دوست من ، هیچ گرایش بهتر از اون یکی نیست . این افراد و شرایط هستند که این نسبت رو تغییر میدن.
من سرامیک رو دوس دارم ، به دلایل شخصی خودم که خیلی هم زیادن . مطمئناً بعد از سرامیک ، شناسایی رو ترجیح می دادم .
هر رشته ای برا جامعه (چه ایران ، چه دنیا) لازمه ، حتی کتابداری و کودک یاری و . . . (فقط محض مثال) ، متالورژی هم خوبه و خیلی هم آپدیته علمش ، ولی نظرات متفاوته .
من قبلاً همه دلایلم رو برای اون چیزایی که گفتم آوردم .
درمورد شمام ، تصمیم بگیر برنامه ات چیه ، چی میخوای ، مدرکت به چه دردت میخوره ، میخوای بری اونور یا نه ، هیئت علمی بشی یا بری کارخونه ، دکترام میخوای بگیری یا نه ، مسایل مالی ، عاطفی و شخصی و مهم تر ازهمه علاقه شخصی ت و . . . همه اینارو درنظر بگیر و انتخاب کن .
اون دوستتون هم ، احتمالاً از شیشه سرامیک اطلاع چندانی نداره ، شیشه سرامیک ، های تک ترین علم از میان رده های علم مواده ولی مشکلش اینه که خیلی های تکه ! اگر اون دوستتون کار عملی انجام میدادن ، مطمئناً نظرشون عوض می شد. (صدای دهل از دور خوش است ) اگر هم انجام دادن ، حتماً زیاد وارد جزئیات نشدن ، پدر آدمو درمیاره !
من نظرم اینه که چون سر امیک خوندم ارشد هم شناسایی بخونم یه تیر دو نشون!!! مهندس مواد هم سرامیک می دونه هم فلز البته کمی هم کامپوزیت و پلیمر...
من هدفم بیشتر تا دکتری هست و جذب هیئت علمی و مدرس دانشگاه...
حال با این شرایط چه گرایشی پیشنهاد می کنید؟ یا اصلا از مواد خارج شم برم ارشد مدیریت بخونم؟
من این گرایش ها رو به ترتیب دوست دارم... شناسایی - سرامیک - شکل دهی -استخراج - ریخته گری - خوردگی - جوشکاری - بایو مواد - نانو مواد - بازرسی فنی و ایمنی - مواد مرکب...
باز نهم یاز مند نظرتان هستم... ممنون
)))
