یک دندانپزشک گفت: خشکی دهان اگر با کاهش بزاق همراه باشد می تواند سبب از دست رفتن سلامت ساختارهای نرم و سخت دهان شود .
دکتر میرجلیلی دندانپزشک در گفتگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران با بیان اینکه خشکی دهان احساس ناکافی بودن بزاق است که اغلب با کاهش حقیقی در ترشح بزاق نیز همراه است گفت: این مسئله میتواند تکلم یا تغذیه بیمار را دشوار کرده و اگر با کاهش جریان بزاق همراه باشد موجب از دست رفتن سلامت ساختارهای نرم و سخت دهان شود.
وی با اشاره به اینکه این وضعیت کیفیت زندگی بیمار را شدیدا تحت تاثیر قرار میدهد یادآور شد : مطالعاتی که در حوزه خشکی دهان انجام شده اند اغلب این عارضه را در گروههای خاصی مورد بررسی قرار داده و از جمعیت عمومی غافل مانده اند .
دکتر میرجلیلی ادامه داد : در مطالعه ای که طی سالهای ۸۹ و۹۰ انجام شد دو گروه ۴۸۲ و ۵۱۵ نفره مورد مطالعه قرار گرفتند که نتایج نشان داد شیوع خشکی دهان در مراجعین بهار ۹۰ نسبت به سال قبل از آن ۱۷ درصد افزایش داشت که از نظر آماری معنی دار بود .
وی در پایان خاطر نشان کرد : به نظر میرسد افزایش چشمگیر خشکی دهان در شرایطی که مختصات جمعیت مورد مطالعه تفاوت بارزی نداشته می تواند با عواملی مانند پارافانکشنال ناشی از تنش های روزانه یا واکنش التهابی به آلودگی های محیطی که با تنفس دهانی همراه است ارتباط داشته باشد .
دکتر میرجلیلی دندانپزشک در گفتگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران با بیان اینکه خشکی دهان احساس ناکافی بودن بزاق است که اغلب با کاهش حقیقی در ترشح بزاق نیز همراه است گفت: این مسئله میتواند تکلم یا تغذیه بیمار را دشوار کرده و اگر با کاهش جریان بزاق همراه باشد موجب از دست رفتن سلامت ساختارهای نرم و سخت دهان شود.
وی با اشاره به اینکه این وضعیت کیفیت زندگی بیمار را شدیدا تحت تاثیر قرار میدهد یادآور شد : مطالعاتی که در حوزه خشکی دهان انجام شده اند اغلب این عارضه را در گروههای خاصی مورد بررسی قرار داده و از جمعیت عمومی غافل مانده اند .
دکتر میرجلیلی ادامه داد : در مطالعه ای که طی سالهای ۸۹ و۹۰ انجام شد دو گروه ۴۸۲ و ۵۱۵ نفره مورد مطالعه قرار گرفتند که نتایج نشان داد شیوع خشکی دهان در مراجعین بهار ۹۰ نسبت به سال قبل از آن ۱۷ درصد افزایش داشت که از نظر آماری معنی دار بود .
وی در پایان خاطر نشان کرد : به نظر میرسد افزایش چشمگیر خشکی دهان در شرایطی که مختصات جمعیت مورد مطالعه تفاوت بارزی نداشته می تواند با عواملی مانند پارافانکشنال ناشی از تنش های روزانه یا واکنش التهابی به آلودگی های محیطی که با تنفس دهانی همراه است ارتباط داشته باشد .
