نياکان گرامی ما بدون تردید شادترین مردمان جهان بودند و رسم
شادزیستی را زرتشت برای آنان به جای گذاشت
شادزیستی را زرتشت برای آنان به جای گذاشت
. این ١٢ جشن تنه ا
جشنهایی بودند که نام روز و ماه با هم تلاقی پيدا ميکرده است .
جشنهایی بودند که نام روز و ماه با هم تلاقی پيدا ميکرده است .
ایرانيان غير از این جشنها
: نوروز - ١٣ فروردین - ۶ فروردین و گرامی
داشت آتش و همچنين جشن سده را نيز داشته اند . به راستی چه
شد که امروز افسرده ترین و شکسته ترین مردمان جهان هستيم ؟
مهمترین جشنها به قرار زیر بوده است :
داشت آتش و همچنين جشن سده را نيز داشته اند . به راستی چه
شد که امروز افسرده ترین و شکسته ترین مردمان جهان هستيم ؟
مهمترین جشنها به قرار زیر بوده است :
[FONT=Tahoma,Bold][FONT=Tahoma,Bold]
جشن نوروز
[/FONT][/FONT][FONT=Tahoma,Bold]:[/FONT]
یکی از کهن ترین جشنهای جهان است که مورخين
آنرا به جمشيد شاه پيشدادی در ۵٠٠٠ سال پيش نسبت داده اند .
یکی از کهن ترین جشنهای جهان است که مورخين
آنرا به جمشيد شاه پيشدادی در ۵٠٠٠ سال پيش نسبت داده اند .
[FONT=Tahoma,Bold][FONT=Tahoma,Bold]
جشن ١٣ فروردین
[/FONT][/FONT][FONT=Tahoma,Bold]:[/FONT]
جشن طبيعت پاک و مظهر بی آلایشی و
عنایت خداوند به انسان .
جشن طبيعت پاک و مظهر بی آلایشی و
عنایت خداوند به انسان .
[FONT=Tahoma,Bold][FONT=Tahoma,Bold]
جشن ۶ فروردین
[/FONT][/FONT][FONT=Tahoma,Bold]:[/FONT]
زادروز زایش زرتشت بزرگوار - پير خرد و دانش
جهان که سال ٢٠٠٣ را نيز سازمان یونسکو به نام وی نامگذاری نمود.
زادروز زایش زرتشت بزرگوار - پير خرد و دانش
جهان که سال ٢٠٠٣ را نيز سازمان یونسکو به نام وی نامگذاری نمود.
[FONT=Tahoma,Bold][FONT=Tahoma,Bold]
جشن سوری
[/FONT][/FONT][FONT=Tahoma,Bold]:[/FONT]
یا همان گرامی داشت آتش است که در گذشته ١٠
روز آخر سال برگزار ميشده است و بعد از اسلام آخرین چهارشنبه
سال شده است . ایرانيان برای شادی روح نياکانشان روزهای آخر
سال را آتش می افروختند .
یا همان گرامی داشت آتش است که در گذشته ١٠
روز آخر سال برگزار ميشده است و بعد از اسلام آخرین چهارشنبه
سال شده است . ایرانيان برای شادی روح نياکانشان روزهای آخر
سال را آتش می افروختند .
[FONT=Tahoma,Bold][FONT=Tahoma,Bold]
جشن تيرگان
[/FONT][/FONT][FONT=Tahoma,Bold]:[/FONT]
این جشن علاوه به تلاقی کردن روز و ماه به پرتاب
تير جاودانه آرش کمانگير نيز نسبت داده شده . آرش قهرمان ملی
ایران با پرتاب تيری از فراز کوهی در تبرستان مرز کشور ایران و توران
را مشخص کرد و خودش از شدت فشار پرتاب در راه ایران جان سپرد .
این جشن علاوه به تلاقی کردن روز و ماه به پرتاب
تير جاودانه آرش کمانگير نيز نسبت داده شده . آرش قهرمان ملی
ایران با پرتاب تيری از فراز کوهی در تبرستان مرز کشور ایران و توران
را مشخص کرد و خودش از شدت فشار پرتاب در راه ایران جان سپرد .
[FONT=Tahoma,Bold][FONT=Tahoma,Bold]
جشن مهرگان
[/FONT][/FONT][FONT=Tahoma,Bold]:[/FONT]
این جشن نيز بعد از نوروز مهمترین جشن ایران
است که علاوه بر تلاقی کردن ماه و روز به قيام ملی کاوه آهنگر بر
ضد ضحاک تازی نيز نسبت داده شده است . کاوه نماد وطن پرستی
بوده است و از این رو ۶ روز این جشن ادامه داشته است و در ممالک
بسياری آن گرامی داشته ميشده است .
این جشن نيز بعد از نوروز مهمترین جشن ایران
است که علاوه بر تلاقی کردن ماه و روز به قيام ملی کاوه آهنگر بر
ضد ضحاک تازی نيز نسبت داده شده است . کاوه نماد وطن پرستی
بوده است و از این رو ۶ روز این جشن ادامه داشته است و در ممالک
بسياری آن گرامی داشته ميشده است .
[FONT=Tahoma,Bold][FONT=Tahoma,Bold]
جشن سده
[/FONT][/FONT][FONT=Tahoma,Bold]:[/FONT]
این جشن را به پيدایش کشف آتش توسط ایرانيان در
جهان نسبت داده اند . فلسفه ای بسيار دور از زمان هوشنگ شاه
پيشدادی در ۶٠٠٠ سال پيش دارد . هنوز بعد از این مدت بسيار دور
آثاری از آن پادشاه در شهر مسجد سليمان باقی است .
این جشن را به پيدایش کشف آتش توسط ایرانيان در
جهان نسبت داده اند . فلسفه ای بسيار دور از زمان هوشنگ شاه
پيشدادی در ۶٠٠٠ سال پيش دارد . هنوز بعد از این مدت بسيار دور
آثاری از آن پادشاه در شهر مسجد سليمان باقی است .
[FONT=Tahoma,Bold][FONT=Tahoma,Bold]
جشن سپندارمذگان
[/FONT][/FONT][FONT=Tahoma,Bold]:[/FONT]
این جشن نيز علاوه بر تلاقی ماه و روز به
جشن زن ایرانی مشهور است . زنان ایرانی در ۴٠٠٠ و اندی سال
پيش یک روز را در سال در حکم پادشاه خانه بر تخت می نشستند و
مردان باید از زحمات و تلاش دلسوزانه آنان قدردانی ميکردند و مقام
والای وی را ارج می نهادند . این جشن تا قبل از اسلام برقرار بود
ولی در چند سال اخير دوباره زنده شد و ایرانيان اصيل آنرا جشن می
گيرند .
این جشن نيز علاوه بر تلاقی ماه و روز به
جشن زن ایرانی مشهور است . زنان ایرانی در ۴٠٠٠ و اندی سال
پيش یک روز را در سال در حکم پادشاه خانه بر تخت می نشستند و
مردان باید از زحمات و تلاش دلسوزانه آنان قدردانی ميکردند و مقام
والای وی را ارج می نهادند . این جشن تا قبل از اسلام برقرار بود
ولی در چند سال اخير دوباره زنده شد و ایرانيان اصيل آنرا جشن می
گيرند .
