Tamochin
عضو جدید
درز انبساط و انقطاع چیست؟
درز انبساط :
برای جلوگیری از خرابیهای ناشی از انبساط و انقباض ساختمان بر اثر تغییر
درجه حرارت محیط خارج یا جلوگیری از انتقال بار ساختمان قدیمی مجاور به
ساختمانی که جدید احداث می شود ، همچنین در مواردی که ساختمان بزرگ است و
از چند بلوک متصل به هم تشکیل می شود ، باید به کار بردن درز انبساط در
محل مناسب پیش بینی شود . حداقل فاصله ای از ساختمان با اجزای ساختمانی
که باید در آن درز انبساط پیش بینی شود ، به نوع ساختمان ، تعداد طبقات ،
مصالح مصرفی و آب و هوای محل احداث بستگی دارد ؛ بنابراین باید با مطالعه
کافی محل اندازه آن را مهندس طراح تعیین کند. در کلیه ساختمانهای فلزی که
طول آنها بیشتر از ۵۰ متر باشد ، باید در طول ساختمان درز انبساط پیش
بینی کرد .
این طول مربوط به ساختمانهای فلزی و بدون پوشش محافظ است که نباید از ۵۰
متر و یا در ساختمانهایی با پوشش محافظ و در حالات خاص نباید از یکصد
متر تجاوز کند. برای پوشاندن و پر کردن فواصل درز انبساط از مواردی
استفاده می کنند که قابلیت ارتجاعی داشته باشد . باید دقت شود که فاصله
درز انبساط به هیچ وجه با مصالح بنایی یا ملات پر نگردد. اگر در هنگام
استقرار اسکلت فلزی ، ستونهایی که در مجاورت یک درز انبساط قرار دارند ،
به طور موقت به وسیله قطعات فلزی متصل شده اند ، پس از استقرار ، باید
این اتصالات بریده شوند تا ساختمان در محل درز انبساط به کلی از قسمت
مجاور خود جدا باشد.
درز انقطاع :
برای جلوگیری از خسارت و کاهش خرابی ناشی از ضزبه ساختمانهای مجاور به
یکدیگر ، بویژه در زمان وقوع زلزله ، ساختمانهایی که دارای ارتفاع بیش از
۱۲ متر یا دارای بیش از ۴ طبقه هستند ، باید به وسیله درز انقطاع از
ساختمانهای مجاور جدا شوند ؛ همچنین حداقل درز انقطاع در تراز هر طبقه
برابر ۱۰۰/۱ ارتفاع آن تراز از روی شالوده است . این فاصله را می توان
در محلهای لازم با مصالح کم مقاومت که در هنگام زلزله در اثر برخورد دو
ساختمان به آسانی مصالح مزبور خرد می شوند ، پر کرد.
درز انبساط :
برای جلوگیری از خرابیهای ناشی از انبساط و انقباض ساختمان بر اثر تغییر
درجه حرارت محیط خارج یا جلوگیری از انتقال بار ساختمان قدیمی مجاور به
ساختمانی که جدید احداث می شود ، همچنین در مواردی که ساختمان بزرگ است و
از چند بلوک متصل به هم تشکیل می شود ، باید به کار بردن درز انبساط در
محل مناسب پیش بینی شود . حداقل فاصله ای از ساختمان با اجزای ساختمانی
که باید در آن درز انبساط پیش بینی شود ، به نوع ساختمان ، تعداد طبقات ،
مصالح مصرفی و آب و هوای محل احداث بستگی دارد ؛ بنابراین باید با مطالعه
کافی محل اندازه آن را مهندس طراح تعیین کند. در کلیه ساختمانهای فلزی که
طول آنها بیشتر از ۵۰ متر باشد ، باید در طول ساختمان درز انبساط پیش
بینی کرد .
این طول مربوط به ساختمانهای فلزی و بدون پوشش محافظ است که نباید از ۵۰
متر و یا در ساختمانهایی با پوشش محافظ و در حالات خاص نباید از یکصد
متر تجاوز کند. برای پوشاندن و پر کردن فواصل درز انبساط از مواردی
استفاده می کنند که قابلیت ارتجاعی داشته باشد . باید دقت شود که فاصله
درز انبساط به هیچ وجه با مصالح بنایی یا ملات پر نگردد. اگر در هنگام
استقرار اسکلت فلزی ، ستونهایی که در مجاورت یک درز انبساط قرار دارند ،
به طور موقت به وسیله قطعات فلزی متصل شده اند ، پس از استقرار ، باید
این اتصالات بریده شوند تا ساختمان در محل درز انبساط به کلی از قسمت
مجاور خود جدا باشد.
درز انقطاع :
برای جلوگیری از خسارت و کاهش خرابی ناشی از ضزبه ساختمانهای مجاور به
یکدیگر ، بویژه در زمان وقوع زلزله ، ساختمانهایی که دارای ارتفاع بیش از
۱۲ متر یا دارای بیش از ۴ طبقه هستند ، باید به وسیله درز انقطاع از
ساختمانهای مجاور جدا شوند ؛ همچنین حداقل درز انقطاع در تراز هر طبقه
برابر ۱۰۰/۱ ارتفاع آن تراز از روی شالوده است . این فاصله را می توان
در محلهای لازم با مصالح کم مقاومت که در هنگام زلزله در اثر برخورد دو
ساختمان به آسانی مصالح مزبور خرد می شوند ، پر کرد.