درباره کتاب:
... آیا زن هنوز آن جا زندگی می کرد؟ مرد چه طور می بایست او را پیدا می کرد. او حتا نام زن را نمی دانست. گفته بود: «منو دوناتلا صدا بزنین.» مرد فوراً باور کرده بود این نام زن است. چندین سال بعد درحالی که این جمله را در ذهن خود تجزیه و تحلیل می کرد، متوجه شده بود که این یک نام مستعار بوده.
چرا این ماجرا توجه مرد را به این نکته جلب کرده بود؟ چرا پانزده سال بعد، مرد هنوز به آن فکر می کرد، حال آن که در این سال ها با ده ها زن دیگر آشنا شده بود؟
شاید برای این که دوناتلا خود را اسرارآمیز نشان داده و به همان صورت نیز باقی مانده بود. زن ها به این خاطر مورد پسند ما واقع می شوند که مانند نگینِ یک معما باشند و به محضِ این که گره این معما اندکی شل شود، جایگاه خود را در نظر ما از دست می دهند...
