3pid!
عضو جدید
اسکن سریع چشم میتواند روشی ارزان و بدون درد برای ردیابی پیشرفت بیماری اسکلروز متعدد یا ام اس باشد. به گزارش خبرگزاری رویترز پژوهشگران با اسکن کردن رشته های عصبی خارج شده از شبکیه در عقب چشم توانسته اند کوچک شدن مغز را که شاخص پیشرفت این بیماری است، اندازه بگیرند. دکتر پیتر کالابرسی، رئیس مرکز اسکلروز متعدد (ms) در بالتیمور شیکاگو و سرپرست این تحقیق می گوید: "به نظر می رسد این کار شیوه ای عالی برای تحت نظر قرار دادن بیماری باشد." تصور بر این است که ام اس ک بیماری خودایمنی باشد که در آن دستگاه ایمنی به اشتباه به چربی و پروتئین تشکیل دهنده غلاف میلین حفاظت کننده سلول های عصبی در مغز و نخاع حمله می کند. علائم ام اس ممکن است شامل بیحسی یا ضعف در یک با چند عضو، از دست رفتن نسبی یا کامل بینایی، فلج، گز گز یا درد، لرزش یا اختلال تعادل باشد. رشته های عصبی در چشم که نهایتا به عصب بینایی ختم می شوند، دارای این غلاف نیستند، بنابراین به پزشکان امکان می دهند که مستقیما عصب را مورد بررسی قرار دهند. کالابرسی و همکارانش از یک تکنیک تصوبربرداری به نام "توموگرافی همدوسی نوری" - یک شیوه غیرتهاجمی که در ان امواج نورانی از لایه های شبکیه در عقب چشم بازتاب پیدا می کنند و تصاویری با وضوح بالا و سطح مقطعی به دست می دهند - استفاده کردند. پژوهشگران این تکنیک را بر روی 40 بیمار مبتلا به ام اس استفاده کردند، و ضخامت عصب بینایی را در مراحل اولیه بیماری و معمولا قبل از ایجاد آسیب های مغری تحت تاثیر قرار می گیرد، اندازه گیری کردند. آنها این اسکن ها را با اسکن های چشم 15 فرد سالم مقایسه کردند.سپس آنها این نتایج را با اسکن های مغزی به دست آمده با mri که شیوه بسیار گرانتری است مورد مقایسه قرار دادند. آنها همبستگی محکمی میان تغییرات یافت شده در اسکن های چشمی با تغییرات یافت شده در mri یافتند. این پژوهشگران می گویند اسکن های عصب بینایی می*تواند به همراه اسکن های mri مورد استفاده قرار گیرد و به پزشکان امکان دهد تا شیوه ای ارزان برای ردیابی مکررتر پیشرفت بیماری در اختیار بگذارد. چنین اسکن هایی همچنین ممکن است راهی مفید برای آزمودن کارآیی داروهای تجربی طراحی شده برای محافظت اعصاب از حمله بیماری باشند. در حال حاضر علاجی برای ام اس که بیش از 1 میلیون نفر در سراسر جهان به ام مبتلا هستند وجود ندارد. علائم این بیماری اغلب برای اولین بار در سنین بین 20 تا 40 سالگی بروز می کند.
