انسان هایی که خندیدن را فراموش کرده اند، وقتی که خندیدن را فراموش کنی، ترانه ها و نغمه ها را نیز فراموش می کنی، عشق را به فراموشی می سپاری، سماع را از یاد می بری – پس چیزی که تو فرامویش می کنی فقط خنده نیست. خنده؛ جمعی از خصلتها را در خود جایی داده است، همانطور که جدیت آمیزه ای از خصلتهای خاص خود را به یدک می کشد.
خنده را فراموش کن تا عشق را نیز فراموش کنی.
آیا با چهره ای غمگین میتوانی به کسی ابراز عشق کنی؟ حداقل بایستی کمی لبخند به لب بیاوری.
با چهره ای جدی، حتی کوچکترین احساسات را نمیتوان بر زبان آورد. آدمها بقدری هر چیز را جدی میگیرند که آن را تبدیل به مانعی بر سر راه خویش می نمایند.
یاد بگیرید که بیشتر بخندید.
برای من، خنده همچون دعا و نیایش مقدس است.
خنده را فراموش کن تا عشق را نیز فراموش کنی.
آیا با چهره ای غمگین میتوانی به کسی ابراز عشق کنی؟ حداقل بایستی کمی لبخند به لب بیاوری.
با چهره ای جدی، حتی کوچکترین احساسات را نمیتوان بر زبان آورد. آدمها بقدری هر چیز را جدی میگیرند که آن را تبدیل به مانعی بر سر راه خویش می نمایند.
یاد بگیرید که بیشتر بخندید.
برای من، خنده همچون دعا و نیایش مقدس است.
