یکی از مشتقات نفت می‌باشد که در
پالایشگاه نفت تولید می‌گردد و برای سوخت
خودروهای سبک مورد استفاده قرار می‌گیرد.
بنزین كه در انگلیسی با نام های
گازولین " و
پترول شناخته می شود
مایعی مشتق شده از
نفت می باشد كه عمدتا شامل
هیدروكربن ها است. همچنین حاوی بنزن می باشد ؛ و به عنوان
سوخت در
موتور سوخت داخلی مورد استفاده قرار می گیرد.
اكثر
كشورهای مشترك المنافع به استثنای
كانادا از عبارت "پترول " (مخفف
جوهر نمك ) استفاده می كنند. عبارت
گازولین عمدتا در
آمریكای شمالی به كار می رود كه معمولا در كاربردهای
محاوره ای گاز گفته می شودكه باید بتوان در زمینه كاربرد آن را از سوختهای
گازی مورد استفاده در موتورهای سوخت داخلی از قبیل
گاز نفت مایع كاملا متمایز كرده عبارت
mogas مخفف “Motor gasoline” بوده و از
سوخت اتومبیل و
بنزین هواپیما یا
avgas متمایز است. كلمه
بنزین همچنین در
انگلیسی برتانیایی استفاده می شود كه به یك مشتق متفاوت نفت كه در چراغ به كار می رود اشاره دارد. به هر حال این مورد استفاده امروزه رایج نیست. در لجهه اكثر
اسپانیولی های آمریكایی الاصل كلمه
gasoline وجود دارد كه از آمریكای شمالی گرفته اند.
تاریخچه
ارتباط با داروسازی
قبل از اختراع
موتورهای سوخت داخلی در نیمه 1800 بنزین در بطری های كوچك فروخته می شد كه به عنوان درمان علیه
شپش اشپش ها در تخم مرغ هایشان به كار می رفت. در آن زمان كلمه
پترول یك
نام تجاری بوده و این روش درمان بعلت خطر شعله ورشدن و خطر
ایجاد حساسیت پوستی برای مدت طولانی به كار نرفت.
در طول
جنگ فرانسه – پروشان در سال
1871 -
1870 در
پاریس جهت استفاده علیه حمله
پادشاهی پروشان احتمالی در شهر
بنزین ذخیره شده بعدها در سال 1871 در طول
جامعه پاریس انقلابی شایعاتی به گوش رسید مبنی بر اینكه در شهر "
پترولسیس زنان با استفاده از بطری های بنزین ساختمان های شهر را
به طور عمدی آتش می زنند . همچنین از آن به عنوان گاز استنشاقی فرح بخش استفاده می شد.
ریشه شناسی
كلمه
گازولین(gasolene) در سال 1865 از كلمه
گاز گرفته شد. املای كنونی این كلمه ابتدا در سال 1871 به كار رفت. شكل كوتاه شده
گاز در انگلیسی آمریكایی و برای اولین بار در سال 1905 ثبت شده است.
[1] اصولا بنزین مایعی است كه در موتورهای بنزین نسوز به عنوان سوخت به كار می رود و نمی توان از آن درموتورهای دیزلی یا گاز سوز استفاده كرد. متانول سوخت مسابقات اتومبیل رانی نیز به عنوان یك بنزین طبقه بندی می شود.
[2]
كلمه
پترول اولین بار در سال 1892 به عنوان ماده پالایش شده مورد استفاده قرار گرفته ( این كلمه قبلا به معنای نفت پالایش نشده بود ) و تحت نام تجاری توسط كاپل و لئونارد و كارلس ثبت شد. اگرچه هنوز رسما به عنوان علامت تجاری ثبت نشده بود رقبای كارلس تا سال 1930 عبارت
Motor Spirit را به كار می بردند.
[3] [4]
در سال 1888
برتا بنز (Bertha Benz) برای رانندگی از شهر
مانهیم به شهر
فرژیم از مغازه های فروش مواد شیمیایی بنزین مورد نیاز خود را خریداری كرده در
آلمان گازولین
بنزین نامیده می شود. این مورد كاربرد از برتابنز مشتق نمی شود بلكه از ماده شیمیایی
بنزین می آید.
اكتان و جنگ جهانی دوم
یكی از زمینه های تاریخی جالب در مورد اكتان طی
WWII رخ داد.
المان نزدیك به كل نفت خود را از
رومانی دریافت كرده و كارخانه های بزرگ تقطیر را برای تولید بنزین از
زغال سنگ تاسیس كرد. در
US كیفیت نفت
مناسب نبود و صنعت نفت مجبور بود در سیستم های مختلف افزایش كیفیت سرمایه گذاری های كلان كند. این مساله به نفع این كشور تمام شد. صنایع ایالات متحده شروع به تحویل سوخت هایی با
عدد اكتان بالاتر و بالاتر كرد و عوامل افزایش كیفیت وزیر ساخت های آن را بهبود بخشید و صنعت تولید عوامل اكتان پس از جنگ به شدت رونق یافت. در زمان جنگ و تا انتهای آن مساله كیفیت نفت خام اهمیت خود را از دست داد. سوخت هواپیمایی آمریكا عمدتا عدد اكتان 130 تا 150 داشت این عدد اكتان بالا به آسانی در موتورهای موجود استفاده می شود به طوری كه با افزایش فشار اعمال شده به
ابر شارژ ها توان بیشتری حاصل می شود. آلمانی ها كاملا به
بنزین مناسب وابسته بوده و صنعت دیگری نداشتند در عوض مجبور بودند به موتورهای بزرگ تر جهت ارائه توان بیشتر تكیه كنند.
به هر حال موتورهای هواپیمایی آلمان از نوع تزریق مستقیم سوخت بوده می توانستند از تزریق متانول– آب و همچنین تزریق
اكسید نیترو استفاده نشده كه به ازای هر پنج دقیقه از جنگ بین هواپیماهای شكاری توان موتور را پنجاه درصد افزایش می داد. این كار تنها می تواند پنج بار یا پس از چهل ساعت زمان استفاده انجام شود. وپس از آن موتور باید بازسازی شود. اكثر موتورهای آلمانی سوخت با عدد اكتان 87 را (كه B4 نامیده می شوند ) استفاده كردند در حالی كه بعضی از موتورهای پر قدرت سوخت (C2/C3 ) را با عدد اكتان 100 مورد استفاده قرار دادند.
این
مساله تاریخی بر پایه یك سوء تفاهم خیلی معمول در مورد اعداد اكتان سوخت زمان جنگ است برای هر سوخت دو عدد اكتان وجود دارد یكی برای مخلوط رقیق و دیگری برای مخلوط غلیظ كه عدد مربوط به مخلوط غلیظ همواره بزرگتر است. بنابراین برای مثال عدد اكتان سوخت هواپیمای بریتانیایی معمولی بعد از جنگ 125/100 بود. دلیل این سوء تفاهم كه سوختهای آلمانی عدد اكتان كمتر دارند ( وبنابراین كیفیت پایین تر ) از این ناشی می شود كه آلمانی ها عدد اكتان مخلوط رقیق را برای سوخت هایشان ذكر كردند حال آنكه متحدین عدد مربوطه به مخلوط غلیظ را ذكر نمودند. سوخت هواپیمایی با درجه بالا و استاندارد آلمانی كه در مرحله بعدی جنگ به كار رفت ( با طرح C3 ) نسبت عدد اكتان مخلوط رقیق به غلیظی معادل 130/100 داشت. آلمانی ها این را با سوخت اكتان 100 فهرست كردند در حالیكه متحدین عدد 130 را لیست كردند.
پس از جنگ جهانی نیروی دریایی ایالات متحده یك ابلاغ تكنیكی به آلمان فرستاد تا با شیمی دان های نفتی مصاحبه كرده و كیفیت سوخت آلمان را آزمایش نماید. گزارش هایشان كه
گزارش فنی ساخت 14545بنزین هواپیما در آلمان نام گرفت انواع سوخت را از لحاظ شیمیایی تجزیه كرده وبه این نتیجه رسید كه تا پایان جنگ كیفیت سوخت مورد استفاده جنگنده های آلمانی كاملا شبیه كیفیت سوخت هواپیماهای متحدین بود.
