ارمیامهاجر
عضو جدید
«...فَبَشِّرْ عِبَادِ(17) الَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ أُوْلَئِکَ الَّذِينَ هَدَاهُمُ اللَّهُ وَأُوْلَئِکَ هُمْ أُوْلُوا الْأَلْبَابِ(18)» زمر(39)، آيه 17 و 18
پس بشارت بده بندگان را آنان که (همه) سخن(ها) را مي شنوند ،سپس بهترين ...
خرافه چيست ؟
با نگاهي به اظهارنظرهايي که از سوي اهل نظر مي شود ، مي توان ادعا کرد که آنان تلقي واحدي از اين مفهوم ندارند و هر يک به تناسب پايگاه فکري و فرهنگي خود، جغرافياي معنايي خاصي براي آن درنظر مي گيرند و مصاديق متفاوتي براي آن بر مي شمرند. با اين حال مي توان تضاد با علم و غير عقلاني بودن را مهم ترين معياري دانست که در تشخيص خرافه تقريبا همه بر آن اتفاق نظر دارند. بدعتها و توسل به اسبابي که نه آموزه هاي ديني و نه عقل بشري و نه علم آنها را موثر در جريان امور مي داند و تاثير داشتن آنها ريشه در قوه وهم و خيال دارد، ازجمله روشن ترين مصاديق خرافه گرايي است. در هر حال شايد بتوان " خرافه" را التزام قلبي و عملي به چيزي دانست که هيچ دليلي بر آن وجود نداشته باشد. ضعف بينش و جهالت مهم ترين عامل خرافه گرايي در جامعه است. در اين ميان گاه شياداني با سوء استفاده از احساسات و عواطف مذهبي مردم، بر مرکب جهل آنان سوار مي شوند و گاه دشمنان خارجي نيز براي انحراف جامعه از مسير درست به بهره گيري از روشهاي نرم و خزنده روي مي آورند و جريانهاي انحرافي هم چون ادعاي نيابت يا ارتباط با امام زمان (عج) يا عرفانهاي دروغين و ... را ترويج مي کنند که مي توان بهائيت را نمونه تاريخي اين فرقه سازي هاي استعماري دانست. اما زمينه همين فريب خوردن ها نيز، ضعف بنيانهاي معرفتي و کاستي تربيت عقلاني و نقص خردورزي است. البته در برخي اوقات عوامل ديگري هم چون سرخوردگي هاي اجتماعي يا خانوادگي نيز سبب کشيده شدن افراد به مسائل موهوم و خرافي ميشود.
بهائيان عدد 19 را مقدس مي دانند، تعداد ماههاي سال نزد آنها 19 مي باشد و هر ماه را 19 روز مي دانند. علي محمد باب که خرافه گرايي در آثار او مشهود است بسياري از نام گذاري ها را بر اساس حروف ابجد و اعداد تنظيم ميکرد ازجمله حروف " حي " که اولين فريب خوردگان او هستند و يا وقتي جانشين براي خود تعيين کرد فردي را که نام او معادل با نام" وحيد " است يعني " يحيي صبح ازل " برادر حسنعلي نوري را مطرح کرد و بسياري موارد ديگر. اين خرافه گرايي به ميرزا حسينعلي بهاء هم سرايت کرده و او هم چنين افاضاتي دارد ازجمله : در کتاب اقدس ص41 مي گويد: " تجديد کردن اثاث خانه در هر 19 سال بر شما واجب است. " اين خرافه گرايي در بهائيت که به شکل هاي مختلف رايج است باعث شده تا نوعي بي هويتي و بي مليتي در بهائيت شکل گيرد.
تقويم اختراعي بهائيت که بر هيچ يک از مباني علمي و نجومي سازگار نيست از همان خرافه گرايي هاست که توسط علي محمد باب مطرح شد و از سوي ميرزاحسينعلي بهاء نيز مورد پذيرش واقع گرديد و جزئي از آموزه هاي بهائيت درآمده حال آنکه در تمام اديان الهي يک سال به دوازده ماه تقسيم شده است.
خداوند در آيه 35 از سوره توبه تصريح مي کند :" ان عدة الشهور عند الله اثني عشر شهراً " شماره ماههاي سال نزد خداوند، دوازده ماه است .
چرا بعضي افراد ادعاهاي باور نکردني و خرافي را مي پذيرند؟
- ضعف در نحوه درست انديشيدن
- ضعف تعهد عقلي در پذيرش باورها
- گرفتار آمدن در بن بست اعتقاد و تسلسلها
- ارزش پائين تفکر انتقادي و عدم مهارت در به کارگيري آن
- پايين بودن ارزش دانايي و معرفت
- فقدان اراده دليل خواهي و استفاده از دليل
- زيستن بي خبرانه در يک پارادايم و فضاي فکري بسته و تشکيلاتي
- مشوش و مغشوش بودن عرصه شناخت
- مواجهه غيرمستقيم و وراي حجابها با حقايق
- ناتواني عمومي در سنجش باورها و معتقدات
- ترس از بازنگري و سنجش باورها و اعتقادات
- کم اهميت شمردن باورهاي موجه و صدق قضايا
در قرآن کريم از افکار موهوم و خرافي و باطل با عنوان " غل و زنجير" ياد شده و آمده است : " و يضع عنهم اصرهم و الاغلال التي کانت عليهم " اعراف/157
پيامران آمده اند تا فرد و جامعه را از اسارت قيد و بندهاي ساختگي آزاد کنند. چنانکه در اين آيه اشاره شده است، خرافه زدايي و زدودن قيد و بندهاي مرسوم خرافي و افکار پوچ و باطل جاهلي، يکي از کارکردهاي انبياي الهي به عنوان مصلحان جامعه بشري، شمرده شده است. پيامبراني که مي خواستند با آموزه هاي وحياني و الهامات رباني و سروش غيبي، غبار از رخ عقل و وجدان بشر برگيرند و قوه عقل و خرد انسان ها را شکوفا کنند. چنانکه امام علي (ع) هم در توجيه و تعليل رسالت پيامبران مي فرمايد : " ليثيروا لهم دفائن العقول " انبياء آمده اند تا گنجينه هاي خرد را شکوفا و زمينه بروز داده هاي فطري و موهبت هاي الهي انسان را فراهم کنند. بنابراين سنگ بناي مدنيت، توسعه و تعمق و شکوفايي خرد است و خرافات، قيد و بندي است که مانع شکوفايي ابعاد وجودي انسان ها و جوامع ميشود .
پس بشارت بده بندگان را آنان که (همه) سخن(ها) را مي شنوند ،سپس بهترين ...
خرافه چيست ؟
با نگاهي به اظهارنظرهايي که از سوي اهل نظر مي شود ، مي توان ادعا کرد که آنان تلقي واحدي از اين مفهوم ندارند و هر يک به تناسب پايگاه فکري و فرهنگي خود، جغرافياي معنايي خاصي براي آن درنظر مي گيرند و مصاديق متفاوتي براي آن بر مي شمرند. با اين حال مي توان تضاد با علم و غير عقلاني بودن را مهم ترين معياري دانست که در تشخيص خرافه تقريبا همه بر آن اتفاق نظر دارند. بدعتها و توسل به اسبابي که نه آموزه هاي ديني و نه عقل بشري و نه علم آنها را موثر در جريان امور مي داند و تاثير داشتن آنها ريشه در قوه وهم و خيال دارد، ازجمله روشن ترين مصاديق خرافه گرايي است. در هر حال شايد بتوان " خرافه" را التزام قلبي و عملي به چيزي دانست که هيچ دليلي بر آن وجود نداشته باشد. ضعف بينش و جهالت مهم ترين عامل خرافه گرايي در جامعه است. در اين ميان گاه شياداني با سوء استفاده از احساسات و عواطف مذهبي مردم، بر مرکب جهل آنان سوار مي شوند و گاه دشمنان خارجي نيز براي انحراف جامعه از مسير درست به بهره گيري از روشهاي نرم و خزنده روي مي آورند و جريانهاي انحرافي هم چون ادعاي نيابت يا ارتباط با امام زمان (عج) يا عرفانهاي دروغين و ... را ترويج مي کنند که مي توان بهائيت را نمونه تاريخي اين فرقه سازي هاي استعماري دانست. اما زمينه همين فريب خوردن ها نيز، ضعف بنيانهاي معرفتي و کاستي تربيت عقلاني و نقص خردورزي است. البته در برخي اوقات عوامل ديگري هم چون سرخوردگي هاي اجتماعي يا خانوادگي نيز سبب کشيده شدن افراد به مسائل موهوم و خرافي ميشود.
بهائيان عدد 19 را مقدس مي دانند، تعداد ماههاي سال نزد آنها 19 مي باشد و هر ماه را 19 روز مي دانند. علي محمد باب که خرافه گرايي در آثار او مشهود است بسياري از نام گذاري ها را بر اساس حروف ابجد و اعداد تنظيم ميکرد ازجمله حروف " حي " که اولين فريب خوردگان او هستند و يا وقتي جانشين براي خود تعيين کرد فردي را که نام او معادل با نام" وحيد " است يعني " يحيي صبح ازل " برادر حسنعلي نوري را مطرح کرد و بسياري موارد ديگر. اين خرافه گرايي به ميرزا حسينعلي بهاء هم سرايت کرده و او هم چنين افاضاتي دارد ازجمله : در کتاب اقدس ص41 مي گويد: " تجديد کردن اثاث خانه در هر 19 سال بر شما واجب است. " اين خرافه گرايي در بهائيت که به شکل هاي مختلف رايج است باعث شده تا نوعي بي هويتي و بي مليتي در بهائيت شکل گيرد.
تقويم اختراعي بهائيت که بر هيچ يک از مباني علمي و نجومي سازگار نيست از همان خرافه گرايي هاست که توسط علي محمد باب مطرح شد و از سوي ميرزاحسينعلي بهاء نيز مورد پذيرش واقع گرديد و جزئي از آموزه هاي بهائيت درآمده حال آنکه در تمام اديان الهي يک سال به دوازده ماه تقسيم شده است.
خداوند در آيه 35 از سوره توبه تصريح مي کند :" ان عدة الشهور عند الله اثني عشر شهراً " شماره ماههاي سال نزد خداوند، دوازده ماه است .
چرا بعضي افراد ادعاهاي باور نکردني و خرافي را مي پذيرند؟
- ضعف در نحوه درست انديشيدن
- ضعف تعهد عقلي در پذيرش باورها
- گرفتار آمدن در بن بست اعتقاد و تسلسلها
- ارزش پائين تفکر انتقادي و عدم مهارت در به کارگيري آن
- پايين بودن ارزش دانايي و معرفت
- فقدان اراده دليل خواهي و استفاده از دليل
- زيستن بي خبرانه در يک پارادايم و فضاي فکري بسته و تشکيلاتي
- مشوش و مغشوش بودن عرصه شناخت
- مواجهه غيرمستقيم و وراي حجابها با حقايق
- ناتواني عمومي در سنجش باورها و معتقدات
- ترس از بازنگري و سنجش باورها و اعتقادات
- کم اهميت شمردن باورهاي موجه و صدق قضايا
در قرآن کريم از افکار موهوم و خرافي و باطل با عنوان " غل و زنجير" ياد شده و آمده است : " و يضع عنهم اصرهم و الاغلال التي کانت عليهم " اعراف/157
پيامران آمده اند تا فرد و جامعه را از اسارت قيد و بندهاي ساختگي آزاد کنند. چنانکه در اين آيه اشاره شده است، خرافه زدايي و زدودن قيد و بندهاي مرسوم خرافي و افکار پوچ و باطل جاهلي، يکي از کارکردهاي انبياي الهي به عنوان مصلحان جامعه بشري، شمرده شده است. پيامبراني که مي خواستند با آموزه هاي وحياني و الهامات رباني و سروش غيبي، غبار از رخ عقل و وجدان بشر برگيرند و قوه عقل و خرد انسان ها را شکوفا کنند. چنانکه امام علي (ع) هم در توجيه و تعليل رسالت پيامبران مي فرمايد : " ليثيروا لهم دفائن العقول " انبياء آمده اند تا گنجينه هاي خرد را شکوفا و زمينه بروز داده هاي فطري و موهبت هاي الهي انسان را فراهم کنند. بنابراين سنگ بناي مدنيت، توسعه و تعمق و شکوفايي خرد است و خرافات، قيد و بندي است که مانع شکوفايي ابعاد وجودي انسان ها و جوامع ميشود .
