مشاهده پیوست امنیت در فضاهای شهری.pdf
چکیده
امن سازی فضاهای شهری به عنوان یکی از ضرورتهای اساسی شهرسازی مطرح است. به همین دلیل بسیاری از تلاشها در عرصه شهرسازی به دنبال کاهش وقوع جرم از طریق طراحی محیطی مناسب (CPTED) میباشند. در مقاله حاضر در ابتدا به تعریف امنیت در فضای شهری و مؤلفههای روانی و عینیت تأثیر گذار در آن اشاره میشود و سپس به بیان شاخص های کالبدی منظر شهری و موثر در امنیت پرداخته میشود. در نهایت به عنوان مطالعه موردی به مقایسه چگونگی رعایت این شاخصهای کالبدی در یک بافت قدیمی و یک بافت جدید شهری در شهر قزوین میپردازیم. این مقایسه نشان میدهد که اگر چه امنیت به لحاظ عینی در فضاهای عمومی بافت جدید، به علت بهتر بودن شاخصهای کالبدی، در شرايط مناسبتري است، ولی احساس امنیت در نزد ساکنین بافت قدیم بیشتر بوده و تحت تأثیر انسجام اجتماعی بالاتر در منظر شهری قدیم قرار دارد. این انسجام اجتماعی خود نتیجه اجتماع پذیر بودن محیط مسکونی این محلات و بالا بودن حس تعلق به محیط مسکونی و در نتیجه پیدایش هویت مشترک در میان ساکنین آن است. بنابراین بایسته است که طراحان و برنامهریزان منظر شهری علاوه بر رعایت اصول CPTED به عوامل محیطی تأثیرگذار بر انسجام اجتماعی و حس تعلق به محیط مسکونی نیز توجه نمایند. به این ترتیب علاوه بر ابعاد عینی، بر فرایندهای ذهنی ادراک امنیت نیز تأثیر گذاشته و به آسایش روانی ساکنین کمک خواهد شد.
چکیده
امن سازی فضاهای شهری به عنوان یکی از ضرورتهای اساسی شهرسازی مطرح است. به همین دلیل بسیاری از تلاشها در عرصه شهرسازی به دنبال کاهش وقوع جرم از طریق طراحی محیطی مناسب (CPTED) میباشند. در مقاله حاضر در ابتدا به تعریف امنیت در فضای شهری و مؤلفههای روانی و عینیت تأثیر گذار در آن اشاره میشود و سپس به بیان شاخص های کالبدی منظر شهری و موثر در امنیت پرداخته میشود. در نهایت به عنوان مطالعه موردی به مقایسه چگونگی رعایت این شاخصهای کالبدی در یک بافت قدیمی و یک بافت جدید شهری در شهر قزوین میپردازیم. این مقایسه نشان میدهد که اگر چه امنیت به لحاظ عینی در فضاهای عمومی بافت جدید، به علت بهتر بودن شاخصهای کالبدی، در شرايط مناسبتري است، ولی احساس امنیت در نزد ساکنین بافت قدیم بیشتر بوده و تحت تأثیر انسجام اجتماعی بالاتر در منظر شهری قدیم قرار دارد. این انسجام اجتماعی خود نتیجه اجتماع پذیر بودن محیط مسکونی این محلات و بالا بودن حس تعلق به محیط مسکونی و در نتیجه پیدایش هویت مشترک در میان ساکنین آن است. بنابراین بایسته است که طراحان و برنامهریزان منظر شهری علاوه بر رعایت اصول CPTED به عوامل محیطی تأثیرگذار بر انسجام اجتماعی و حس تعلق به محیط مسکونی نیز توجه نمایند. به این ترتیب علاوه بر ابعاد عینی، بر فرایندهای ذهنی ادراک امنیت نیز تأثیر گذاشته و به آسایش روانی ساکنین کمک خواهد شد.