رباعی و دو بیتی

[eksir]

اي بس كه نباشيم و جهان خواهد بود
ني نام ز ما و ني نشان خواهد بود
زين پيش نبوديم و نبد هيچ خلل
زين پس چو نباشيم همان خواهد بود

 

[EVER GREEN]

مولوی

مولوی

ای در سر زلف تو پریشانیها
واندر لب لعلت شکرافشانیها

​

گفتی ز فراق ما پشیمان گشتی
ای جان چه پشیمان که پشیمانیها

 

[*زهره*]

وحشی

وحشی

ازدیده ز رفتن تو خون می‌آید
بر چهره سرشک لاله گون می‌آید

بشتاب که بی توجان ز غمخانهٔ تن
اینک به وداع تو برون می‌آید​

 

[*setareh66*]

چون حاصل آمی در این شورستان ///جز خوردن غصه نیست تا کندن جان


خرم دل آنکه زین جهان زود برفت //و آسوده کسی که خود نیامد به جهان​

خیام....

 

[EVER GREEN]

مولوی

مولوی

خود را به خیل درافکنم مست آنجا
تا بنگرم آن جان جهان هست آنجا

​

یا پای رساندم به مقصود و مراد
یا سر بدهم همچو دل از دست آنجا

 

[*setareh66*]

اندردل بي وفاغم باد --آنكس دردلش وفانيست زعالم كم باد​

ديدي كسي جزغم مرا ياد نكرد-- كه هزارآفرين برغم باد
مولوی

 

[*** s.mahdi ***]

با دوست چنانکه اوست می‌باید داشت
خونابه درون پوست می‌باید داشت

دشمن که نمی‌توانمش دید به چشم
از بهر دل تو دوست می‌باید داشت

 

[EVER GREEN]

رهی معیری

رهی معیری

آن را که جفا جوست نمی باید خواست
سنگین دل و بد خوست نمی باید خواست

​

مارا ز تو غیر از توتمنایی نیست
از دوست به جز دوست نمی باید خواست

 

[naghmeirani]

عراقی

عراقی

ای یاد تو آفت سکون دل من
هجر و غم تو ریخته خون دل من

من دانم و دل که در فراقت چونم
کس را چه خبر ز اندرون دلِ من؟​

 

[*** s.mahdi ***]

گر زری و گر سیم زراندودی ، باش
گر بحری و گر نهری و گر رودی باش

در این قفس شوم ، چه طاووس چه بوم
چون ره ابدی ست ،‌ هر کجا بودی ، باش ​

 

[*** s.mahdi ***]

[FONT=arial,helvetica,sans-serif]هر لحــظه دلـیـل انـتـظارم بــودی
[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]در آیــنــه نــا نـمـوده یــارم بـودی[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]
[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]این دفعه که من دوباره پیدا گشتم[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]دیـدم تــو منی و در کـنـارم بــودی[/FONT]

 

[*setareh66*]

افسوس که سرمايه ز کف بیرون شد​

در پای اجل بسی جگر ها خون شد​

کس نامد از آن جهان که پرسم از وی​

کاحوال مسافران دنیا چون شد ​

خیام.....​

 

[*setareh66*]

عمرت تــا کـی بـه خودپرستی گــذرد
یا در پـی نـیستی و هستی گــذرد


می خور که چنین عمر که غم در پی اوست
آن بـه کـه بخواب یا به مستی گذرد
​

خیام​

 

[EVER GREEN]

آن یار که عهد دوستداری بشکست
میرفت و منش گرفته دامن در دست

​

می‌گفت دگر باره به خوابم بینی
پنداشت که بعد ازو مرا خوابی هست

 

[*setareh66*]

​

یکی دردو یکی درمان پسنده​

​

یکی وصل و یکی هجران پسنده​

​

من از درمان و درد و وصل و هجران ​

​

پسندم آنچه را جانان پسنده​

​

 

[*setareh66*]

مو آن آشفته حالم چون ننالم​

شکسته پر و بالم چون ننالم​

همه گویند فلانی چند نالی​

تو آیی در خیالم چون ننالم​

 

[*setareh66*]

مو آن آشفته حالم چون ننالم
​

شکسته پر و بالم چون ننالم
​

همه گویند فلانی چند نالی
​

تو آیی در خیالم چون ننالم​

باباطاهر ​

​

 

[*** s.mahdi ***]

شب آمد دل تنگم هوای خانه گرفت
دوباره گریه بی طاقتم بهانه گرفت
شکیب درد خموشانه ام دوباره شکست
دوباره خرمن خاکسترم زبانه گرفت ...

 

[شهاب21]

من با تو دوباره عشـــــق را میسازم
تنها به تو و وصال تـــــــــــو مـــینازم
هر لحظه که در شعر به نام تو رسم
با یک نگهت قـــــــافیه را مـــی بازم
«شهاب»

 

[EVER GREEN]

امشب که حضور یار جان افروزست
بختم به خلاف دشمنان پیروزست

​

گو شمع بمیر و مه فرو شو که مرا
آن شب که تو در کنار باشی روزست

 

[eksir]

بر ما در وصل بسته میدارد دوست
دل را به فراق خسته میدارد دوست
من‌بعد من و شکستگی در دوست
چون دوست دل شکسته میدارد دوست

 

[*** s.mahdi ***]

زدست عشــــق هر شو حالم این بی
سریرم خشــــــــــت و بالینم زمین بی
خوشم این بی که موته دوســت دیرم
هر آن ته دوست داره حالـــش این بی

"بابا طاهر" ....

 

[*زهره*]

عراقی

عراقی

با حکم خدایی، که قضایش این است
می‌ساز، دلا، مگر رضایش این است

ایزد به کدامین گنهم داد جزا؟
توبه ز گناهی، که جزایش این است​

 

[*زهره*]

عراقی

عراقی

اندیشهٔ عشقت دم سرد آرد بار
تخم هجرت ز میوه درد آرد بار

از اشک، رخم ز خاک نمناک‌تر است
هر خار، که روید گل زرد آرد بار​

 

[EVER GREEN]

عراقی

عراقی

عشق تو ز دست ساقیان باده بریخت
وز دیده بسی خون دل ساده بریخت

بس زاهد خرقه پوش سجاده نشین
کز عشق تو می بر سر سجاده بریخت


​

 

[eksir]

در نظربازی ما بی‌خبران حيرانند
من چنينم که نمودم دگر ايشان دانند

عاقلان نقطه پرگار وجودند ولی
عشق داند که در اين دايره سرگردانند

 

[*setareh66*]

نی قصه​ی آن شمع چگل بتوان گفت
نی حال دل سوخته دل بتوان گفت

غم در دل تنگ من از آن است که نیست
یک دوست که با او غم دل بتوان گفت

 

[*setareh66*]

حافظ

حافظ

هر دوست که دم زد ز وفا دشمن شد
هر پاکروی که بود تردامن شد
گویند شب آبستن و این است عجب
کاو مرد ندید از چه آبستن شد

 

[EVER GREEN]

اوحدی

اوحدی

جانا، سر زلف تو پراگنده چراست؟
وان حقهٔ لعل خالی از خنده چراست؟

روی تو بکندند، نگوید پدرت
در خانه، که: روی پسرم کنده چراست؟


​

 

[naghmeirani]

ابوسعید ابوالخیر

باز آ باز آ هر آنچه هستی باز آ

گر کافر و گبر و بت‌پرستی باز آ

این درگه ما درگه نومیدی نیست

صد بار اگر توبه شکستی باز آ
​