تک بیتی های ناب وپرمعنا

[eksir]

جفای تلخ تو گوهر کند مرا ای جان
که بحر تلخ بود جای گوهر و مرجان

 

[naghmeirani]

صائب تبریزی

صائب تبریزی

دیدن گل از قفس، بارست بر مرغ چمن
رخنهٔ زندان کند دلگیرتر محبوس را​

 

[محـسن ز]

معینی کرمانشاهی

معینی کرمانشاهی

صحبت از آسایش دل در مقام عشق نیست
در چنین هنگامه حال مرغ سر گردان خوش است
​

 

[naghmeirani]

صائب تبریزی

صائب تبریزی

پردهٔ شرم است مانع در میان ما و دوست
شمع را فانوس از پروانه می‌سازد جدا​

 

[eksir]

ای دل به کوی عشق گذاری نمی کنی
اسباب جمع داری و کاری نمی کنی​

 

[f.mohebbi]

تاریکم و شب از دل من می جوشد
تکرار به تکرار خودش می کوشد

تکراریم آنقدر که حالا دیگر
پیراهنم از حفظ مرا می پوشد

 

[*زهره*]

نیست در روی زمین، یک کف زمین بی‌انقلاب

وقت آنان خوش که در زیر زمین خوابیده‌اند​

 

[*زهره*]

دردها کم شود از گفتن و دردی که مراست

از تهی کردن دل می‌شود افزون، چه کنم؟​

 

[eksir]

قند آمیخته با گل نه علاج دل ماست
بوسه ای نیز بیامیز به دشنامی چند

 

[eksir]

کو باده، تا به شیشه گردون زنیم سنگ
تا کِی زمانه سنگ زند بر سبوی ما؟

 

[eksir]

عضوی ز تو گر دوست شود با دشمن
دشمن تو شِمُر، تیغ دو کِش ، زخم دو زَن

 

[eksir]

داشتم خوش حالتی امشب میان کفر و دین
دیده مشغول بت و، دل گرم استغفار بود

 

[naghmeirani]

صائب

صائب

مست خیال را به وصال احتیاج نیست
بوی گلم ز صحبت گل بی نیاز کرد​

 

[naghmeirani]

صائب

صائب

زمن مپرس که چون بر تو ماه و سال گذشت ؟
که روز من به شتاب شب وصال گذشت​

 

[naghmeirani]

صائب

صائب

در شاهراه عشق ز افتادگی مترس

کز پا فتادن تو به منزل رسیدن است​

 

[غفار]

کجا روم که دلم پای بند مهر کسیست
سفر کنید رفیقان که من گرفتارم

سعدي
​

 

[غفار]

مرا رازیست اندر دل به خون دیده پرورده

ولیکن با که گویم راز چون محرم نمی‌بینم

سعدی
​

 

[naghmeirani]

صائب

صائب

رحم کن بر ما سیه بختان، که با آن سرکشی
شمع در شبها به دست آرد دل پروانه را​

 

[*** s.mahdi ***]

آمد خزانِ عمر و هوایِ چمن به جاست
پر رفته است و حسرتِ پرواز مانده است ...

 

[eksir]

آتش از برق نگاهت ریختی بر جان من
خواستی تا در میان شعله ها آبم کنی

 

[eksir]

آخر به اسارت، دل حسرت زده خو کرد
شادم که دگر یاد گریز از قفسم نیست

 

[eksir]

پیری میا، که سستی پا، چون رسید ز راه
چشمان خسته هم به تو خدمت نمی کنند

 

[naghmeirani]

شمع اگر زان لب خندان به زبان لافی زد

پیش عشاق تو شب‌ها به غرامت برخاست

 

[*setareh66*]

نگویم یار را شادی که از شادی گذشت است او
مرا از فرط عشق او ز شادی عار می آید​

سعدی...

 

[eksir]

در تيره شب هجر تو جانم به لب آمد
وقت است كه همچون مه تابان به در آيي

 

[eksir]

ما را سریست با تو که گر خلق روزگار
دشمن شوند و سر برود هم بر آن سریم

 

[naghmeirani]

فروغی بسطامی

فروغی بسطامی

فریاد که جز اشکِ شب و آهِ سحرگاه

اندر سفرِ عشق، مرا همسفری نیست

 

[eksir]

[FONT=times new roman, times, serif]یـاد بـاد آنـکه سـر کــوی توأم منـزل بـود[/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif]دیدۀ را روشنی از خاک درت حاصل بود[/FONT]

 

[naghmeirani]

پروین اعتصامی

پروین اعتصامی

ذرّه ،ذرّه آن چه داد از من گرفت
دیر دانستم که گیتی رهزن است

 

[naghmeirani]

عماد خراسانی

عماد خراسانی

ذرّه ای خاک ز کویِ تو به عالم ندهم
گرچه بر باد دهد جورِ تو خاکسترِ ما