مهدي كياني
کاربر فعال مهندسی هوافضا
انواع هواپیمای رادیو کنترل
دسته بندی هواپیماهای رادیوکنترل 1- هواپیمای ترینر (آموزشی) (Trainer airplane)این هواپیماها برای افرادی که می خواهند یادگیری پرواز را شروع کنند ، مناسب است. معمولا این هواپیماها با موتورهای سایز 40 و 60 عرضه شده و استحکام نسبتا خوبی دارند. بال این هواپیماها در بالای بدنه (High wing) و دارای زاویه هفتی (Dihedral) زیاد است. معمولا در این هواپیماها از ایرفویل نا متقارن (Non symmetrical) استفاده می شود. تعادل آنها در هوا بسیار خوب است بطوری که در صورت انحراف بطور خودکار به حالت اولیه خود باز می گردند. ضمناً برای ایمنی بیشتر فرود، در این هواپیماها از سه چرخ (دو چرخ اصلی و یک چرخ دماغه) استفاده میشود. به علت احتمال زیاد سانحه در هنگام آموزش، این هواپیماها را ساده و ارزان تولید می کنند. 2- هواپیمای ترینر – ایروباتیک یا اسپورت ترینراین هواپیماها هم دارای قابلیتهای هواپیماهای ترینر است و هم میتوان از آنها برای انجام مانورهای ساده ایروباتیک استفاده نمود. بال این هواپیماها روی سطح فوقانی بدنه سوار می شود و از ایرفویلهای نیمه متقارن (Semi symmetrical) استفاده می کند.
3- هواپیماهای ایروباتیک (Aerobatic airplanes)هواپیماهایی هستند که قابلیت انجام مانورهای ایروباتیک را دارا هستند که بنا به شخصیت پروازی ، به چند نوع تقسیم میشوند:الف) اسپورت ایروباتیک (Sport Aerobatic)معمولاً دارای نسبت قدرت موتور به وزن بالا (بیش از 1/1 ) هستند. ایرفویل متقارن دارند. بال آنها باریک شونده (Taper) و مستقیم (Straight) بوده و در زیر یا وسط بدنه نصب میشوند. بدنه این هواپیماها معمولاً کوتاه و قطور است. ب) هواپیماهای ایروباتیک- پَترناین هواپیماها دارای بدنه باریک و کشیده و نیز دم بلندی بوده و بال آنها نسبتاً نازک است. بنابراین پسای کمتری داشته و سرعت بالاتری به نسبت دیگر هواپیماهای ایروباتیک دارند. بال آنها معمولا از لبه حمله دارای زاویه پسگرایی (Sweep back) و از لبه فرار مستقیم یا کمی زاویه پیشگرایی (Sweep Forward)
از مهمترین زیر شاخه های آن هواپیماهای 3D Fun Flyer هستند که فوق العاده مانور پذیر بوده و تقریباً تمام مانورهای ایروباتیک را انجام میدهند. دارای سرعت پایین و قدرت موتور بالا هستند. ایرفویل بال آنها متقارن و نسبتاً ضخیم است. ضمن اینکه بال آنها دارای نسبت منظری (Aspect Ratio) پایین است یعنی دارای طول کم و پهنای زیاد است. بدنه آنها بسیار سبک و شکننده بوده و اگر از بالا به آن نگاه کنیم بسیار باریک و از زاویه جانبی نگاه کنیم نسبتاً پهن می باشد. این شکل باعث می شود این هواپیماها حول محور عمودی مانورهای جالب و خاصی از جمله Knife Edge – Knife Edge loop – Knife Edge flat circle – Knife Edge slow flight انجام دهند. 4- هواپیمای مقیاسی
5- هواپیمای پارک فلایر این هواپیماها معمولا از موتور الکتریکی استفاده نموده و بسیار سبک و کوچک هستند. بنابراین شما می توانید آنها را در حیاط منزل یا پارکها پرواز دهید. 6- هواپیمای گلایدر هواپیماهای گلایدر رادیوکنترل معمولا دارای موتور الکتریکی کوچکی هستند که هنگام بالا رفتن از آنها استفاده شده در حالی که هنگام گلاید کردن ملخ آنها بواسطه فنر ، بسته شده و به فرم یک گلایدر بی موتور در می آیند. به این گلایدر ها موتور گلایدر می گویند. برخی گلایدر های رادیوکنترل بوسیله هواپیمای مدل دیگری وینچ شده تا به ارتفاع مناسب برسند. سپس رها شده و پرواز طولانی و حتی بالا رونده تحت جریان هوای گرم ، انجام می دهند.
دسته بندی هواپیماهای رادیوکنترل 1- هواپیمای ترینر (آموزشی) (Trainer airplane)این هواپیماها برای افرادی که می خواهند یادگیری پرواز را شروع کنند ، مناسب است. معمولا این هواپیماها با موتورهای سایز 40 و 60 عرضه شده و استحکام نسبتا خوبی دارند. بال این هواپیماها در بالای بدنه (High wing) و دارای زاویه هفتی (Dihedral) زیاد است. معمولا در این هواپیماها از ایرفویل نا متقارن (Non symmetrical) استفاده می شود. تعادل آنها در هوا بسیار خوب است بطوری که در صورت انحراف بطور خودکار به حالت اولیه خود باز می گردند. ضمناً برای ایمنی بیشتر فرود، در این هواپیماها از سه چرخ (دو چرخ اصلی و یک چرخ دماغه) استفاده میشود. به علت احتمال زیاد سانحه در هنگام آموزش، این هواپیماها را ساده و ارزان تولید می کنند. 2- هواپیمای ترینر – ایروباتیک یا اسپورت ترینراین هواپیماها هم دارای قابلیتهای هواپیماهای ترینر است و هم میتوان از آنها برای انجام مانورهای ساده ایروباتیک استفاده نمود. بال این هواپیماها روی سطح فوقانی بدنه سوار می شود و از ایرفویلهای نیمه متقارن (Semi symmetrical) استفاده می کند.
3- هواپیماهای ایروباتیک (Aerobatic airplanes)هواپیماهایی هستند که قابلیت انجام مانورهای ایروباتیک را دارا هستند که بنا به شخصیت پروازی ، به چند نوع تقسیم میشوند:الف) اسپورت ایروباتیک (Sport Aerobatic)معمولاً دارای نسبت قدرت موتور به وزن بالا (بیش از 1/1 ) هستند. ایرفویل متقارن دارند. بال آنها باریک شونده (Taper) و مستقیم (Straight) بوده و در زیر یا وسط بدنه نصب میشوند. بدنه این هواپیماها معمولاً کوتاه و قطور است. ب) هواپیماهای ایروباتیک- پَترناین هواپیماها دارای بدنه باریک و کشیده و نیز دم بلندی بوده و بال آنها نسبتاً نازک است. بنابراین پسای کمتری داشته و سرعت بالاتری به نسبت دیگر هواپیماهای ایروباتیک دارند. بال آنها معمولا از لبه حمله دارای زاویه پسگرایی (Sweep back) و از لبه فرار مستقیم یا کمی زاویه پیشگرایی (Sweep Forward)
ج) هواپیماهای 3D Aerobatic
هواپیماهایی هستند که نمونه واقعی داشته و بنا به دقت به دو دسته کلی نیمه مقیاسی (Semi scale) و مقیاسی دقیق تقسیم می شوند. در هواپیماهای نیمه مقیاسی برخی جزئیات و ابعاد و اندازه ها و حتی نوع ایرفویل بال تغییر می یابند تا پرواز آنها راحت تر شود. اما در هواپیماهای مقیاسی دقیق ، تمامی جزئیات و اندازه ها دقیقاً پیاده می شوند.
5- هواپیمای پارک فلایر این هواپیماها معمولا از موتور الکتریکی استفاده نموده و بسیار سبک و کوچک هستند. بنابراین شما می توانید آنها را در حیاط منزل یا پارکها پرواز دهید. 6- هواپیمای گلایدر هواپیماهای گلایدر رادیوکنترل معمولا دارای موتور الکتریکی کوچکی هستند که هنگام بالا رفتن از آنها استفاده شده در حالی که هنگام گلاید کردن ملخ آنها بواسطه فنر ، بسته شده و به فرم یک گلایدر بی موتور در می آیند. به این گلایدر ها موتور گلایدر می گویند. برخی گلایدر های رادیوکنترل بوسیله هواپیمای مدل دیگری وینچ شده تا به ارتفاع مناسب برسند. سپس رها شده و پرواز طولانی و حتی بالا رونده تحت جریان هوای گرم ، انجام می دهند.
