس. اين هدايت تنها به معناي نشان دادن راه است. نوع دوم هدايت ويژه کساني است که از موانع شناخت اجتناب مي کنند و از راه هوسراني و گناه به سوي حق برمي گردند . اين هدايت تنها نشان دادن راه نيست بلکه رساندن به مقصد است ولي شرط آن تقوا و بازگشت به سوي خدا و توبه از هوسراني و گناه است.
۲- اجتناب از مطلق مسکرات: استعمال مطلق مسکرات يکي از شاخه هاي هوسراني است که به خاطر نقش ويژه آن در فساد عقل و تيرگي قلب به طور مستقل قابل توجه و بررسي است. واژه مسکر از ريشه سکر به معناي چيزي است که قدرت تعقل و تفکر و انديشه را از انسان سلب مي کند و به عبارت ديگر مسکر عبارت است از مست کننده.سکر عبارت است از حالتي که ميان انسان و عقل او فاصله مي شود و بيشتر در مورد شراب به کار مي رود و گاهي اين حالت در اثر خشم وعشق بر انسان عارض مي گردد.گاه اين حالت در اثر مصرف مواد مخدر در انسان پديد مي آيد و گاه در نتيجه ثروت و قدرت و دانش و ستايش و جواني و عشق و کينه در انسان توليد مي شود.امام علي (ع)مي فرمايد:مستي چهار گونه است: مستي شراب ، مستي ثروت ، مستي خواب و مستي قدرت.
برگرفته از کتاب بهترین راه شناخت خدا ؛ نوشته محمدی ری شهری
