خلوتی با خدا
- شروع کننده موضوع shadii
- تاریخ شروع
چه قدر ساده و آرامـــــ
چه قدر صبــــور و صمیمی
تــــو در منـــــــآمیختی
باور کن تــــو را در اولیــــن نماز
نخوانده جستجو کردمــــ
که هنوز به قنوتـــــــ گریهـ نرسیدهـ
سلاممـــــ دادی
بعد منــــ ماندمــــ و
دستـــان پر دعایی کهـ
به آسمان پر استجابتــــ چشمانتــــ آویختهـ شد
اصلا بیا و تـــو بگـــــو
کدامین سو قبلهـ ی منــــ استــــــ !؟
چه قدر صبــــور و صمیمی
تــــو در منـــــــآمیختی
باور کن تــــو را در اولیــــن نماز
نخوانده جستجو کردمــــ
که هنوز به قنوتـــــــ گریهـ نرسیدهـ
سلاممـــــ دادی
بعد منــــ ماندمــــ و
دستـــان پر دعایی کهـ
به آسمان پر استجابتــــ چشمانتــــ آویختهـ شد
اصلا بیا و تـــو بگـــــو
کدامین سو قبلهـ ی منــــ استــــــ !؟
خدای مهربانم تو خود میدانی او تمام هستیم و دنیایم هست
جز او کنار کسی ارام نیستم
تنها او را دوست میدارم و دل تنگش میشوم
تنها با او شاد هستم
خدایا
تمام دنیای من را
میشود
مال خودم کنی
میدانی
دوریش چقدر برایم درد دارد
لطفا مراقب عزیزترینم
باش
میدانم که همیشه مراقب همه هستی
ولی تنها تو میدانی چقدر دوستش دارم
لطفا نگذار
روزگار و ادمها مارا از هم جدا کند
جز او کنار کسی ارام نیستم
تنها او را دوست میدارم و دل تنگش میشوم
تنها با او شاد هستم
خدایا
تمام دنیای من را
میشود
مال خودم کنی
میدانی
دوریش چقدر برایم درد دارد
لطفا مراقب عزیزترینم
باش
میدانم که همیشه مراقب همه هستی
ولی تنها تو میدانی چقدر دوستش دارم
لطفا نگذار
روزگار و ادمها مارا از هم جدا کند
زورگو
خستگی را تو به خاطر مسپار کہ افق نزدیک است
و خدایی بیدار کہ تو را میبیند
و بہ عشق تو همه حادثہ ها میچیند
کہ تو یادش افتی
و بدانی کہ همه بخشش اوست
و همینش کافیست......
و خدایی بیدار کہ تو را میبیند
و بہ عشق تو همه حادثہ ها میچیند
کہ تو یادش افتی
و بدانی کہ همه بخشش اوست
و همینش کافیست......
خدایا من دلم قرصه
کسی غیر از تو با من نیست
خیالت از زمین راحت
که حتی روز روشن نیست
کسی اینجا نمیبینه
که دنیا زیر چشماته
یه عمره یادمون رفته
زمین دار مکافاته
فراموشم شده گاهی
که این پایین چه ها کردم
که روزی باید از اینجا
بازم پیش تو برگردم
خدایا وقت برگشتن
یه کم با من مدارا کن
شنیدم گرمه آغوشت
اگه میشه منم جا کن
کسی غیر از تو با من نیست
خیالت از زمین راحت
که حتی روز روشن نیست
کسی اینجا نمیبینه
که دنیا زیر چشماته
یه عمره یادمون رفته
زمین دار مکافاته
فراموشم شده گاهی
که این پایین چه ها کردم
که روزی باید از اینجا
بازم پیش تو برگردم
خدایا وقت برگشتن
یه کم با من مدارا کن
شنیدم گرمه آغوشت
اگه میشه منم جا کن
کوله پشتی‌اش را برداشت و راه افتاد. رفت که دنبال خدا بگردد؛ و گفت: تا کوله‌ام از خدا پر نشود برنخواهم گشت. نهالی رنجور و کوچک کنار راه ایستاده بود. مسافر با خنده‌ای رو به درخت گفت: چه تلخ است کنار جاده بودن و نرفتن؛ و درخت زیر لب گفت: ولی تلخ تر آن است که بروی و بی رهاورد برگردی.
کاش می‌دانستی آن‌چه در جست‌وجوی آنی، همین‌جاست.
مسافر رفت و گفت: یک درخت از راه چه می‌داند، پاهایش در گِل است، او هیچ‌گاه لذت جست‌وجو را نخواهد یافت.
و نشنید که درخت گفت: اما من جست‌وجو را از خود آغاز کرده‌ام و سفرم را کسی نخواهد دید؛ جز آن که باید.
مسافر رفت و کوله‌اش سنگین بود.
هزار سال گذشت، هزار سالِ پر خم و پیچ، هزار سالِ بالا و پست. مسافر بازگشت. رنجور و ناامید. خدا را نیافته بود، اما غرورش را گم کرده بود. به ابتدای جاده رسید. جاده‌ای که روزی از آن آغاز کرده بود.
درختی هزار ساله، بالا بلند و سبز کنار جاده بود. زیر سایه‌اش نشست تا لختی بیاساید. مسافر درخت را به یاد نیاورد. اما درخت او را می‌شناخت.
درخت گفت: سلام مسافر، در کوله‌ات چه داری، مرا هم میهمان کن. مسافر گفت: بالا بلند تنومندم، شرمنده‌ام، کوله‌ام خالی است و هیچ چیز ندارم.
درخت گفت: چه خوب، وقتی هیچ چیز نداری، همه چیز داری. اما آن روز که می‌رفتی، در کوله‌ات همه چیز داشتی، غرور کمترینش بود، جاده آن را از تو گرفت. حالا در کوله‌ات جا برای خدا هست. و قدری از حقیقت را در کوله مسافر ریخت. دست‌های مسافر از اشراق پر شد و چشم‌هایش از حیرت درخشید و گفت: هزار سال رفتم و پیدا نکردم و تو نرفته‌ای، این همه یافتی!
درخت گفت: زیرا تو در جاده رفتی و من در خودم. و پیمودن خود، دشوارتر از پیمودن جاده‌هاست
کاش می‌دانستی آن‌چه در جست‌وجوی آنی، همین‌جاست.
مسافر رفت و گفت: یک درخت از راه چه می‌داند، پاهایش در گِل است، او هیچ‌گاه لذت جست‌وجو را نخواهد یافت.
و نشنید که درخت گفت: اما من جست‌وجو را از خود آغاز کرده‌ام و سفرم را کسی نخواهد دید؛ جز آن که باید.
مسافر رفت و کوله‌اش سنگین بود.
هزار سال گذشت، هزار سالِ پر خم و پیچ، هزار سالِ بالا و پست. مسافر بازگشت. رنجور و ناامید. خدا را نیافته بود، اما غرورش را گم کرده بود. به ابتدای جاده رسید. جاده‌ای که روزی از آن آغاز کرده بود.
درختی هزار ساله، بالا بلند و سبز کنار جاده بود. زیر سایه‌اش نشست تا لختی بیاساید. مسافر درخت را به یاد نیاورد. اما درخت او را می‌شناخت.
درخت گفت: سلام مسافر، در کوله‌ات چه داری، مرا هم میهمان کن. مسافر گفت: بالا بلند تنومندم، شرمنده‌ام، کوله‌ام خالی است و هیچ چیز ندارم.
درخت گفت: چه خوب، وقتی هیچ چیز نداری، همه چیز داری. اما آن روز که می‌رفتی، در کوله‌ات همه چیز داشتی، غرور کمترینش بود، جاده آن را از تو گرفت. حالا در کوله‌ات جا برای خدا هست. و قدری از حقیقت را در کوله مسافر ریخت. دست‌های مسافر از اشراق پر شد و چشم‌هایش از حیرت درخشید و گفت: هزار سال رفتم و پیدا نکردم و تو نرفته‌ای، این همه یافتی!
درخت گفت: زیرا تو در جاده رفتی و من در خودم. و پیمودن خود، دشوارتر از پیمودن جاده‌هاست
خوب ترینم!
اگر قابل بدانیم
دعا میکنم هیچ بنده ای ازبندگانت، عمر به بیماری نگذراند و اسیر درد و رنج نگردد
دعا میکنم شفا دهی تمام دردمندان را ...
سلامت بدار تمام کسانی را جز تو پناه و یاوری ندارند
و براستی که همه ی ما کسی جز تو نداریم
پرکن دامان کسانی را دستشان به درگاه بی نیاز توست
و صبور گردان تمام منتظران و بی قراران را...
اگر قابل بدانیم
دعا میکنم هیچ بنده ای ازبندگانت، عمر به بیماری نگذراند و اسیر درد و رنج نگردد
دعا میکنم شفا دهی تمام دردمندان را ...
سلامت بدار تمام کسانی را جز تو پناه و یاوری ندارند
و براستی که همه ی ما کسی جز تو نداریم
پرکن دامان کسانی را دستشان به درگاه بی نیاز توست
و صبور گردان تمام منتظران و بی قراران را...
خدایا من
میدانی چقدر محتاجتم
دستانم را به سوی تو دراز کردم
اگر مرا رها کنی
به که پناه جویم که
تو تنها پناه من هستی
دلم را شکست
ولی دلش را نشکن
در این تنها یی و غربت و بی کسی تنهایش نگذار
تحمل دیدن اشک و غمش را ندارم خنده را تقدیمش کن
خوشبختش کن با همانی که خورشید اسمانش هست
میدانی چقدر محتاجتم
دستانم را به سوی تو دراز کردم
اگر مرا رها کنی
به که پناه جویم که
تو تنها پناه من هستی
دلم را شکست
ولی دلش را نشکن
در این تنها یی و غربت و بی کسی تنهایش نگذار
تحمل دیدن اشک و غمش را ندارم خنده را تقدیمش کن
خوشبختش کن با همانی که خورشید اسمانش هست
خدایا ... تو کی نبوده ای که بودنت دلیل بخواهد ؟ تو کی پنهان بوده ای که ظهورت محتاج آیه باشد؟ خدایا تو کی دور بوده ای که آثار بخواهد اسباب وصول تو شوند؟ تو کی فاصله داشته ای که رسیدن به تو محتاج وسیله باشد ؟؟؟ (دعای عرفه )
خدایا
فرقی ندارد به من به به و چهچه بگویند
یا وقتی از کنارم رد می شوند به پریشانی ام بخندند
من تو را دارم
مهم تویی
مهم هرچه که تو حق بدانی است
پس دوباره نه صد باره نه هزارباره
بهت می گم دوست دارم
اصلا هرچی بگم دوست دارم کمه
دوست دارم
دوست دارم دوست دارم دوست دارم دوست دارم دوست دارم......................
منو ببخش عزیزترین
خدایا زودتر عاشقم کن
دارم میام
فرقی ندارد به من به به و چهچه بگویند
یا وقتی از کنارم رد می شوند به پریشانی ام بخندند
من تو را دارم
مهم تویی
مهم هرچه که تو حق بدانی است
پس دوباره نه صد باره نه هزارباره
بهت می گم دوست دارم
اصلا هرچی بگم دوست دارم کمه
دوست دارم
دوست دارم دوست دارم دوست دارم دوست دارم دوست دارم......................منو ببخش عزیزترین
خدایا زودتر عاشقم کن
دارم میام
...ARASH...
عضو جدید
ميدوني تو دلم چيه،ميدوني چقد كله شقم
ازم بگذر،هدايتم كن
ازم بگذر،هدايتم كن
خدایا وحشت تنهایی ام کشت
کسی با قصه ی من آشنا نیست
در این عالم ندارم همزبانی
به صد اندوه می نالم روا نیست ..................... (فریدون مشیری)
کسی با قصه ی من آشنا نیست
در این عالم ندارم همزبانی
به صد اندوه می نالم روا نیست ..................... (فریدون مشیری)
الهی شکرت
الهی و ربی من لی غیرک
الهی و ربی من لی غیرک
هرچی فکر می کنم
می بینم
نه
من هیچ وقت لایق این مهر بی نهایت تو نبودم
خداییش خدا جون عجبیب خوبی عجیب صبوری
می گفت
یه مادر یه مادر واقعی وقتی بچه اش توی یه خطر می افته حاضر از جونش بگذره تا بچه اش اسیب نبینه
می گفت خدا یه قطره مهر خودش و تو وجود مادر گذاشته
و مهر و محبتش خودش چقدر بینهایته .................................................. ..............
البته قهر خدا هم عظیم
حالا خدا جون
نمی دونم
فقط میشه بهم بفهمونی کلید این زندان کجاست
کلید این ناکجا
کلید این دور
کلید این خیلی نزدیک
کلید این مسیر این مسیر پر از بالا و پایین
خدا جونم
یه چیز بگم که خیلی ...
می گم
تنهایی هایم به اندازه ی فاصله هایم از تو بزرگ است
تو که هستی همین جا دم رگ گردنم
من نیستم
من دورم
من و نزدیک کن
می بینم
نه
من هیچ وقت لایق این مهر بی نهایت تو نبودم
خداییش خدا جون عجبیب خوبی عجیب صبوری
می گفت
یه مادر یه مادر واقعی وقتی بچه اش توی یه خطر می افته حاضر از جونش بگذره تا بچه اش اسیب نبینه
می گفت خدا یه قطره مهر خودش و تو وجود مادر گذاشته
و مهر و محبتش خودش چقدر بینهایته .................................................. ..............
البته قهر خدا هم عظیم
حالا خدا جون
نمی دونم
فقط میشه بهم بفهمونی کلید این زندان کجاست
کلید این ناکجا
کلید این دور
کلید این خیلی نزدیک
کلید این مسیر این مسیر پر از بالا و پایین
خدا جونم
یه چیز بگم که خیلی ...
می گم
تنهایی هایم به اندازه ی فاصله هایم از تو بزرگ است
تو که هستی همین جا دم رگ گردنم
من نیستم
من دورم
من و نزدیک کن
خدایا به که واگذارم می کنی ؟ آیا به خویشاوندی که از من ببرد یا بیگانه ای که مرا از خود دور کند یا به کسانی که خوارم شمرند ؟ (من به سوی دیگران دست دراز کنم ) در حالی که تو خدای منی
(دعای عرفه)
(دعای عرفه)
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
می دانید عرش خدا روی دوش کیست؟ | خدا ، عشق ، عرفان | 0 | |
|
برترین نعمت خدا رو بشناسید | خدا ، عشق ، عرفان | 7 | |
|
چرا گاهی خدا به ما پس گردنی می زند؟! | خدا ، عشق ، عرفان | 0 | |
|
در جستجوی خدا | خدا ، عشق ، عرفان | 2 | |
|
پیامی از سوی خدا به بنده های دلشکسته | خدا ، عشق ، عرفان | 2 |