[درخواست] مقاله در رابطه مدرسه ی معماری و مبانی نظری مدارس معماری

[Godarzi]

سلام بچه ها اگه کسی راجع به مدرسه ی معماری و مبانی نظری مدارس معماری مطلبی داره خوهش میکنم واسم بذاره......شدیدا نیاز دارم...

 

[parvin rk]

سلام بچه ها اگه کسی راجع به مدرسه ی معماری و مبانی نظری مدارس معماری مطلبی داره خوهش میکنم واسم بذاره......شدیدا نیاز دارم...

dustam age resale amade bekhayd man daram mitunam behetun komak konam

 

[parvin rk]

[h=1]1-3- اهداف آموزش و پرورش در ايران [/h]در برنامه ريزي آموزشي ، اهداف زير مد نظر مي باشد :- اعتلاي سطح فرهنگ و دانش عمومي و پرورش فضايل اخلاقي و ايجاد بينش سياسي و اجتماعي - شناخت بهتر استعدادها و علاقه دانش آموزان و ايجاد زمينه مناسب و مساعد، جهت هدايت آنان به مسيرهاي تحصيلي مناسب و زمينه هاي اشتغال در آينده متناسب با توان ، استعداد و علايق آنان و نيازهاي كشور- ايجاد روحيه احترام به قانون- آموزش مفاهيم اوليه علوم- آموزش عملي بهداشت فردي و جمعي - آموزش و ارائه شناخت اجمالي در رابطه با مسايل سياسي و اجتماعي كشور- قرار دادن فرد در اجتماع ، از طريق رشد دادن حس مسئوليت شخصي- افزايش تجارب و معلومات عمومي دانش آموزان براي بهتر زيستن در اجتماع- كمك به ايجاد نظم و تربيت و پرورش عادت تفكر علمي 1-4- تلفيق آموزش با هنر و علمي شدن هنرها در گذشته هنر، مقلواي كاملاً جدا از بحث آموزش تئوري بوده و به صورت تجربي و به روش عملي توسط استادكار به شاگرد آموزش داده مي شده است.به تدريج و با پيشرفت جوامع و تكنولوژي و تخصصي شدن تمام حرف و هنرها ، آموزش آنها نيز از شكل تجربي به صورت علمي و آكادميك در آمد و افراد نياز پيدا كردند تا علاوه بر داشتن مهارت و تجربه عملي در يك هنر با ماني ، اصول و تاريخچه آن به شكل تئوري نيز آگاهي داشته باشند.مراكز فني حرفه اي (هنرستان ها) كه با تحقق و برآورد اين هدف طراحي و تشكيل شدند تا به عنوان يك پل ارتباطي بين سطوح مختلف آموزش (مرحله قبل از دانشگاه و دانشگاه (تحصيلات عالي)) عمل كنند و مهارت هاي حرفه اي را به صورت پايه اي و در سطح ابتدايي در اختيار دانش آموختگان اين دوره قرار دهند.1-4-1- پيدايش اولين هنرستان ها (مراكز فني حرفه اي) در ايران تا سال 1344، دانش آموزان دوره ابتدايي، پس از 6 سال تحصيل، به دور اول متوسطه وارد مي شدند و در اين دوره نيز به مدت 6 سال به تحصيلات خود ادامه مي دادند. در طرح اصلاح نظام آموزش و پرورش ايران در سال 1344 ، دوره ابتدايي 5 سال اعلام شد و بعد از آن دوره راهنمايي به مدت 3 سال و دوره متوسطه به مدت 4 سال در نظر گرفته شدند. در ساختار آموزش و پرورش مصوب سال 1344 ، همزمان با پيش بيني دوره راهنمايي تحصيلي، مدارس حرفه اي نيز در روستاها در نظر گرفته شد و درصدي از فارغ التحصيلان مدارس ابتدايي روستاها، در مراكز آموزش حرفه اي ادامه تحصيل مي دادند. با وقوع انقلاب اسلامي ، مطالعاتي براي ايجاد تغيير در اين دوره انجام گرفت كه در طرح وزارت آموزش و پرورش مصوب سال 136 مطرح شده است. 1-4-2- اصول آموزش وپرورش در هنرستان ها در آموزش هنر ، دريافت مقدم بر درك عقلي است ، لذا روش آموزش چه در محدوده عمومي دوره و چه در زمينه موارد خاص، حركت از محسوس به سوي به سوي معقول مي باشد. در اي روش با طرح مصاديق و ايجاد فرصت تجربه و برخورد مستقيم ، پرسش ها و انگيزه ها و جهت هاي لازم براي درك مطلب فراهم گشته و سپس مفاهيم و اصول و قانونمندي ها آموزش داده مي شود.در آموزش هنر، بايد جنبه هاي القايي را تا حد امكان ، كاهش داد و به زمينه هاي استنتاجي افزود و در نهايت به ارائه بينش و روشهاي مناسب سير از سوال به جواب، پرداخت. در آموزش مي توان ، از روش هاي تعليم و تحقيق و تجربه استفاده نمود.محتواي آموزش : محتواي آموزش را در سه مرحله زماني متوالي مي توان بيان نمود:- در مرحله اول يا دوره پايه اي ، از يك سو شناخت ويژگي هاي طبيعت عام و خصلت هاي دروني انسان ، مورد توجه قرار مي گيرد و از طرف ديگر، رسيدن به ذهني تحليل گر ، تقويت بياني و شيوه هاي بكارگيري وسايل كار مطرح مي باشند.- در مرحله مياني ، همراه با تلاش در شناسايي قانونمندي ها و نيز غني تر ساختن ملاك هاي ارزشي به گونه اي عملي ونظري، چرايي و رازهاي تركيب و طراحي ، مورد جستجو قرار مي گيرد.- در محله جمع بندي ، موضوع آموزش به سوي احراز ورزيدگي، با طرح مبناهاي متعدد و خواست كيفيت پيچيده تر در طراحي، جهت مي گيرد.1-4-3- اهميت و اهداف آموزش فني حرفه اي (هنرستان ها) با توجه و نگاهي دقيق به شرايط كنوني جامعه و بالاخص شرايط آموزشي در سطوح مختلف، كه شامل دو مرحله قبل از دانشگاه و دانشگاه (تحصيلات عالي) مي باشد، نقش آموزش و پرورش در چگونگي رسيدن دانش آموختگان به مراحل بعدي، قابل توجه مي باشد. در اين ميان شاخه فني حرفه اي كه يكي از چند چند شاخه موجود در سيستم آموزشي نظام جديد آموزش و پرورش مي باشد ، با توجه به اهداف مطروحه در آن، از اهميت به سزايي در تربيت و آموزش افراد در حرفه ها و رشته هاي مختلف به عنوان مكمل جامعه حرفه اي، برخوردار است.- اهداف آموزش فني حرفه اي - آموزش افراد، در رشته هاي مختلف به عنوان جزيي كوچك از جامعه حرفه اي اما كامل كنده آن.- آموزش و تربيت افرادي كه با توانايي هاي كسب شده در اين دوره، توان فعاليت، در حرفه اي مرتبط با رشته گذرانده شده در اين مقطع را ، در بستر جامعه داشته باشند.- تزريق مهارت در همه سطوح كاربري آن- تربيت دانش آموزاني با تجربه و مهارت هاي مفيد و كامل براي موفقيت در زندگي اجتماعي و ...- تبديل روحيه مصرف كننده دانش به توليد كننده دانش- پيش برد هدف هاي تربيتي در ارتباط با جريان هاي اجتماعي

 

[Godarzi]

1-3- اهداف آموزش و پرورش در ايران

در برنامه ريزي آموزشي ، اهداف زير مد نظر مي باشد :- اعتلاي سطح فرهنگ و دانش عمومي و پرورش فضايل اخلاقي و ايجاد بينش سياسي و اجتماعي - شناخت بهتر استعدادها و علاقه دانش آموزان و ايجاد زمينه مناسب و مساعد، جهت هدايت آنان به مسيرهاي تحصيلي مناسب و زمينه هاي اشتغال در آينده متناسب با توان ، استعداد و علايق آنان و نيازهاي كشور- ايجاد روحيه احترام به قانون- آموزش مفاهيم اوليه علوم- آموزش عملي بهداشت فردي و جمعي - آموزش و ارائه شناخت اجمالي در رابطه با مسايل سياسي و اجتماعي كشور- قرار دادن فرد در اجتماع ، از طريق رشد دادن حس مسئوليت شخصي- افزايش تجارب و معلومات عمومي دانش آموزان براي بهتر زيستن در اجتماع- كمك به ايجاد نظم و تربيت و پرورش عادت تفكر علمي1-4- تلفيق آموزش با هنر و علمي شدن هنرها در گذشته هنر، مقلواي كاملاً جدا از بحث آموزش تئوري بوده و به صورت تجربي و به روش عملي توسط استادكار به شاگرد آموزش داده مي شده است.به تدريج و با پيشرفت جوامع و تكنولوژي و تخصصي شدن تمام حرف و هنرها ، آموزش آنها نيز از شكل تجربي به صورت علمي و آكادميك در آمد و افراد نياز پيدا كردند تا علاوه بر داشتن مهارت و تجربه عملي در يك هنر با ماني ، اصول و تاريخچه آن به شكل تئوري نيز آگاهي داشته باشند.مراكز فني حرفه اي (هنرستان ها) كه با تحقق و برآورد اين هدف طراحي و تشكيل شدند تا به عنوان يك پل ارتباطي بين سطوح مختلف آموزش (مرحله قبل از دانشگاه و دانشگاه (تحصيلات عالي)) عمل كنند و مهارت هاي حرفه اي را به صورت پايه اي و در سطح ابتدايي در اختيار دانش آموختگان اين دوره قرار دهند.1-4-1- پيدايش اولين هنرستان ها (مراكز فني حرفه اي) در ايران تا سال 1344، دانش آموزان دوره ابتدايي، پس از 6 سال تحصيل، به دور اول متوسطه وارد مي شدند و در اين دوره نيز به مدت 6 سال به تحصيلات خود ادامه مي دادند. در طرح اصلاح نظام آموزش و پرورش ايران در سال 1344 ، دوره ابتدايي 5 سال اعلام شد و بعد از آن دوره راهنمايي به مدت 3 سال و دوره متوسطه به مدت 4 سال در نظر گرفته شدند. در ساختار آموزش و پرورش مصوب سال 1344 ، همزمان با پيش بيني دوره راهنمايي تحصيلي، مدارس حرفه اي نيز در روستاها در نظر گرفته شد و درصدي از فارغ التحصيلان مدارس ابتدايي روستاها، در مراكز آموزش حرفه اي ادامه تحصيل مي دادند. با وقوع انقلاب اسلامي ، مطالعاتي براي ايجاد تغيير در اين دوره انجام گرفت كه در طرح وزارت آموزش و پرورش مصوب سال 136 مطرح شده است. 1-4-2- اصول آموزش وپرورش در هنرستان ها در آموزش هنر ، دريافت مقدم بر درك عقلي است ، لذا روش آموزش چه در محدوده عمومي دوره و چه در زمينه موارد خاص، حركت از محسوس به سوي به سوي معقول مي باشد. در اي روش با طرح مصاديق و ايجاد فرصت تجربه و برخورد مستقيم ، پرسش ها و انگيزه ها و جهت هاي لازم براي درك مطلب فراهم گشته و سپس مفاهيم و اصول و قانونمندي ها آموزش داده مي شود.در آموزش هنر، بايد جنبه هاي القايي را تا حد امكان ، كاهش داد و به زمينه هاي استنتاجي افزود و در نهايت به ارائه بينش و روشهاي مناسب سير از سوال به جواب، پرداخت. در آموزش مي توان ، از روش هاي تعليم و تحقيق و تجربه استفاده نمود.محتواي آموزش :محتواي آموزش را در سه مرحله زماني متوالي مي توان بيان نمود:- در مرحله اول يا دوره پايه اي ، از يك سو شناخت ويژگي هاي طبيعت عام و خصلت هاي دروني انسان ، مورد توجه قرار مي گيرد و از طرف ديگر، رسيدن به ذهني تحليل گر ، تقويت بياني و شيوه هاي بكارگيري وسايل كار مطرح مي باشند.- در مرحله مياني ، همراه با تلاش در شناسايي قانونمندي ها و نيز غني تر ساختن ملاك هاي ارزشي به گونه اي عملي ونظري، چرايي و رازهاي تركيب و طراحي ، مورد جستجو قرار مي گيرد.- در محله جمع بندي ، موضوع آموزش به سوي احراز ورزيدگي، با طرح مبناهاي متعدد و خواست كيفيت پيچيده تر در طراحي، جهت مي گيرد.1-4-3- اهميت و اهداف آموزش فني حرفه اي (هنرستان ها) با توجه و نگاهي دقيق به شرايط كنوني جامعه و بالاخص شرايط آموزشي در سطوح مختلف، كه شامل دو مرحله قبل از دانشگاه و دانشگاه (تحصيلات عالي) مي باشد، نقش آموزش و پرورش در چگونگي رسيدن دانش آموختگان به مراحل بعدي، قابل توجه مي باشد. در اين ميان شاخه فني حرفه اي كه يكي از چند چند شاخه موجود در سيستم آموزشي نظام جديد آموزش و پرورش مي باشد ، با توجه به اهداف مطروحه در آن، از اهميت به سزايي در تربيت و آموزش افراد در حرفه ها و رشته هاي مختلف به عنوان مكمل جامعه حرفه اي، برخوردار است.- اهداف آموزش فني حرفه اي - آموزش افراد، در رشته هاي مختلف به عنوان جزيي كوچك از جامعه حرفه اي اما كامل كنده آن.- آموزش و تربيت افرادي كه با توانايي هاي كسب شده در اين دوره، توان فعاليت، در حرفه اي مرتبط با رشته گذرانده شده در اين مقطع را ، در بستر جامعه داشته باشند.- تزريق مهارت در همه سطوح كاربري آن- تربيت دانش آموزاني با تجربه و مهارت هاي مفيد و كامل براي موفقيت در زندگي اجتماعي و ...- تبديل روحيه مصرف كننده دانش به توليد كننده دانش- پيش برد هدف هاي تربيتي در ارتباط با جريان هاي اجتماعي

سلام.دوست عزیز..واقعا ممنونم.میشه فایل کاملشو برام بذاری..ممنون میشم.

 

[Godarzi]

ممنون از لطفتون بله اگه میشه بهم کمک کنید....ایمیلمم اینه.gb.mehr@yahoo.com

 

[Godarzi]

لطفا اگه ممکنه کمکم کنید..ممنون میشم

 

[parvin rk]

سيستم آموزشي سنتي
سيستم آموزش سنتي در يران مبتني بر نوعي همايش يكسان ميان مدرس و دانش آموز است به نام «حلقه». در اين روش معلم در نقطه آغازين حلقه، معمولا در جناح بالاي اتاق با تكيه بر ديوار و يا ستون مي نشسته و دانش آموزان، در دو سوي او ، فرمي دايره شكل را تشكيل مي داده اند. گفته مي شود كه معمولاً حلقه ها نظم خاصي داشته اند ، اما پيوستن دانش آموز تازه بدون آنكه اختلالي را ايجاد كند، با گسرش فيزيكي حلقه امكان پذير بوده است. به عنوان تك روش آموزشي مرسوم ، تشكيل حلقه در قرن سوم ه.ق متداول شد.
اين هاد با آهنگي طبيعي به آرامي رشد مي كرد، و احتمالاً با تغييري عمده در سبك تدريس متدوال گرديد. در نخستين قرون اسلام ، اخبار و اطلاعات با حكم صريح منتقل مي گرديد. از قرن چهارم ه . ق و شايد قبل از آن ، اين مطلب از طريق توضيح و تفسير (يا همان تدريس) تكميل شد و به نوبه خود از طريق بحث و گفتگو (مناظره) سينه به سينه گشت ، كه مسجد مشخصاً مكان مطلوبي براي اين امر نيست. حتي براي دانش آموزان فقير هم راه حل مناسب، اين نبود كه در همان مسجدي بخوابند كه در آن درس گرفته ند. نخست، مدرسه صرفاً اتاقي در خانه خود معلم بود، و هدف آن مسلماً، فقط فراهم كردن محيطي بود ك در آن به دانش آموزان درس بدهند، نه كه منزل هم در اختيارشان بگذارند. اين كه چقدر طول كشيد تا اين موضوع تبديل به مسئله اي رسمي و دائمي گدد ، نمي تواند مورد برآورد دقيق قرار بگيرد. به تدريج همراه با گسترش و پيشرفت علوم ديني و طولاني شدن مدت تحصيل و لزوم اسكان طلاب، زمينه هاي پيدايش مدارس مهيا گرديد.
اما تاريخ نويسان امروز دلايلي را مطرح مي كنند كه بر طبق آن ، تاريخچه نخستين مدرسه را دست كم به مدت يك قرن و نيم پيش از آن كه سلجوقيان چنين نهادي را رسماً برگزيند ، متعلق مي دانند.
به طور كلي و به بيان خلاصه ، مدرسه مي توان به عنوان بنيان آموزشي متعاي تر ، كه معمولاً شبانه روزي هم بوده اس ، به حساب آورد. بنياني كه در آن علوم سنتي اسلامي، يعني حديث و تفسير و فقه و … تدريس مي شد.
مدرسه ، بر خلاف اغلب گونه هاي بناي اصلي اسلامي ، از آن قرن بحراني كه فرهنگ اسلامي نوپا در حال تسلط يافتن بر تمدنهاي خود بود حاصل نگرديد. سنتهاي هزار ساله باستاني و سرزمينهاي خاورميانه كه كه به وسيله امپراتوري هاي بيزانسي و ساساني ايران ارائه شدند ، نشاني محو نشدني بر مسجد ، مناره و آرامگاه بر جاي گذاشتند. با وجود اين ، مدرسه ، پاسخي به نيازهاي مخصوص جامعه مسلمانان بود. مدسه بنايي سفارشي بود كه به منظور خدمت به نهادي مناسبت يافت كه خود نوعي بدعت سنجيده و حساب شده به شمار مي آمد. به علاوه ، مدرسه عبارت بود از ايجاد نوعي تمدن خودگردان ، ريشه دار و در اوج دستاوردهاي خود. نخستين مدرسه هاي ثبت گرديده در منابع مكتوب در شرق ايران در اوايل قرن چهارم ه.ق (دهم ميلادي) است. در اين زمان معماري اسلامي سبكهاي خود را ايجاد كرده بود و مفهوم تبادل پذيري گونه هاي بنا نير با همان اهميت ، خود به خود مفهومي آشنا به شمار مي آمد. از اين رو معماران قرن چهارم ه.ق حق داشتند كه الهام را در سنت معماري خود جستجو كنند. اين تبادل پذيري شايد به خوبي ، ريشه در ايمان مسلمانان داشته باشد. از اين رو فعاليتهاي تدريس ، عبادت و جهاد در راه خدا به طرز خاصي به هم پيوسته اند. همانگونه كه مشاهد مي گردد ، منشا تقريبا نامشخص مدرسه چنين مي نمايد كه نمونه هاي اوليه چيزي جز بنيادهاي دولتي نبودند كه در ساختمان هايي كه مشخصاً به همان منظور طراحي شده است به فعاليت بپردازند.
وراي همه اينها ، بايد چنين بنيادهايي را در بافت سنتي ريشه دار مدرسه سازي، در شهرهاي بزرگ قلمرو شرقي ايراني مشاهده كرد. مهمترين مورد مستند نيشابور است ، كه در آن بيش از 38 مدرسه قديمي تر از نظاميه بزرگ آن شهر به ثبت رسيده است ، گواينكه هيچ يك از آنها باقي نمانده اند. بسياري از اين مدارس نيشابور از آن جهت داراي اهميت ويژه اند كه نشان اعمال حمايت مقامات را بر خود دارند.