[h=6]ترانه هاي من يه جور گلايه از غريبيه
به دل ميگم يه روز مياي اينم يه خود فريبيه
عاشقا تقسيم ميكنن عشق و براي همديگه
نصيب من از عشق تو هميشه بي نصيبيه
دستاي من عمري نمك خورده دستاي تو ا
هرجوري نفرينت كنم آخر نا نجيبيه
** دستاي گرمت رو بيار تو دست سرد من بذار
** كه آتيش دستاي تو چاره بي طبيبيه
** خيلي رقيب دارم و باز وقتي به تو فكر ميكنم
** ميبينم اين روزا فقط درد تو بي رقيبيه
** چاره نداره درد تو نميرسم به گرد تو
** ببين كه درد مرد تو چه غصه ي عجيبيه
** درد دل غريبيمو
** قصه خود فريبيمو
** غزل باشه يا مثنوي
** خوبه اگه تو بشنوي[/h]
به دل ميگم يه روز مياي اينم يه خود فريبيه
عاشقا تقسيم ميكنن عشق و براي همديگه
نصيب من از عشق تو هميشه بي نصيبيه
دستاي من عمري نمك خورده دستاي تو ا
هرجوري نفرينت كنم آخر نا نجيبيه
** دستاي گرمت رو بيار تو دست سرد من بذار
** كه آتيش دستاي تو چاره بي طبيبيه
** خيلي رقيب دارم و باز وقتي به تو فكر ميكنم
** ميبينم اين روزا فقط درد تو بي رقيبيه
** چاره نداره درد تو نميرسم به گرد تو
** ببين كه درد مرد تو چه غصه ي عجيبيه
** درد دل غريبيمو
** قصه خود فريبيمو
** غزل باشه يا مثنوي
** خوبه اگه تو بشنوي[/h]
