دل

[blue bee]

بی تو دل و جان من سیر شد از جان و دل
جان و دل من تویی ای دل و ای جان من

چون گهر اشک من راه نظر چست بست
چون نگرد در رخت دیده‌ی گریان من

هر در عشقت که دل داشت نهان از جهان
بر رخ زردم فشاند اشک درافشان من

شد دل بیچاره خون، چاره‌ی دل هم تو ساز
زانکه تو دانی که چیست بر دل بریان من

 

[naghmeirani]

همراه خود نسیم صبا می‌برد مرا
یارب چو بوی گل به کجا می‌برد مرا؟

سوی دیار صبح رود کاروان شب
باد فنا به ملک بقا می‌برد مرا

با بال شوق ذره به خورشید می‌رسد
پرواز دل به سوی خدا می‌برد مرا

گفتم که بوی عشق که را می‌برد ز خویش؟
مستانه گفت دل که مرا می‌برد، مرا!

برگ خزان رسیده‌ی بی طاقتم رهی
یک بوسه‌ی نسیم ز جا می‌برد مرا

 

[BIGHAM]

ز دست دیده و دل هر دو فریاد
که هر چه دیده بیند دل کند یاد

دیگه نمی دونم تکراری بود یا نه

 

[naghmeirani]

آنقدر شاعرم امشب که دلم ،

از پس سینه برون آمده باز

او نگاهش به من است

من نگاهم به قدم رنجه تو

آنقدر شاعرم امشب که فقط ،

روح روحانی تو حال مرا می فهمد

…​

 

[maryam_22]

همچو نی می نالم از سودای دل

آتشی در سینه دارم جای دل


من که با هر داغ پیدا ساختم

سوختم از داغ نا پیدای دل


همچو موجم یک نفس آرام نیست

بسکه طوفان زا بود دریای دل


دل اگر از من گریزد وای من

غم اگر از دل گریزد وای دل


ما ز رسوایی بلند آوازه ایم

نامور شد هر که شد رسوای دل


خانه مور است و منزلگاه بوم

آسمان با همت والای دل


گنج منعم خرمن سیم و زر است

گنج عاشق گوهر یکتای دل


در میان اشک نومیدی رهی

خندم از امیدواریهای دل

 

[blue bee]

از خودم!:

دلم...
!

 

[امیر افشار]

دلی دارم ز کوی می فروشان
ز سر مستی چو دریای خروشان
چو طفلی بی والد اسیر هر خانه دل من
ندارد پیمانی بجز با پیمانه دل من

 

[blue bee]

...داشتم امید آنک بو که در آیی به خواب
عمر شد و دل ز هجر خون شد و خوابی نیافت...

 

[ni_rosa_ce]

دوباره طفل دل من بهانه ی تو گرفت

شبانه گریه کنان راه خانه ی تو گرفت

 

[maryam_22]

یاد رخسار ترا در دل نهان داریم ما

در دل دوزخ بهشت جاودان داریم ما

در چنین راهی که مردان توشه از دل کرده‌اند

ساده لوحی بین که فکر آب و نان داریم ما


منزل ما همرکاب ماست هر جا می‌رویم

در سفرها طالع ریگ روان داریم ما


چیست خاک تیره تا باشد تماشاگاه ما؟

سیرها در خویشتن چون آسمان داریم ما


قسمت ما چون کمان از صید خود خمیازه‌ای است

هر چه داریم از برای دیگران داریم ما


همت پیران دلیل ماست هر جا می‌رویم

قوت پرواز چون تیره از کمان داریم ما


گر چه غیر از سایه ما را نیست دیگر میوه‌ای

منت روی زمین بر باغبان داریم ما


گر چه صائب دست ما خالی است از نقد جهان

چون جرس آوازه‌ای در کاروان داریم ما

 

[maryam_22]

چشم اوست دلها مست و مخمور
ز لعل اوست جانها جمله مستور

ز چشم او همه دلها جگرخوار

لب لعلش شفای جان بیمار


به چشمش گرچه عالم در نیاید

لبش هر ساعتی لطفی نماید


دمی از مردمی دلها نوازد

دمی بیچارگان را چاره سازد


به شوخی جان دمد در آب و در خاک

به دم دادن زند آتش بر افلاک

 

[BIGHAM]

[FONT=&quot]ای همه هستی ز تو پیدا شده [/FONT]
[FONT=&quot]خاك ضعیف از تو توانا شده [/FONT]
…​

[FONT=&quot]حلقه زن خانه بدوش توایم [/FONT]
[FONT=&quot]چون در تو حلقه بگوش توایم [/FONT]
[FONT=&quot]از پی توست این همه امید و بیم [/FONT]
[FONT=&quot]هم تو ببخشای و ببخش ای كریم [/FONT]
[FONT=&quot]چاره ما ساز كه بی‌داوریم [/FONT]
[FONT=&quot]گر تو برانی به كه روی آوریم [/FONT]
[FONT=&quot]دل ز كجا وین پر و بال از كجا [/FONT]
[FONT=&quot]من كه و تعظیم جلال از كجا؟[/FONT]
[FONT=&quot]در صفتت گنگ فرو مانده‌ایم [/FONT]
[FONT=&quot]من عرف الله فروخوانده‌ایم [/FONT]
[FONT=&quot]چون خجلیم از سخن خام خویش [/FONT]
[FONT=&quot]هم تو بیا مز به انعام خویش [/FONT]
[FONT=&quot]پیش تو گر بی‌سروپای آمدیم [/FONT]
[FONT=&quot]هم به امید تو خدای آمدیم[/FONT]​

…​

[FONT=&quot]نظامی گنجوی[/FONT]​

 

[Ekram]

هرگزم مهر تو از لوح دل و جان نرود
هزگز از یاد من آن سرو خرامان نرود
آنقدر مهر توام در دل و جان جای گرفت
که گر از سر برود از دل و از جان نرود

 

[mahboobeyeshab]

دل اگر دل باشد
مي رود در پي عاشق شدنش....

 

[رسول فهیم]

ما حال دل از گریه به جائی نرساندیم ای ناله تو شاید که بجائی برسانی

 

[مجتبی ورشاوی]

دلا تا کی دراین دنیا جدال این وآن بینی
تو بر خود آی که در دنیا
نه این بینی نه آن بینی

 

[لاوي]

دلا سودای بی حاصل برایت کی ثمر دارد....

به سودای کسی بنشین که سودایت به سر دارد.

 

[mahboobeyeshab]

لبت "نه" ميگويد و پيداست مي گويد" دلت " آري
كه اين سان دشمني يعني كه خيلي دوستم داري....

 

[naghmeirani]

این هدیه ی آسمانی چشمانت
دل بسته به شمعدانی چشمانت

ای عشق !تولدت مبارک ، قلبم
تقدیم به مهربانی چشمانت

 

[naghmeirani]

دلم پر می شود از اشتیاق و خواهشی شیرین
در آن لحظه که نامم را ترنم می‌کنی گاهی
همه شعر و غزلهای پر احساس مرا با شوق
تو می‌خوانی و زیر لب تبسم می‌کنی گاهی

 

[blue bee]

رخ بنمای گه گهی کز پی آرزوی تو
بر دل و جان عاشقان سخت شکست می‌رود

 

[naghmeirani]

بنشين گوش به درد دل ما کن .... بنشين
گره از کار من غمزده وا کن بنشين
بهر رفتن مشتاب
تو که دير آمده اي از بر ما زود مرو
بنشين نغمه بخوان شور به پا کن بنشين
از دل چشمه روشن به شبي مهتابي
دل تو صاف تراست
اي رُخت آينه مهر صفا کن بنشين
درنگا من وتو نقش بسي خاطره است
در نگاهم بنگر
گردشي در سفر خاطره ها کن بنشين
تا که از زلف تو هر باغ شود عطرافشان
گيسوان را به سر شانه رها کن بنشين
کعبه عشق تويي قبله عشاق تويي
چشم مشتاق مرا قبله نما کن بنشين
جان شيرين مني کام مرا تلخ مخواه
دل ناکام مرا کامروا کن بنشين
نازنينا غم بگذشته مخور عشق بورز
فرصتي کز کف ما رفت قضا کن بنشين
بنشين گوش به درد دل ما کن ...... بنشين ​

 

[Ekram]

مطرب عشق عجب ساز نوایی دارد
نقش هر نغمه که زد راه به جایی دارد
محترم دار دلم کاین مگس قند پرست
تا هوا خواه تو شد فّر همایی دارد

 

[mahboobeyeshab]

دلم جز مهر مه رويان طريقي بر نمي گيرد
زهر در ميدهم پندش وليكن در نمي گيرد...

 

[maryam_22]

همچو نی می نالم از سودای دل​

آتشی در سینه دارم جای دل

من که با هر داغ پیدا ساختم​

سوختم از داغ نا پیدای دل

همچو موجم یک نفس آرام نیست​

بسکه طوفان زا بود دریای دل

دل اگر از من گریزد وای من​

غم اگر از دل گریزد وای دل

ما ز رسوایی بلند آوازه ایم​

نامور شد هر که شد رسوای دل

خانه مور است و منزلگاه بوم​

آسمان با همت والای دل

گنج منعم خرمن سیم و زر است​

گنج عاشق گوهر یکتای دل

در میان اشک نومیدی رهی​

خندم از امیدواریهای دل

 

[رسول فهیم]

هرکس که آمد گل زباغ زندگانی چید و رفت &&&&آمد و بر سستی اهل جهان خندید و رفت ​

از این ویرانه دل یکدانه حاصل برنداشت &&&&هر که آمد پاره ای تخم هوس پاشید ورفت

 

[naghmeirani]

وقتی دلم برایت تنگ می شود
می توانم هجوم لشگر غم را ببینم
که چطورشهر احساسم را
به ویرانی می کشد
و غنچه های شادیم را
تاراج می کند

وقتی دلم برایت تنگ می شود
می توانم ابر های طوفانزای گریه را ببینم
که آسمان آبی و خوشرنگ قلبم را
می پوشاند

وقتی دلم برایت تنگ می شود
همه دنیا برایم قفس تنگی می شود
که میله های آهنینش
مرا و روح مرا
اسیر می کند
وقتی دلم برایت تنگ می شود



​

 

[maryam_22]

نداند رسم یاری بی وفا یاری که من دارم

به آزار دلم کوشد دل‌آزاری که من دارم


و گر دل را به صد خواری رهانم از گرفتاری

دلازاری دگر جوید دل زاری که من دارم


به خاک من نیفتد سایه سرو بلند او

ببین کوتاهی بخت نگونساری که من دارم


گهی خاری کشم از پا گهی دستی زنم بر سر

بکوی دلفریبان این بود کاری که من دارم


دل رنجور من از سینه هر دم می رود سویی

ز بستر می گریزد طفل بیماری که من دارم


ز پند همنشین درد جگر سوزم فزونتر شد

هلاکم می کند آخر پرستاری که من دارم


رهی آنمه بسوی من بچشم دیگران بیند

نداند قیمت یوسف خریداری که من دارم

 

[maryam_22]

جویای تو با کعبهٔ گل کار ندارد

آیینهٔ ما روی به دیوار ندارد

در حلقهٔ این زهدفروشان نتوان یافت

یک سبحه که شیرازهٔ زنّار ندارد


هر لحظه به رنگ دگر از پرده بر آیی

دل بردن ما این همه در کار ندارد


از دیدن رویت دل آیینه فرو ریخت

هر شیشه دلی طاقت دیدار ندارد


در هر شکن زلف گره‌گیر تو دامیست

این سلسله یک حلقهٔ بیکار ندارد


ما گوشه‌نشینان چمن‌آرای خیالیم

در خلوت ما نکهت گل بار ندارد


بلبل ز نظربازی شبنم گله‌مند است

مسکین خبر از رخنهٔ دیوار ندارد


پیش ره آتش ننهند چوب خس و خار

صائب حذر از کثرت اغیار ندارد

 

[blue bee]

دل ز غمت زنده شد ای غم تو جان دل
نام تو آرام جان درد تو درمان دل

من به تو اولی که تو آن منی آن من
دل به تو لایق که تو آن دلی آن دل