ترانه ها و تصنیف ها...

[Aseman Etemaad]

دوستان عزیز
راستش خیلی دنبال یه سرآغاز مناسب واسه این تاپیک گشتم ولی.....
بهتر دیدم با سادگی شروع بشه...
برای اولین پست هم یه ترانه که خیلی دوسش دارم از بابک صحرایی می ذارم!

این ترانه از آلبوم فقط نگاه می کنم حامی برداشته شده!

دلم گرفت ای هم نفس پرم شکست تو این قفس
تو این غبار تو این سکوت چه بی صدا نفس نفس!
از این نا مهربونی ها دارم از غصه می میرم
رفیق روز تنهایی یه روز دستاتو می گیرم!
تو این شب گریه می تونی پناه هق هقم باشی
تو ای همزاد هم خونه چی می شه عاشقم باشی؟
*********
دوباره من دوباره تو دوباره عشق دوباره ما
دو هم نفس دو هم زبون دو همسفر دو هم صدا
تو ای پایان تنهایی پناه آخر من باش
تو این شب مرگی پاییز بهار باور من باش!
بذار با مشرق چشمات شبم روشنترین باشه
می خوام آیینه خونه با چشمات هم نشین باشه!
​

 

[محـسن ز]

ای ایران ای مرز پر گهر

ای ایران ای مرز پر گهر

سلام به همه دوستان عزیز
من هم از بر پایی این تایپیک در تالار ادبیات بسیار خوشحالم و از آسمان عزیز تشکر فراوان دارم امید وارم بتوانم به همه شما کمک کنم
برای شروع تصنیفی می گذارم که هر ایرانی از آن لذت می برد وخاطره انگیز می باشد
توجه :شعر را بخوانید و سعی کنید مثل خواننده بخوانید متوجه می شوید خیلی سخت است
حالا کمی تامل کنید که آهنگ ساز چه زحمتی کشیده است(آهنگ به شعر روح میبخشد)شما هم موافقید
ای ایران ای مرز پر گهر
آهنگ:روح اله خالقی.شعر :دکتر حسین گل وگلاب..دستگاه شور(دشتی)
خواننده:استاد بنان..اسفند یار قره باغی.. رشید وطن دوست
ای ایران ای مرز پر گهر
ای خاکت سرچشمه هنر
دور از تو اندیشه بدان
پاینده مانی تو جاودان
ای دشمن ار توسنگ خاره ای من آهنم
جان من فدای خاک پاک میهنم
مهر تو چون شد پیشه ام
دور از تو نیست اندیشه ام
در راه تو کی ارز شی دارد این جان ما
پاینده باد خاک ایران ما
سنگ کوهت در و گوهر است
خاک دشتت بهتر از زر است
مهرت از دل کی برون کنم
بر گو بی مهر تو چون کنم
تا گردش جهان و دور آسمان به پاست
نور ایزدی همیشه رهنمای ماست
ایران ای خرم بهشت من
روشن از تو سر نوشت من
گر آتش بارد به پیکرم
جز مهرت در دل نپر ورم
از آب و خاک ومهر تو سرشته شد گلم
مهر اگر برون رود گلی شوددلم

 

[باران بهاری]

دیدن تو زیر بارون،نه خیاله،نه یه رویا
حس اون لحظه ست که دست چشمه میرسه به دریا
اون دقیقه ست که گل سرخ پیرهن شبنم می پوشه
لحظه ای که خاک باغچه اشک بارونُ می نوشه
کشف طعم یه ترانه ست توی لب تلخی تکرار
یا تولد یه اهنگ،تو خیابون،زیر رگبار

تو رو دیدم!تو رو دیدم!تو رو دیدم زیر بارون!
دیدمت وقتی که بارون،شبو می شست از خیابون!

زیر بارون تو رو دیدن:لمس پرهای فرشته
فصل رگبار قشنگ ِ غزلای نانوشته
تنها چشم خیس بارون،شاهد دیدار ما بود
هر دو لب بسته گذشتیم،این سکوت،خود ِ صدا بود
رفتی اما جا گذاشتی همه ابرا رو تو چشمام
برو اما خوب بدون که تا همیشه تو رو می خوام

تو رو دیدم!تو رو دیدم!تو رو دیدم زیر بارون!
دیدمت وقتی که بارون،شبو می شست از خیابون!

یغما گلرویی
از مجموعه ترانه ی:"تصور کن"

 

[arghavan.z]

چتر مشترک

رسیدم آخر جاده ، اگر چه این سرآغازه
اگر چه قمری قلبم دوباره فکر پروازه
رسیدم آخر جاده ، دوباره یکه و تنها
تو رفتی تا بپوسم من ، تو این یلدای بی فردا
رسیدم اول سطر همون اندوه طولانی
سرآغاز پر آواز همون پیوند پنهانی
نگا کن ! این منم ! بی دل ! نگاهم کن از این روزن !
بیا زنجیرم رو بردار ! در زندانم رو بشکن !

ضربان قدمامون ، روی سنگفرش خیابون
آرزوی این ترانه س : چتر مشترک تو بارون

بیا ای بهترین بانو ! پر پروازم رو وا کن !
بیار فانوست بالا ، واسه م خورشید رو پیدا کن !
هنوز خیلی غزل مونده که باید با تو قسمت شه
باید دروازه ی آواز به دست تو مرمت شه
باید فواره ی رؤیا ، بره تا آسمون بالا
چراغ عشق رو روشن کن ! نگو دیره ، همین حالا !
غرور گریم رو دریاب ! دلیل ناب دلتنگی !
طلوع کن ! تو سرآغاز زلال پک آهنگی !

ضربان قدمامون ،‌روی سنگفرش خیابون
آرزوی این ترانه س : چتر مشترک تو بارون

یغما گلرویی

 

[باران بهاری]

ای که تو دوری ولی نزدیک رویای منی
خیلی وقته نمیای به خواب من سر بزنی
بی تو همسایه شدم با همه ی خاطره ها
نگو فاصله یه دنیاست میون دستای ما
تو کدوم محله داری قدماتو می شماری؟
تو کدوم پس کوچه آغوش منو کم میاری؟

تو خیابون،زیر بارون جای من رو خالی کن!
وقتی چشمات می شه گریون جای من رو خالی کن!

جای من خالیه این جا توی این اتاق سرد
در به در شه این دلی که منو عاشق تو کرد
وای از این خاطره هایی که عذاب من شدن
وای از این آرزوهایی که سراب من شدن
از کدوم گریه می شه به خواب خوب تو رسید؟
تو کدوم ترانه می شه صدای پاتو شنید؟

تو خیابون،زیر بارون جای من رو خالی کن!
وقتی چشمات می شه گریون جای من رو خالی کن!

یغما گلرویی

 

[hami_life]

جان مريم چشماتو وا كن ، منو صدا كن​

شد هوا سپيد ، در اومد خورشيد​

وقت اون رسيد ، كه بريم به صحرا​

جان مريم چشماتو وا كن ، منو صدا كن​

بشيم روونه ، بريم از خوونه​

شونه به شونه​

به ياد اون روزها​

آي نازني مريم​

كاش مي خوابيدم ، تو رو خواب مي ديدم​

خوشه غم ، توي دلم​

زده جوونه ، دونه به دونه​

دل نمي دونه​

چه كنم با اين غم​

آي نازنين مريم​

بيا رسيد وقت درو ، مال مني از پيشم نرو​

بيا سر كارمون بريم ، درو كنيم گندومارو​

بيا رسيد وقت درو ، مال مني از پيشم نرو​

بيا سر كارمون بريم ، درو كنيم گندومارو​

بيا بيا نازنين مريم​

نازنين مريم​

واي نازنين مريم​

آي نازنين مريم​

 

[محـسن ز]

الهه ناز

الهه ناز

تصنیف ماند گار از استاد بنان
آهنگ:اکبر محسنی.خواننده استاد بنان.شعر :کریم فکور .دستگاه:شور_دشتی
باز ای الهه ناز بادل من بساز
کین غم جانگداز برود زبرم
گردل من نیاسود از گناه توبود
بیا تا زسر گنهت گذرم
باز میکنم دست یاری به سویت دراز
بیا تا غم خود را با راز و نیاز
زخاطر ببرم
گر نکند تیر خشمت دلم را هدف
بخدا همچو مرغی پر شور شعف
به سویت بپرم
آنکه او به غمت دل بندد چو ن من کیست
ناز تو بیش ازاین بهرچیست
تو الهه نازی در بزمم نشین
من تو را وفا دارم بیا که جز این
نباشد هنرم
این همه بی وفایی ندارد ثمر
به خدا اگر از من نگیری خبر
نیابی اثرم

 

[Aseman Etemaad]

کاش از اول می دونستم ......

کاش از اول می دونستم ......

تو کدوم کوهی که خورشید از تو چشم تو می تابه
چشمه چشمه ابر ایثار روی سینه ی تو خوابه
تو کدوم خلیج سبزی که عمیق ، اما زلاله
مثل اینه پاک و روشن مهربون مثل خیاله
کاش از اول می دونستم که تو صندوقچه ی قلبت
مرهمی داری برای زخم این همیشه خسته
کاش از اول می دونستم که تو دستای نجیبت
کلیدی داری برای درای همیشه بسته
تو به قصه ها می مونی ساده اما حیرت آور
شوق تکرار تو دارم وقتی می رسم به آخر
تو پلی ، پل رسیدن روی گردابه ی تردید
منو رد می کنی از رود منو می بری به خورشید
من از اونور شکستن گنگ و بی رمق گذشتم
تن به رؤیاها سپرده رفتم ، از شفق گذشتم
رفتم و رفتم و رفتم سایه مو بردم و بردم
خسته بودم و شکسته خودم رو به شب سپردم
من رو از شبم جدا کن نمی خوام تو شب بمیرم
دوست دارم که پیش چشمات بوسه از خورشید بگیرم
دوست دارم که نوشدارو واسه این شکسته باشی
تا دم مردن پناه این غریب خسته باشی

ایرج جنای عطایی - سیاوش قمیشی
​

 

[باران بهاری]

تو بارون رسیدی با چشمای خیست
با دستای گرم ِستاره نویست
تو بارون رسیدی،ترانه رها شد
شب ِ کهنه کوچید،جهان مال ما شد
من از تو شکفتم،من از تو رسیدم
یه دنیای تازه،تو چشم تو دیدم

تو بارون که رفتی،شبم زیر و رو شد!
یه بغض شکسته،رفیق گلو شد!
تو بارون که رفتی،دل باغ چه پژمرد!
تمام وجودم تو آیینه خط خورد!

هنوز وقتی بارون تو کوچه می باره
دلم غصه داره،دلم بی قراره
نه شب عاشقانه س،نه رویا قشنگه
دلم بی تو خون ِ،دلم بی تو تنگه
یه فانوس ِ مرده تو برق چشامه
بدونِ تو حسرت همیشه باهامه

تو بارون که رفتی دلم زیر و رو شد!
یه بغض شکسته رفیق گلو شد!
تو بارون که رفتی دل باغ چه پژمرد!
تمام وجودم تو آیینه خط خورد!

"یغما گلرویی"

 

[محـسن ز]

مرغ سحر

مرغ سحر

مرغ سحر
تصنیف: محمد تقی بهار.دستگاه:ماهور..آهنگساز:مرتضی نی داوود
خواننده :قمر الملوک..استاد شجریان..نادر گلچین..هنگامه اخوان
مرغ سحر ناله سر کن
داغ مرا تازه تر کن
زآه شرر باراین قفس را
بر شکن و زیر وزبر کن
بلبل پر بسته ز کنج قفس درآ
نغمه آزادی نوع بشر سرا
وز نفسی عرصه این خاک توده را
پر شرر کن پر شرر کن
ظلم ظالم جور صیاد
آشیانم داده بر باد
ای خدا ای فلک ای طبیعت
شام تاریک ما را سحر کن
نوبهار است گل به بار است
ابر چشمم ژاله بار است
این قفس چون دلم تنگ و تار است
شعله فکن در قفس ای آه آتشین
دست طبیعت گل عمر مرا مچین
جانب عاشق نگه ای تازه گل از این
بیشتر کن بیشتر کن بیشتر کن
مرغ بی دل شرح هجران
مختصر مختصر کن مختصر کن
----------------------------------------------------------------
عمر حقیقت به سر شد
عهدووفا بی اثر شد
ناله عاشق ناز معشوق
هر دو دروغ و بی ثمر شد
راستی و مهرومحبت فسانه شد
قول وشرافت همگی از میانه شد
از پی دزدی. وطن و دین بهانه شد
جور مالک ظلم ارباب
زارع از غم گشته بی تاب
ساغر اغنیا پرمی ناب
جام ما پر زخون جگر شد
ای دل تنگ ناله سرکن
وز قوی دستان حزر کن
ساقی گلچهره بده آب آتشین
پرده دلکش بزن ای یار دلنشین
ناله برآر از قفس ای بلبل حزین
کزغم تو سینه من
پرشرر شد. پرشررشد

 

[hami_life]

شب وصل

[FONT=arial,helvetica,sans-serif]آهنگ: دروش خان، شعر: محمّدتقی بهار، اجرا: محمّدرضا شجریان در مقام ماهور[/FONT]​

[FONT=arial,helvetica,sans-serif]به شب وصلت جانا دیوانه شدم[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]به شمع رویت جانا پروانه شدم[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]به مه روی تو من جانا حیـران و مـاتم[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]ز عشق تو شد جانا صبر و ثباتم[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]به حال من نگر، دلبر دلبر زار و نزارم، جانا زار و نزارم[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]شیدای توام تاج سرم بیا به سرم[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]رسوای توام چشم ترم بنشین به برم[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]عاشقم کردی، جانا دلم را بردی به زلف سر کجت دلبر دلبر[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]گم شد شده دلم جانا گم شده دلم [/FONT]​

 

[shadmehrbaz]

بی نهایت شب

تو بی نهایت شب وقتی نگات می خندید
چشمای خیره ی من اندوهتو نمی دید

چرا غریبه بودم با غربت نگاهت
تصویرمو ندیدم تو چشم بی گناهت


کاشکی برای قلبت یه آسمون می ساختم
روح بزرگ تو رو چرا نمی شناختم

آیینه گریه می کرد وقتی تو رو شکستم
ستاره پشت در بود وقتی درها رو بستم


تو بودی و سکوت و غروب سرد پاییز باغچه رو زیر و رو کرد برگ های زرد پاییز
حالا من غریبه دنبال تو می گردم با قلب آسمونیت کمک کن تا برگردم.


ترانه سرا : نیلوفر لاریپور

 

[محـسن ز]

دیدم صنمی سرو قدی

دیدم صنمی سرو قدی

دیدم صنمی سرو قدو روی چو ماهی
الهی تو گواهی خدایا تو پناهی
افکنده به رخسار چومه زلف سیاهی
الهی تو گواهی خدایا تو پناهی
گر گویم سروش نبود سرو خرامان
این قسم شتابان چون کبک خرامان
ور گویم گل پیش توگل همچو گیاهی
الهی تو گواهی خدایا تو پناهی
این نیست مگر آینه لطف الهی
الهی تو گواهی خدایاتو پناهی
صدبار گداییش به از منصب شاهی
الهی تو گواهی خدایا تو پناهی
شعر وآهنگ:عارف قزوینی(اولین ترانه در 18 سالگی)
دستگاه:شور...خواننده:استاد شجریان...سیما بینا

 

[jimmi]

مي عشق همايون

مي عشق همايون

هرچند كمي دير ولي... بمناسبت عيد فطر:
تصنيف مي عشق از ناشكيباي همايون شجريان

گل در بر و می در کف و معشوق به کام است . سلطـــان جهـانم به چـنیــن روز غــلام اسـت
در مـذهب مـا بــاده حـلال اســـت ولـیـکن . بی روی تو ای سرو گل اندام حرام است
در مـذهب مـا بــاده حـلال اســـت ولـیـکن . بی روی تو ای سرو گل اندام حرام است
در مـذهب مـا بــاده حـلال اســـت ولـیـکن . بی روی تو ای سرو گل اندام حرام است
میـــخــواره و سـرگشـــته و رنــدیــم و نـظربـــــاز . وان کس که چو ما نیست در این شهر کدام است
میـــخــواره و سـرگشـــته و رنــدیــم و نـظربـــــاز . وان کس که چو ما نیست در این شهر کدام است
میـــخــواره و سـرگشـــته و رنــدیــم و نـظربـــــاز . وان کس که چو ما نیست در این شهر کدام است
از ننگ چه گویی که مرا نـام ز ننگ است . وز نام چه پرسی که مرا ننگ ز نام است
از ننگ چه گویی که مرا نـام ز ننگ است . وز نام چه پرسی که مرا ننگ ز نام است
از ننگ چه گویی که مرا نـام ز ننگ است . وز نام چه پرسی که مرا ننگ ز نام است
از ننگ چه گویی که مرا نـام ز ننگ است . وز نام چه پرسی که مرا ننگ ز نام است
از ننگ چه گویی که مرا نـام ز ننگ است . وز نام چه پرسی که مرا ننگ ز نام است
تا گنج غمت در دل ویرانه مقیم است . همواره مرا کنج خرابـات مقـام است
تا گنج غمت در دل ویرانه مقیم است . همواره مرا کنج خرابـات مقـام است
حافظ منشین بی می و معشوق زمانی . کـایام گل و یـاسمن و عیـد صیـام است
حافظ منشین بی می و معشوق زمانی . کـایام گل و یـاسمن و عیـد صیـام است​

غزل كامل حافظ رو اينجا مي تونيد ببيند

 

[محـسن ز]

طا وس زیبا

طا وس زیبا

دستگاه:شور..خواننده:مرضیه...شعر معینی کرمانشاهی...آهنگ:پرویزیاحقی
در کنار گلبنی خوشرنگ وبو طاووس زیبا
با پر صد رنگ خود مستانه زد چتری فریبا
از غرورش هرچه من گویم یک از صدها نگفتم
نکته ای در وصف آن افسونگر رعنا نگفتم
تاج رنگینی به سر داشت
خرمنی گل جای پر داشت
درمیان سبزه هر سو
بی خبر از خود گذر داشت
هرزمان بر خود نظر بودش سرا پا
نخوتش افزون شد از آن چتر زیبا
بی خبر از کار دنیا
من که خود مفتون هر رنگ و جمالم
هر زمان پابند یک خواب و خیالم
خوش بدم گرم تماشا
چو شد زشور او
فزون غرور او
پای زشتش شد هویدا
هرکسی در این جهان
باشد اسیر زشت و زیبا
چو غنچه بسته شد
پرش شکسته شد
تا بدید آن زشتی پا
هر کسی در این جهان
باشد اسیر زشت و زیبا
من همان طاووس مستم
چتر خود نگشوده بستم
یک جهان ذوق وهنر هستم
ولی با صد دریغا
سینه ای بی کینه دارم
روح چون آیینه دارم
جلوه آن مرغ شیدا
گفته جانپرور من
پای آن طاووس زیبا
این دل بی دلبر من(هستی رنج آورمن)

 

[hami_life]

هفت شماره ی ساده

شکایت نمی کنم، اما
ایا واقعاً نشد که در گذر ِ همین همیشه ی بی شکیب،
دمی دلواپس ِ تنهایی ِ دستهای من شوی؟
نه به اندازه تکرار ِ دیدار و همصدایی ِ نفسهامان!
به اندازه زنگی...
واقعاً نشد؟
واقعاً انعکاس ِ سکوت،
تنها حاصل ِ فریاد ِ آن همه ترانه
رو به دیوار ِ خانه ی شما بود؟
نگو که نامه های نمنک ِ من به دستت نرسید!
نگو که باغجه ی شما،
از آوار ِ آن همه باران
قطعه ای هم به نصیب نبرد!
نگو که ناغافل از فضای فکرهایت فرار کردم!
من که هنوز همینجا ایستاده ام!
کنار همین پارک ِ بی پروانه
کنار همین شمشادها، شعرها، شِکوه ها...
هنوز هم فاصله ی ما
همان هفت شماره ی پیشین است!
دیگر نگو که در گذر ش گریه ها گُمش کردی!
نگو که نشانی کوچه ی ما را از یاد بردی!
نگو که نمره ِ پلک ِ غبار گرفته ی ما،
در خاطرت نماند!
ایا خلاصه ی تمام این فراموشی های ناگفته،
حرفی شبیه « دوستت نمی دارم» تو
در همان گفتگوی دور ِ گلایه و گریه نیست؟

*********************************

« یغما گلرویی»


<

 

[Aseman Etemaad]

هفت شماره ی ساده

شکایت نمی کنم، اما
ایا واقعاً نشد که در گذر ِ همین همیشه ی بی شکیب،
دمی دلواپس ِ تنهایی ِ دستهای من شوی؟
نه به اندازه تکرار ِ دیدار و همصدایی ِ نفسهامان!
به اندازه زنگی...
واقعاً نشد؟
واقعاً انعکاس ِ سکوت،
تنها حاصل ِ فریاد ِ آن همه ترانه
رو به دیوار ِ خانه ی شما بود؟
نگو که نامه های نمنک ِ من به دستت نرسید!
نگو که باغجه ی شما،
از آوار ِ آن همه باران
قطعه ای هم به نصیب نبرد!
نگو که ناغافل از فضای فکرهایت فرار کردم!
من که هنوز همینجا ایستاده ام!
کنار همین پارک ِ بی پروانه
کنار همین شمشادها، شعرها، شِکوه ها...
هنوز هم فاصله ی ما
همان هفت شماره ی پیشین است!
دیگر نگو که در گذر ش گریه ها گُمش کردی!
نگو که نشانی کوچه ی ما را از یاد بردی!
نگو که نمره ِ پلک ِ غبار گرفته ی ما،
در خاطرت نماند!
ایا خلاصه ی تمام این فراموشی های ناگفته،
حرفی شبیه « دوستت نمی دارم» تو
در همان گفتگوی دور ِ گلایه و گریه نیست؟

*********************************

« یغما گلرویی»


<

حامد داداش این کجاش ترانه بود؟؟؟
یغما ترانه سرا هست ولی این نوشته هیچ شباهتی به ترانه نداره..........

 

[goshtasb]

درود دوستان نیک اندیش من
ای کاش کمی ترانه ها را دسته بندی می کردید
قرار گرفتن ترانه های شکیل و زیبایی که آدمی را سرشار از خاطره و حس تعلق می کند در کنار ترانه هایی که برای اکثر مردم نا آشنا است کمی نا زیبا می نماید
به هر حال از زحمت همگی سپاسگزارم
بخصوص دوست هم سلیقه ی من آقا محسن

 

[arghavan.z]

هر کس به تمنای کسی غرق نیاز است
هر کس به سوی قبله خود رو به نماز است
هر کس به زبان دل خویش زمزمه ساز است
با عشق در آمیخته در راز و نیاز است
ای جان من تو، جانان من تو
در مذهب عشق، ایمان من تو
هیهات که کوتاه شود با رفتن جانم
این دست تمنا که به سوی تو دراز است
هر که در عشق تو گم شد، از تو پیدا می شود
قطره ناقابل دل، از تو دریا می شود
دستی که به درگاه خدا، بسته پل عشق
کوتاه نبینم که این، قصه دراز است
خاصیت عشق می جوشد از تو
دل رنگ آتش می پوید از تو
هر گوشه این خاک که دلسوخته ای است
از دولت عشق تو در میکده باز است

معین

 

[Aseman Etemaad]

هم سفر...

هم سفر...

تو از کدوم قصه ای که خواستنت عادته
نبودنت فاجعه ، بودنت امنیته
تو از کدوم سرزمین ، تو از کدوم هوایی
که از قبیله ی من ، یه آسمون جدایی
اهل هر جا که باشی
قاصد شکفتنی
توی بهت و دغدغه
ناجی قلب منی
پاکی آبی یا ابر
نه خدا یا شبنمی
قد آغوش منی
نه زیادی نه کمی
منو با خودت ببر
من حریص رفتنم
عاشق فتح افق
دشمن برگشتنم
ای بوی تو گرفته تن پوش کهنه ی من
چه خوبه با تو رفتن ، رفتن ، همیشه رفتن
چه خوبه مثل سایه هم سفر تو بودن
هم قدم جاده ها ، تن به سفر سپردن
چی می شد شعر سفر
بیت آخرین نداشت
عمر کوچ من و تو
دم واپسین نداشت
آخر شعر سفر
آخر عمر منه
لحظه ی مردن من
لحظه ی رسیدنه
منو با خودت ببر...............



ایرج جنتی عطایی __ با صدای گوگوش
​

 

[باران بهاری]

باورم کن!باورم کن!
توی شب در به درم کن!
باورم کن!باورم کن!
از خودت باخبرم کن!
بس که از فاصله گفتم،
دارم از نفس میفتم!
اگه دستاتو نگیرم،
از پریشونی می میرم!

باورم کن که دچارم!
جز تو هم بغضی ندارم!
باورم کن تا بمونم!
لحظه هامو نسوزونم!

اگه سردم،اگه خسته،
اگه آینه ی شکسته،
بی صدا،نفس بریده،
با تو هستم تا سپیده!

اگه باورم کنی،زمونه مهربون می شه
جغد دلتنگی من از روی بوم پر می کشه
اگه باورم کنی خورشید تو دستای منه
لحظه هام رنگین کمونه،شب ِقصه روشنه!

"یغما گلرویی"

 

[محـسن ز]

بخت بی دار منی

بخت بی دار منی

بخت بیدار منی
حسن گلزار منی
منم که رام توام
اسیر دام تو ام
ای روی تو بهشت من
عشق تو سر نوشت من
باز آ بازآ بازآ بازآ
تو گل زیبای منی
می من مینای منی
به خدا ای ماه در خشان
روشنی شبهای منی
سحر امید منی
مه من خورشید منی
به خدا ای جلوه هستی
زندگی جاوید منی
ای دل نور تو کو
ای جان سور تو کو
ای مه مهرو وفای تو کجا شد
بی آن سلسله مو بامن قصه مگو
دل خواهان فنا شد چه بجا شد
بی شکیب و دل داده منم
بی نصیب و آزاده منم
چون بی دلارامم
بی صبر و آرامم
باشد چون افسانه
آغاز و انجامم
خواننده:استاد بنان...آهنگ:اکبر محسنی...شعر: نواب صفا...دستگاه:شور

 

[Aseman Etemaad]

عسل

عسل

ترانه سرا: اردلان سرفراز و با صدای ابی

میام از شهر عشق و کوله بار من غزل
پر از تکرار اسم خوب و دلچسب عسل
کسی که طعم اسمش طعم عاشق بودنه
طلوع تازه ی خواستن تو رگ های منه
میام از شهر عشق و کوله بار من غزل
پر از تکرار اسم خوب و دلچسب عسل
عسل مثل گله ، گل بارون زده
به شکل ناب عشق که از خواب اومده
سکوت لحظه هاش هیاهوی غمه
به گلبرگ صداش هجوم شبنمه
نیاز من به او ،‌ ورای خواستنه
نیاز جویبار ، به جاری بودنه
کسی که طعم اسمش طعم عاشق بودنه
تمام لحظه ها مثل خود من با منه
تویی که از تمام عاشقا عاشق تری
منو تا غربت پاییز چشات می بری
کسی که عمق چشماش جای امن بودنه
تویی که با تو بودن بهترین شعر منه
تو مثل خواب گل ،‌ لطیف و ساده ای
مثل من عاشقی به خک افتاده ای
یه جنگل رمز و راز یه دریا ساده ای
اسیر عاطفه ،‌ ولی آزاده ای
نیاز من به تو ورای خواستنه
نیاز جویبار به جای بودنه
نیاز من به تو ، ورای خواستنه
نیاز جویبار به جاری بودنه

 

[محـسن ز]

قاصدک هان چه خبر آوردی

قاصدک هان چه خبر آوردی

شعر :مهدی اخوان ثالث....خواننده: استاد شجریان .فریدون فروغی ..دستگاه: ماهور_ دشتی
قاصدک
هان چه خبر آوردی
خوش خبر باشی اما اما
گرد بام ودر من بی ثمر می گردی
انتظار خبری نیست مرا
نه زیاری نه زدیار و دیاری باری
برو آنجا که بود چشم و گوشی با کس
برو آنجا که تو را منتظرند
قاصدک در دل من
همه کورند وکرند
دست بردار از این در وطن خویش غریب
قاصد تجربه های همه تلخ
با دلم می گوید
که دروغی تو دروغ
که فریبی تو فریب
قا صدک هان ولی.... آخر...ای وای
راستی آیا رفتی با باد
با توام آی کجا رفتی .....آی
راستی آیا جایی خبری هست هنوز
مانده خاکستر گرمی جایی
در اجاقی طمع شعله نمی بندم
خردک شرری هست هنوز
قا صدک
ابر های همه عالم شب و روز
در دلم می گریند

 

[peiman_eng]

بیا بنشینو با مردم مدارا کن
گره از کار ِ این افتادگان وا کن
بترس از شعله های زیر خاکستر
بیا اندیشه ی اندوه فردا کن

هزاران تاج سلطانی
دو صد تخت سلیمانی
فلک بستاند از دستت به آسانی

که این تخت بلند جم
نه بر شاهان سامانی وفا کردو نه بر پرویز ِ ساسانی

که این رسم فلک باشد
نه شاهنشاه بشناسد نه روحانی
مباد آن دم که چنگیزی به پا خیزد

کشاند آشیانت را به ویرانی

همای از خواندن این فتنه پروا کن
چرا عاقل کند کاری که باز آرد پشیمانی



پرواز همای

 

[باران بهاری]

نگاهم کن که شب گم شه!نگاهم کن که پیدا شم!
نگاهم کن!نگاهم کن!نذار تنهاترین باشم!

به تو می بخشم آوازُ چراغُ شبنم ُ نورُ...
به تو می بخشم این قلب ِ به تو محتاج مغرورُ

تو ابرا رو بگیر از من که چشمام خیس بارونه!
بدون دور از تو پروانه نو حبس پیله می مونه!

نگاهت رو نثارم کن!گل وحشی تو رامم کن!
بتابون عشقو تو چشمام!شروعم کن،تمامم کن!

نگاهم کن که تو چشمات یه جنگل داره می سوزه!
بدون ِ تو دچارم من،دچار مرگ ِ هر روزه!

نگاهم کن!بذار با تو تماشایی بشه دنیا
بذار از برق چشم تو بمیرن این سیاهی ها

به آخر می رسم بی تو،به دیوار و شب و خنجر
بهارُ عشقُ دعوت کن به این تقویم ِخاکستر

"یغما گلرویی"

 

[Aseman Etemaad]

نشود فاش کسی آنچه میان من و توست​

تا اشارات نظر نامه رسان من و توست​

​

گوش کن با لب خاموش سخن می گویم​

پاسخم گو به نگاهی که زبان من و توست​

​

روزگاری شد و کس مرد ره عشق ندید​

حالیا چشم جهانی نگران من وتوست​

​

گرچه در خلوت راز من وتو کس نرسید​

همه جا زمزمه ی عشق نهان من و توست​

​

نقش ما گو ننگارند به دیباچه ی عقل​

هرکجا نامهی عشق است نشان من وتوست​

​

این همه قصه ی فردوس و تمنای بهشت​

گفتگویی و خیالی ز جهان من وتوست​

​

سایه زاتشکده ی ماست فروغ مه و مهر ​

وه از این آتش روشن که به جان من و توست

از هوشنگ ابتهاج
با صدای شکیلا

 

[Aseman Etemaad]

مهتاب با شب راه نیومدخزون که کوتاه نیومد​

چشمات که بارونی شدن ابرا که زندونی شدن​

اونکه غم بغضمو دید اونکه به دادم نرسید​

رفت و تو خواب قصه مرد حرمت فریادمو برد​

پرده ی آخر تگرگ کوچ تو بود بغض برگ​

قصه ی عشقی که هنوز دلگیره و ترانه سوز​

رو آسمونا بنویس نای پریدن دیگه نیست​

تو چشمای قاصدکا شوق رسیدن دیگه نیست​

تو ای همیشه همسفر دوباره بچگی نکن ​

با این شکسته بال و پر دیگه غریبگی نکن​

هنوز هراس کوچه ها تورو به یادم میارن​

ستاره های شبزده بغض چشاتو کم دارن​

نذار گلای باغچمون محکوم این خزون بشن​

کبوترای نیمه جون مصلوب آسمون بشن​

حادثه ی هق هق من حیفه که نا تموم بشه​

طلوع بی وقفه ی تو بدست من حروم بشه​

خورشید دشنه خوردمو تو سایه ها امون بده​

تو بهت این فاصله ها عشقو به من نشون بده



ترانه سرا : بابک صحرایی
با صدای : حامی
​

​

 

[arghavan.z]

زخمی تر از همیشه
از درد دل سپردن
سر خورده بودم از عشق
در انتظار مردن

با قامتی شکسته
از کوله بار غربت
در جستجوی مرهم
راهی شدم زیارت

رفتم برای گریه
رفتم برای فریاد
مرهم مراد من بود
کعبه تو رو به من داد

ای از خدا رسیده
ای که تمام عشقی
در جسم خالی من
روح کلام عشقی

ای که همه شفایی
در عین بی ریایی
پیش تو مثل کاهم
تو مثل کهربایی

هر ذره از دلم را
با حوصله زدی بند
این چینی شکسته
از تو گرفته پیوند

ای تکیه گاه گریه
ای هم صدای فریاد
ای اسم تازه ی من
کعبه تو رو به من داد

من زورقی شکسته م
اما هنوز طلایی
توفان حریف من نیست
وقتی تو ناخدایی

والاتر از شفایی
از هر چه بد رهایی
ای شکل تازه ی عشق
تو هدیه ی خدایی

با تو نفس کشیدن
یعنی غزل شنیدن
رفتن به اوج قصه
بی بال و پر پریدن

ای اسم تازه ی من
کعبه تو رو به من داد
ای تکیه گاه گریه
ای هم صدای فریاد
ای اسم تازه ی من
کعبه تو رو به من داد

شاعر:اردلان سرفراز
خواننده:گوگوش

 

[Aseman Etemaad]

قریه نبودگندم نبود​

دشنه نبود مردم نبود​

فانوس و کار و کشت نبود​

طاووس و مار زشت نبود​

ساده و پوست کنده بگم ​

حتی بهشت بهشت نبود​

فرشته گفت آدم چته؟​

دلم گرفته می دونی....​

فرشته گفت توی بهشت؟​

اونم روزای مهمونی؟​

هزاره ی اول خاک​

گندم و سیب دشنه و تاک​

حوا می گه چه گندمی ​

آدم می گه کوه طلاس​

فرشته با خودش می گه ​

بیچاره خیلی مبتلاس​

فرشته می گه نوش جون ​

حاصل کار و کشتته​

یه لقمه نون قیمت جون ​

بهای سرنوشتته​

آدم می گه طعنه نزن ​

زن که نبود بهشت نبود​

وقتی بهشت کنارته ​

چی می گی از بهشت چه سود؟​

اونی که مارو آفرید​

طاووسو مارو آفرید​

از سود و بود و توش و زاد​

پس نگرفت هر چی که داد​

حوا بهشت آدمه​

آدم ولی آدم کمه!​

وقتی که چشمه رود می شه ​

دنیا همون که بود می شه​

یه روزی خوبی کشت می شه​

دنیا بازم بهشت می شه!​

با صدای حامی
متاسفانه نمی دونم ترانه از کیه ....