افزايش احتمال وجود حيات بر روی مريخ با كشف گاز متان.............

Saeed Esmaili

عضو جدید
افزایش احتمال وجود حیات بر روی مریخ با كشف گاز متان

بر اساس تحقیقات انجام شده توده‌های گاز متان كشف شده در مریخ می‌تواند نشانه‌ای از فعالیت‌های زمینی یا بیولوژیك و احتمالاً آخرین نشانه از احتمال وجود حیات بر روی سیاره سرخ باشد.
تحقیقات منتشر شده در آخرین شماره نشریه علوم بر این محور است كه وجود متان نشانه‌ای از فعالیت‌های زمینی و یا حتی بیولوژیك بر روی مریخ است و میزان متان مشاهده شده بر روی سیاره سرخ قابل مقایسه با بعضی نقاط فعال در زمین است.
مایكل موما مدیر این تحقیق به واشنگتن پست گفت: "به اعتقاد ما این كشف احتمال وجود حیات بر روی مریخ را به شدت افزایش می‌دهد. هیچ تحقیق یا اكتشاف دیگری تا این حد شانس وجود حیات در مریخ را نشان نداده است."
محققان اعلام كردند كه سیستم‌های زنده بیش از ۹۰ درصد تولید گاز متان در زمین را بر عهده دارند و ۱۰ درصد دیگر نیز ریشه در فعالیت‌های زمینی دارد.
به گزارش خبرگزاری فرانسه پژوهشگران اعلام كردند یك نخستین توده متان كشف شده حاوی حدود ۱۹ تن متریك گاز بوده است كه به اندازه تولید یك كارخانه روغن زغال سنگ در سانتا باربارای كالیفرنیا است.
دانشمندان اعلام كرده‌اند كه موفق به شناسایی تغییرات تولید گاز متان در نقاط مشخصی از مریخ در فصل‌هایی خاص شده‌اند اما هنوز نسبت به منبع تولید این گازها اطمینان ندارند.
به گفته دانشمندان ناسا زمان تولید این گازها مشخص نیست و می‌تواند مربوط به دوره‌ای جدید و یا زمان‌های دورتر باشد و به رغم شناسایی ریشه زمینی یا بیولوژیك این گازها اما هنوز توافقی كلی بر سر آن حاصل نشده است.
این تیم تحقیقاتی با استفاده از اسپكترومترهای ماورای قرمز به بررسی ۹۰ درصد سطح مریخ در طی ۳ سال مریخی (برابر با ۷ سال زمینی) پرداخته بودند.

منبع : خبرگزارى فارس (http://www.farsnews.com)
 

Goolebarfie

عضو جدید
شرایط تکامل شیمیایی منجر به پیدایش حیات

در چه شرایطی تکامل شیمیایی منجر به پیدایش حیات در یک سیاره می‌شود؟ چند سیاره در جهان برای نشو و نمای موجودهای زنده مناسبند؟ اختر شناسان تخمین می‌زنند که تعداد 1020 ستاره در جهان وجود دارد. بیشتر این ستاره‌ها احتمالا سیاره‌هایی دارند که به دور آنها ، مانند سیاره‌ ما به خورشید می‌گردند. اخترشناسان حدس می‌زنند که ممکن است حیات در 100،000،000،000 سیاره به وجود آمده باشد. بسیاری از این سیاره‌ها به زمین شباهت دارند و می‌توانند نوعی زندگی را که ما با آن آشنایی داریم، حفظ کنند. می‌دانیم که زندگی بسیار انعطاف پذیر است. تقریبا هر نقطه‌ای از زمین محل موجود زنده‌ای است. بعضی باکتریها و جلبکها ، در دمای نزدیک به نقطه جوش آب زنده می‌مانند و برخی دیگر ، دماهای به مراتب پایین‌تر از انجماد آب را تحمل می‌کنند. بنابراین سیاره‌هایی که فکر می‌کنیم برای حیات مناسب نیستند، ممکن است جای نوعی موجودهای زنده ، هر چند ساده ، باشند.
کشف هر نوع حیات در کره‌های دیگر ، اهمیتی بیش از ارضای کنجکاوی دارد. این امر تکامل زمین و موجودهای زنده آن را نیز روشن می‌کند، اگر هم اکنون سیاره‌ها و سیستمهای حیاتی ، در دیگر بخشهای جهان ، دارند تشکیل می‌شوند، بسیاری از آنها ممکن است در مرحله‌ای باشند که زمین چند هزار میلیون سال پیش پشت گذاشته است. دیگر سیاره‌ها و سیستمهای حیات ، ممکن است کهنسال‌تر از زمین باشند. اینها می‌توانند به ما نشان دهند که چه آینده‌ای در انتظار ماست.
به مرور با توسعه توانایی و تکامل کار ابزارهایمان برای پژوهش دیگر سیاره‌ها ، خواهیم توانست سر رشته‌های مهم گذشته و آینده زمین را به دست آوریم. حتی کره‌ها و سیاره‌های خالی از حیات ، می‌توانند بر آگاهی ما بیفزایند. مثلا اگر کشف شود که یک نوع سیاره شبه زمینی ، خالی از حیات است، نظریه‌های کنونی منشأ شیمیایی و تکامل حیات ، مورد تردید جدی قرار خواهند گرفت. در حال حاضر ، ما فقط درباره سیاره‌های منظومه شمسی اطلاعات مستقیم داریم؛ از اختراع تلسکوپ تا کنون ، متجاوز از سه قرن است که این سیاره‌ها مورد بررسی قرار دارند. در سالهای اخیر ، زهره و مریخ نیز بوسیله خبر یابهای فضایی بدون سرنشین مورد تحقیق قرار گرفته‌اند. این نوع اکتشاف ادامه دارد و به دیگر سیاره‌ها تعمیم خواهد یافت. آیا دانشمندان در هر یک از آنها موفق به کشف حیات خواهند شد؟
در منظومه شمسی غیر از زمین تنها سه گزینه وجود دارد که احتمال پیدایش حیات بر روی آنها بررسی می‌شود. می‌توانیم با اطمینان بگوییم حیات در مریخ ، یکی از اقمار مشتری - اروپا و یکی از اقمار زحل - تیتان - می‌تواند پدید بیاید. کمربند حیات خورشید شامل سه سیاره زهره ، زمین و مریخ است. (کمربند حیات در منظومه شمسی یعنی جایی که سیاره‌ای با جو مناسب دارای آب به صورت مایع است و احتمال شکل گیری حیات تنها در این کمربند وجود دارد) سیاره زهره از لحاظ ظاهری شباهت زیادی به زمین دارد. جرم آنها باهم برابر است و ضمنا ترکیبات اتمسفری اولیه دو سیاره شباهت زیادی با هم داشته‌اند، اما سیاره زهره کمی نزدیکتر از زمین به خورشید است و این باعث عدم پایداری آب مایع در آن سیاره می‌شود. همچنین گاز کربنیکی که در جو آن قرار دارد باعث ایجاد خاصیت گلخانه‌ای شدید شده و درجه حرارت آن را تا ۵۰۰ سانتی گراد می‌‌رساند. بنابراین می‌‌بینید که از شرایط ابتدایی حیات یعنی آب مایع و جو مناسب برخوردار نیست.
:smile:
 

Goolebarfie

عضو جدید
ویژگیهای فیزیکی مریخ

از میان همه سیارات منظومه شمسی ، بدون شک شرایط موجود در مریخ بیش از هر سیاره دیگری ، نزدیک به شرایطی است که در زمین حکمفرماست. هر چند این تشابه نسبی است، زیرا مریخ سیاره‌ای برهوت و یخ زده است. دمای میانگین در آنجا 25- درجه سانتیگراد است که از 30+ درجه در خط استوا در بهترین شرایط تا 140- درجه سانتیگرد در تغییر است. از طرفی فشار جو آن صد بار کمتر از فشار جو زمین می‌باشد. در این هوای نادر ، دی اکسید کربن ، کمی ازت ، آرگون و مونو اکسید کربن و خیلی کمبخار آب یافت می شود. بطور خلاصه تنفسی در آنجا بسیار مشکل بوده با اینکه عنار اصلی برای زندگی ، چندان در آنجا نایاب نیست.
دمای سطحی متوسط زمین است. دمای مریخ در استوا ممکن است در روز به 24 درجه سلسیوس برسد، و در شب تا 73- درجه سلسیوس پایین بیاید. این شرایط، مریخ را جای قابل تحملی برای زندگی می‌سازد. اما برون زیست شناسان فکر می‌کنند، که شکلهای معینی از زندگی ممکن است در آنجا وجود داشته باشد. چند عامل ، این امکان را تأیید می‌کند. مثلاً موانع فیزیکی به آسانی از نفوذ تشعشع فرا بنفش جلوگیری می‌کنند. اکسیژن ، نیتروژن و آب ممکن است به مقدارهای کافی ، برای حفظ ارگانیسمهای سختی چون باکتریها ، کپکها و گلسنگها وجود داشته باشند. وجود لایه‌ای از آب منجمد دائمی ، با یخ دائمی زیر خاکی ، در خاک زیر سطحی ، ممکن به نظر می‌رسد. این یخ ممکن است گه گاه بطور موضعی آب شود و در نتیجه ، آب برای موجودهای زنده بوجود آورد. ممکن است نیتروژن به مقدار کمی در جو وجود داشته باشند. در خاک نیز ممکن است نمکهای شیمیایی ، شامل نیتروژن موجود باشد.
انتظار برون زیست شناسان نیز در مورد حیات در مریخ ، مبتنی بر تجربه‌های آزمایشگاهی است. آنان باکتری ، جلبک ، کپک ، گلسنگ و برخی گیاهان عالی‌تر و حشره‌ها را در محیطهای مریخی مصنوعی قرار دادند. شمار حیرت انگیزی از این ارگانیسمها زنده ماندند. حتی بعضی باکتریها و کپکها ، این شرایط سخت را، مادام که آب وجود داشت خوب تحمل کردند. بعضی آزمایشگران ، در شرایط شبه مریخی ، ترکیبهای کربنی تولید کرده اند. مخلوطهای مونو اکسید کربن ، دی اکسید کربن و بخار آب را در خاک سترون (استریل) یا خاک شیشه ، در معرض تشعشع فرا بنفش قرار دادند و چند ترکیب کربن دار پیچیده‌تر دیگر بدست آوردند، ترکیبهایی که پیداست در تشکیل ترکیبهای زیستی باز هم پیچیده‌تر دخالت دارند.
 

Saeed Esmaili

عضو جدید
از اينكه اطلاعاتتون رو در اختيار ما گزاشتين ممنونم.................................
 
بالا