رد پای احساس ...
- شروع کننده موضوع MEMOL...
- تاریخ شروع
مثلا الان پاييز نيست!
و
من اداي قدم زدن در روزهاي بهار را در نمي آورم!
مثلا سکوت به اين روزها حمله نکرده!
و
من هنووز شاعر حرف هاي علاقه هستم!
مثلا اين حرف کاملا نادرست است:"زمستان در راه است!"
مثلا کابوس هاي شبانه فقط براي توي قصه ها و فيلم هاست!
مثلا...اين سطرها ٰ کاملا درک مي شوند...کاملا!!!
مجله موفقيت-فقط چند پارگراف-پرستو عوض زاده
و
من اداي قدم زدن در روزهاي بهار را در نمي آورم!
مثلا سکوت به اين روزها حمله نکرده!
و
من هنووز شاعر حرف هاي علاقه هستم!
مثلا اين حرف کاملا نادرست است:"زمستان در راه است!"
مثلا کابوس هاي شبانه فقط براي توي قصه ها و فيلم هاست!
مثلا...اين سطرها ٰ کاملا درک مي شوند...کاملا!!!
مجله موفقيت-فقط چند پارگراف-پرستو عوض زاده
نمی توانم نامت را در دهانم
و تو را
در درونم
پنهان کنم .
گل با بوی خود چه می کند؟...
گندمزار با خوشه اش؟
طاووس با دمش؟
چراغ با روغنش؟
با تو سر به کجا بگذارم؟
کجا پنهانت کنم؟
وقتی مردم، تو را در حرکات دستهایم، موسیقی صدایم
و توازن گام هایم
می بینند.
نزار قبانی
و تو را
در درونم
پنهان کنم .
گل با بوی خود چه می کند؟...
گندمزار با خوشه اش؟
طاووس با دمش؟
چراغ با روغنش؟
با تو سر به کجا بگذارم؟
کجا پنهانت کنم؟
وقتی مردم، تو را در حرکات دستهایم، موسیقی صدایم
و توازن گام هایم
می بینند.
نزار قبانی
باید خودم
باد را متقاعد کنم
که نوزد
باید خودم
حرمت کلبه ام را...
به دریا گوشزد کنم
زمین جای خطرناکی است
و کسی که
باید بیاید
همیشه دیر می آید.
رسول یونان
باد را متقاعد کنم
که نوزد
باید خودم
حرمت کلبه ام را...
به دریا گوشزد کنم
زمین جای خطرناکی است
و کسی که
باید بیاید
همیشه دیر می آید.
رسول یونان
گفت جبران مي کنم!
گفتم کدام را؟
عمر رفته را...
روي شکسته را...
دل مرده اما تپيده را...
حالا من هيچ! جواب اين تار موهاي سفيد را مي دهي؟
نگاهي به سرم کرد و گفت:چه پير شده اي!
گفتم جبران مي کني؟
گفت کدامش را...
گفتم کدام را؟
عمر رفته را...
روي شکسته را...
دل مرده اما تپيده را...
حالا من هيچ! جواب اين تار موهاي سفيد را مي دهي؟
نگاهي به سرم کرد و گفت:چه پير شده اي!
گفتم جبران مي کني؟
گفت کدامش را...
آرام باش عزیز من!
آرام باش
حکایت دریاست زندگی؛
گاهی درخشش آفتاب، برق و بوی نمک، ترشح شادمانی.
گاهی هم فرو می رویم،
چشمهای مان را می بندیم،
همه جا تاریکی است،
آرام باش عزیز من!
آرام باش.
دوباره سر از آب بیرون می آوریم
و تلألؤ آفتاب را می بینیم.
زیر بوته ای از برف که این دفعه درست از جایی که تو دوست داری،
طالع می شود
"شمس لنگرودی"
آرام باش
حکایت دریاست زندگی؛
گاهی درخشش آفتاب، برق و بوی نمک، ترشح شادمانی.
گاهی هم فرو می رویم،
چشمهای مان را می بندیم،
همه جا تاریکی است،
آرام باش عزیز من!
آرام باش.
دوباره سر از آب بیرون می آوریم
و تلألؤ آفتاب را می بینیم.
زیر بوته ای از برف که این دفعه درست از جایی که تو دوست داری،
طالع می شود
"شمس لنگرودی"
من به دنبال داری می گردم تا فرش زندگی ام را بر آن نقش کنم
می خواهم فرشی ببافم با تاروپود وجودم
هر گره اش خاطره ای
ببافم صبح تا شب، شب تا صبح
تا از انگشتانم خون بچکد
سکوت را میخواهم ببافم بانخ سفید
اشک را هر گوشه اش قرمز می بافم
بچگی ام را با وجودم گره میزنم
من غم را عاشقانه می بافم ..
وقتی پایان یافت آن را به بازاری میبرم که خریدارش آن را نه با پول و زر و سیم
بایک دل عاشق بخرد
بهایش را با محبت بدهد نه به دینار و درهم ...
.
.
.
.
این روزها چقدر ساکت شده ام
راه گلویم بسته شده
دارم تمام حرفهایم را از چشمانم بیرون میریزم
چقدر حرفهایم خیس شدند
انگار باران میبارد.....
راه گلویم بسته شده
دارم تمام حرفهایم را از چشمانم بیرون میریزم
چقدر حرفهایم خیس شدند
انگار باران میبارد.....
بـه قنـاری ها ارزن بـده!
بـه مینـاهـا شـاه دانـه!
بـرای مـرغ های عشـق ، یـک مشت دوسـتت دارم بـریــز!
منو این درد تنهایی شاید حسرت سزاوارم
نمیگم بی گناه بودم ولی هنوز گرفتارم
شکستم از غم دوریت ، تو قلبم تیره و تارم
همینه عشق و احساسم تا ابد دوست دارم
نمیگم بی گناه بودم ولی هنوز گرفتارم
شکستم از غم دوریت ، تو قلبم تیره و تارم
همینه عشق و احساسم تا ابد دوست دارم
نگار پاستور
متخصص میکروبیولوژی
من، بی تو، بغض
من، بی تو، بغض
پیشانی ام
چسبیدن به سینه ات را می خواهد
و چشم هایم
خیس کردن پیراهنت را
عجب بغض پرتوقعی دارم
من امروز ...
من، بی تو، بغض
پیشانی ام
چسبیدن به سینه ات را می خواهد
و چشم هایم
خیس کردن پیراهنت را
عجب بغض پرتوقعی دارم
من امروز ...
قول داده ام گاهی
هر از گاهی
فانوس یادت را میان این کوچه های بی چراع و بی چلچله روشن کنم
خیالت راحت
من همان منم
هنوز هم در این شبهای بی خواب و بی خاطره میان این کوچه های تاریک پرسه میزنم
اما به هیچ ستاره ی دیگری سلام نخواهم کرد...
هر از گاهی
فانوس یادت را میان این کوچه های بی چراع و بی چلچله روشن کنم
خیالت راحت
من همان منم
هنوز هم در این شبهای بی خواب و بی خاطره میان این کوچه های تاریک پرسه میزنم
اما به هیچ ستاره ی دیگری سلام نخواهم کرد...
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
| M | *** ♥♥♥ در خلوت احساس ♥♥♥ *** | ادبیات | 2235 |