رد پای احساس ...
- شروع کننده موضوع MEMOL...
- تاریخ شروع
zina20
عضو جدید
زانو نمی زنم
زانو نمی زنم
زانو نمی زنم
زانو نمی زنم...... حتی اگر سقف آسمان، کوتاه تر ازقد من باشد.کم کم یاد خواهی گرفتتفاوت ظریفمیان نگهداشتن یک دست و زنجیرکردن یک روح رااین که عشق ،تکیه کردن نیست ورفاقت، اطمینان خاطرویاد می گیری که بوسه ها قرارداد نیستندوهدیه ها ،معنیعهد و پیمان نمی دهند.
کم کم یاد می گیریکه حتی نور خورشید هم می سوزانداگرزیاد آفتاب بگیریباید باغ خودت را پرورش دهی به جای این کهمنتظر کسیباشی تا برایت گل بیاورد.
یاد می گیری که می توانی تحمل کنیکه محکمباشی...
پای هر خداحافظی یاد می گیری که خیلی می ارزی....!!!
http://soluokeerfani.blogfa.com
کم کم یاد می گیریکه حتی نور خورشید هم می سوزانداگرزیاد آفتاب بگیریباید باغ خودت را پرورش دهی به جای این کهمنتظر کسیباشی تا برایت گل بیاورد.
یاد می گیری که می توانی تحمل کنیکه محکمباشی...
پای هر خداحافظی یاد می گیری که خیلی می ارزی....!!!
http://soluokeerfani.blogfa.com
آدم ها گاهی ادعای چیزهایی را دارند
که استعدادش را ندارند...
مثل تو که ادعای عشق...
مثل من که ادعای باور تو
بیا دیگر این حرف ها را نزن.
...این کلمات را نپیچان...
حرف تازه ای بزن...
آنقدر تکراری نباش...
حالم را بهم نزن...
چیز جدیدی به من بگو...
تو دوستت دارم را به " همه " می گویی..
که استعدادش را ندارند...
مثل تو که ادعای عشق...
مثل من که ادعای باور تو
بیا دیگر این حرف ها را نزن.
...این کلمات را نپیچان...
حرف تازه ای بزن...
آنقدر تکراری نباش...
حالم را بهم نزن...
چیز جدیدی به من بگو...
تو دوستت دارم را به " همه " می گویی..
sougmad
عضو جدید
دل به غم سپرده ام در عبور سال ها
زخمی از زمانه و خسته از خیال ها
چون حکایتی مگو رفته ام ز یاد ها
برگ بی درختم و در مسیر بادها
نه صدایی، نه سکوتی، نه درنگی، نه نگاهی
نه تو را مانده امیدی، نه مرا مانده پناهی
نیش ها و نوش ها چشیده ام
بس روا و ناروا شنیده ام
هر چه داغ را به دل سپرده ام
هر چه درد را به جان خریده ام
در مسیر بادها
هر چه داغ را به دل سپرده ام
هر چه درد را به جان خریده ام
در عبور سال ها ...
زخمی از زمانه و خسته از خیال ها
چون حکایتی مگو رفته ام ز یاد ها
برگ بی درختم و در مسیر بادها
نه صدایی، نه سکوتی، نه درنگی، نه نگاهی
نه تو را مانده امیدی، نه مرا مانده پناهی
نیش ها و نوش ها چشیده ام
بس روا و ناروا شنیده ام
هر چه داغ را به دل سپرده ام
هر چه درد را به جان خریده ام
در مسیر بادها
هر چه داغ را به دل سپرده ام
هر چه درد را به جان خریده ام
در عبور سال ها ...
به دلــــ ـم آمد می آیی ...
آمدی ...
دلــــ ـم رفت
آمدی ...
دلــــ ـم رفت
آدم هـا می آینـد..
زنـدگی می کننـد..
می میـرنـد و می رونـد ...
امـا فـاجعـه ی زنـدگی ِ تــو
آن هـنگـام آغـاز می شـود که...
آدمی می رود امــا نـمی میـرد!
مـی مـــانــد!
و نبـودنـش... در بـودن ِ تـو
چنـان تـه نـشیـن می شـود
کـه تـــو می میـری!
در حالـی کـه زنــده ای ...
زنـدگی می کننـد..
می میـرنـد و می رونـد ...
امـا فـاجعـه ی زنـدگی ِ تــو
آن هـنگـام آغـاز می شـود که...
آدمی می رود امــا نـمی میـرد!
مـی مـــانــد!
و نبـودنـش... در بـودن ِ تـو
چنـان تـه نـشیـن می شـود
کـه تـــو می میـری!
در حالـی کـه زنــده ای ...
می پوشانم دلتنگی ام را با بستری از کلمات ،
اما باز کسی در دلم “تو” را صدا می زند . . .
اما باز کسی در دلم “تو” را صدا می زند . . .
"درد" را از هر طرف بنویسی درد اسـت امان از درمـآن که عکسش نـآمرد است . . .
می خواهم برگردم
می خواهم برگردم
من عشق را
و جوانی را
و شانه را
آیینه را گم کرده ام .
من آسمان را
و باران را
و خورشید را
ستاره را گم کرده ام .
من دیروز را
امروز را
هر روز را
گم کرده ام .
من باغ را
و بهار را
و درخت را
گم کرده ام .
من گمشده ام
در تشنگی زمین
در شناسنامه ی گیاه
در آرامش شب
در باور گندم .
می خواهم برگردم
به مهربانی خاک
به عشوه های زمان
به سبزینه
به کوچه
به خیابان
به پرواز پرنده
در باران یکریز بهار.
می خواهم برگردم
من عشق را
و جوانی را
و شانه را
آیینه را گم کرده ام .
من آسمان را
و باران را
و خورشید را
ستاره را گم کرده ام .
من دیروز را
امروز را
هر روز را
گم کرده ام .
من باغ را
و بهار را
و درخت را
گم کرده ام .
من گمشده ام
در تشنگی زمین
در شناسنامه ی گیاه
در آرامش شب
در باور گندم .
می خواهم برگردم
به مهربانی خاک
به عشوه های زمان
به سبزینه
به کوچه
به خیابان
به پرواز پرنده
در باران یکریز بهار.
| می روی... پرده ها را کنار می زنم پنجره را باز می کنم موهایم را به دست باد می سپارم و نفس می کشم نفسی عمیق ... رد پایت نرسیده به پیچ کوچه محو می شوی خورشید تیره می شود خیابان سردتر می شود نفس می گیرد بغضم اشك می شود و تا آمدن دوباره ی تو انتظار می كشم |
شاید ، شاید که ما نیز عروسک های کوکی یک تقدیر بوده ایم.
ما هرگز از آن چه نمی دانستیم و از کسانی که نمی شناختیم ترسی نداشتیم . ترس، سوغات آشنایی هاست .
هیچ پایانی به راستی پایان نیست . در هر سرانجام ، مفهوم یک آغاز نهفته است .
چه کسی می تواند بگوید "تمام شد" و دروغ نگفته باشد...!
ما هرگز از آن چه نمی دانستیم و از کسانی که نمی شناختیم ترسی نداشتیم . ترس، سوغات آشنایی هاست .
هیچ پایانی به راستی پایان نیست . در هر سرانجام ، مفهوم یک آغاز نهفته است .
چه کسی می تواند بگوید "تمام شد" و دروغ نگفته باشد...!
کـــــلافه که باشی ...
دلتنگِ کسی هستی؛ که نیست!
حوصله کسی را نداری؛ که هست...!
دلتنگِ کسی هستی؛ که نیست!
حوصله کسی را نداری؛ که هست...!
دلم برای تو که نه, ولی برای روزهای با هم بودنمان تنگ شده
برای تو که نه , ولی برای " مواظب خودت باش " شنیدن تنگ شده
برای تو که نه , ولی برای نگاهی که تا پیچ سر کوچه تعقیبم می کرد تنگ شده
برای تو که نه , ولی برای دلی که نگرانم می شد تنگ شده
برای تو که نه , ولی برای " مواظب خودت باش " شنیدن تنگ شده
برای تو که نه , ولی برای نگاهی که تا پیچ سر کوچه تعقیبم می کرد تنگ شده
برای تو که نه , ولی برای دلی که نگرانم می شد تنگ شده
راستش برای اینها که نه, ولی برای خــــــودت , دلم خیلی تنگ شده..
عجله ای برای نفس کشیدن نیست!!!!!!
صبر می کنم
تاباد
بوی تنت را
در هوا پخش کند
صبر می کنم
تاباد
بوی تنت را
در هوا پخش کند
این چشم های تو
انبوه قهوه زار
بی خوابی مرا
تعبیر می کند...
انبوه قهوه زار
بی خوابی مرا
تعبیر می کند...
به پیش جادوی چشمت عجب راحت کم آوردم
عجب راحت به پیش جادوی چشمت کم آوردم
گذشتی بی تفاوت، راه افتادم به دنبالت
اگرچه می دویدم با سرم، سرعت کم آوردم
پریشب داشتم در تو شکارِ بوسه می رفتم
ولی در لحظه ی آخر کمی جرئت کم آوردم
بر آن بودم بچینم یک سبد از سیب لب هایت
ندانم سرو یا سیب است!؟ من قامت کم آوردم
من و بیراهه و توفان، تمام عمر سرگردان
رسیدم تا دمِ دروازه! واحسرت! کم آوردم
خبر های تنم داغ است از کانال دل بشنو
چه آتش سوزیِ سختی ست بی علت!... کم آوردم
عجب راحت به پیش جادوی چشمت کم آوردم
گذشتی بی تفاوت، راه افتادم به دنبالت
اگرچه می دویدم با سرم، سرعت کم آوردم
پریشب داشتم در تو شکارِ بوسه می رفتم
ولی در لحظه ی آخر کمی جرئت کم آوردم
بر آن بودم بچینم یک سبد از سیب لب هایت
ندانم سرو یا سیب است!؟ من قامت کم آوردم
من و بیراهه و توفان، تمام عمر سرگردان
رسیدم تا دمِ دروازه! واحسرت! کم آوردم
خبر های تنم داغ است از کانال دل بشنو
چه آتش سوزیِ سختی ست بی علت!... کم آوردم
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
| M | *** ♥♥♥ در خلوت احساس ♥♥♥ *** | ادبیات | 2235 |