تمام حرفهای نا گفته دلم ...

رد پای دوست

عضو جدید
سلام به همه دوستان و بینندگان و خوانندگان باشگاه مهندسان ایران

ابتدا حلول ماه مبارک رمضانو با همه حال و هوای معنوی و دوست

داشتنیش به همه شما تبریک و تهنیت میگم و امیدوارم با دستی پر

وسفره هایی با برکت این ماه عزیزو پشت سر بگذرونید انشاءالله .

دوستان عزیز همیشه تو مسئله که گاهی آدما هر چند صبور یا

مقاوم باشن اما ممکن یجایی دلشون بخواد با یکی حرف دلشونو

بزنن نه بخاطر اینکه کسی کمکشون کنه . نه فقط بخاطر اینکه

تخلیه روحی یا به تعبیری سبک بشن و این چیزه عجیبی نیست و

مطمئنا قابل درکه . حالا دوست داشتم گوشه ای از این باشگاه هم

اختصاص پیدا کنه به این موضوع که شاید با سهل انگاری و خیلی از

شرایط دیگه مثلا حس غرور ازینکه شخصیتمون زیر سوال نره یا ...

اون در ظاهر نادیده گرفتیم اما همیشه تو وجودمون سنگینشو

احساس کردیم بیاییم این گوشه باشگاه خلوتی دوستانه داشته

باشیم و حرف دلمونو بزنیم تا به آرامش روحی برسیم و انشاءالله پر

انرژی و سبک بدنبال واقعیتهای زندگی بریم . ضمنا چقدر خوبه هر

کی حرفای دل و میخونه اونو به تمسخر یا شوخی نگیره و خودشو

جای طرف مقابل بگذار و بدنبال راه حلها باشه و نظر و راه مناسبی

که به نظرش میادو دوستانه یا به صورت پیام شخصی یا در انظار

بقیه نشون بده از کجا معلوم که این حرف دل چندین نفر دیگه نباشه

و بدنبال جوابش نباشن شایدم روزی خودمون برامون ایجادشه یا ...

در هر صورت منتظر نظرات دوستان عزیزم در این گوشه باشگاه

هستم ضمنا خوشحال میشم نظرتونم راجع به حرف دل بفهمم .

با تشکر :gol:
 

Similar threads

بالا